Mánudagsblaðið - 24.05.1954, Qupperneq 3

MÁNUDAGSBLAÐIÐ
3
Mánudagurinn 24. maí 1954
Fréttaþjónusta hins opinhera í hneykslanlegu
Það er oft rætt um það,
hversu erfitt virðist fvrir
blöð bséjarins, að aflá sér
upplýsinga um ýms mál-
éfni, sem í það og það skipt
ið éru efst á baugi meðal
almennings. Fólk undrast
oft yfir því, að blöðin birta
fréttir um iiinlend málefni
eftir erlendiun heimildum,
en seint og síðarmeir þókn-
as íslenzkum ýfirvöldum að
staðfesta þær upplýsingar,
ef þaú þá láta sig málin
nokkru skipta.
Þetta er alveg rétt, og
óhætt er að fullyrða, að
hvérgi í lýðfrjálsu landi er
fréttaupplýsingaþjónusta
hins opinbera jafn furðu-
léga léleg og hér á landi.
Blöðunum er þráfaldléga
neitað um upplýsingar ella
vísað frá einum aðila til
annars „sem ekki vilja láta
hafa neitt eftir sér,“ en síð-
an birta þau fregnina eftir
„áreiðanlegum heimildum“
eða „sterkum orðróm“.
Hlutdrægni upplýsinga-
þjónusfunnar
Þegar ráðherrar eða aðr-
ir opinberir aðilar fara í
eindagjörðum ríkisins til
útlanda fær almenningur,
sém þeir réttilega eiga að
þjóna sjaldnast eða aldrei
að vita nokkur deili á ferð
þeirra. „Þeir fóru á ráð-
stefnu“, en síðan lítt eða
ekkert meira. Þó er það
svo, að sú hefð er méira
og meira að skapast að ein-
staka ráðherrar eða ein-
staka opinberir starfsmenn
ræða ferðir sínar og störf
erlendis við flokksblöð sín
en láta öll önnur blöð sitja
á hakanum um fréttina,
rétt eins og alþýðu manna,
sem vill fylgjast með störf-
um fulltrúa sinna, sé skip-
að að kaupá þau blöð, sem
að stjórninni standa, ella
vita ekkert um störf
þeirra. Þessi upplýsinga-
þjónusta er með þeim en-
demum, að nærri stappar
hreinu broti á embættis-
færslu.
Hér á landi hefur verið
stofnað embætti er nefnist
„Blaðafulltrúi ríkisstjórn-
arinnar" og mættu menn
ætla að hann og lið hans
ættu að gefa blöðum og út-
varpi upplýsingar um þau
málefni sem almenning
varðar nema í þeim fáu til-
fellum, sem algjör leynd er
nauðsynleg, en slík tilfélli
eru hverfandi ef ekki ó-
þekkt. Blaðafulltrúinn hef-
ur hinsvegar það starf að
safna úrklippum um Island
úr erlendum blöðum og
hlaupa erinda ýmissa út-
lendra blaðamanna, sem
hingáð koma, en upplýs-
ingar gefur hann aldrei a.
m. k. sem máli skipta.
Ráðherrar verslir
Ráðherrarnir eru þó einna
verstir viðfangs og gengur
þar Bjarni Benediktsson
fram fyrir skjöldu. Bjarni
hefur aldrei í sinni ráð-
herratíð rætt við blaða-
menn um þau mál, sem
þjóðin hefur viljað fá upp-
lýsingar um. Hann hefur
þráfaldlega hunzað fyrir-
spurnir blaða, en leggur
sig hinsvégar oft niður við
að skrifá áróðursgreinar
um sjálfan sig í Mbi. Þessu
getur Bjarai Benédiktsson
ekki neitað, því að það er
standandi skipun, að ekk-
ert megi á hann minnast í
Mbl. nema hann hafi áður
athugað skrifin. Fréttarit-
ari Mbl. á þingi, hefur ekki
frjálsar hcndur í skrifurn
sínum í þessu tilxelli.
Stirfni Bjarna var einna
mest áberandi er hann
gegndi starfi utanríkisráð-
herra.
En öðrum ráðherrum er
líkt farið og Bjaraa, en
embætti þeirra hafa verið
minna rædd af almenningi,
og fæst þótt fréttamatur.
Blaðamannaíéiagið
Framkoma ríkisstjórnar
innar gagnvart f réttamönn
um er alveg óþolandi, og
sannarlega á það að vera
starf Blaðámannafélags ís
lands, áð krefjast méiri
upplýsingaþjónustu af rík-
isins hálfu.
Svo langt er gengið í
hinni opinberu fréttaþjón-
ustu, að stjórnin gefur ekki
einu sinni út „hand-outs“
þ. e. vélritaðar upplýsing-
ar, sem blöðin geta svo
unnið úr eða birt orðrétt
eftir mati.
Hræðsla
Frá hinu mannlega sjón
armiði er vel skiljanlegt að
opinberir starfsmenn neita
að gefa upplýsingar eða
halda blaðamannafundi.
Þeir óttast ekkert meira en
það, að einhver blaðamann-
anna kynni að spyrja þá
spurninga, sem þeim myndi
reynast erfitt að svara.
Vera má að slíkar spurn-
ingar kæmu fram, en séu
þær spurningar um mál,
sem almenning varðar og
ekki er sýnilegt að hljótt
verður að vera lun af ein-
hverri ástæðu, ber opinber-
um aðilum, þjóniun fólks-
ins, siðferðileg skylda tii
þess að upplýsa þær.
Erlendir blaðamenn á
undan ísienzkum
Það má teljá það hart
hlutskipti íslenzkra blaða-
mannastéttar, að erlendir
samstarfsmenn þeirra
skuli vera á undan þéim
með fréttir, sem varða Is-
land.
Um þetta mál má ræða
langt mál, og benda á emi
fleiri opinbérar stófnanir,
sem fara að dæmi „höfuðs-
ins“.
En hér nægir í lokin að
benda á LÍÚ og samning-
ana og viðskiptin við Daw-
son. Þetta fyrirtæki, sem
þiggur af almánnáfé, héfur
alveg hunzað almennings-
álitið, þrátt fyrir það að
brezk blöð hafa í sífellu
haldið uppi áróðri gegn ís-
lendingum, mcnnunum og
þjóðinni, sem forkólfar
LÍÚ eiga alit sitt undir.

Vinsælasta „Show“ atriði Norðurlanda
sunnudag, mánudag og þriðjudag klukkan 11.15. síðdegis alla dagana.
Tlie Monn Keys
vinsælasti söngkvintett
álfunnar
Notið þetta einstæða tæki-
færi og hlustið á beztu
skemintikrafta sem völ er
á. — Aþeins þessar þr jár
miðnæturskemmtanir.
ONE MAN SHOW
Sungin tvö íslenzk Iög
á islenzku:
Fredrik og Konradi
Crazy Duett
COWBOY
SPECIAL
Egil Monn-Iversen
stjórnandi og undirleikari
kvintettsins
Sungin lög úr kvikmynd-
um sem MONN KEYS
hafa leikið í, enn fremur
nokkur af þeim lögum sem
Monn Keys liafa sungið
inn á plötor.
Sölvi Wang
Aðgöngumiðar í Austur-
bæjarbíó í dag, sunnu-
dag, en í
DRAN&EY
Laugavegi 58
mánudag og þi’iðjudag
Sími 3311
WVVVrfVVVVVVVVVVVVVVWVWVVVVVVVVVVVVVWVVVVVilVVVUWVVVVVVVVVV'W*,
N Ó T T,
eftir Árna Islefs.
T I L Þ I N ,
eftir Steingrím Sigfússon.
Nora Brocksted
Per Aspin