Morgunblaðið - 24.05.2005, Qupperneq 28

28 ÞRIÐJUDAGUR 24. MAÍ 2005 MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
✝ Jón Lútherssonfæddist að Vals-
hamri á Skógar-
strönd 13. febrúar
1914. Hann lést á
Landspítalanum í
Fossvogi hinn 13. maí
síðastliðinn. Foreldr-
ar Jóns voru Lúther
Jónsson, f. 2.9. 1892,
d. 28.4. 1974, og
Kristín Theodóra
Pétursdóttir, f. 21.11.
1890, d. 18.2. 1984.
Systkini Jóns eru
Svafa, f. 27.7. 1915, d.
6.9. 2003; Kristín
Ásthildur, f. 1.4. 1917, d. 21.4.
2000; Guðrún, f. 24.5. 1920, d.
11.12. 1920; Guðrún Fjóla, f. 8.6.
1921, d. 12.7. 1998; Petrea Jófríð-
ur, f. 19.2. 1925; Óli Bergholt, f.
21.5. 1931; og Pétur Bergholt, f.
2.9. 1936.
Hinn 17. október 1938 kvæntist
Jón Ragnheiði Jónsdóttur, f. 5.7.
1910 á Litla-Hálsi í Grafningi, d.
17.7. 1993. Barn þeirra er Ragnar,
kvæntur Báru Valtýsdóttur. Dótt-
ir Báru og uppeldisdóttir Ragnars
er Valdís, maki Már
Árnason og börn
þeirra eru Ragnar
og Anna Bára.
Jón ólst upp á
Valshamri til 14 ára
aldurs. Flytur hann
þá til foreldra sinna
að Bergsholti í Stað-
arsveit. 15 ára réð
hann sig til vega-
gerðar og vann þar í
sex sumur. Jón og
Ragnheiður bjuggu í
tvíbýli við foreldra
Jóns í tvö ár. Þá
stofnuðu þau nýbýlið
Brautarholt í landi Bergsholts og
bjuggu þar til 1982 er þau flytjast
til Reykjavíkur. Ásamt búskap
starfaði Jón við línuviðgerðir hjá
Landsímanum. Eftir að Jón flutti
til Reykjavíkur starfaði hann hjá
Ölgerð Egils Skallagrímssonar í
sex ár. Áhugamál Jóns var að
safna og skrásetja fróðleik um
sveit sína, Staðarsveit.
Útför Jóns verður gerð frá
Fossvogskirkju í dag og hefst at-
höfnin klukkan 13.
Nú þegar tengdafaðir minn er
látinn langar mig að minnast hans
með nokkrum orðum.
Við Jón vorum miklir vinir og
áttum saman margar ánægju-
stundir enda var hann húmoristi
mikill og gat séð spaugilegu hlið-
ina á tilverunni. Ósjaldan bað ég
hann að yrkja fyrir mig ljóð þegar
ég þurfti á að halda við sérstök
tækifæri, ekki brást að því var vel
tekið og næsta dag var ljóðið kom-
ið enda var hann snillingur í ljóða-
gerð. Þegar Jón og Heiða fluttu til
Reykjavíkur var það léttir og
söknuður í bland. Ég minnist Jóns
sem höfðingja og staðfasts manns.
Þegar Ragnar Másson (drengur-
inn hans afa) var fjögurra mánaða
var hann í pössun hjá Jóni og
Heiðu. Var hann ljósgeisli í lífi
þeirra beggja. Þá var gaman að
sjá 74 ára manninn liggja á gólfinu
að leika við afadrenginn og mátti
ekki á milli sjá hvor skemmti sér
betur, barnið eða öldungurinn.
Eftir að Jón fluttist til Reykjavík-
ur og fór að hafa meiri frístundir
ferðaðist hann um landið sér til
ánægju og aflaði sér fróðleiks um
leið.
Eftir að starfsævi Jóns lauk tók
hann til við það sem ég kalla grúsk
og safnaði miklum fróðleik um
heimabyggð sína Staðarsveit svo
langt aftur sem hann fann heim-
ildir.
Þegar Heiða lést var Jón tæpra
80 ára og hafði þá nánast aldrei
kveikt á eldavél. Þá flaug í gegn-
um minn: „Æ, æ, æ. Hvað gerist
nú?“ Þá kom hann öllum á óvart
og fór að elda sjálfur. Oft voru
símtölin skemmtileg þegar hann
var að fá upplýsingar um mat-
argerð. „Hvað set ég mikið salt?“
og „Hvað sýð ég svið lengi?“ Þá
kom berlega í ljós hvað húmorinn
var mikill og eftir fáein símtöl var
Jón farinn að bjóða okkur í mat og
það var besti matur sem dreng-
urinn hans afa fékk því hann vant-
aði aldrei við borðið og síðar bætt-
ist í hópinn afastelpan Anna Bára.
Með söknuð í hjarta og ynd-
islegar minningar bæði úr sveit-
inni og síðan í Reykjavík kveð ég
þig.
Þín tengdadóttir
Bára.
Mig langar til að kveðja afa Jón
með nokkrum orðum. Ragnar
(drengurinn hans afa) var ekki
nema fjögurra mánaða þegar hann
kom til þín og Heiðu ömmu í pöss-
un þegar ég fór að vinna. Það gekk
nú á ýmsu fyrstu dagana en þið
ákváðuð að gefast ekki upp, og að
lokum gaf Ragnar sig og vildi þá
hvergi annars staðar vera. Þið lág-
uð saman á gólfinu í bílaleik, þú
dróst hann um gólfið í pappakassa
sem þið höfðuð fyrir bíl, það var
svo gaman hjá ykkur. Það var nú
ekki mikið mál að láta Ragnar fá
vatn í dollu og pensil svo hann
gæti hjálpað til við að mála. Hjá
þér og krökkunum var setningin
er afi góur mjög vinsæl því ef
svarið var já gafstu þeim alltaf
súkkulaði sem þú geymdir í boxi í
skápnum. Ef þú gleymdir að
spyrja þá spurðu þau þig bara
hvort afi væri góur og fengu þá
súkkulaði. Þá var mikið hlegið. Þú
varst svo mikill grínari, gast séð
spaugilegu hliðarnar á öllum mál-
um.
Eftir að Heiða amma dó
ákvaðstu að leggja ekki árar í bát
heldur hringdir bara í mömmu eða
Rósu mágkonu þína til að fá upp-
lýsingar um hvernig ætti að sjóða
hitt og þetta. Það leið ekki á löngu
þar til þú fórst að bjóða okkur í
mat og þá aðallega Ragnari
(drengnum hans afa) og Önnu
Báru (afastelpu) og þau komu allt-
af heim með þær fréttir að enginn
eldaði eins góðan fisk og afi á
Grýtó og sviðin hjá þér voru með
því besta sem þau fengu. Við
huggum okkur við það að nú ertu
kominn til Heiðu ömmu og að þið
eruð saman á ný. Þín á eftir að
verða sárt saknað af okkur öllum á
Eyjabakkanum.
Vér kveðjum þig með þungri sorg,
og þessi liðnu ár
með ótal stundum ljóss og lífs
oss lýsa gegnum tár.
(Jón Trausti.)
Með söknuði kveð ég þig.
Valdís.
Hinn 13. maí mun ég ávallt
muna sem mikinn sorgardag, því
þennan dag lést Jón Lúthersson
eða hann „afi á Grýtó“.
Ég trúi ekki að ég sé búinn að
missa þig, þetta er allt svo óraun-
verulegt þótt þú hafir verið veikur
upp á síðkastið þá bjóst ég við að
þú myndir harka það af þér eins
og allt annað enda mjög viljasterk-
ur og þrautseigur maður en þessi
grimma veröld hafði yfirhöndina á
endanum og tók þig frá mér.
En innst inni þá trúi ég því að
þú sért nú á betri stað með ömmu
á Grýtó og saman blómstrið þið
eins þið hafið alltaf gert. En það
verður mjög tómlegt fyrir mig og
sérstaklega afa sem heimsóttum
þig reglulega. Þegar maður fer svo
að rifja upp alla hlutina sem við
höfum gert í gegnum tíðina hrann-
ast minningarnar upp og ófá tár
renna niður kinnarnar: Þegar þú
dróst mig um alla íbúðina á pappa-
kassa sem þú hafðir bundið band í
og við brunuðum um allt í þessum
heimatilbúna „rallbíl“ og þetta var
þegar ég var aðeins nokkurra
mánaða gamall og þú á svipuðu
reki (alla vega á meðan við sátum
á gólfinu og lékum okkur). Það
brást ekki að í hvert einasta skipti
sem ég fór frá þér fylgdirðu mér
til dyra og sagði: Er afi góur?“
Auðvitað vissi ég strax hvað var
framundan og brosti allan hring-
inn, kinkaði kolli og sagði auðvit-
að: „Já.“ Þá réttir þú fram hönd-
ina með súkkulaðibitum og sagðir:
„Þá færðu súkkó.“ Þá rölti ég
heim hæstánægður með munninn
fullan af súkkulaði. Svo fór ég ófá-
ar ferðirnar til þín til að fá alvöru
mat, þ.e.a.s. svið, skötu, gellur og
alls konar fisk.
Svo má ekki gleyma þegar þú og
amma kennduð mér að mála. Ég
fékk að mála baðið með vatni (sem
var alveg toppurinn á tilverunni)
en seinna meir fór ég að hjálpa afa
til við að mála íbúðina þína og á
þeim tíma sem við vorum að mála
allir saman. Hef ég sjaldan
skemmt mér jafn vel því það er
hlutur sem þú varst einna bestur í
og það var að skemmta öðrum.
Brandararnir sem þú sagðir mér
úr sveitinni þegar ég kom í heim-
sókn til þín voru sko ófáir og
gleymast aldrei.
Seinasta skiptið sem ég hitti þig
var á spítalanum, og ákvað það í
flýti að kíkja með afa til þín en það
var nokkrum dögum áður en þú
lést. Við afi sáum hvað þú ljómaðir
allur upp þegar við gengum inn til
þín og byrjaðir að reyta af þér
brandarana og allt lék í lyndi og
engan óraði fyrir því sem átti eftir
að gerast nokkrum dögum síðar.
Við töluðum mest um hvernig lífið
var í sveitinni og hvernig mitt líf
hefði upp á síðkastið verið, en þú
varst alltaf mjög áhugasamur um
hvernig mér gengi í fótboltanum
og skólanum. Þessi skyndiákvörð-
un um að fara og kíkja til þín var
án efa ein sú besta sem ég hef tek-
ið alla mína ævi því ég vil hafa
seinasta skiptið sem ég hitti þig í
minningunni þannig að það end-
urspegli persónuleika þinn, þ.e.a.s.
fjörugan, fyndinn og bráðskemmti-
legan. Með þessum orðum vil ég
kveðja þig, elsku afi minn. Þín
verður sárt saknað.
Þinn afadrengur
Ragnar.
JÓN
LÚTHERSSON
Minningarkort
535 1825
www.hjarta.is 5351800
Minningarkort
Krabbameinsfélagsins
540 1990
krabb.is/minning
Steinsmiðjan MOSAIK
Hamarshöfða 4 • 110 Reykjavík • sími 587 1960 • www.mosaik.is
MIKIÐ ÚRVAL AF LEGSTEINUM
OG FYLGIHLUTUM
Sendum myndalista
Faðir okkar, tengdafaðir, afi og langafi,
BJARNI ÞÓRLINDSSON,
Árskógum 26b,
Egilsstöðum,
fyrrum bóndi í Gautavík,
andaðist á Sjúkrahúsinu á Seyðisfirði fimmtu-
daginn 19. maí sl.
Útförin fer fram frá Egilsstaðakirkju fimmtu-
daginn 26. maí kl. 14.00.
Jórunn Bjarnadóttir, Jón Ragnar Óskarsson,
Hjálmþór Bjarnason, Guðlaug Björnsdóttir,
Þorbjörg Bjarnadóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
Elskuleg eiginkona mín, móðir okkar, tengda-
móðir, amma og langamma,
JÓHANNA ÁSDÍS JÓNASDÓTTIR,
Mánatúni 2,
Reykjavík,
lést á heimili sínu föstudaginn 20. maí.
Jarðarförin verður auglýst síðar.
Þeir, sem vilja minnast hennar, eru beðnir að
láta Minningarsjóð hjúkrunarþjónustu Karitasar
njóta þess, sími 551 5606.
Birgir J. Jóhannsson,
Guðrún Birgisdóttir, Chuck Mack,
Jónas B. Birgisson, Stella Guðmundsdóttir,
Inga Jóhanna Birgisdóttir, Halldór Úlfarsson,
Sigrún Birgisdóttir, Óskar Baldursson,
Haukur Birgisson, Áslaug María Magnúsdóttir,
barnabörn og langömmubörn.
Elskulegur unnusti, faðir, sonur, tengdasonur
og bróðir,
ÁGÚST ÞÓRÐUR STEFÁNSSON,
Öldugötu 31,
Hafnarfirði,
lést á gjörgæsludeild Landspítalans í Fossvogi
sunnudaginn 22. maí.
Jarðarförin auglýst síðar.
Maríam Siv Vahabzadeh, Nadía Líf Ágústsdóttir,
María Alexandersdóttir, Jón Björnsson,
Lilja Ingvarsdóttir, Smári Brynjarsson
og systkini.
Ástkær faðir okkar,
STEFÁN HAUKUR EINARSSON,
lést á Landspítalanum í Fossvogi laugardaginn 21. maí.
Jarðarförin auglýst síðar.
Stefán Einar Stefánsson,
Marlín Aldís Stefánsdóttir,
Guðrún Margrét Stefánsdóttir,
Viðar Stefánsson.