Mánudagsblaðið - 10.06.1968, Síða 7

V
J
Mánudagur 10. júní 1968
Mánudagsblaðið
7
Óbornir skulu einnig falla!
Framhald af 8. síðu.
mann á dag, komuppskeran úr
320 kg í 146 kg á mann á ári,
kartöfluuppskeran úr 690 kg í
340 kg, og framleiðela kjöts,
feitmetis og sykurs miinnkaði
um 90% frá 'því, sem var fyrir
strið! Einna • djöfullegast við
Potsdamsamningama var nefni-1
lega það, a’ð Þýzkaland var ekki
eingöngu rænt allt að 3/10 allra
náttúruilegra möguleika sinna til
þess að geta brauðfætt fbúa
sína, heldur kváðu ’ þeir á um
brottrekstur allra Þjóðverja úr
öllum löndum, alveg án tillits
til þess, hvort þedr voru nýflutt-
ir þangað eða höfðu búið þar
i rnairga ættliði. Það þýddi hins
vegar að afgangs-Þýzkaland
þurfti að sjá fyrir nauðþuirft-
um röslkllega 15.000.000 manna
til viðþótar þeim, sem fyrir
voru, þannig að í stað þess að á
yfirráðasvæði Sambandslýðveld-
isins Þýzkalands höfðu 100 ha
r.ytjaflands orðið að nægja handa
230 manns árið 1939, þá urðu
þeir að nægja 368 manns árið
1946, og 430 manns árið 1966.
Árið 1939 hölfðu 138 íbúar ver-
ið um hvem ferkílómetra lands,
en þegar árið 1946 vttru þeir
orðnir 228 á þrezka hemáims-
HagstæSustu verð.
Greiðsluskilmálar.
Verndið verkefni
íslenzkra handa.
FJÖLIÐJAN HF.
Sími 21195
Ægisgötu 7 Kvk.
Sölubörn
semvilja
sel/a Mánu-
dagsblaðið /
úthverfum
geta fengið
það sent
heim
svæðiiniu, og þangað streymdu
flóttamannaskaramir án afláts.
Árið 1947 var flatarmál Vestur-
Þýzkalands lítið eitt meira en
hélmingur filatarmáls alls Þýzka-
lands árið 1937, en á þessum
röska helmingi litfðu nú 75%
allra Þjóðverja í stað 57% áður.
Það er að segja, þeir reyndu
að lifas.
„Dagflegur matarskammtur
Þjóðverja hefir verið stýfð-
ur niður ,í 1.000 hitaeiningar
á kjaft, í samanburði við
2.800 hitaeiningar i Englandi,
og við munum sjá til þess
að honum verði haldið f
1.000 hitaeiningum . . . Þjóð-
verjarnir skulu mega til að
herða sultarólina — því gct
ég tafarlaust Iofað ykkur!“.
— Bemard L. Montgomery,
þrezkur hersihöfðinigi, f ræðu
við „Freedom Ceremony" f
París samkvæmt fréttaskeyti
í „The London Evening Stand-
ard“; hér tdlvitnað úr „DAS
TRIBUNAIj“, (Ludwig Leher,
Munchen, 1965) bls. 65.
Bein og bjór
rjúfa: eymdarlægð næringar-
skortsins hlaut að standa í réttu
hlutfalli við eymdarlægð af-
kastanna. Rúmlega 20 milljónir
vinnandi manna megnuðu nú
ekkd meira en að afla 40 millj-
arða RM þjóðartekna, eikki sÍ2d
sökum þess, að þýði ngarmestu
efnahagsundirstöðuna, nefnilega
viðunandi næringu, vantaðd.
Þjóðveirjar framileiddu svona lít-
ið vegna þess að þeir sultu.
Vegna þess að þeir sultu, fram-
leiddu þeir svona litið.
En væri hiungursmieyðin vel
steipulögð gagnvart „frjálsum"
Þjóðverjum, þé var hún a£-
bragðsvel skipulögð í fanigabúð-
um lýðræðisins. „Neue Zuhoher
Zeitung", Zurích, steýrir svo frá
hinn 27. Septeffniber 1945, að dag-
legur matarskamimitur rúmlega
600 þúsund stríðsifaii.giar ÍFralkk-
landi nami 900-1000 hitaeining-
um á dag, og væru þeár ekteert
orðnir anmað en bedn og bjór.
Ummæli brezkra
Og þannig höfðu lýðræðis-
siinnar lengi vifljað hafa þetta.
Hér var gamall óskadráumur
þeirra orðinn að veruleika. Þann-
ig birtist t.d. himn 8. September
1918 áberandi og fyri rferðarmik -
ii grein í brezka bflaðinu „Ths
Weðkfly Dispatch", Londom, sem
var summiudagsblað mdflfljónadag-
blaðsins „The Daily Mail", út-
geifandi Rothermere-saimsteypan.
Greinin birtist undir fyrirsögn-
innd: „Húnarniir árið 1940“, og
var eifitár F. W. Wifle. Viðfamgs-
efmi höfiumdar er áluráf brezka
humigur-háfmibaminsims í Heirn-
styrjöld I. sem kostaði samtafls
762.796 manms flffið, eimkumkom-
ur og twrm, á árumum 1915-1918,
samkvæmt opinberum, sikýrsflum
iþýztea hedflþrigðismáilaráðuineyitis-
ins útgefnum í Desember 1918.
Mr. Wile tekur verkafni sitt
föstum tökum pg er sýnilega á-
kaflega ánægður með niðurstöð-
ur sfnar. Hann segir m.a.: „Ég
er eannfærður um það, að ekki
aðeins tugir þúsunda Þjóðverja,
sem enn eru ófæddir, séu fyrir-
fraim dæmdir til þess að þneyja
ævi likamlegrar vanmegnunar,
heldur eimmig að þúsumdir Þjóð-
verja, sem m.a.s. ekki hafa enm-
þá verið getnir, muni liljóta að
stamda andspæmiis sömu öriögum.
Emsk veáki verður að likindum
sá sjúkdóimur, som maður mun
ofitast verða var við hjá dugflaus-
um Þjóðverjum efitir striðið". Og
Mr. Wile vitnar í orð aasku-
lýðsfleiðtogans fljord Badem-Pow-
eflfl, sem var viðstaddur, þegar
vopnahlésskilmálarnir voru und-
irritaðir 1918, og sagði þessispá-
mamnliegu orð: „Við verðum að
bíða þamgað til 1940 til þess að
geta séð, hver hefur í raun og
veru unnið stríðið". Síðan held-
ur Mr. Wile áfram og finmst
framtíðin björt og fögur:
„Allsherjar pestarbæli"
Hinna áþreifanliegu afileiðiniga
hafinbanmsins á Þýzkafland mum\.
þessi . glæpsamiflega þjóð fyrst fiá
að kenma á í fraimtíðinmi . .. Hver.
eru áhrifin á óbreytta þýzka
borgara af aflgerri stöðvum imn-
flutnings á matvseflum og vegna
| fóðurvörum? Áran,gurinn er, að
i framúrskarandi smitandi og bráð-
drepandi sjúkdómar breiðast
eins og eldur í sdnu jrfir allt
landið. Þýzkaland er nú eittálls-
herj ar-pestarbæli. Hvíta plágan,
berkflarmir, herja eims og far-
aldur. Humgurtaiugaveikin er aflfls
ráðamdi í fjölmörgum héruðum.
Blóðkreppusóttin hremmir huindr-
uð fórmardýra. Húðsjúkdómar
færast sífiellt í aufkama. Smitandi
sjúkdómar eins og bamavedki,
ekarjatssótt og hinar margvísileg-
ustu tegundir taugaveiki, leggj-
ast með ofurþunga á börnin,
mjólkumsteioirturinm hefur haft
ægileg áhrif á heilsufar ungra
mæðra, barma og sjúkil'imga“.
Sælukemmd lýðræðissinnans Mr.
Wile fer emm vaxandd. Hann
heldur áfiram:
Sklpulögð úrkynjun
,,Dr. Safleeby sagðd: „Þýzka
kymþættimim verður eytt, á því
er ekki hdnn allra minnsti vafí“.
Meira að segja hinn firægi hedflsu-
vemdarvisdndamaður, Dr. Weds-
mianm, er andaðdst á stríðsárum-
um, gat efeki borið á mióti því,
að komandi kynsflóðir taki hin
eyðilagigjandi áflirif nærdngar-
sifeortis eða ónógrar fasðu í arf
efitir forfeður sína. Með öðrum
orð'um: Enda þótt facðingartalam
í Þýz’kaland.i sé með eðlilegum
hætti, þá er hið gífurlega tjóm —
hið óútreifcnamflega tjóm — saimt
sem áður allt ammað og miiklu
aflvarlegra. Það þýðir, að árið
1940 mum senniflega verða uppi
þýzkur kymþáttur, sem þjást
imun af líkamflegri úrkynjun ...
Þetta er enskt haftnbann, sem er
meginéstæðan fyrir hinu óbseri-
lega maitvæflahaillæri í Þýzkalandi,
og enmiremur aðalorsök þess á-
sitands, er skapast mun og verða
varanlegt. Skelfilegt verð mun
Þýzkafland hljóta að greiða fyrir
þá viðleitnii sína að gerast heims-
véldi“.
Qg sú staðreynd, að hafnbann-
inu var efeki aflétt að fiullu fyrr
en érið 1920, sýndi gredmilega að
Churchill-Rcosevélt-andinm átti |
sér djúi>ar rætur í lýðræðinu og
var ekfci nein skyndibrjálsemi:
Þýzkaland skyfldi verða að gjalda
þess með lífi og heilsu bama og
barmabarna, að það hafðd sýnt
viðleitni sína til þess „að ger-
ast heimsveldi“, lfkamflég úr-
kynjun átti að hindra sérihverja
tilraun til „hefnda“.
Konur börn og ábyrgð
Raunin varð lilta sú, að lík-
amfleg lireysti eftirstríðs’kynsióð-
arinmar var ekki jafin ákjósanleg
og skyldi. E)n lífsiþróttur einnar
þjóðar er ékflci ákvarðaður af
erfðum firó eipni eða tvedmur
kynslóðum, he.dur röð kynsióða.
„Húnamir árið 1940“ reyndust
lamgtum mimna úrkynjaðir hefld-
ur en Mr. Wile og Lord Baden-
Poweil höfðu gert sér vomiir um,
og þess vegna sagði lika hafn-
bainnsmólaráðlherra Breta í Heáms-
styrjöld II, Romald Cross, á því
sama ári: „Við mumum þvinga
Þjóðverja tifl þess að reyra ól-
ina þéttar og þéttar, þangað til
óflin hefir efeki meira að reyra“.
Og hann bætti við: „Þýzkaland
býr við alstjómarkerfi. Þannig
verða konur og böm ednmig á-
byrg. Og þar af leiðdr, að við
hljótum. einmig að tierjast gegn
Tími orlofs- og sumarferðalaga
fer nú í hönd.
Tugir þúsunda íslendinga eiga
rétt á orlofi, sumarfríi, sem flestir
nota réttilega, a.m.k. að nokkru
leyti, til einhverskonar ferðalaga.
Hvert fara þeir? Ferðaskrifstofur
lokka menn tii orlofsferðalaga utan
íslands. Hundruðum milljóna hefur
verið veit út úr landinu árlega und-
anfarin ár með þeim hætti.
Nú gerir stjórn ríkustu þjóðar
heims margvíslegar ráðstafanir til
þess að hvetja þjóðina til að draga
úr utanlandsferðum og ferðast held
ur um sitt eigið land og skoða það.
Vér íslendingar eigum eitt feg-
ursta og stórbrotnasta Iand í heimi.
En þekkjum við það sjálfir. Höfum
við séð það, stórkosfleg náttúruund-
ur þess og fegurð? Varla nógu vel,
a.m. k. Ekki allur almenningur.
Þegar menn ferðast til útlanda,
þykir það sjálfsagður hlutur, að
bera ekki á sér peninga heldur
kaupa svonefnda ferðatékka, sem
hægt er að breyta í peninga hvers
lands, sem heimsótt er, með auð-
veldum hætti.
Útvegsbankinn selur slíka ferða-
tékka, frá viðurkenndustu erlend-
um bönkum, brezkum, amerískum
og skanínavískum.
Allir vita, að óráðlegt er að bera
á sér peninga að nokkru ráði til að
konum og bömuim"!.
Á söimu sfeoóun yar einnig
Lord Norwich, þáverandi upp-
lýsiimgaimiáflaráðherra Churchiflls,
Sir Duff Cooper, er skrifiaði í
,,The Daily Maiil“ hinn 26. Aprífl
1940: „Ofefcur hætitir epnþá til
þess að hugsa í hugtöfcuim síd-
ustu aldar, sem mótaði regluna
um safclausa borgarann. Slifear
takmarkanir eru efeki nothæfiar
lenigur; á tímum hins algera
stríós.“
Þetta var einnig náflcvæmlega
kenning Lord Cherwelfls, eflnfea-
vinar og -ráðgjafa Churchills.
Alveg eins og hamn lét seomja
„rústaframleiðsluskýrslur“, þá
lét hamn einmig semja „nákvæm-
ar“ áætlanir um „flágmarfes-
skaimimta“, sem áttu að vísu að
hindra að Þjóðverjar hryndu náð-
ur þegar í stað, en voru samt
sem áður nægilega naumárf' tál
þess, að þeir urðu ófærir um
að sinna nokkrum emdurreismar-
störfum eða — og það var afar
mifcilvægt — hugsa tifl hinnar
afllra minnstu samkeppni á
htdmsmörkuðunum.
Nýir menn —
nýtt „lýðræðisframtak“
Nú er ekflri útilokað að ein-
hver feunni að malda í móinn:
„Jú, þetta hafa vissuliega verið
ótrúflegar og hræðilegar aðfarir.
En nú eru þeir Churchill og
Rooseveflt úr sögunni og nú vili
helzt en'ginn kaninast við þá
framar. Nýir memn eru tefenir
við og lýðræðið hefír skánað
mikið. Fjöldamorð og þjóðarút-
rýminigar eru elrid lenigur á
stefinusforá þess“.
Bf til vifll ekki á yfirlýstum
stefnusikróm.
En eru liðin nema 6 ár síðan
fjöldagrafir stjómarandstæðinga
voru uppgötvaðar í Tyrkflandi?
greiða ferðakostnað sinn og útgjöld
á ferðalögum.
En hér eru því miður rótgróin
vandkvæði á að selja venjulega
tékkaávísanir, þó að menn eigi vel
fyrir þeim í banka sínum. Þrátt fyr-
ir margra ára baráttu bankanna fyr
ir því að gera almennar tékkaávís-
anir áreiðanlegan gjaldmiðil, hefur
það ekki tekist sem skyldi enn. Á
ferðalögum úti um land fá menn
yfirleitt ekki keyptar almennar
tékkaávísanir fyrir nauðsynjum sín-
um. Eiga þeir þá að gera á sér þús-
undir króna í peningum, ef þeir
vilja ferðast um sitt eigið land? Það
er óráðlegt og jafnvel hætmlegt.
Útveghbankinn vill nú gera sitt
til þess að leysa þetta vandamál fyr
ir innlenda jafnt sem erlenda ferða
menn sem vilja ferðast um ísland.
Hann hefur látið gera íslenzka
ferðatékka.
Þeir eru seldir í bankanum gegn
staðgreiðslu við móttöku. Ekki þarf
að óttast, að þeir séu innstæðulausir
og einskis verðir pappírar.
Frágangur þeirra er þannig —
eftir bezm erlendum fyrir mynd-
um — að nær því útilokað er að
falsa þá. Hver maður skrifar nafn
sitt eigin hendi á ferðatékkann, að
bankastarfsmanni áhorfandi þegar
hann tekur við honum í bankanum
— gegn staðgreiðslu, eins og áður
Eru liðin 3 ár síðam. lýðræðfls-
sflffimar í Indónesíu, edmmi afperl-
uim SameinuðU þjóðamna, myrtu
rösifclega 500 þúsund amdstæðinga
sína á mokkrum vikum?
Er liðið eitt ár síðan fjöflda-
grafir launmyrtra Indíáma fiumd-
ugt í Brasilíu — em ekfeert af
viðkomamdi lcynþætfci?
Er nema eitt ár siðam lýðræð-
isrílrin svöruSu margemdurtékmim
yfirlýsinigum oilíurfkja Araba um
aflgera útrýmdtnigu ísraelsmamna,
með sfculdbindandi loforðum um
alglert hlutfleysi á meðan á að-
gerðum stæði, enda þófct enginn
efaðist þá um að Aröflmm.mymdi
reynast verildð auðveflt?
Eru liðdn nema rúm 10 ár
síðam heimslýðræðið gafst upp
við að korna af stað bflóðugri
borgarastyrjöld á Spáni, sem það
hafði streytzt við eims og rjúpam
við staurimm aillt firá sltIríðs[llofe-,
um?
Eru ekflri eimimiitt nú, tvö lýð-
ræðisriflri að minnsita kositi, Níg-
ería og Bretiland, á góðri leið með
að fufllkomma þjóðanmorð á Bb-
oa-flcynþættinuTn í Biafira?
Hafa efldd Sauneimuðu þjóð-
imar befltt sér fiyrir humgiursneyð
í Rhlódesíu af öllum kröfitum
undamfarim tvö ár?
Em liðin neffna tvö ár síðam
Sameinuðu þjóðirmar Sitóðu fyrir
og framfevæmdu ægilegit blóð-
bað í Katanga?
Og myndu efldri lýðræðisrfkin
vera búim að stofna tdl milfljóma-
mamnáts í Suður-Afirílku fyrir
löngu, ef þær bara þyrðu?
Lýðræðið er að sfeáma, segja
sumir. Þeim, sem Icynmu að vilja
gera samaml>urð á lýðræðinu í
fortíð og nútið, bendi ég vim-
samflega á hina merfcu flxóik::
Massenmord im Weltgeschehen
eftir Gerhard Ludwig (Friedrich
Vorwerk Verflag, Stuttgart, 1951).
segir. Hann skrifar í annað sinn
nafn sitt á tékkann í viðurvist við-
takanda, þegar hann framselur
hann. Viðtakandi gengur úr slcugga
um, að þar sé um sömu undirskrift
að ræða. Ferðatékkarnir eru síðan
innleystir viðstöðulaust í Útvegs-
bankanum og útibúum hans um
land allt.
Ef ferðatékkahefti glatast sannan
lega, gilda sérstakar reglur —
einnig eftir erlendum venjum og
fyrirmyndum — um það, hvernig
sá óheppni eða gálausi maður verð-
ur gerður skaðlaus í slíkum vand-
ræðum.
Ferðatékkar Útvegsbankans eru
öruggur gjaldmiðill, hvar sem er á
landinú. Fetðaskrifstofum, flug- og
skipafélögum, hótelum, veitinga-.'
stöðum, benzín- og olíuafgreiðslu-
stöðum, bönkum og sparisjóðum
og hverjum Öðrum, á að vera full-
komlega óhætt að veita þeim við-
töku fyrit veitta þjónustu eða
gegn greiðslu í peningum.
Þeir geta auðveldað mönnum að
ferðast um sitt eigið Iand.
Ferðatékkar Útvegsbankans
verða til sölu í Útvegsbanka ís-
lands, aðalbankanum og öllum úti-
búum hans.
Notið yður þessa nýjung í ís-
lenzkri bankastarfsemi.
(Frá Útvegsbanka íslands).
Já, það er að segja, þedr
reyndu að lifa, því Poisdam-
saitnniiigarnir aliógu þeim víta- I saimdráttarins í fraimJeiðsilunni
hring um þjóðdna#, sem ómögu- ! innamflands (einfeum á kjöti og
legt virtist myndi verða að feifmieti), sem á rætur sínar að
reflcja' til skortsins á erlenduim
Nýjung í íslenzkri bankastarfsemi:
FerSatékkar útvegsbankans
«
I