Morgunblaðið - 11.09.2005, Síða 3

11.9.2005 | 3
4 Flugan
fór í veislu í Borgarleikhúsinu
áður en hún flaug á Strákana
okkar og aftur til fortíðar í
Listasafni Íslands þar sem
hún virti fyrir sér íslenska
myndlist 1945–1960.
6 Ólæknandi baktería
Læknavísindunum fleygir ört
fram en þau mega sín lítils gagn-
vart tónlistarbakteríunni hjá fjór-
um starfandi læknum sem allir
eru virkir tónlistarmenn í hjáverk-
um.
10 Hláturinn lengir lífið
Brandarar eru gott tæki til samfélagsskoð-
unar, þeir geta tjáð fordóma, kvíða, reiði,
pólitíska afstöðu, aðdáun og flest annað.
20 Sex vegvísar fyrir augu og varir
Augnháralitur hefur gengið í endurnýjun líf-
daga og áberandi löng augnhár flökta fram-
an í viðhlæjendur sem aldrei fyrr.
22 Sessunautn í listaverkum
Coffee Design-kaffihúsið í Mílanó er óður
til stólsins.
24 Matur og vín
Oliver er milli-
klassastaður í nú-
tímalegum stíl fyr-
ir yngri kynslóðina
og þar tekur tón-
listin völdin um
helgar.
26 Lofar góðu
Arnmundur Ernst
Björnsson hefur aldrei brugðist leikaranum í
sér.
26 Saga hlutanna
Edward Lowe uppgötvaði að nota mætti
sérstakan rakadrægan leir til að fanga afurð-
ir heimiliskatta.
28 Krossgátan
Hvert er tungumál lettnesks skákmanns og
fjöldamargra annarra? Skilafrestur úrlausna
krossgátunnar rennur út næsta föstudag.
30 Pistill
Auði Jónsdóttur finnst synd og skömm hve
margar eldri manneskjur sitja einar á öllum
sínum ágætum.
Tímarit Morgunblaðsins Kringlunni 1, 103 Reykjavík, sími 5691100, netfang: timarit@mbl.is Útgefandi Árvakur hf. Umsjón Valgerður Þ. Jónsdóttir, vjon@mbl.is
Auglýsingar sími 5691111 netfang augl@mbl.is Bréfsími 5691110 Prentun Prentsmiðja Morgunblaðsins ISSN 1670-4428
Forsíðumyndin er samsett úr fréttamyndum frá Reuters.
20Augun eru þunga-miðja förðunartísk-unnar í augnablikinu.
L
jó
sm
yn
d:
Á
sd
ís
Á
sg
ei
rs
dó
tt
ir
„Ég hef svolítið gaman af því að í þessum
snaga mætast tvö af heitustu málum und-
anfarin ár, hvalveiðar og álframleiðsla,“
segir Tinna Gunnarsdóttir iðnhönnuður
um sköpun sína, snagann Starkað. „Í raun
er þetta hugmynd frá 1996 en þá rak ég galleríið Greip og
stóð fyrir sýningu á snögum í tengslum við Listahátíð. Á
sýningunni voru sýndir snagar eftir 50 myndlistarmenn og
hönnuði, þar á meðal mig. Ég var eitthvað að vappa um í
vinnustofunni minni og rak augun í hvaltönn sem systir
mín hafði gefið mér þremur árum áður. Þar sem ég var
með þennan snaga í huganum sá ég að tönnin gæti allt eins
verið hönnuð af Philip Stark. Á þessum tíma
var hann mjög áberandi og hönnun hans ein-
kenndist af hornum og lífrænum formum. Nafn-
ið Starkaður kemur til af því.“
Tinna lét taka járnafsteypu af hvaltönninni en í dag
er efnið í henni ál. „Það er léttara og álið sem ég nota
er meðhöndlað þannig að það smitar ekki í fatnað.
Málmsteypan Hella gerir þetta fyrir mig. Aðferðin sem þeir
nota er gömul en þeir steypa þetta í sand þannig að í raun er
um handverk að ræða. Álið er svo keypt hér á landi þannig að
þetta er alíslensk framleiðsla.“ Starkað er m.a. að finna á Þjóð-
minjasafninu.
Snaginn | Tinna Gunnarsdóttir
Ís
le
ns
k
hö
nn
un
„Bandaríkjamenn fagna nú sínum fyrsta sigri í Afganistan.
Rauði krossinn hefur gefist upp.“ „Hversu margir Eþíóp-
íumenn komast í símaklefa?“ Svar: „Allir.“ Þessir brandarar
og fleiri koma fyrir í smekklegri umfjöllun Sigurbjargar
Þrastardóttur í Tímaritinu í dag um húmor, brandara og hlátur, einkum í kjölfar harmleikja, t.d.
hryðjuverkaárásarinnar 11. september 2001. Ekki er víst að öllum þyki brandarar af þessu tagi fyndn-
ir. Smekklegir eru þeir ekki og þaðan af síður í anda pólitískrar rétthugsunar. Hörmungar og harm-
leikir verða brandarasmiðum eigi að síður að yrkisefni rétt eins og hvað annað, svo lengi sem fólkið
hlær. Í greininni er því velt upp hvort og hvenær megi byrja að hlæja aftur eftir hörmungar, að hverju
megi gera grín og að hverju ekki . M.a. er vitnað í bandarískan grínista, sem segir að því nær sem við
séum einhverju háskalegu, því meiri þörf höfum við fyrir að gera grín að því. „Það er ekkert hlægilegt
við fólkið sem týndi lífi, en allt annað fellur meira eða minna undir heiðarlegar leikreglur,“ sagði koll-
egi hans í hringborðsumræðu grínista um hvað þeir gætu leyft sér að segja í veröld sem skyndilega var
ekki fyndin lengur, heldur vettvangur ótta og örvæntingar. Síðan hefur veröldin orðið æ ófyndnari.
Fleiri hryðjuverkaárásir hafa verið gerðar, flóðbylgjur hafa riðið yfir og grandað þúsundum mannslífa
rétt eins og fellibylurinn Katrín í New Orleans þar sem eymdin er nú meiri en tárum taki Sjónvarps-
þáttastjórnandinn David Letterman er einn þeirra, sem eru farnir að reyna fyrir sér í brandarasmíð-
inni, aðallega um aulagang stjórnvalda við hjálparstarfið. Húmor og brandarar eru oft á skjön við við-
tekin viðmið um smekkvísi, en það kann einmitt að vera ástæðan fyrir því að fólk hlær og þraukar
lengur en ella. | vjon@mbl.is
11.09.05