Mánudagsblaðið - 01.06.1959, Síða 2

2
MÁNUDAGSBLAÐIÐ
Mánudagur 1. júní 1959,
Jrlflit af „moderne11 dönsum, —
en langar til að leika11 —
segir Kolbrún Krisíjnnssióííir — Að
tjaldabiki í ^Frjálsnm fisknm”
ítevía Stefáns Jónssonar,
Frjálsir fiskar, skelegg og nöpur
ádeila á brezka heimsveldið og
„baráttu" þess gegn smáþjóðum
vekur nú mikla aðsókn og kátínu
í Framsóknarhúsinu. Ýms félög
hafa tekið sig saman og mætt
þar, auk hinna mörgu einstakl-
inga ,sem skjótast þar inn til að
skemmta sér.
Tíðindamaður blaðsins brá sér
baksviðs augnablik, náði þar tali
af leilvstjóranum, Benedikt Arna-
syni og höfundi sjálfum, sem
jafnan lítur þar við til að fylgj-
ast með.
Reyndar undrar engan að höf-
undur stingi inn kollinum, því
jbaksvið'j getur að líta fjórrtr
föngulegar stúlkur, fáklæddar
og iðandi, en þær dansa þarna
hvert kvöld, nýtízku dansa með
talsvert áhugaverðum áherzlum.
í>að er því ekkert úr vegi, að
sleppa þeim Benedikt og Stefáni
og snúa sér að aðaldansmeyjunni,
Kotbrúnu Iíristjánsdóttur, hafn-
firskri stúlku, sem stundað hefur
danslist síðan hún var á 12. ár-
inu, en þó minna s.l. tvö ár.
Ungfrú Kolbrún, dóttir hjón-
anna Kristjáns Símonarsonar,
flumferðarstj. og Guðrúnar Sig-
urðardóttur, fékk áhuga á dans-
iist strax í æsku, ekki svo mjög
hinum hefðbundna ballett, held-
ur aðallega nýtízku danslist,
(karakterdans) sem býr yfir
ýmsum formum og tegundum
danslistar.
Þetta er ekki í fyrsta sinni, sem
Kolbrún kemur fram, hún dans-
aði bæði sígaunahlutverk og
húladans í strápilsi og öllu til-
heyrandi snemma í vetur, m. a!
í sýningum sem Gestur Þor-
grímsson hafði umsjón með.
Dansskólanám hennar var hjá
Bidsted og .Sigríði Ármann.
Þegar vér spurðum hana hvert

1 hún stefndi á sviði listarinnar,
kvaðst hún gjarna vilja verða
leikkona,, en hún hefur stundað
nám í Hafnarfirði, en þar hefur
Klemenz Jónsson leikskóla á veg-
um Leikfélags Hafnarfjarðar. En
nú stendur hugurinn mest til
leikskóla Þjóðleikhússins.
En dansinn?
„Eg vil auðvitað halda áfram
að.æfa mig í modern dans, eins
og t. d. hjá snillingum eins og
Syend Bunch (danskur dansari á
vegum Þjóðleikhússins) hefup
alltaf heillað mig. —
Það þarf auðvitað ekki að taka
það fram að Kolbrún er lagleg
AiDglýgfiag Irá
Ilélstiirgeráfiiiii Ii.f.
Seljum ÖII bólstruð húsgögn með jöfnum aíborg-
unum mánaðarlega. Gerið pantanir strax meðan
kjör þessi eru íaanleg.
BólsturgerÖin h.f.
Skipholti 19 (Nóatúnsmegin) — Sími 10388
H.F. EIMSIOPAFÉLAG ÍSLANDS
EIKNINGUK
H.f. Eimskipafólags íslands fyrir árið 1958 liggur
framtni i skrifófofu'fékgsiris frá’og með deginum
í dag, ítil sýnis fyrir hiutháfa.' ‘ '
Reykjavík, 13. maí 1959.
STJORNIN
Stefán Jónsson virðist fyllilega ánægður
með „stjörnuna“ sína.
stúlka, spengiieg í vexti og hver
veit nema að hennar bíði frami
á erfiðri braut leiklistarinnar.
Og samstarfið hér>
Alveg prýðilegt bæði við leik-
ara og leikstjóra. Eg hef haft
mikla ánægju af að vinna hér.
Að svo mæltu kveðjum vér
ungfrú Kolbrúnu og óskum J
he.nni' allrá" héilia. en frammi í
gangí bíðúr Stefán Jóhsson, sem
býöur hinum þreyttu blaðamönn-
um upp á hressingu. Frammi í sal
yfir góðu glasi segir hann okkur
nokkuð frá tildrögum revíunnar,
hugmyndum sínum og smávægi-
legum breytingum, en það bíður
seinni tíma — næsta verkefnis.
Tjaldið er löngu farið frá —
þau eigast við brezki sendiherr-
ann, Lárus Ingólfsson og yfir-
ma'ður þjóðbótgslirifstofunnar,
Hargldur, BjörnssQn, ,en,-fremst; á
sviðinu dansar ungfrú Kolbrún
— það er nokkurnveginn vist,
1 hvert augu áhorfenda leita oftast.
Tékkneska sendiráðið sakar Guðm.
í. um „hvassa og ósanna árás á
Tékkósióvakíu“ —
Kolbrún — leik — og danslist
Tékkneska sendiráðið liefur
beðið Mánudagsblaðið fyrir eft-
irfarandi athugasemd varðandi
ummæli utanríkisráðlierra í til-
efni 10 ára afmælis NATO. !
„Sendiráð Tékkóslóvaska lýð-
veldisins í Reykjavík harmar
ummæli, sem utanríkisráðherra
lét falla í tilefni af 10 ára af-
mæli Atlantshafsbandalagsins,
en í þeim voru gerðar ósannar
og móðgandi árásir á Tékkóslóv-
aska lýðveldið og þjóðskipulag
þess.
Það vakti undrun sendiráðsins,
að hinum lýðræðislegu breyting-
um, sem tékkós'Ióvaska þjóðin
gerði á ríkisstjórn sinni í febrúar
1943, í fullkomnu samrærhi við
ákvæði stjórnarskrárinnar og í
þeim tilgangi að hrinda tilraun
innlends og erlends afturhalds
til þess að taka rikisvaldið í sín-
ar hendur á ólöglegan hátt og
nota það í þágu heimsvaldasinn-
aðra stórvelda, var í ummælum
þessum lýst sem landráðum,
ofbeldi og broti á stjórnar-
skránni. Engu minni undrun
sendiráðsins vakti tilhæfulaus
fullyrðing um það, að tékkneskir
borgarar heíðu verjð sviptir
mannréttindi(m og að engum
öðrum flokki en Kommúnista--1
flokknum hafi verið leyft að
staría. j
Það er hörmulegt, að þessi
hvassa og ósanna árás á Tékkó- j
slóvaska iýðveldið var gerð ein- '
mitt um sömu mundir og allar
friðsamar þjóð.ir beita sér af
alhug fyrir því að draga úr
spennu á alþjóðavettvangi og
efla. ^þgnkvæman skilning! .Sú
toriæra, sém éihkúm hindrar ár-
angur af þessari baráttu, er íil-
vera árásarsinnaðra hernaðar-
bandalaga, sem hafa ekki aðeins
tilgang tilgang að undirbúa hern-
aðarárásir heldur og að draga úr
kröfum þjóðanna um grið og
koma í veg fyrir að þær beri ár-
angur. Enda þótt ábyrgir stjórn-
málafulltrúar Atlantshafsbanda-
lagsins hafi margsinnis þrætt
fyrir þennan þátt í störfum þess,
eru óviðurkvæmileg ummæli
eins og þau sem áður var vitn-
að til tæki i kalda stríðinu og til-
ræði við alla viðleitni til frið-
samlegrar samvinnu, auk þess
sem þau eru móðgandi afskipti
af innanlandsmálum annars ríkis.
í þessu sambandi leyfir Sendi-
ráð Tékkóslóvaska lýðveldisins
sér að minna utanríkisráðherra á,
að enginn ábyrgra fulltrúa ríkis-
stjórnar Tékkóslóvaska lýðveld-
isins hefur nokkru sinni gengið
svo langt að ráðast á nokkurn
hátt á íslenzku ríkisstjórnina eða
þjóðina og langar til að fullvissa
hann um, að það er einlæg ósk
tékkóslóvösku ríkisstjórnarinnar
að efla gagnkvæma samvinnu og
friðsamleg samskipti landanna.“
Prentarar
Framhald af 1. síðu.
lendingseðli“ og- þjóðarstolti
prentara nú? Fyrir hverju eru
prentarar að berjast hér?
Neyzlulánaleiðin verður ekki
ræild liér vegna tvcnns, í fyrsta
lagi er hún ávallt fjármálalegt
brjálæði, og í öðru lagi er það
samróma álit allra þeirra manna,
sem stjórna fjárhagskerfi þjóðar
innar, að nú þegar sé svo langt
gengið á þeirri braut að liún sé
meira en til enda gengin, og er
þar í fylkingarbrjó*ti hinn/
glöggi hagfræðingur Landsbank-
ans, Jóhannes Nordal. Prentarar
verða aö skilja það, að hér er
ekki á ferðinni eitthvert mál,
sem snertir þá „prívat“, öll þjóð
in á hér hlut að máli. Því er
það skylda prentaranna að gera
grein fyrir sínu máli á opinber-
um vettvangi. Svo öv og síendur-
tekin er kaupskrúíuþróunin bú-
in að vera í landi voru til tjóns
fyrir almenning, að þeir menn,
sein nú fyrstir manna ætla aö
hrinda henni aftur í gang effir
nu nokkra staðfestu, og skilja
ekki, hvaða aíleiðingar verk
þeirra munu hafa, eru sízt af
öllum kjörnir til að fara með
kjaramál almennings. Það skal
endurtekið hér, að þessi 15%
krónuaukningarkrafa prentar-
anna er mál, sem varðar hags-
muni þjóðarinnar allrar til verri
vega. Prentarar og aðrir fámenn-
ir hagsmunahópar verða að fara
að skilja það, að það verður ekki
þolað til lengdar að nokkrir
menn komi saman á fund og'
rétti upp hendi til að fella gjald-
miðil þjóðarinnar um 15%, eða
| samþykki á sama liátt að gera
þjóðina að enn bognari betlikerl-
ingu en hún þó er. Menn hugleiði
í hvaða formi jafnvægis verði
i leitað hér, því ein af staðreynd-
um þessa lífs er, að allt leitar
jafnvægis. Formin yrðu ríkislög-
regla, þjóðvörður, her, harðsvír-
uð skipulagning hægrimanna og
kommúnískt einræði, nazismi eða
eitthvað annað. Prentarar og allir
aðrir borgarar þessa lands skulu
vita, að þetta, sem liér er að
framan talið, eru timburmenn
eftir fyllirí frelsisins.
Því skal ekki trúað að þetta
flan prentarafélagsfundarins nái
l'rain að ganga 'og brjóti þar
með niður þá virðingu, er stétt-
arfélag þeirra nýtur, Eins og
nu er malum komið getur aðeins
kjarkur og einbeitni forystuliðs
félagsins ásamt átaki skynsamari
jmeðlima þess megnað að snúa
, hér við iim á rétta braut.