Frjáls þjóð - 29.10.1960, Blaðsíða 1
29, oktober 1960
laugardagur
42. tölublað
9. árgangur
að ná sér í nokkra þorskhausa
Þeir vilja samningsréttinn!
Margt bendir til þess, að ínnan skamms verði á
ný hafnar samningaviðræður við Breta. Að gefnu til-
efm vill FRJÁLS ÞJÖÐ enn ítreka höfuðrök þessa máls: j
Að íslendingar megi aldrei viðurkenna samnmgsrétt
annarra þjóða um íslenzka landhelgi, — ella ráða þeir
ekki lengur yfir fiskimiðum sínum og geta ekki fært
friðunarlínuna lengra út seinna meir.
I seinasta blaði var á það
bent, hversu fráleitt það væri
að heimta samninga við Breta
um landhelgina af ótta við
slysahættu á miðunum og
markaðsvandræði í Bretlandi,
þegar íslendingar hefðu einmittj
byggt á því stefnu sína mörg
undanfarin ár að láta ekki
2.
Hver á
nr. 3565?
Dregið hefur verið í happ-
drætti FRJÁLSRAR ÞJÓÐ-
AR. — Vinningar féllu sem
hér segir:
1. Volkswagenbifreið nr.
3565.
Flugferð með Loftleiðum
Rvk—Khöfn—Rvk nr.
1675.
Skrifborð frá Öndvegi
h.f. nr. 3530.
-10. Vörur eftir eigin
vali fyrir kr. 500 féllu á
eftirtalin númer: 2747;
72; 1450; 164; 65; 2840;
2842.
Vinninganna má vitj-i á
skrifstofu blaðsins, Ingólfs-
stræti 8.
Að lokum vill happdrætt-
•ð bakka öllum þeim, sem
af fórnfýsi og dugnaði lögðu
fram starf og fé til að vel
mætti takast.
4
hræða sig eða þvinga til undan-
halds. Með samningum væri
einbeitni þjóðarinnar og erfiði
í tvö ár að engu gert rétt í
þann mund er fullur sigur væri;
í nánd,
En enda þótt rök þeirra, sem \
ljá vilja máls á samningum séu
fráleit og furðuleg, er þó enn
torveldara að skilja, hvernig á
því stendur, að þessir menn sjá
ekki hættuna sem því fylgir,
að semja við Breta.
Ef Islendingar lileypa einni
þjóð inn fyrir tólf mílna
ntörkin, er þeim ekki stætt á
öðru en leyfa öðrum þjóðum
að veiða í landhelgi einnig.
Tjón bað, sem þá yrði unnið
á fiskstofninum væri marg-
faldur sá skaði, sem Bretar
vinna nú með rányrkju sinni.
I>ó að Bretar hyrfu úr land-
helginni eftir fáein ár sant-
kvæmt samningunt er ekki
þar nteð tryggt að aðrar þjóð-
ir gerðu slíkt hið sama. Og
víst er, að frekari útvíkkun
landhelginnar yrði svo tor-
veld vegna hinna ntörgu
samningsaðila, að vart væri
hinn minnsti árangur hugs-
anlegur.
Hvað hyggjast Bretar fyrir
með saniningum? Þeir hafa
haldið því fram, að togaraeig-
endur þyrftu nokkurra ára frest
til að endurnýja skipaflota sinn
og laga hann að nýjum aðstæð-
um. Rétt er að minna á, að
seinustu 10—15 árin hafa Bret-
ar sungið þennan sama söng.
Þéir eru alltaf að biðja um
frest, en tíminn iíður og þeir
virðast alls ekki nota þennan
tima til að endurnýja flotann.
Staðreyndin er auðvitað
sú, að þeir geta ekki endur-
nýjað flotann á örfáum árum
þó skiptir í rauninni engu,
hvort bcir fá að vera innan
Framh. á 6. siðu.
Hinn 24. október s.l. áttu samtök S.Þ. fimmtán ára afmæli.
; Myndin sýnir indverskan kvenlækni í þjónustu S.Þ. að störf-
| um í fátækrahverfi. Angistarsvipur skín út úr sjúklingnum.
I Leiðari blaðsins fjallar í dag um Sameinuðu þjóðirnar.
Loddaraleikur meö háar tölur
í stað ráðdeildar og sparnaðar
Því betur sem menn kynna sér fjárlagafrumvarp um gagngera stefnubreytingu
það fyrir árið 1961, sem ríkisstjórnm hefur lagt fram ‘lð Á803’ e“da sPainaðarstatflð •
* a, \ , , ,..y , c haflð »með hentugum vmnu-
a alpmgi, pvi auosærra verour, ao enn er haldio atram brögðum og réttu hugarfari“,
á braut gegndarlausrar eyðslu og ráðleysis.
Alyktun
Aðalfundur Þjóðvarnarfé-
lags Reykjavíkur mótmælír
eindregið öllum samningum við
erleud ríki um fiskveiðalög-
sögu okkar.
Sérstaklega móttnælir fund-
urinn hví að Bretum séu veitt
nokkur friðindi innan 12 mílna
fiskveiðalandhelgi okkar. —
Fundurinn skorar á landsmenn
að vinna af fremsta megni
gegn þeint áróðri, sem hér er
jbcitt af Mbl. til að undirbúa
jarðvegimi fyrir sanmingsgerð
við Breta.
Samúðarkveðja
Það er komin uppdráttar-
sýki í hermangið á íslandi.
Landherinn er farinn, fram-
lcvæmdir liggja niðri og sjó-
herinn veit ekkert hvað hann
á af sér að gera. Þar við
bætist, að Ameríkanarnir eru
orðnir svo skelfing blarikir.
Þeir eru sem sé farnir að aka
sjálfir í vínklúhbana á kvöld-
in.
Þegar leigubílstjórar í
Keflavík, sent stunda akstiu-
á Vellinum og hafa ósköp
lítið að gera að eigin sögn,
urðu varir við þetta og sáu,
að samkeppnin harðnaði,
brugðu þeir Iiart við og klög-
uðu verndarana til íslenzkra
yfirvalda. Þjóðviljinn, seni
er verklýðíiblað, tók einn-
ig við sér og heimtaði, að Is-
lendingar hefðu einkarétt á
leigubílaakstri þar suður
frá. En íslenzk yfirvöld gátu
víst lítið aðháfzt. Þau fengu
því framgengt, að skipt var
um númer á kanabílunum,
— siðan ekki söguna meir.
Og þar við situr.
Heimur versnandi fer. Það
er gaman að vera hundur í
sláturtíð og hirða beinin, þeg-
ar kjötveizlan stendur sem
hæst. En hað er sannarlega
ömurlegt að vera leigubíl-
stjóri á Vellinum og fá ekki
einu sinni að aka drullufull-
um Ameríkönum af nætur-
búlum. og styðja þá maga-
veika inn i hermannabragga
fyrir borgun. FRJÁLS ÞJÓÐ
sendir þessum vesalings bíl-
stjórum viðeigandi samúðar-
kveðju.
jeins og fjármálaráð'herra komst
svo fagurlega að orði.
í fjárlagaræðu sinni í fyrra sízt hefði verið vanþörf á
fór Gunnar Thoroddsen fjár- stefnubreytingu. Fátt er nauð-
málaráðherra mörgum orðum synlegra en hverfa gagngert af
um nauðsyn aukinnar ráðdeild- þeirri háskabraut sukks og sí-
ar og sparnaðar á rekstrarút- yaxandi fjárausturs, sem hver
gjöldum ríkissjóðs. Orð hans ríkisstjórn eftir aðra hefur fel-
11111 þetta létu vel í eyrum, enda að j nærfellt tuttugu ár. Marg-
hafa flestir aðrir en stjórnar- ur hefði fagnað heiðarlegri við-
herrarnir séð fyrir löngu, að leitni í þá átt og talið ærnum
orðin var brýn þörf að spyrna tíðindum sæta, viðurkennt fús-
við fótum. Ár eftir ár hafði lega að í slíkum vinnubrögðum
kóstnaðurinn við ríkisbáknið fælist tilraun til viðreisnar á
farið vaxandi og gálausleg með- einu sviði —- og það mjög mik-
ferð opinberra fjármuna sett æ ilvægu.
meiri svip á ríkisreikningana. j
Hér var því brýn þörf að taka
upp ný og betri vinnubrögð.
Efndir
loforðanna.
Nú eru fjárlögin fyrir árið
1961 komin fram. Ekki skortir
það, að f jármálaráðherra og
stfjórnarliðar aðrir séu kok-,
.hraustir um afrek sín á sparn-j
' aðarsviðinu. Þeir fullvrða
, blygðunarlaust. að þetta f jár-
lágafrumvarp marki tímamót
. um ráðdeild og sparnað. Þar sé
En þessu er því miður ekki
að lieilsa. Hjal ríkisstjórnar-
innar um ráðdcild og sparnað
hefur reynzt harla lítils virði.
Að vísu eru nokkiir útgjalda-
Iiðir færðir dálítið niður á
fjárlagaáætlun, en af slíku
handahófi og í flestum til-
fellum án þeirra aðgerða ann-
arra, sem geta leitt af sér
raunverulegan sparnað.
Sýndarmennskan og alvöru-
leysið einkenna öll þessi
vinnubrögð. Þar eru hafðir £
Frh. á 8. síðu.