Mánudagsblaðið - 11.02.1974, Blaðsíða 4

4
Mánudagsblaðið
Mánudagur 11. febrúar 1974
‘Bl&S fyrir alla
Ritstjóri og ábyrgðarmaður: AGNAR BOGASON
Sími ritstjórnar: 1 34 96 — Auglýsingasími: 1 34 96
Verð í lausasölu kr. 50,00 — Áskriftir ekki teknar
Prentsmiðja Þjóðviljans hf.
Inga Birna og Bjarni Guðnason
Það horfði ærið byrlega fyrir hinum nýja flokki
Bjarna Guðnasonar er hann hóf göngu sína fyrir
skömmu. Það var ferskur blær yfir flokknum og rétt
áður en hann var „formalt“ stofnaður hafði Glistrup
hinn danski svo spillt flokkakerfinu í heimalandi
sínu, að fá, ef nokkur, dæmi eru slíks.
Því miður er það hald margra að flokksfylgi
Bjarna hafi dalað eitthvað þær fáu vikur sem enn
eru af lífi flokksins. Hin harða afstaða gegn vaniar-
liði NATO hefur fært mörgum heim sanninn um, að
hér sé líklega ekki um annað en loftbólu að ræða,
sem ekki væri verulegt mark á takandi þegar á reyndi,
fremur en t.d. erkióvinur flokksins, hannibalistar.
Inga Bima, hin kunna „baráttukona“ er sennilegasti
óheppilegasti áhrifamaður flokksins, a.m.k. í rit-
stjóminni, virðist vera nú í dag að uppgötva skrif
áhrifamikilla rithöfunda, t.d. Laxness, skrif sem sáu
dagsins ljós í lélegustu verkum hans eins og t.d.
Atomstöðinni, skrif sem rituð voru meðan skáldið í
Gljúfrasteini var enn hrifið af Rússum, hataðist út
í vamarliðið og var í stuttu máli kommi.
Það eru gloppur eins og Inga Birna, sem gera sér
enn ekki Ijóst, að enginn Jslendingur vill landið vam-
arlaust, en þá deilir á um hversu bezt verði varið
landið með sem minnstum truflunum á lífsháttum
landsmanna Allir þjóðhollir íslendingar eru hinsvegar
algjörlega á móti því, að ábyrgðarlausir menn, eins
og kommar leiki..sér..með. öryggi og varnir landsins
undir yfirskyni ættjarðarástar, en þar er Birna fremst
í flokki.
Það er alltaf leitt- þegar nýr' flokkur 'hyggúf "’sí'g
túlka vilja landsmanna með því að taka skilyrðis-
laust undir stefnu yfirlýstra þræla Moskvuvaldsins og
forráðamenn Nýs lands ættu að leiðrétta þessi mis-
tök sín áður en það verður um seinan.
Barátta Sjálfstæðisfíokksins
við ellina
Talsvert er nú talað um að yngja forustumenn
flokks Sjálfstæðismanna, þ.e. taka inn yngri menn
sem víkja frá gamalmennakómum sem þar situr við
völd. Þó má furðulegt vera, að margir em ennþá
til innan flokksins sem em ungir í skoðunum, fastir
fyrir og traustvekjandi, þátt árin séu ekki fá sem þeir
hafa að baki. Þessa menn er sjálfsagt að nýta áfram
en sumir utanborgarþingmanna, einkum á miðvestur-
landi, era orðnir elliærir og veikir hlekkir í flokks-
vélinni sem á það til að emja af kvölum þegar þungi
eða ábyrgð leggst á þessa svikahlekki Það er fárán-
legt að ætla, eins og sumir forustumenn Sjálfstæðis-
flokksins, að einu sinni stærsti flokkurinn, alltaf
stærsti flokkurinn Nýtt blóð, nýjar hugmyndir og
endurvakin orka er það sem nú skortir Kokyrði án
sannfæringar eru út í bláinn Skilningsleysi gagnvart
æskufólki sem nú hefur kosningarétt í fyrsta sinn er
banalt. Sú lækning að koma sér upp einskonar ung-
lingasíðu um músikk, greinum óreyndra pilta um
þjóðfélagsmál gera allt verra. Æskufólkið hefur hug-
sjónir og vill þær á síður blaðanna, en alls ekki ein-
hverja geldingsbrandara eða fullyrðingar sem hvergi
fá staðizt og eru öllum framandi.
Endurminningar Jóhanns Hafsteins eru ágætar í
ævisögum, en í dagblaði minna þær fremur á hina
bráðskemmtdefíu sögu: „Þegar ég var á freigátunni“
en hvatningu til nýs, jákvæðs pólitísks lífs. Þá eru
Framhald á bls- 7.
I
i
i
1
i
TIL BLaDSINS
Er Hótel Esji
toppurinn?
Hr. ristjóri.
Ekki veit ég lengur í minn
haus, þegar ég ætla út að
skemmta mér. Þegar ég fer á
Hótel Sögu, veit ég ekki hvort
klukkan er 10 að morgni eða
10 að kvöldi, því þar sér mað-
ur bókstaflega ekki eina ein-
ustu hræðu, nema þjóna. Þeg-
ar ég kom á Öðal í síðustu
viku og spurði um „vert“ no.
1, Hauk Hjaltason, var mér
tjáð að yfirkokkurinn hefði
keypt Hauk út úr fyrirtækinu
og væri hann nú orðinn heild-
sali. En aftur á móti bregður
mér í brún þegar ég kem á
Hótel Esju til þess að eiga
rólega stund, er ekki nokkur
friður fyrir gestum. Ekki veit
ég hvort það er að þakka frá-
bærri þjónustu, sífelldri ný-
breytni í matargerð eða pers-
ónutöfrum Stefáns barþjóns.
Ruglaður
Athœgasemd frá
St. Jósefsspítala
Herra ritstjóri.
Viljið þér ljá eftirfarandi lín-
um rúm í heiðruðu blaði yðar.
I Mánudagsblaðinu birtist þ.
28. þ.m. greinarkorn með fyrir-
sögn „Kvensamir sóðar", en und
ir pistlinum S.J. Nú þykir mér
að jafnaði lítið til um pistla sem
höfundar ekki staðfesta með
nafni sínu og minna þeir einatt
á orðin frægu, „ólýginn sagði
mér". Myndi ég því láta kyrrt
leggja, ef ekki væri svo, að ein
af merkari stofnunum á þessu
landi, hlýtur af fréttinni nokk-
urt ámæli.
St. Jósefssystur hafa rekið
Landakotsspítla í sjö áratugi. Er
öllum landsmönnum kunn líkn-
arstörf þeirra, og æði margir
hafa notið þeirra fyrir sig eða
sína. Hefir enginn hópur af
jafnri stærð lagt meira af mörk-
til heilbrigðismála á Islandi og
engir hlotið minni umbun. Þyk-
ir mér því ómaklegt að íslenzkt
fólk skuli kasta að þeim auri en
myndi þó halda að mér hönd-
um, væri rétt farið með.
Af þessu tilefni vil ég tjá
yður þetta:
Mikill skormr er á sérmennt-
uðu fólki, öðru en læknum til
vinnu í sjúkrahúsum og á það
sérstaklega við um meinatækna
og sjúkraþjálfara. Hefir þá
stöku sinnum verið gripið til
þess ráðs að fá erlent fólk til
þessara starfa til þess að firra
vandræðum. Má og géfa þess
hér, að langmest af bæjarfólki
utan spítala, sem þarfnast að-
stoðar rannsóknadeilda, er sent
til þessarar deildar Landakots-
spítla. Hefði enda orðið úr
hreint öngþveiti þegar próf..
Jón Steffensen hætti rannsókna-
stofu sinni, ef ekki hefði spítal-
ans notið við.
A undanförnum árum hafa
unnið í Landakotsspítala tveir
menn af arabiskum ættum.
Annar var læknir og var þar
frá 1. maí til 31- desember
1971 í kandídatsstöðu, en
gegndi síðar héraðslæknisstörf-
um úti á landsbyggðinni. Hann
var snyrtimenni í klæðaburði,
dagfarsprúður og hvers manns
hugljúfi. Hinn er enn að störf-
um og vinnur við rannsókna-
deild spítalans. I klæðaburði
semur hann sig að háttum æsku-
manna í dag, og í umgengni er
hann stakt prúðmenni. Lýkur
allt samstarfsfólk hans, karlar
jafnt sem konur, upp einum
munni um prúðmennsku hans.
Störf sín vinnur hann af kost-
gæfni og staðgóðri þekkingu.
Enn var hér viðloðandi í vor
sex vikna tíma ungur arabiskur
maður, gifmr íslenzkri konu.
Gekk hann á þjálfunardeild spít
alans til þess að kynnast starfs-
háttum áður en hann hæfi nám
í spjúkraþjálfun.
Nú kann að vera, að frétta-
maður yðar hafi ekki þá þekk-
ingu til að bera, sem þarf til
þess að greina í sundur fram-
andi þjóðir, og skal ég því geta
hér enn þriggja manna erlendra,
sem starfað hafa í spítalanum.
Einn er tékkneskur sjúkraþjálf-
ari, sem býður af sér góðan
þokka, hann er Ijós yfirlitum,
íslenzkari á svip en margur land
inn, og verður þá varla tekinn
mann af semitiskum stofni. Hin
ir tveir eru Bretar. Annar þeirra
Skoti, skolhærður með ljóst yfir
Framhald á bls. 7.
I
!
i
!
i
BRÚÐKAUPSVEIZLA
FYRIR 30 MILJÓNIR
Svört prinsessa giftir sig í S-Afríku
Um mánaðamótin munu
gifta sig í Jóhannesarborg
svartur tryggingamaður og
17 ára dóttir Swazikonungs
sem á 100 drottningar. Faðir
brúðgumans ætlar að kosta
til ekki minna en 50 þús.
Rand, en sú mynt er vel yfir
hundrað kr. einingin. Kaup-
máttur í S.-Afríku er 20—30
sinnum meiri en á Íslandi svo
veizlan er um 35—30 millj.
króna á íslenzkan máta. Allt
staðgreitt.
DEMANTAR
Fyrir nokkru keyptu tilvon-
andi hjón demanta og gull fyrir
2 milljónir krónur í Jóhannes-
arborg og nú verður ein glæsi-
legasta veizla í landinu.
Brúðkaupshátíðin stendur í
nokkra daga, byrjar á föstudegi
með svertingjadansi í svörtu
hverfum borgarinnar, verður
dansað í heilan dag. Tvær þyrl-
ur munu fljúga með alla helzm
gesti til Meþódistakirkju í ná-
grenninu til að fá „vestrænan
blæ" á tilstandið. Svartur biskup
frá Höfðaborg mun gifta.
Eftir athöfnina verða kveðju-
móttökur þar sem brúðhjónin
munu aka í skrautvagni, dregn-
um af hestum. Þar verða ræðu-
höld, borgarstjórinn í Soweto,
svertingjaborginni, mun kynna
borgarstjórann í Jóhannesar-
borg og aðra tigna gesti, þing-
menn og höfðingja frá Suður-
Afríku og Swasilandi. Eftir
meiri söng og dans er haldið
áfram.
STÆRSTA HÓTEL
í AFRÍKU
Um kvöldið verður kokkteil-
veizlu í stærsta hóteli Afríku,
Carlton Hotel, sem er 5 stjörnu,
nýtt lúxushótel, þangað koma
brúðhjónin í skrautkerru sinni.
Auðæfum hefur verið eytt í
klæðnað handa brúðhjónunum.
600 þús. kr. á síðasta þekkta
bankagengi, fyrir tvenn föt
handa honum og nokkra kjóla
handa henni. Til samanburðar
kaup ég góð föt fyrir ekki meir
en 4—5000 kr
Þetta þætti víst umtalsvert á
Islandi ef aflakóngur gæti gert
sér glaðan dag á þennan hátt,
hvað þá í S-Afríku þar sem allt
er sagt vera svo vont og vit-
laust. Auðmannahverfi svartra
í Jóhannesarborg, myndu gera
Laugarásbyggðina eins og fá-
tækrahverfi, lúxusvillur sem
kosta kringum 10 milljónir kr.
hver. Svertingjarnir auðgast á
sínu eigin fólki, kvikmyndahús-
um, verzlunum, efnalaugum
eða flutningatækjum o.m.fl.
Viggó Oddsson,