Frjáls þjóð - 01.10.1960, Blaðsíða 2

f ii • ■- a ,

Sæluvika á hausti hófst
með boðskap 21. sept., átta
nóttum fyrir engladag forn-
helgan. Og sjá:
Palleg Þingvallamynd
prýddi Morgunblað með þess-
ari yfirskrift í stórletri þvert
yfir síðitna:
„Varnir í nútímahernaði eru
engar til.“ (Undirfyrirsögn:
Til áthugunar fyrir Guðmund
Böðvarsson og aðra „her-
námsandstæðinga.“
í umgerð um Þingvalla-
myndina velur ritstjórinn ró-
lega og heilaglega rætna á-
róðursgrein fyrir vaxandi
nauðsyn á kappnógum, fórnum
Bandaríkjanna til að vígbúa
Island og undirbúa þetta land
til að verða sá hernaðarógn-
valdur, sem Sovétrikin glúpni
fyrir, biðji nú loksins um
frið. Deilt er rólega og biturt
á Acheson fyrir vanrækslu á
því að vígbúa Kóreu nóg 1950
og á vanrækslu slíkra Ame-
ríkumanna hálfvolgra i að víg-
búa hér. Meðal beinna og ó-
beinna raka, sem grein Mbl.
lileður saman i þessu skyni,
ber á myndinni fögru hæst
þann hluta Almannagjárham-
ars, sem var fundarstaður her-
námsandstæðinga 11 dögum
fyrr, og liefur sá fundur knú-
ið Mbl. til að taka svona á
hernámsmálinu: Segja her-
stjórn Bandaríkjanna, að t. d.
Guðmundur Böðvarsson og ég
og sá íslenzki þjóðarmeiri-
hluti, sem hefur skoðun „nyt-
samra sakleysingja“ um her-
námið, sé viðsjárvert afl, sbr.
Þingvallafundinn, og Banda-
ríkin ættu að efla liér hið
snarasta allan þann viðbún-
að, sem þeir tímdu ekki að
láta Syngman Rhee hafa til
leiksins í „Kóreu æfintýri
kommúnista mannkyninu til
blessunar1 (leturbr. liér).
Þegar svo stórt er talað, að
fjöll taka jóðsótt, fæðist á
þeim stað mús; hún hleypur
til Vesturheims, aðalmál Mbl. i
greininni er fjárbæn þangað,
hitt mest yfirskin. Dagana
síðan þegir Mbl. um þetta og
vonast eftir svari að vestan.
Þvi að i dag er sæluviku á
liausti að ljúka, segir alman-
ak, og sífelldur austanrosi, sem
talinn er i einfaldra munni
Veðurstofu að kenna og gott
ef ekki sakleysingjum þar, og
smjúga óðum mýsnar i kjall-
ara nema þessar, sem kváðu
vera hlaupnar vestur í lijálp-
arbæn.
Eftir sæluviku liraðnálgast
uppgjör ríkisstjórnar við mis-
jafnt ánægða stuðningsmenn
utan þings og innan, samfara
illum veðraboðum utanrikis-
verzlunar, greiðsluhalla, loknu
Björn Sigfússon:
viðreisnarstjórn á engladag
sinn fyrir höndum og miklar
hre.Iíingar milli sæluvikunnar
og lians. Gott, ef í þcim bóp
finnst þá engill nema svartir
allir með leðurblökuvængi.
Litum síðan á, hvað nýtt er
í gamalkunnum söng Mbl. um
þörfina á víghreiðrum á ís-
landi. Ritstjóranum er orðið
fullljóst, að „varnir gegn
kjarnorkuárásum séu haldlitl-
ar“, svo að iivorki hér né
annars staðar miðist vígbún-
aður lengur við það að v?rja
land. Heitið „varnarlið“ hlýt-
ur þvi að vera orðið uppnefni
og hlálegt jafnt í augum Mbl.
sem annarra. Fráleitt yrði
reynt að verja ísland sjálft í
stríði, en einna lielzt kafbáta-
leiðirnar, sem fram hjá þvi
rústum? — Nei, fslendingum
liður vel í félagi við vestræn
lýðræðisríki ...“
Þetta er þá helstefnan, sem
liernámssinnar telja íslenzku
þjóðina á að fylgja: Vera
auðkeyptir og æstir í stríðs-
undirbúning, ef við fáum doll-
ara og svolítið kostnaðarsama
vellíðan á meðan i félagi við
tiltekin lýðræðisriki, varast að
styðja að afvopnun, sem eigi
sízt mundi nú þegar verka liér
á landi (tekjumissir sumra
Sæluvika á hausti
áti á 800 milljóna láninu og
tangarsókn brezkrar ihalds-
stjórnar, sem býst til að
gleypa islenzkt ihald eins og
golþorskur lítinn frænda i
sjó. Huggunarorð í heima-
blöðum herinar, t. d. að liún
vilji bara sýna áhrifamátt
sterlingspunds á íslenzka sniá-
þjóð, virðast ekki óviðkom-
andi vesturförum íslenzkra
fjárbeiðenda, síðan haustlauf
tóku að falla af viðreisnar-
stjórninni.
Að sæluviku liðinni heyrir
enginn minnzt á engladag', trú
hans dauð. En ekki bregzt, að
liggja milli Ameriku og Sovét-
ríkja, og gildir það jafnt, hvort
sem þau riki verða samlierj-
ar eða andstæðingar í næstu
styrjöld.
Afleiðingin, sem ritstjóri
Mbl. dregur rökrétt af vig-
búnaðarkappi sínu við slíkar
aðstæður, er miskunnarlaus:
íslendingar eiga að búa sig
undir að tortimast, ef strið
verður. Orðrétt segir svo
(leturbr. liér):
„En þó svo ísland slyppi
eftir slíkan hildarleik, hver
vildi þá lifa í landi, sem væri
umkringt rjúkandi alheims-
Björn Sigfússon.
blaða og voldugra aðila). Til
endurgjalds fyrir þá velliðun
og innilegt samlíf við tiltekin
öfl í tilteknum lýðræðisríkj-
um er sjálfsagt að lúta því í
guðhræðslu, að ísland verði ■
landa fyrst að rjúkandi rúst,
ef nálægur lilutí heims á fyrir
sér að verða það.
Siðan húslestrár meistara
Jóns urðu leiðsögn um, hvað
Guði er þóknanlegt, hefur þótt
skylt að svipta liræsnihjúpn-
um af þeim, sem vitna i Guð
og lýðræði með peninga fyr-
ir aðalmarkmið, en aukamark-
mið eru að efla þægð manna
og fórnfýsi, sem misnota megi.
Ekki er betra, þótt fórnfýsin
eigi, eins og ráða má af grein
Mbl., að felast í þvi að ala
sinn gjálífa kropp til að verða
helvítis eldsmatur og brenni-
fórn á altari andskotans.
Andstæðingum liernáms i
öllum stjórnmálaflokkum mun
orðið það ljóst, að afvopnunar-
stefnan á siðferðilega heimt-
ing á sluðningi hvers hugs-
andi manns, að einhliða af-
vopnum í nokkrum smáríkj-
um eins og íslandi væri mik-
ilvægt fyrsta spor og eykur
þrýstinginn, sem liggur nú á
ríkisstjórnum stórvelda, að ná
samkomitlagi í afvopnunar-
ináluni, óg í þriðja lagi, að
ísland getur ekki beðið leng-
ur þess áfanga í þjóðasanm-
ingum og sambúð, heídur
verður með stytzta lögmætum
fyrirvara að losa sig við lier-
stöðvar, fyrirbyggja með þvi
bæði innlendu hernámsspill-
inguna og að hér verði kjarn-
orkusprengjum beitt. Hin
þriðja leið, sem oft er talað
um, milli austurs og vesturs,
verður aldrei farin nema eftir
hlutleysisaðgerðir þvilíkar
sem þessar, og jafnt af eigin
þörf sem alþjóðlegri er íslend-
ingum manna skyldast að sýna
djörfung til að riða þar á vað-
ið.
En það er víst vonlaust, að
okkur verði greiddir dollarar
eða rúblur fyrir að geptf það.
Það er einnig vonlaust, að
þægir liðsmenn núverandi
stjórnar eða þá menn, sem
gætu að kúbanskri fyrirmynd
notað bandariskar óvinsældir
og hernám að öfugskjóli til
kommúniskrar valdatöku, geri
ísland hlutlaust og vel virtan
aðila í samtökum þjóða um
þriðju leiðina. Þar þurfa önn-
ur innlend öfl að koma til.
Björn Sigfússon.

m
ViSjlð þér e gnast Volkswagenbifreió?
Viljið þér f ’úga til Kaupmannahafnar ?
Viíjið þér eégnast nýtízku skrifborð?
Eí svo er, þá fre:stið gæfunnar og kaupið miða í
Happdrætti Frjálsrar þjóðar. — Auk fyrrgreindra
vmninga, eru 7 aukavinmngar að verðmæti 500
kr. hver.
Lægsta miðataln — mestar vinningslíkur.
Mappdruitti Frgdlsrar þjóðar
Tvær vísur
Eftirfarandi vísa barst frá
Gunnlaugi P. Sigurbjörnssyni,
Torfastöðum, V.-Hún, um leið
og árgjaldið fyrir Frjálsa Þjóð:
Allir nei
Ef við segjum allir nei,
enginn kraftur getur
gert úr henni Garðarsey
grimmdarvígasetur.
Viðreisnarvísa
Fénu safna fínir menn,
fjölgar strikum penna,
herða snauðir ólar enn,
— ÓIi’ er að fita og grenna.’
Sakleysingjar
Er blöðum licrnámssinna það
ljóst, að nokkrir íslendingar hafa
þegar látið lífið vegna herset-
unnar, og mennirnir er valda
slysununi bera ekki ábyrgð á
þessu, þar sem þeir eru liér gegn
vilja sínum. Það eru mennirnir,
sem báðu um herinn sem bera
ábyrgðina. Það er sagt að aftur
í forneskju var fórnað mönnum
til árs og friðar. Nú fórna ís-
lenzkir stjórnmálamenn mönnum
fyrir dollara. Er það nokkuð ó-
eðlilegt að við, sem höfum verið
alla tíð á móti hersetu, setjumst
á bekk með vinum og vandamönn-
um úr öllum flokkum og ræðum
málið.
Reykjavík, 13. 9. 1960.
Benjamín Ólafsson,
Holti.
Ég undirrit
óska hér með að gerast áskrifandi að
FRJÁLSRI ÞJÓÐ
NAFN
HEtMU-l
ÁSKRJFTARVERÐ 144 KR. Á ÁRl
Bókaútgefendur
Leitið verðtilboða i jólabækurnar
hjá okkur
ÖRUG.G VIÐSKIPTI
ÖIl prentvinna, stó-r og smá.
Litprentanir.
w asisitðanirit
,y - <«— * * 1? • \
|.-i ' ó‘-i 'X, ' 'a
Bergstaðastræti, 27.— Simj 14200.
2
' í ycy
P**■ ,■ M,?
Frjáfe bjúð — Laugardagirm 1. október 1060