Mánudagsblaðið - 24.10.1949, Blaðsíða 1

Mánudagur 24. október 1949.
37. tölublað
Útvarpið misnotar vald sitt
enn einu sinni
Þörf á mönnum, sem
vita hvað þeir eru að
gera
Síöastliðxð föstudagskvöld var lesin upp í fréttatímanum
yfirlýsing S.Í.F. varðandi „saltfiskmáliö“ svokallaða.
Nú skal ekki raatt mn þaö hér, hvort mál þetta, sem
Sigxus Sxgurxijaríarson mimxtist á í útvarpsximræöum xmi
stjormnai, sé rett eða rangt. JÞað skiptir engu máh, hvað
útvarpsraó snertxr. Jtiitt sniptir mah: Hvar eru takmörk
hlutieysisws í líikisútvarpínu ?
Oft lieíur verið á því ymprað í blöðum bæjarins, at út-
varpið væri engan veguxn liiutlaust. Kvartanir þessar hafa
oftast verið á rókum reistar. A*eir nxeim, sem skipa út-
varpsráö, liaía aíiirei vitað, hvað hlutleysi er, hvað efnis-
flutnmg snertir. Fað hefur aldrei htið yfir þær greinar,
sexn iyiíxiesarar hafa flutt. Ástæðan er augljós. Alíir þeir,
sem skxpa útvarpsráð, eru póíitískir gæðmgar einhvers
flokks, og þeir reyna að kojna málefnum þeim, sem liag-
sfæð eru flokknum, á framfæri.
í þessu eina tilfelh, þ. e. a. s. „Saltfiskmálinu“, er um
mjög vítavert lilutleysisbrot útvarpsins að ræða. t*að eina
efni, sem útvarpsráð ber ekki ábyrgð á, eru pólitískar um-
rafeður, þegar allir flokkarnir hafa fuhtrúa. Þessi „bomba“
Sigfúsar Sigurhjartarsonar var og er póhtísk „bomba“, til
þess ætluð að ófrægja stjórnmálaandstæðing. Sú staðreynd,
að svaramanni þess flokks, sem deilt var á, vafðist tunga
um tönn og yrði erfitt um að hreinsa sig, skiptir ekki máh.
1 þessu tilfelh varð Ólafur Thors Casus Belli í póhtískri
baráttu, og ekkert var við því að gera. Slíkt hefur hent
Ólafi meiri menn.
Hvað Þjóðvhjinn birti um þessi mál, er hins vegar alger-
lega óviökomandi útvarpinu eins og aðrar pólitisnar grem-
ar, og þeírri grein mátti, eins og gert var, svara í þeím
bloðum, sem toldu sig þuria aö svara grem A*joövnjans.
Svo að þú, lesandi góður, getir að nokkru leyti myndað
þér hugmynd um hlutleysisfálm útvarpsráðs, skulum við
nú aðems nefna eitt dæmi:
♦
Þegar þetta blað kom út í fyrsta sinn, þá þurftum við
að auglýsa það eins og gerist og gengur. Yið komum upp
á auglýsingaskrifstofu útvarpsius þessa erindis og höfðum
uppskrifaða auglýsinguna, og var þar tekið fram nöfn á
ýmsum greinum, sem birtast áttu. Þegar sá, sem afgreiddi
auglýsingarnar sá auglýsingu okkar, var aht strikað út.
„Ekki hægt :---vegna hlutleysisins“, var svarað.
„Má þá setja „Margar ágætar og spennandi greinar?“
spurðum við.
„Ekki liægt — verðið að strika út „ágætar og spenn-
andi,“ var svarað.
„Má þá setja — — margar athyglisverðar greinar?“
spurðum við.
„Ekki hægt,“ var svarað.
Um kvöldið kom auglýsingin: Mánudagsblaðið kemur út
á morgun. Margar greinar koma í því.
Nei, það verður aldrei lilutleysi í flutningi útvarpsins
fyrr en algerlega ópólitískir menn skipa útvarpsráð. Menn,
sem vita, hvað þeir eru að gera.
MyncLin er tekin þegar bandarískir uppgjafahermenn slóu hring utan um svœði
það, sem Paul Robeson œtlaði að halda söngskemmtun. — Hermennirnir vildu varna
fólki að hlusta á Robeson, sem þá hafði lýst sig andstœðing bandarísks lýðrœðis.
Hitti naglann á
höfuðið
Þegar fregnin um að Rúss-
ar hefðu kjarnorkusprengj-
una barst út um heiminn,
ræddu menn ýmislegt um
þessa óvæntu nýjung.
Flestir telja, at Dr. Harold
C. Urey, kjarnorkuvísinda-
maðurinn, sem sæmdur var
vísindaverðlaunum Nobels,
hafi einna bezt túlkað hug
almennings, þegar hann
heyrði fregnina. Dr. Urey
sagði: „Það er aðeins eitt
verra en að ein þjóð hafi
kjarnorkuleyndarmálið —
það er, að tvær þjóðir hafi
það.“
*
„Etur ofan í sig...”
Eins og kunnugt er, er Sir
Stafford Cripps, fjármála-
ráðherra Breta, magaveikur.
Af þessu leiðir, að hann má
ekki borða nema einstaka
mat, og eru réttir hans sagð-
ir mjög fábreytilegir.
Aður en brezka pundið féll
hafði Sir Stafford haldið því
fram, að pundið myndi ekki
fellt, meðan hann hefði fjár-
málastjórnina á hendi. Þegar
gengislækkunin var birt í
Bretlandi, skrifaði London
Daily Telegraph:
„Það er sagt, að nú hafi
einn réttur bætzt við hið fá-
tæklega matborð Sir Staf-
fords. Nú étur hann ofan í
sig sín eigin orð.'
Fréttir frá
Hollywood
Nýlega er látinn í Holly-
wood Sam Wood, hinn frægi
kvikmyndatökustjóri. Hann
stjórnaði meðal annars kvik-
myndunum „For Whom The
Bell Tolls“ (Klukkan kallar)
og Command Decision, sem
sýndar hafa verið hér.
★
Elizabeth Taylor, leikkona,
sem hér þekkist úr kvik-
myndum, hefur nýlega sagt
upp síðasta kærasta sínum,
William D. Pawley jr. syni
fyrrv. sendiherra Bandaríkj-
anna í Brasilíu. Ekki er vit-
að, hvað olli uppsögninni.
★
Nýlega er látinn í Holly-
wood Richard Dix, kvik-
myndastjarna þöglu mynd-
anna. Hann lék m. a. í mynd-
unum Seven Keys To Bald-
plate og Cimarron, sem mið-
aldra fólkið mim muna eftir.
Kosniiigarnar
Kjósandinn: „Ég mundi
ekki kjósa þig, þótt þú værir
Sankti Pétur sjálfur!"
Frambjóðandinn: „Ef ég
væri Sankti Pétur, þá mundir
þú ekki geta kosið mig. Þú
mundir ekki vera í mínu
kjördæmi “
Música komin út
Blaðinu hefur borizt Mus-
ica 2.—3. tölublað.
í blaðinu er m. a. grein um
Arna Björnsson, tónskáld,
en nú er 20 ára starfsafmæli
hans. Þá er fréttabréf frá
Italíu, grein eftir Serge
Moreux, sem heitir Kynni
mín af Prokofieff, Rússnesk
tónskáld, eftir Dmitri Shosta-
kovisch, Söngför Sunnukórs-
ins, Saga tónlistarinnar 7.
grein, Söngleikir, Víðsjá og
margar smágreinar m. a. um
jazzinn og fleira.
Ritið er prýtt fjölda
mynda. Utgefandi er Drang-
eyjarútgáfan, en ritstjóri
Tage Ammendrup.
Laszlo Rajk, kommúnistinn,
sem þakkaði dómurunum
sem dœmdu hann til dauða.