Mánudagsblaðið - 25.09.1950, Blaðsíða 2

2
MÁNUDAGSBLAÐIÐ
BJARGAB AF VATNAJOKLi
SJaldan ef nokkurntíma hafa Reykvikingar og alþjóð
glaðst jafn inniiega og nú i síðastliðinni viku. Tilefni gleð-
innar var auðvitað hin giftusamlega björgun Geysismanna.
Þessum gleðiatburAi hafa verið gerð það rækiieg sliil í dag-
blöðum bæjarins að ekki er ástæða trl þess að rekja hann
hér.
Við hyggjum að við tölum fyrir munn allra lesenda
okkar, þegar við fögnum þessum gleði atburði. Við minn-
umst með þakklæti allra þeirra sem stuðluðu að fundi
þessara rösku manna og hugprúðu flugþernu. Samstarfs-
menn þeirra við flugfélögin ,sem ekkert létu ógert til þess
að komast fyrir um afdrif féla.ga sinna, og starfsmenn í
flugturninum. Björgunarflugmenn Keflavíkur og hinar
mörgu leitarsveitir, sem lýstu sig reiðubúnar og leituðu
svæðin, sem líkur bentu til, að vélin gæti verið á. Flugmenn
Bandarikjanna, sem þegar buðu hjálp sína og flugmenn
annarra þjóða, sem þátt tóku í Ieitinni.
Brengskapur og fórnfýsi allra þessara aðila mun þjóð-
inni seint úr minni líða.
Á myndinni sést Bolli Gunnarsson, loftskeytamaður á
Geysi, ásamt móður sinni frú Guðlaugu Jósepsdóttur og
systur ungfrú Lilju Gunnarsdóttur. (Ljósm. G. Þóraðars.)
Einar Runólfsson, vélam., kona hans Alma Lindquist og
dóttir þeirra. — Áhöfnin talið að ofan: Magnús Guðmunds-
son, flugstjóri, Dagfinnur Stefánsson, 2. flugm., Ingigerður
Karlsdóttir, flugþerna og Guðmundur Sívertsen, siglinga-
fræðingur. — Neðst, Geysir.
Mánudagur 25.. september 1950.
K R Ö F U P Ó LITIKIN
heíur æSsta úrskurðarvaldið!
Það sem af var árinu i ágúst-
lok, vár verð innfluttra vára
komið upp í 319 millj. króna
en verð útfluttra var aðeins
190 millj. kr. Vöruskiptahall-
inn nam því 129 milljónum
króna — hafði vaxið um 12
millj. í ágúst, sem vanur er að
vera einn hæsti útflutnings-
mánuður ársins.
Það er von að menn furði
sig á þessu — hvernig unnt
er að flytja svona miklar vör-
ur inn í lartdið, þegar ísfisks-
veiðar hafa verið stöðvaðar
á 3. mánuð, síldveiðin rekin
með stórtapi og markaðshorf-
ur verða sífellt ískyggilegri
eftir því sem keppinautarnir
ná sér betur á strik.
Eins furða menn sig á því
hvernig stendur á því, að þess
ir ótrúlegu innflutningsmögu-
leikar skuli ekki vera notaðir
til að kaupa eitthvað af þeim
daglegu nauðsynjum, sem
fólkið skortir tilfinnanlegar
en átt 'hefur sér stað síðan
hungurtímunum létti. Og
samt hefur almenningur — og
meira að segja börn og ung-
lingar, fleiri peninga milli
handa en nokkru sinni áður.
Það sem mest styður inn-
flutninginn til landsins er auð-
vitað Marshall-hjálpin.
En hvers vegna gerir þessi
hjálp samt ekki fært að bæta
úr nauðsynjaskortinum ?
Því valda hinar æðisgengnu
fjárfestingar eftir stríðið —
sem og enn halda áfram —
snöggbyltihg og offjármögn.
un á atvinnuvegunum, sem
þjóðin ræður nú ekkert við,
bæði vegna skorts á kunnáttu
og vegna þess að hin nýju
tæki og hinar nýju aðferðir
m. a. í búnaðarháttum, eru
svo frekar á erlendan gjald-
eyri, að meðalframleiðsla og
meðalsala á henni nægir ekki
til að halda öllu á floti.
Nú erum við komnir á það
stig, að í stað þess að
láta vélarnar vinna fyrir
okkur verðum við að slíta okk
ur út fyrir vélarnar og þola
skort þeirra vegna.
Brezkur bankamaður, sem
vissi allt um okkar hagi, átti
tal við íslending og varð að
orði eitthvað á þessa leið:
Hverskonar fjárstjórn er
það, sem þið hafið haft? —
Þið eruð nú svo umburðar-
lyndir, — en þeir staðir eru til
í heiminum að slíkir menn
væru orðnir höfði skemmri.
Landanum varð orðfátt. En
ef 'hann hefði viljað fræða
spyrjandann hefði hann getað
sagt eitthvað á þessa leið: —
Við höfum því miður enga á-
byrga fjármálgstjórn. Stjórn-
arskráin gerir ekki raunhæf-
ar ráðstafanir til slíks, og fá-
fróðum almenningi er sagt, að
samkvæmt lýðræðinu eigi
hann að hafa æðsta úrskurð-
arvald í'f jármálum sem öðru
— hann eigi bara að gera sín-
ar kröfur og standa á þeim,
Áíbragðsmynd í
Gamla Bíó
1 Gamla Bíó er sýnd um þess
ar mundir svissnesk-amerísk
kvikmynd, sem heitir The
Search og fjallar um flótta-
börn í Þýzkalandi.
Þeir eru víst margir, sem
ekki hafa gaman af börnum í
kvikmyndum, en þó mun vart
sá maður til, sem ekki hrífst
af Ivan Jandl, (Karel Malik),
drengnum, sem leikur aðal-
hlutverkið í myndinni. Leik-
ur hans í gegnum myndina er
allur frábær og nær yfirnátt-
úrlegur á köflum. Eymdin,
hungrið, hræðslan og gleðin,
flóttasvipurinn og örvænting-
in koma öll skýrt fram i leik
þessa drengs.
Montgomery Clift (Steve)
leysir 'hlutverk sitt skemmti-
lega af hendi, og er samleikur
þeirra Clifts og Jandls mjög
skemmtilegur á köflum. Jar-
mila Novotna (frú Malik) er
sýnilega ágæt leikkona, en
virðist hafa orðið fyrir of
miklum amerískum áhrifum
í einstaka atriðum, en annars
er leikur hennar áhrifamikill
og látlaus.
Aline MacMahon (frú
Murray) sýnir vel, hvernig
fólkið, sem vínnur að hjúkrún
arstörfum CNRRA, eigi að
starfa.
Kvikmyndin f jallar um lít-
inn dreng, sem settur er í
fangabúðir ásamt móður
sinni, en síðan sleppt lausum,
en móðirin fer í þrælavinnu.
Barnið flækist svo víða um
Þýzkaland ásamt öðrum
flóttabörnum, þar til UNRRA
kemur til sögunnar. Barnið
hræðist einkennisklæði stárfs-
fólksins eins og hann hefur
Framhald á 3. síðu.