Morgunblaðið - 24.05.2005, Síða 39
Sýnd kl. 4 m. íslensku tali
Sýnd kl. 4 m. íslensku talikl. 8 og 10.15 B.I 16 ÁRA
T H E INTERPRETER
www.laugarasbio.is
Nýr og betriMiðasala opnar kl. 17.00
Sýnd kl. 5.30, 8 og 10.15
FÓR BEINT Á TOPPINN Í USA
ÓVÆNTASTA
GRÍNMYND
ÁRSINS
400 kr. í bíó!* * Gildir á allar sýningar merktarmeð rauðu
Sýnd í regnboganum kl. 5.30, 8.30 og 11.30 B.I 10 ÁRA
Sýnd í kl. 4.30, 6 og 9 B.I 10 ÁRA
KINGDOM OF HEAVEN
ORLANDO BLOOM
HL mbl l
Sýnd kl. 6 og 9 B.I 16 ÁRA
HL mbl
EINSTÖK UPPLIFUN
ÍSLENSK TÓNLIST Í 1000 ÁR
Sýnd kl. 6, 8 og 10
SK.dv Ó.H.T. Rás 2
Sýnd kl. 6 og 9
Fréttablaðið
MORGUNBLAÐIÐ
Fréttablaðið
MORGUNBLAÐIÐ
FRUMSÝND Á FÖSTUDAG
553 2075☎
- BARA LÚXUS-
JENNIFER LOPEZ JANE FONDA
sína í Donington-garð þennan sumardag áttu
ekki afturkvæmt.
„Því miður krömdust tveir áhorfendur til
bana í mannfjöldanum. Það var skelfilegt.
Þeir höfðu meiðst illa meðan Guns N’ Roses
var á sviðinu og þegar við komum fram var
okkur ljóst að tvísýnt var um líf þeirra. Það
var mjög skrýtið að spila undir þeim kring-
umstæðum.“
Greinarhöfundur minnist þess að þegar Ís-
lendingarnir, um fjörutíu manns, héldu á
brott frá Donington um nóttina vantaði einn
úr hópnum. Menn vissu að tveir tónleika-
gestir hefðu látist og ferðin til baka á hótelið
í Lundúnum var erfið. Hafði annar hinna
látnu komið úr okkar röðum? Til allrar ham-
ingju beið hann eftir okkur á hótelinu. Hafði
ekki fundið rútuna og fengið far með öðrum
hópi.
En þetta er ekki í eina skiptið sem áhorf-
endur hafa látist á tónleikum sem Megadeth
hefur tekið þátt í.
„Það dó einu sinni áhorfandi á tónleikum
sem við spiluðum á í Brasilíu líka. Það var
hræðileg lífsreynsla og maður gleymir aldrei
svona hlutum.
Það hefur svo sem gengið á ýmsu á mín-
um ferli. Einu sinni lést ungmenni í Colo-
rado þegar það var að sniffa hárlakk. Það
reyndist vera með auglýsingu um Megadeth-
tónleika í vasanum og lögreglan kom að máli
við okkur fyrir vikið. En auðvitað hafði sú
staðreynd að þetta ungmenni fann sig knúið
til að anda að sér hárlakki ekkert með tón-
list okkar að gera.“
Vissulega. En það breytir því ekki að vin-
sælar rokkhljómsveitir eru mikið í sviðsljós-
inu og þú hlýtur að finna til ábyrgðar stöðu
þinnar vegna?
„Í því sambandi verða menn að gera sér
grein fyrir því að ímyndin sem fólk hefur oft
og tíðum af rokkstjörnum er einfaldlega
röng. Menn halda að þetta líf hljóti að vera
dans á rósum, glamúr og gleði. Svo einfalt er
það ekki. Þetta er erfitt líf. Það tekur á
taugarnar að búa í ferðatösku, skríða dauð-
uppgefinn inn á ókunnugt hótelherbergi um
miðja nótt og halla sér í kannski 2–3 tíma
áður en ferðinni er haldið áfram í rútu. Þar
fyrir utan er áreitið mikið, fólk vill fá myndir
og eiginhandaráritanir og þar fram eftir göt-
unum og kannski er maður ekki alltaf nægi-
lega vel upplagður. En ef maður brosir ekki
stöðugt og gerir að gamni sínu er maður
stimplaður fýlupoki. Þetta getur verið lýj-
andi lífsstíll. Það er auðvitað líka misskiln-
ingur að rokkstjörnur viti ekki aura sinna
tal. Fæstar rokkstjörnur eru efnaðar. Sumir
græða peninga og eyða þeim strax í vitleysu,
t.d. í áfengi og eiturlyf. Margir þeirra enda
svo sem starfsmenn á hamborgarabúllum
eða hreinlega í grjótinu. Það er allur glam-
úrinn.“
Taumlaus gleði á
níunda áratugnum
Talandi um þetta. Nú fer ýmsum sögum af
líferni rokkstjarna, ekki síst á níunda ára-
tugnum þegar þú varst að stíga þín fyrstu
skref. Freistingarnar hljóta að hafa verið
margar?
„Mikil ósköp. Á níunda áratugnum ríkti
taumlaus gleði. Það voru teiti á hverju horni.
Þungarokkið var ákveðinn lífsstíll og gjálífið
var bara partur af því. Það er samt misskiln-
ingur að halda að líferni manna hafi verið
villtara á níunda áratugnum en þekkst hefur
á öðrum tímum. Áttundi áratugurinn lék
menn býsna grátt líka, LSD og það dót, og
menn voru heldur engir englar á þeim sjö-
unda. Heróín og kókaín voru til þá líka.“
En hvernig lífi lifir þú í dag? Menn hljóta
að þurfa að vera í nokkuð góðu formi, and-
lega og líkamlega, til að ferðast um heiminn
og spila tónlist fyrir þúsundir manna ár eftir
ár?
„Það er laukrétt. Ég er kominn á fimm-
tugsaldurinn og geri mér fulla grein fyrir því
að ég þarf að hugsa vel um mig. Lykillinn að
vellíðan er að mínu mati að taka mið af að-
stæðum hverju sinni og hafa allt við höndina
sem gerir manni kleift að stunda sína vinnu.“
Ísland í gegnum
myndbönd Bjarkar
Líturðu á þig sem fyrirmynd?
„Ég lifi að hluta til fyrir opnum tjöldum.
Ég verð því að gera það, hvort sem mér lík-
ar betur eða verr. Ég hef hins vegar aldrei
velt þessu svo mikið fyrir mér. Tónlistin er
mínar ær og kýr. Lífsviðhorf mitt er í raun
sáraeinfalt: Komdu fram við aðra eins og þú
vilt að aðrir komi fram við þig. Ég þekki þig
til dæmis ekki neitt. Samt kem ég fram við
þig af virðingu, af því að þú átt það skilið.
Lífið er alltof stutt til að vera með dónaskap
og leiðindi. Kannski eigum við líka eftir að
kynnast þegar ég kem til Íslands og þú sýnir
mér landið. Hver veit?“
Já, hver veit. Til er ég. Þú hefur sumsé
áhuga á því að skoða landið?
„Já. Ég hef séð svipmyndir frá landinu í
myndböndum Bjarkar og Hummer-
auglýsingum og það virðist áhugavert.“
Megadeth heyrði til flokki brautryðjenda í
„thrash-inu“ á sínum tíma. En allir eiga sér
áhrifavalda. Einhvers staðar las ég að AC/
DC og Led Zeppelin væru í miklum metum
hjá þér.
„Það er rétt. Ég held líka mikið upp á
Bítlana. Áhrifavaldar eru af tvennu tagi,
annars vegar þeir sem hafa áhrif á mann
sem tónlistarmann og hins vegar þeir sem
hafa áhrif á lagasmíðar manns. Tónlistar-
áhrifin komu frá Bítlunum, Led Zeppelin og
sveitum sem heyrðu til „bresku innrásinni“ á
sínum tíma. Það er hins vegar það sem var
nefnt „breska nýbylgjan í þungarokki“ sem
hafði mest áhrif á lagasmíðar mínar. Það er
svo merkilegt að báðar þessar stefnur voru
undir sterkum áhrifum frá bandarískum
blúsgítarleikurum, eins og Muddy Waters,
Bo Diddley og Robert Johnson. Helstu
áhrifavaldar mínir eru með öðrum orðum
Bretar sem sjálfir urðu fyrir áhrifum frá
Bandaríkjamönnum. Merkilegur hringur.“
Hvernig líst þér á þungarokkið í dag? Er
bylgjan sem reið yfir heiminn á níunda ára-
tugnum að koma aftur? Iron Maiden virðist
risin úr öskustónni og það er engan bilbug
að finna á Metallica, svo dæmi séu tekin?
„Ég skal ekki segja. Það fer eftir því við
hvern þú ert að tala. Mér finnst þungarokkið
hafa breyst mikið frá því ég byrjaði. Tónlist-
armennirnir hafa breyst, þungarokk snýst
um allt aðra hluti í dag en fyrir tuttugu ár-
um.“
En hvers vegna á þá hljómsveit eins og
Megadeth ennþá erindi?
„Ég spyr mig sífellt þeirrar spurningar
sjálfur. Ætli það sé ekki vegna þess að ég
hef aldrei lagt árar í bát. Ég hef trú á sjálf-
um mér, reyni ávallt að vera ærlegur, bæði
gagnvart aðdáendum mínum og tónlistinni
sjálfri. Stundum gengur þetta upp, stundum
ekki. Þannig er það bara. Sum lög falla í
kramið, önnur ekki. Það skiptir líka sköpum
við hvaða aðstæður plötur eru gerðar. Er
það vegna þess að þig langar til þess eða
vegna þess að þú þarft að gera það? Sem
betur fer hefur það fyrrnefnda oftar átt við
mig.“
Fæstir þungarokkstextar verða flokkaðir
sem bókmenntaleg þrekvirki. Ég leyfi mér
þó að fullyrða að þú hafir risið upp úr með-
almennskunni. Textar þínir eru á köflum
persónulegir og jafnvel pólitískir. Þú kemur
á tíðum við kvikuna.
„Það er rétt. Margir af textum mínum eru
persónulegir. Ég held að hjá því verði ekki
komist. Ég yrki mikið um glímuna við lífið,
orrustur sem ég hef háð og unnið sigra og
áskoranir sem ég stend frammi fyrir á hverj-
um degi. Ég yrki líka um hluti sem ég þekki
kannski ekki af eigin raun en hef séð vini
mína og vandamenn ganga í gegnum. Það
getur verið átakanlegt að horfa upp á vin í
neyð.“
Þú ert líka pólitískur?
„Já, örlítið.“
Hvar stendurðu í pólitík?
„Það hefur ekkert með tónlist að gera og
við erum að tala um tónlist, er það ekki? Ég
held ég fari ekki að þreyta íslensku þjóðina
með blaðri um bandarísk stjórnmál.“
Og þó. Hann getur ekki setið á sér.
„Það er mikil ólga í Bandaríkjunum um
þessar mundir vegna stríðsins í Írak. Það er
engum blöðum um það að fletta. Margir eru
ósáttir við yfirvöld. Um langt skeið höfum
við Bandaríkjamenn verið áhrifamiklir í
heiminum. Við áttum líka marga vini. Þegar
við teljum óhjákvæmilegt að fara í stríð af
þessu tagi styggjum við marga. Það eru dap-
urleg örlög.“
Ekki orð um Metallica
Það er alkunna að Dave Mustaine var rek-
inn úr Metallica skömmu áður en fyrsta
plata þessarar stærstu og áhrifamestu
hljómsveitar þungarokkssögunnar kom út
1983. Í heimildarmyndinni Some Kind of
Monster sem Metallica gerði og frumsýnd
var fyrir um ári er undarleg sena – eiginlega
súrrealísk – þar sem Mustaine, Lars Ulrich,
trommuleikari Metallica, og sérskipaður sál-
fræðingur hljómsveitarinnar gera þennan ör-
lagaríka atburð upp. Eða reyna það. Mus-
taine er gráti næst og ekki er hægt að skilja
það á annan veg, nú tveimur áratugum síðar,
en hann hafi aldrei sætt sig við þessi mála-
lok.
Mér er til efs að hann vilji ræða þetta en
verð samt að spyrja.
„Ég er þreyttur á þessari umræðu. Það er
búið að ræða Dave Mustaine og Metallica
fram og til baka í gegnum árin, í blöðum og
á Netinu. Það er engu við það að bæta. Þú
hlýtur að vilja spyrja mig um eitthvað ann-
að.“
Ég mátti samt til með að spyrja. Kannski
hafa aðdáendur þínir hér á landi áhuga á að
heyra þig ræða þetta?
„Ef menn eru á annað borð aðdáendur
mínir vita þeir allt um þetta mál nú þegar,
hvort sem þeir búa á Íslandi eða annars
staðar.“
En ertu í einhverju sambandi við Lars Ul-
rich eða James Hetfield í dag?
„Hvurslags eiginlega er þetta? Tala ég
ekki nægilega skýrt? Fyrr má nú rota en
dauðrota, lagsi.“
Ég gefst upp.
Burtséð frá þessu. Þú átt langan feril að
baki. Myndirðu gera eitthvað öðruvísi ef þú
fengir annað tækifæri?
„Ég veit það ekki. Ekki hvað varðar feril
minn, ef þú ert að spyrja um það. Hann hef-
ur gengið mjög vel. Ég myndi engu breyta
þar. Ég væri líklegri til að breyta einhverju í
einkalífinu. Sumir af vinum mínum hafa fall-
ið frá í blóma lífsins, má þar nefna Gar
Samuelson, fyrsta trommuleikara Megadeth.
Ef ég hefði vitað að hann myndi deyja svona
ungur hefði ég örugglega reynt að umgang-
ast hann meira eftir að hann hætti í hljóm-
sveitinni. Fráfall hans var mjög sorglegt, því
Gar var ekki bara frábær trommuleikari
heldur líka vænsti piltur. Það sem ég á við
er að maður á að vera vinur vina sinna með-
an tækifæri gefst til. Við vitum aldrei hve-
nær öllu er lokið.“
Það var og. Á þeim nótum kveð ég Dave
Mustaine vestur í Kaliforníu. Nú er bara að
búa sig undir komu kappans, taka góðan
Hummer á leigu og sýna honum landið.
orri@mbl.is
’Margir af textum mínumeru persónulegir. Ég held að
hjá því verði ekki komist. Ég
yrki mikið um glímuna við lífið,
orrustur sem ég hef háð og
unnið sigra og áskoranir sem
ég stend frammi fyrir á hverj-
um degi. ‘
Dave Mustaine: Lífsviðhorf mitt er í raun
sáraeinfalt: Komdu fram við aðra eins og þú
vilt að aðrir komi fram við þig.
Miðasala fer fram í Íslandsbanka, Smáranum
og Kringlunni, Dagsljósi Akureyri, Pennanum
Selfossi og Vestmannaeyjum, Tónaspili Nes-
kaupstað, Hljóðhúsinu Selfossi og Hljómavali
Keflavík. Einnig á midi.is, en skv. uppl. Mbl.
eru miðar þar að klárast.
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 24. MAÍ 2005 39