Morgunblaðið - 11.07.2005, Blaðsíða 24

24 MÁNUDAGUR 11. JÚLÍ 2005 MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
✝ Sveinn ÓmarElíasson fæddist
í Reykjavík 27. maí
1955. Hann andað-
ist á heimili sínu,
að Miðtúni 48, 2.
júlí síðastliðinn.
Foreldrar Sveins
voru Elías Krist-
jánsson, f. 14. mars
1934, d. 27. júlí
1980 og Alda Ár-
manna Sveinsdóttir
myndlistarkona og
kennari, f. 2. apríl
1936. Sveinn var
elstur fjögurra systkina og eru
systkini hans 1) Jón Júlíus garð-
yrkjumeistari, f. 20.des. 1957,
kona hans er Kristín Þóra Harð-
ardóttir nemi, f. 15. jan. 1965 ;
börn þeirra eru Alda, f. 1988,
Hörður, f. 1992 og Arnaldur
Ingi, f. 1997. 2) Margrét leik-
skólastjóri, f. 7. júlí 1961, maki
Ólafur Sigtryggsson fram-
kvæmdastjóri, f. 25. apríl 1955;
börn þeirra eru Elías Kári, f.
1980, Andri Bergmann, f. 1985
og Sigtryggur Sveinn, f. 1988. 3)
Sigurður Þór, f. 26. júlí 1964.
Fyrsta sumarið sitt var Sveinn
með móður sinni á æskuheimili
hennar á Barðsnesi við Norð-
fjörð. Foreldrar Öldu voru
Sveinn Árnason, f. 29. júní 1889,
d. 11. okt. 1947 og
Sigríður Þórðar-
dóttir, f. 11. nóv.
1899, d. 29. nóv.
1988. Sveinn var
um tíma með for-
eldrum sínum í
Reykjavík og síðar
í Borgarfirði en ár-
ið 1957 fluttist fjöl-
skyldan til Nes-
kaupstaðar þar sem
Sveinn ólst upp til
17 ára aldurs er
foreldrar hans
skildu. Þá fluttist
hann til Reykjavíkur með móður
sinni og systkinum og nam raf-
virkjun við Iðnskólann í Reykja-
vík. Að loknu námi tók Sveinn
þátt í uppbyggingu Síldarbræðsl-
unnar á Neskaupstað í kjölfar
snjóflóðanna 1974. Lauk síðan
meistaraprófi í rafvirkjun og
starfaði sem rafvirkjameistari í
Neskaupstað, lengst af með eigin
rekstur, til ársins 1999. Það ár
flutti hann til Reykjavíkur þar
sem hann bjó þar til hann lést.
Sveinn var í sambúð með
Rögnu Margréti Bergþórsdóttur,
f. 24. mars 1959, frá 1976 til árs-
ins 1993 er þau slitu samvistum.
Útför Sveins verður gerð frá
Fossvogskirkju í dag og hefst at-
höfnin klukkan 13.
Nú er komið að kveðjustund,
elskulegur bróðir minn er látinn.
Sveinn, eða Svenni eins og hann
var alltaf kallaður af okkur sem
betur þekktum hann, var uppalinn
í Neskaupstað, þar sem hann bjó
mestan hluta ævi sinnar. Hann var
yndislegur stóri bróðir sem gat
smíðað kassabíla, fleka og kofa af
meiri natni en við hin, því hann var
strax mjög handlaginn. Árið 1972
fluttum við suður til Reykjavíkur
og hóf Svenni þá nám við Iðnskól-
ann í Reykjavík í rafvirkjun. Eftir
að hann fluttist aftur austur til
Neskaupstaðar heimsótti ég hann
oft á sumrin og var hjá honum og
Margréti konu hans um lengri og
skemmri tíma. Svenni var mjög
tengdur sinni heimabyggð og fór
margar ferðirnar með okkur yfir
fjörðinn að Barðsnesi þar sem
amma og afi ólu upp sín níu börn.
Hann var í hópi þeirra sem unnu
mikið að viðhaldi og endurupp-
byggingu bæjarins ásamt fjölmörg-
um ættingjum úr móðurfjölskyldu
okkar. Þegar Svenni flutti suður til
Reykjavíkur, þá skilinn við sam-
býliskonu sína, var sjúkdómur
hans kominn á það stig að erfitt
var fyrir hann að dveljast austur á
fjörðum fjarri nánustu fjölskyldu
sinni. Svenni þurfti á því að halda
að vera nærri okkur systkinunum
og mömmu og við þurftum líka á
því að halda að vera nærri honum
og veita honum þann stuðning sem
við gátum. Að lifa með geðhvörf er
ekki einfalt líf og stöðugt þarf að
vera vakandi yfir gangi sjúkdóms-
ins og þeim andlegu sveiflum sem
honum fylgja. En svo fór að hann
lét undan þessum illvíga sjúkdómi
og eftir stöndum við og minnumst
allra góðu stundanna sem við átt-
um saman.
Guð geymi þig, elsku bróðir, ég
kveð þig með ljóði Péturs Þór-
arinssonar.
Í bljúgri bæn og þökk til þín,
sem þekkir mig og verkin mín.
Ég leita þín, Guð, leiddu mig,
og lýstu mér um ævistig.
Ég reika oft á rangri leið,
sú rétta virðist aldrei greið.
Ég geri margt sem miður fer,
og man svo sjaldan eftir þér.
Sú ein er bæn í brjósti mér,
ég betur kunni þjóna þér.
Því veit mér feta veginn þinn
og verðir þú æ Drottinn minn.
Margrét.
Það smáa er stórt í harmanna heim, –
höpp og slys bera dularlíki, –
og aldrei er sama sinnið hjá tveim,
þótt sama glysi þeir báðir flíki. –
En mundu, þótt veröld sé hjartahörð,
þótt hrokinn sigri og rétturinn víki,
bölið, sem aldrei fékk uppreisn á jörð,
varð auðlegð á vöxtum í guðanna ríki.
(Einar Benediktsson.)
Þegar ég hitti Svenna mág minn
fyrst fyrir um 18 árum þá rak
hann öfluga rafvirkjaþjónustu
austur á fjörðum. Svenni var
ímynd hins sívinnandi manns, allt-
af boðinn og búinn til þjónustu að
nóttu sem degi fyrir viðskiptavini
sína fyrir austan. Bjó í stóra flotta
húsinu sínu sem hann byggði að
miklu leyti sjálfur og var stoltur af
sínu.
En fljótlega fór sjúkdómurinn
sem hrjáði hann að draga úr hon-
um mátt. Þau voru erfið skrefin
hjá honum þegar hann þurfti að
hætta rekstri og selja húsið sitt.
Áfram áttu æskuslóðirnar stóran
sess í hjarta hans og á hverju
sumri fór hann austur á Neskaup-
stað og Barðsnes og undi sér
hvergi betur. Eftir að hann flutti
til Reykjavíkur urðu samvistir við
fjölskylduna meiri og tíðari.
Greiðasemi hans var söm við sig og
var hann alltaf fús til að aðstoða
við verklegar framkvæmdir. Hann
hafði yndi af verklegri vinnu og
eftir var tekið hversu snyrtilega
hann gekk um við vinnu sína.
Heimili hans bar líka snyrti-
mennsku hans vitni, þar var hver
hlutur á sínum stað og allt hreint
og strokið. Þrátt fyrir geðhvörfin
átti Svenni margar góðar stundir
eftir að hann fluttist suður. Oft-
sinnis kom hann til okkar í mat og
kaffi og þegar sá gállinn var á hon-
um mætti hann snemma dags um
helgar og dreif heimilisfólk fram
úr og hafði lítinn skilning á því að
fólk vildi sofa aðeins lengur á frí-
dögum. Þegar vel lá á honum hafði
hann yndi af að tuskast og leika
við krakkana, enda var hann barn-
góður og krakkarnir sjá nú eftir
góðum frænda.
Aðrar stundir voru myrkari og
að leiðarlokum sá Svenni ekki til
sólar lengur. Lífið var ekki lengur
þess virði að lifa. Þakkir fyrir sam-
veruna og alla greiðasemi fyrr og
síðar, eru mér efst í huga á þessari
stundu.
Nú legg ég augun aftur,
ó, Guð, þinn náðarkraftur
mín veri vörn í nótt.
Æ, virst mig að þér taka,
mér yfir láttu vaka
þinn engil, svo ég sofi rótt.
(Sveinbjörn Egilsson.)
Hvíldu í friði, kæri Svenni.
Kristín Þóra.
Það er sumar. Bátarnir stefna
einn af öðrum yfir fjörðinn. Barð-
snesferjan er einn þeirra og skip-
stjórinn er Svenni. Meðan aðrir
sæta lagi og bíða eftir réttu öld-
unni siglir Barðsnesferjan beint
inn í Hundavoginn og leggur að.
Hér virðist vanur maður á ferð.
Rétt eins og með suma aðra í
fjölskyldunni þá virtist Barðsnes
toga í hann og þar þótti honum
gott að vera. Þrátt fyrir skyldleik-
ann þá hófust kynni okkar af
Svenna ekki fyrr en seinni ár þeg-
ar Barðsnesferðir urðu að árlegum
viðburði við að sinna húsunum og
halda staðnum við.
Svenni var góður drengur. Hann
var alltaf til í að rétta fram hjálp-
arhönd og duglegur við sín verk.
Ófáar eru ferðirnar sem Svenni
hefur farið, þegar þurfti að skjót-
ast eftir einhverju yfir í Neskaup-
stað því á bátnum sínum, Barð-
snesferjunni, fann hann hlutverk,
sem hann sinnti vel.
Svenni hafði góða nærveru, var
skemmtilegur kall og góður félagi.
Svenni var barngóður og Auði
Önnu dóttur okkar þótti ekki leið-
inlegt þegar Svenni brá á leik við
hana. Dag einn þegar við vorum á
Barðsnesi varð Auður Anna 10
mánaða og haft var orð á því. Síðar
um daginn birtist Svenni með
köku, hann hafði gert sér ferð yfir
fjörðinn til að kaupa köku handa
litlu dömunni. Svona kynntumst
við Svenna, alltaf tilbúinn að gleðja
aðra.
Það er sumar, stefnt skal að
Barðsnesför, en að þessu sinni er
Barðsnesferjan ekki með. Hún hef-
ur lagt úr höfn í hinsta sinn. Bless-
uð sé minning Svenna.
Lilja og Snorri.
SVEINN ÓMAR
ELÍASSON
FRÉTTIR
Okkur langar til að
rifja upp smáminn-
ingabrot af samvistum
okkar við þig, Niels, að
leiðarlokum.
Æðruleysi og gleði voru þín sér-
kenni. Þær voru skemmtilegar ferð-
irnar sem við fórum saman og var
alltaf mikið líf og fjör í kringum þig.
Það er ógleymanlegt hversu val
þitt á góðum veitingastöðum var
óbrigðult. Þú varst mjög fróður um
NIELS JACOB
HANSEN
✝ Niels JacobHansen fæddist í
Reykjavík 13. des-
ember 1937. Hann
lést á líknardeild
Landspítala í Kópa-
vogi 1. júlí síðastlið-
inn og var útför
hans gerð frá Foss-
vogskirkju 7. júlí.
hvar hægt væri að fá
ýmsa hluti sem vant-
aði, og sparaði það
mikinn tíma í leit og
jafnvel bauðst þú til að
nálgast hlutina fyrir
mann.
Í starfi þínu hér á
Skálatúni sýndir þú
íbúum staðarins sér-
stakt umburðarlyndi
og gæsku. Eftir að þú
hættir að vinna vegna
heilsubrests komstu
oft við hér á staðnum
og voru heimsóknirn-
ar þínar öllum til mikillar gleði.
Við minnumst þín sem góðs vinar
og kveðjum þig með söknuði.
Við biðjum góðan guð að styrkja
eiginkonu þína og fjölskyldu.
Íbúar og starfsfólk
Skálatúni.
KEPPNI á 36. Ólympíuleikunum í
eðlisfræði er lokið og 350 ung-
menni í Salamanca á Spáni varpa
öndinni léttar. Leikunum lýkur
formlega í dag, mánudag, með
verðlaunaafhendingu við hátíðlega
athöfn. Íslensku keppendurnir,
fjórir drengir og ein stúlka, koma
heim á morgun frá erfiðustu verk-
efnum sem þeir hafa glímt við í
eðlisfræði á ævinni, segja far-
arstjórarnir í bréfi til Morgun-
blaðsins.
Fræðilega keppnin var fimm
klukkustunda glíma við þrjú erfið
verkefni úr eðlisfræði framhalds-
skólanna. Hið fyrsta var um sístæð-
an samskiptahnött sem óvart ræsir
eldflaugarhreyfilinn og fer út af
hringlaga braut sinni. Annað verk-
efnið var um ákvörðun á stærð raf-
fræðilegra eininga á 19. öld og hið
þriðja var um nifteindir sem
skoppuðu á skammtafræðilegan
hátt í þyngdarsviði jarðar.
Síðastliðinn fimmtudag fram-
kvæmdu keppendur tilraun til að
ákvarða fasta Plancks með gló-
þráðarperu og ljósnema. Vinnuseð-
illinn var ítarlegri en á fyrri Ól-
ympíuleikum og gerði miklar
kröfur um skipuleg vinnubrögð og
einbeitingu. Sumir keppendanna
lentu í tímahraki og náðu ekki að
ljúka reikningum á fasta Plancks;
6,67*10^-34 Js.
Að sögn fararstjóra voru kepp-
endur þreyttir eftir þessi erfiðu
verkefni en ánægðir með að
keppninni væri lokið og skemmtun
ein væri framundan.
Margir hinna 150 fararstjóra
hafa komið til íslensku fararstjór-
anna og rifjað upp minningar frá
29. Ólympíuleikunum í eðlisfræði
sem haldnir voru á Íslandi 1998.
Þar vega jafnþungt ánægja þeirra
með erfið en vönduð verkefni úr
eðlisfræðinni, kvöldmatur í heima-
húsum og ferðir í náttúru Íslands.
Sumir þeirra hafa jafnvel komið
síðar með fjölskyldu í Íslandsferð
en aðrir hafa slíka ferð á dagskrá
næstu ára.
Ólympíuleikunum í eðlisfræði lýkur
með verðlaunaafhendingu á Spáni í dag
Íslenska keppnisliðið við upphaf Ólympíuleikanna á Spáni, frá vinstri Við-
ar Ágústsson fararstjóri, keppendurnir Jón Emil Guðmundsson, Wing Kit
Yu, Einar Búi Magnússon, Þórey María Maríusdóttir, Elvar Steinn Kjart-
ansson og Guðlaugur Jóhannesson fararstjóri.
Erfiðustu verkefni
sem Íslendingarnir
hafa glímt við
MORGUNBLAÐINU hefur borist
yfirlýsing Alþjóðasambands húman-
ista í tilefni hryðjuverkaárásarinnar í
London fimmtudaginn 7. júlí., þar
sem sambandið harmar dauða meira
en 40 manns og slys á meira en 300
manns. „Við fordæmum þetta grófa
ofbeldi eins og við höfum áður for-
dæmt stríðið gegn fólkinu í Írak og
Afganistan. Það fyrirfinnst engin
réttlæting á því að eyða mannslífum,“
segir í yfirlýsingunni.
Þar segir einnig að ef George W.
Bush, Tony Blair og aðrir leiðtogar
hinna ríku landa fordæmi hryðju-
verkin nú á hræsnisfullan hátt og lát-
ist vera kyndilberar mikilvægra
gilda, þá megi ekki gleyma þeim stað-
reyndum að hátt í tvö þúsund her-
menn frá Bandaríkjunum, Bretlandi
og fleiri þjóðum hafi verið drepnir í
Írak frá upphafi þess stríðs. Að auki
hafi 2.526 íraskir lögreglumenn og
varðmenn látið lífið á sama tíma og
13.336 bandarískir hermenn hafi
særst. Þá hafi margar rannsóknir
leitt í ljós að meira en 100 þúsund al-
mennir borgarar hafi látið lífið í Írak.
Húmanistar fordæma
hryðjuverkin í London
UNDIRRITAÐUR
hefur verið samstarfs-
samningur á milli
Landmælinga Íslands
og Námsgagnastofnun-
ar um að Landmæling-
ar leggi Námsgagna-
stofnun til kortagögn
vegna þróunar korta-
vefsjár um Ísland.
Vefsjáin, sem unnin
verður af margmiðlun-
arfyrirtækinu Gagarín
ehf., verður einkum
ætluð til notkunar og
kennslu landafræði Íslands í skól-
um landsins. Gert er ráð fyrir að
vefsjáin verði sett upp á vef Náms-
gagnastofnunar, www.nams.is, í
haust.
Á myndinni eru þeir Magnús
Guðmundsson, forstjóri Landmæl-
inga Íslands, og Tryggvi Jakobs-
son, forstjóri Námsgagnastofnun-
ar, að undirrita samkomulagið.
Samið um kortagögn