Mánudagsblaðið - 11.02.1974, Blaðsíða 1

jBlaó fyrir alla
26. árgangur
Mánudagur 11. febrúar 1974
6. tölublað
RÁÐHERRABÚSTAÐAR-
HNEYKSLIÐ Á ÞINGVÖLLUM
Forsœfisráðherra próventukarl þjóðgarðsvarðar -
Hverjir gerðu sumarbústaðal anóið að bautasteini?
Það verður undarlegt að heyra skýringar túlka okkar
og framámanna, þegar erlendir gestir á 100 ára af-
mælinu spyrja hversvegna bautasteinn um dr. Bjarna
Benediktsson sé á sumarbústaðarlandi forsætisráð-
herra rétt við Valhöll á Þingvöllum. Að segja það
eitt, að hann hafi verið forsætisráðherra og formaður
Sjálfstæðisflokksins má vart telja fullgilda skýringu
á því að ríkiseign er tekin og gerð að minnisvarða
um dr. Bjarna. Hann var umdeildur maður, formaður
stærsta stjórnmálaflokksins, en vart annað. Hið
hörmulega slys er vart afsökun fyrir því arna, svo
að landsmenn verða komnir í dálítil vandræði þegar
erlendir spyrja um hina raunverulegu ástæðu.
HVERJIR EKKI?
Því neita menn ekki að
margt var mjög gott um dr.
Bjarna en það þarf ekki ann-
að en skoða síður dagblað-
anna, sem deildu stanzlaust
á hann — stjórnarandstaðan
— og þá ekki sízt Þjóðviljinn
undir ritstjórn Magnúsar
Kjartanssonar, sem töldu
hann allt annað en þjóðhetju.
En það skiptir nú ekki miklu
máli. Hitt skiptir máli að finna
út hverjir stóðu að þessu.
Var það flokkurinn og þá
með hvaða heimild tók hann
ríkisjörð til að minnast for-
manns síns? Eða voru það
einstaklingar sem ekkert
leyfi höfðu til að binda þenn-
an landsskika í þjóðgarðinum
við minningu eins manns?
TORFKOFA-RÓMANS!
Eins og kunnugt er þá
er forsætisráðherraembættið
nú í dag einskonar hornreka
á Þingvöllum. Forsætisráð-
herra er nú ieigjandi eða nið-
ursetningur hjá þjóðgarðs-
verði; þar verður hann að
búa í tveggja bursta bæ,
venjulegum torfbæ, þótt
máske eilítið hreinni. Þangað
eiga svo erlendir þjóðhöfð-
ingjar að sækja hann heim,
kúldrast hálfbognir og heyra
að bæjartetrið er nákvæm
kopia af híbýlum flestra
bænda á ægilegasta niður-
lægingartímabili þjóðarinnar.
Stórbyggingar hafa að visu
ekki verið miklar hér á landi,
en staðreynd er þó, að á
Sturlungatimabilinu og langt
I
!
fram eftir öldum voru vegleg-
ir skálar hjá flestum höfðingj
um, hvort heldur veraldiegum
eða kirkjuhöfðingjum.
BAUTASTEINN
Það er undarlegt fyrir alls-
nægtaþjóðfélagið, að ekki
aðeins þjóðhátíðin 1974 verð
ur með hálfgerðum kotungs-
brag, heldur og að forsætis-
ráðherra er orðinn kostgang-
ari hjá þjóðgarðsverði, eins-
konar próventukarl undir
tveim bæjarburstum! Allar
svokallaðar frændþjóðir okk-
ar hafa, vegna þjóðarsóma,
hlúð vel að opinberum bygg-
ingum forráðamanna sinna
Bandarískur bíla-j
innflutningur j
I rannsókn
Þá er hafin cnn cin rannsókn í viðskiptahciminum. Um
þessar mundir telja yfirvöldin að ekki sé allt með fclldu
i sambandi við innflutning notaðra amcrískra bifrciða til
landsins.
Eins oj> kunnugt cr þá hafa skip Eimskipafélags íslansd
alls ckki haft undan að flytja 2—3 ára gamlar bifreiðir
frá Norfolk, USA, til Rcykjavíkur. Bíltíkur þessar hafa
trónað á öllum þiltorum skipanna og íslcnzkir kaup-
endur hafa gleypt við gripunum, sem kosta frá 500 til
800 þúsund krónur. Ytra eru sölumenn, sem annast milli-
göngu og eru taldir hafa góðan pcning upp úr krafsinu,
því þessir bílar kosta skít og ekki neitt ytra.
Hið opinbcra telur sig bcra skarðan hlut frá borði í
þessum viðskiptum og er að Iáta fara fram rannsókn!
MENNT
UN ER
MÁTT-
UR!
Reykvísk lögregluyfirvöld
hafa stundum státað af
mcnntun lögrcgluþjóna.
Kcnnara einum við Mcnnta-
skólann brá þó örlítið er
hann fann sektarmiða á frain-
rúðunni, en þar stóð:
SNÍR ÖVUKT!!!
Svo eru menn að ræða um
i zctuna!
en okkur þykir hentast að
setja þá niður eins og upp-
gjafamenn, og búa smánar-
leg að opinberum bygging-
um. Jörvagleði upp við Árbæ
þar sem öllu byggingarusli er
safnað saman og torfuáhuga
menn við Lækjargötu skýra
vitanlega bezt smásálarlega
afstöðu þeirra sem eru í
valdasessi, en út yfir tekur
þó þegar einhverjir sam-
þykktu að gera jörð þjóðar-
innar að bautasteini einstak-
lings.
TIL MINNKUNAR
Sumir munu skilja þetta
svo, að kastað sé rýrð á dr.
Bjarna. Því fer viðs fjarri. En
nú má ætla, að svo langur
tími sé liðinn frá láti hans, að
þjóðin sé vakin til umhugsun
ar um hvað sé eiginlega ver-
ið að gera í þessum málum.
Það má heita undarlegt, að
menn eða einhver samtök
Prófkjör Sjálfstæóisflokksins
hefur nú leitt í Ijós að Al-
bert Guðmundsson, horgar-
fulltrúi á sívaxandi vin-
sældum að fagna og spá
margir að hann Icndi á þing-
lista flokksins.
Undanfarin misseri hcfur
Albert átt síauknum vinsæld-
um að fagna meðal flokks-
manna og hinna ýmsu „dótt-
urfélaga“ Sjálfstæðisflokksins.
Er þetta allmikill þyrnir i
augum hinna „gamalgrónu“
sem oít hafa talið sig „eiga“
flokkinn.
Nú verða þcir að horfast í
augu við þá staðreynd, að
það cru kjósendur en ekki
sníkjudýrin sem flokkinn
eiga og fulltrúar kjósenda
komast á þing.
geti, mótmælalaust, hrifsað
til sín þjóðarland og gert það
að þvilikri stofnun og það er
nú. Hljóta menn að gera sér
Ijóst að þessi ófarnaðar-
stefna gerir hinum látna eng-
an greiða, hvorki minningu
hans né virðingu, heldur frem
ur skerðir það mikla og góða
álit, sem almenningur hefur
haft á störfum hans í þjón-
ustu almennings og flokks
sins.
Er þaö satt, að Sverrir Run-
ólfsson sé að stofna Val-
frelsisflokkinn sem síöan sam-
cinast Frjálslyndum og vinstri
vinstri mömium?