Morgunblaðið - 24.05.2005, Side 38
38 ÞRIÐJUDAGUR 24. MAÍ 2005 MORGUNBLAÐIÐ
HL mbl l
HL mbl
SK.dv
Miðasala opnar kl. 15.30
Skráðu þig á bíó.is
Sýnd kl. 8 Sýnd kl. 5.20 og 10 B.I 16 ÁRA
EINSTÖK UPPLIFUN
ÍSLENSK TÓNLIST Í 1000 ÁR
KINGDOM OF HEAVEN
ORLANDO BLOOM
kl. 4, 7 og 10
Sýnd kl. 4, 5, 7, 8, 10 og 11 B.I 10 ÁRA
Sýnd kl. 4 m. ísl tali
HL mbl
EINSTÖK UPPLIFUN
ÍSLENSK TÓNLIST Í 1000 ÁR
Sýnd kl. 6 og 8
KINGDOM OF HEAVEN
ORLANDO BLOOM
HL mbl l
Sýnd kl. 5, 8 og 11 B.I 16 ÁRA
SK.dv
Sýnd kl. 10 B.I 16 ÁRA
Sýnd í Borgarbíói kl. 5.20, 8, 10.45 B.I 10 ÁRA
MORGUNBLAÐIÐ
Fréttablaðið
MORGUNBLAÐIÐ
FRUMSÝND Á FÖSTUDAG
Fréttablaðið
FRUMSÝND Á FÖSTUDAG
JENNIFER LOPEZ JANE FONDAJENNIFER LOPEZ JANE FONDA
A
merískt ungmenni situr heima í
stofu. Af síðu hárinu og hörku-
legu andlitinu má ráða að því
stendur á sama um ríkjandi gildi
í samfélaginu. Sjónvarpið er í
gangi og ungmennið hefur ekki augun af
skjánum. Þungarokkshljómsveitin Megadeth
er að flytja eitt af sínum þekktustu lögum,
Peace Sells. Sjónvarpið skýtur neistum.
Skyndilega birtist faðirinn á heimilinu og
skiptir með þjósti um rás. „Ég ætla að horfa
á fréttirnar,“ segir hann hvefsinn. Það þyrm-
ir yfir ungmennið sem rís á fætur og skiptir
aftur yfir á Megadeth. Horfir um leið reiði-
legum augum á föður sinn og segir djúpri
röddu: „Þetta eru fréttirnar!“
Ég rifja þetta skondna myndband upp í
huganum meðan ég bíð, tuttugu árum síðar,
eftir að ná tali af leiðtoga téðrar hljóm-
sveitar, Dave Mustaine. Maður á símstöð
vestur í Bandaríkjunum er að tengja okkur
saman. Í þessu stutta myndskeiði er þunga-
rokkinu vel lýst. Menn kærðu sig kollótta.
Þannig átti t.d. fyrsta plata Metallica, þar
sem Mustaine var raunar áður, að heita Met-
al Up Your Ass! Þegar húsbændur hjá Vert-
igo-útgáfunni kinokuðu sér við því ónefni,
muldraði Cliff heitinn Burton: „Let’s Kill ’em
All.“ Þar með var nafnið komið. Þetta voru
ósviknir töffarar.
„Dave hérna,“ heyri ég allt í einu sagt
lágri röddu á hinum enda línunnar.
Dave Mustaine?
„Já.“
Hinn eini sanni?
„Það er víst.“
Það örlar ekki á áhuga í röddinni. Viðmæl-
andi minn er fjarlægur og kaldur. Það er há-
degi vestur í Los Angeles og Mustaine rétt
risinn úr rekkju. Gefum honum því séns. Ég
hendi mér bara út í djúpu laugina.
Þú ert loksins á leið til Íslands. Hverju
eiga rokkunnendur von á hérna á hjara ver-
aldar?
„Markmiðið er að halda góða tónleika,
heilsa upp á aðdáendur okkar og sjá hvernig
er umhorfs á Íslandi.“
Ljóst er að Dave Mustaine er ekki berg-
numinn yfir þessu fyrsta verkefni dagsins –
áhöld um það hvort hann sé yfir höfuð vakn-
aður – og er ekki líklegur til að vaða á súð-
um.
Blanda af gömlu efni og nýju
Ég spyr um hljómsveitina, eins og hún er
skipuð núna. Aðrir en Mustaine eru nýkomn-
ir til leiks en mannabreytingar hafa verið
tíðar hjá Megadeth gegnum árin.
„Ég er með fína spilara með mér. Bassa-
leikarinn, James MacDonough, kemur úr
Iced Earth, svo eru þarna bræðurnir Glen
og Shawn Drover á gítar og trommur. Miklir
hæfileikamenn. Glen var áður í King Dia-
mond. Við höfum smollið vel saman.“
Hverjar eru áherslurnar á tónleikum
Megadeth í seinni tíð?
„Ég er satt best að segja ekki alveg klár á
því hvort við erum einir að spila á Íslandi
eða hvort þetta er einhver hátíð sem við tök-
um þátt í.“
Þið verðið aðalnúmerið, það liggur fyrir,
og ein upphitunarhljómsveit að því er ég
best veit.
„Fínt er. Þá býst ég við að við spilum í
tvær klukkustundir. Ætli við tökum ekki 6–7
lög af nýju plötunni okkar, The System Has
Failed, en þar fyrir utan verður þetta svona
þverskurður af sögu hljómsveitarinnar. Það
besta sem við höfum gert gegnum árin. Lík-
lega tvær tylftir laga í það heila.“
Nálgist þið tónleika á stöðum eins og Ís-
landi, þar sem þið hafið ekki verið áður,
öðruvísi en tónleika heima fyrir? Er t.d.
meiri pressa á ykkur að spila gamla smelli?
„Alls ekki. Við nálgumst alla tónleika eins
– umgöngumst gesti alltaf eins og okkar
nánustu vini. Það gildir einu hvar við erum,
allir eiga það besta skilið. Það myndi aldrei
hvarfla að okkur að koma til Íslands og
segja: Hei, þið eruð búin að missa af svo
miklu að við verðum að byrja á byrjuninni.“
Þú varðst fyrir slæmum meiðslum á hendi
fyrir þremur árum, þegar taug skaddaðist,
og lagðir hljómsveitina niður í kjölfarið.
Gerðirðu þá ráð fyrir að ferli þínum væri
lokið?
„Þetta er skrýtin spurning. Ef þú fylgist
með fréttum ættirðu að vita að ég settist í
helgan stein, þannig að það blasir við að ég
gerði ráð fyrir að ferli mínum væri lokið.“
Og ég sem hélt að Eyjólfur væri að hress-
ast.
Mustaine náði sér þrátt fyrir allt af
meiðslunum og endurvakti Megadeth í fyrra.
„Sem betur fer. Það var mér þvert um geð
að leggja gítarinn á hilluna á sínum tíma. Ég
átti bara engra kosta völ. En þegar mér varð
ljóst að ég myndi ná bata blasti við að taka
upp þráðinn þar sem frá var horfið.“
En hvað heldur þér við efnið eftir 25 ár í
rokkinu?
„Það er einfalt: Tónlistin. Það er ekkert
sem jafnast á við það að ferðast um og spila
á tónleikum. Það þarf þó að vera einhver
meining á bak við það. Það er fullt af fólki
sem er eingöngu í tónlist til að græða pen-
inga. Það fólk verður fljótt lúið. Eitt verð ég
þó að leiðrétta. Ég hef ekki staðið í þessu í
25 ár, þau eru bara tuttugu.“
Hrellti Steve Vai ásamt
W. Axl Rose og Slash
Ég finn að ég mara í miðju kafi í lauginni.
Hefur Mustaine farið öfugur fram úr eða
heldur hann kannski að ég sé einhver diskó-
bolti sem ekki er orði á eyðandi? Ég sem hef
málm í æðum. Það er bersýnilega tímabært
að spila út trompinu. Annaðhvort drukkna
ég alveg eða syndi keikur að bakkanum.
Svo skemmtilega vill til að ég sá þig einu
sinni á tónleikum. Það var á frægri hátíð í
Donington-garði á Englandi sumarið 1988,
fyrir heilum sautján árum.
„Guð minn góður,“ stynur Mustaine og ég
finn hvernig vatnið fyllir vit.
En bíðum nú við …
„Það voru ógleymanlegir tónleikar.“
Skyndilega er eins og nýr maður sé kom-
inn í símann. Það birtir yfir röddinni og við-
mælandi minn færist allur í aukana. Dave
Mustaine er vaknaður.
„1988. Það er óralangt síðan. Mér er þessi
dagur minnisstæður. Guns N’ Roses voru
þarna líka og ég var að slæpast með Axl og
Slash. Steve Vai gítarleikari var þarna með
David Lee Roth og ég man að við vorum að
hrella hann að tjaldabaki. Þetta var
skemmtilegur dagur,“ segir Mustaine og læt-
ur hugann reika. Hlær. Þvílík stökkbreyting.
Iron Maiden var aðalnúmerið og svo var
Kiss líka á svæðinu.
„Mikið rétt. Mig dauðlangaði að sjá Kiss,
þá frægu sveit. Það var hins vegar byrjað að
rigna þegar þeir stigu á svið og ég man hvað
Paul Stanley var undarlegur þar sem hann
dansaði þarna um sviðið rennandi blautur.
Hvað er maðurinn að gera? hugsaði ég með
mér. Á þetta ekki að vera sjálfur Þrumuguð-
inn? Elskhuginn ómótstæðilegi? Öðru nær.
Heldur var hann að minnsta kosti kvenlegur
fyrir minn smekk þarna í rigningunni. Og
Ace Frehley var hvurgi. Bara nýi gæinn.
Hver í dauðanum er hann?“
Nú skellihlær Mustaine.
Tveir áhorfendur tróðust undir
En þessi dagur átti líka sína dökku hlið.
Tveir af 107 þúsund gestum sem lögðu leið
Nú verða sagðar fréttir
Dave Mustaine er goðsögn í rokkheimum. Í tvo áratugi hef-
ur hann farið fyrir hljómsveit sinni, Megadeth, sem ruddi á
sínum tíma brautina í svokölluðu „thrash“-rokki, ásamt
sveitum á borð við Metallica, Slayer og Anthrax. Nú stefnir
Mustaine skónum hingað upp á skerið og mun Megadeth
leika á tónleikum í Kaplakrika 27. júní næstkomandi. Orri
Páll Ormarsson átti sveiflukennt samtal við kappann í síma.
Dave Mustaine, söngvari og gítarleikari Megadeth: Tónlistin er mínar ær og kýr.