Mánudagsblaðið - 01.06.1959, Blaðsíða 5

Mánudagur1 1. júní 1959.
MANUDAGSBLAÐIÐ
SJálfselskaii; hamingjurofi
inargra lijónabanda
' ‘ Aí öllu má oí mikið gera
Mörgu íólki er svo háttað, að
það notar frístundir sínar til að
vinna að hugðarefnum sínum,
©g ætti sízt að lasta það. En þó
getur það gengið svo langt á
þessu sviði, að það getur orðið
hreinasta plága fyi-ir þá, sem
næst þeim standa.
Tökum t. d. mann vinkonu
minnar. Þegar ég kom í heim-
! — JKRÝTtUR —
1 Gagnrýni er nokkuð, sem þú
gOtur komízt hjá. ef þú seg-
ir ekkert, gerir ekkert og ert
ekkert. I
„Heyrðu góða“, sagði eiginmað-
urinn eftir kvöldverð, „hvað
hefurðu hugsað þér að gera í
kvöld?"
Frúin yppti öxlum: „Ekkert
sérstakt," svaraði hún, „ég býst
við að skrifa bréf, lesa blöðin,
hlusta á útvarpið, horfa á sjón-
varpið o. s. frv.“
„Jæja,“ sagði eiginmaðurinn,
„heldurðu, að þú vildir ekki,
þegar þú ert komin að þessu o. s.
frv. festa hnapp á skyrtuna
mína?“

Hann er að deyja og hvíslar
hásri röddu að konu sinni:
„Mig langar til, að þú látir
fcrenna mig, Bertha mín."
Ilún: En hvað þetta er líkt
þér, Pétur, þú villt alltaf hafa
ösku um allt.“
sókn til hennar, gat ég ekki ann-
að en dáðst að garðinum þeirra,
því hann vár hreinasta augna-
yndi, smekklega skipulagður,
blómin fagurlega samansett í lit-
um og samræmi og, að því er ég
held, alveg fullkominn.
Auðvitað dáðist ég að garðin-
um við vinkonu mína, en hún
svaraði og brosti beizklega. Fyr-
ir slíkan garð sem þennan er
gjaldið of hátt, og því vildi ég
óska, að garðurinn væri minna
fallegur en meira nothæfur, og
stundum hef ég jafnvel óskað,
að hann væri óhirtur.
Þegar hún sá undrunarsvipinn
á mér, bætti hún við:
„Sérðu tíl. Strax og vorar,
byrjar maðurinn minn að vinna í
garðinum, hver frístund er not-
uð, og hann má aldrei vera að
sinna mér eða börnunum, öll
hans hugsun er bundin við garð-
inn og verði einhverjum á að
stíga inn í garðinn og dáðst að
honum, þá er hann eins og á
nálum um, að grein brotni eða
planta troðist, og það er náttúr-
lega ekki að tala um, að bömin
megi st|íga fæti sínum inn ^
hann.“
Með öðrum orðum. Garðurinn
var engum nema hónum sjálfum
til ánægju, sjálfselska hans á
þessu sviði hafði gjörsamlega
blindað hann, svo að hann sá
ekki hvað mikið kona hans og
börn liðu.
Margar ungar konur líða und-
ir sjálfselsku karlmanna. Áhuga-
mál geta verið sameiginleg, með-
an konan hefur tíma til að fylgj-
ast með þeim, en ef hann heldur
áfram, eftir að þau eru gift og
hún getur ekki fylgzt með hans
leggur hann þann stein á braut
þeirra, sem getur orðið að fjalli.
Sumar konur eru ekki betri á
þessu sviði en karlmenn. Flestir
þekkja konur, sem eyðileggja
alla heimilisánægju með þessu
uppáhaldsorðtæki sínu: „Hver
hlutur á sinum stað,“ og ekkert
má haggast. Hver hlutur er stillt-
ur upp eins og á safni og gljáfá-
inn svo mikill, að þú næstum
hálsbrotnar í huganum bara við
að horfa á hann. Þessar konur
eru undantekningar leiðinlegar,
enda eignast þær aldrei vinkon-
ur, enga sem labbar sig inn til
þeirra að fá sér kaffisöpa og svo-
lítið rabb. Nú, í því efni eru þær
hreinustu fjandafælur.
Og líður svö mÖnnum slíkra
kvenna vel á heimilum sinum?
Tæplega, nema þær geti tugtað
þá til hlýðni.
Meðalhófið er bezt, og fyrsta
skilyrðið, ef við viljum lifa ham-
ingjusömu lífi, er að gera þá
hamingjusama, sem við búum
með.
(Endursagt.)
Síðbuxur kvennu
Aldarafmæli nýtízku buxna.
i
Það eru ekki allir karlmenn
jafnhrifnir af að sjá konuna sína
eða vinkonu í síðum buxum, en
hin síðari ár hafa æ fleiri kon-
ur tekið upp þann sið, og vin-
kona mín sem er vel að sér í
tízkuheiminum, segir, að síðar
buxur séu jafn mikilvægur hluti
af kvenklæðnaði eins og t. d.
blússur eða pils.
En hún segir líka, að vinur
hennar, frægur tízkuteiknari, sé
á móti þessari kventízku. Og
hann dregur heldur ekki úr orð-
um sínum:
„Jafnvel þær falíegustu og
grennstu konur njóta sín ekki
í slíkum búningum."
Fyrstu konur, sem tóku upp
á því að ganga í síðbuxum, voru
fegurðardfísir Forn-Prtrsa, sem,
eftir gömlum prentmyndum að
dæina, voru heldur „smart“ í
þeim, jafnvel þó sumar af þeim
liti út fyrir að hafa verið dálít-
ið feitlagnar.
Það var hin fræga frú Amelía
Bloomer, sem var brautryðj andi
síðbuxnatízkunnar á Vesturlönd-
um, enda voru þessar buxur kall-
aðar „blúmers“, þegar þær birt-
ust fyrst í New York, 1849.
Hún vildi með þessu mótmæla
krínólínunni.
Bloomerbuxurnar hennar
hneyksluðu langömmur okkar,
þegar þær voru ungar.
Þegar kvenfólk í London byrj-
aði að ganga í þeim, varð það
skotspænir gárunganna.
Þegar hjólhestar komu til sög-
unnar, voru síðbuxur fyrst við-
urkenndar sem „siðsamlegar11
flíkur.
Félagsbiéf AB nr. 12.
Ut er komið 12. hefti af
Félagsbréfum Almenna bóka-
félagsins, fjölbreytt að eiftai.
Guðmundur Daníelsson á þar
sögu, sem hann nefnir Skáld
á fundi, en ljóð eru þarna eftir
þá Guðmund Frímann, Jónas
Svafár, Sigurð Hall Stefánssom
(ungan Hafnfirðing) og sænska
skáldið Johannes Edfelt í þýð-
ingu Þórodds Guðmundssonar.
Af greinum í heftinu eru
þessar helztar: Eiríkur Hreinn
Finnbogason ræðir við Guð-
mund Steinsson, höfund skáld-
sögunnar Maríumyndin, þá er
grein eftir sænska rithöfundinn
Vilhelm Moberg, Skáldið og
þjóðfélagið. Bir.gir Kjaran rit-
ar grein, er hann nefnir Um
bækur og menn, og ítalski rit-
höfundurinn Ignazio Silone
skrifar um Pasternak. Þá er
þama þýdd saga, Argamak,
eftir rússneska höfundinn Isaak
Babel.
Um bækur rita í þetta hefti
þeir Njörður Njarðvík og Ragn-
ar Jóhannesson.
Þá er í þessu hefti Félags-
bréfa tilkynnt um tvær næstu
mánaðarbækur Almenna hóka-
félagsins, bækurnar fyrir júní-
og júlímánuð. Eru það Sívagó
læknir eftir Boris Pasternak
(þýðandi Skúli Bjarkan) og
íslenzk jbúðarhús, bók um ís-
lenzikar íbúðarhúsabyggingar,
eftir þá Hörð Bjarnason húsa-
meistara og Atla Má.

■f
f "
IP.
V",
f j
I
r
% P
I'6’

Pólsk viðskipti
Pappírsvörur frá Paged
Plasfvörur frá Prodimex
Sfriga- og gúmmískófainaður frá Skórimpex
Leikföng frá Coopexim
íþróffavörur frá Varimex
Leðurvörur frá Skórimpex
Góiffeppi frá Cefebe
Yefnaðarvörur frá Cefebe
íslenzk-erlenda verzlunarfélagið K.f.
Garðasfræfi 2. Símar 15333 og 19698
**•,. ’ ..... ^ v„-v, .ÖV « «*«• A-I..«• . ***** * V dií'3-k.j. Í-ti&£í'CÁQ\yi' !
í5í3;S<Í K'ííKgoIfcj'ís l'e1£©|8Í' mð» I • &. $&&&&<!&& ■ ..! íKjsd, ,-m <«nrtiúdi <
Krossgáta
Mánudagsblaðsins !

-L £ ■
; ' Jí’;
-sro^-^--ro?oc^coJOSOJOgocvjccsx>?cocogcxi^^c>rcc<>ccococorvorocosccocoococoacoc<
SKÝRINGAR:
Lárétt: 1 Segl 5 Hélt burt 8 Röng 9 Hestar 10 Bók li.
Sartihljóði 12 Vökvar 14 Málmur 15 Blóm 18 Upphafsst,
20 Stúlka 21 Stofnun í Rvík 22 Veiðarfséri 24 ílát 26 Húsdýv
28 Þraut 29 Sér eftir 30 Samstæðir.
Lóðrétt: 1 Flakkara 2 Var gert á mörgum heimilum
áður fyrr 3 Ilá-t 4 Upphafsst. 5 Til sölu 6 Jökull 7 Flakk 11
Valda sárum 13 Höfuðborg 16 Hvíldist 17 Fórst af eldi 19
Kallað 21 Ránfugl 23 Ferð 25 Andi 27 Á fæti.
&UCLÝS1D I MÁNUDAGSBLAÐINU
>>míi i ij}frÉíí»vi7y’Í • uaacm&v vanij -l«d. ;iív.
■ ., iú'
fd ! bnl-ift i. r >
MiV
B!*A Jyr* *!!• , ,