Tíminn - 12.05.1970, Qupperneq 3

MMÐJUDAGUR 12. maí 1970.
TÍMINN
v
Fjölinenni var á Amariióli á úHfundinum í gærkvöldL
Tímamyndlr: Gunnar.
FRIÐSÖM MÓTM/ELAGANGA
OG FJÖLMENNUR ÚTIFUNDUR
O-ÓReykjavík, mánudag.
Ptmdtrriim sem haldinn var í
| gærkvöldi á Amarhöli aS lokinni
herstödvagöngrmni svokölluðu var
; mjög fjölmennur og er sama aS
segja um sjálfa gönguna, er hún
í fór um götur Reykjavíkur. Fór
| gangan og fundirnir sem haldnir
I voru friösamlega fram. Var gang
J an farin til að mótmæla hersetu á
tslandi í 30 ár og til að mótmæla
herstöðvum á erlendri grund hvar
I sem er í heiminum.
Crangan h'ófst kl. 7 á Hvaleyri,
sunnan við Hafnarfjörð. 1 göngu
byrjun ftutti Dagur Þorleifsson,
blaðamaður ávarp. Á þriðja hundr-
að manns hófu gönguna, og báru
spjöld sem á voru letruð mótmæli
gegn sfcríðinu í Indókina og gegn
erlendum ber á Islandi. Gengið
var gegnum Hafnarfjörð og bætt-
ust þar allmargir í gönguna og
fjölgaði göngufólki jafnt og þéfct
allt til Reykjavíkur. Stanzað var
við Þinghól í Kópavogi og þar
flutti Þorsteinn slbálld frá Hamri
ávarp. Síðan var haldið áfram til
Reykjavikur og þá fjölgaði að mun
í göngunni. Staðnæmzt var við
tékkneska sendiráðið og þar flutti
Jón Sigurðsson sfcud. mag. ávarp.
Þaðan var haldið að bandariska
sendiráðinu þar eem Inga Birna
Þórðardóttir stud. fil bauð öllum
heimsveldissinnum birginn og boð
aði heimsbyitingu.
Enn héit gangan af stað og var
stefnt á Arnarhól. Þar hófst fund
urinn tol. rúmlega 11. Fundarstjóri
MENNTASKOLAKENNARAR
VILJA LATA
GÖMLU
FIB—Reykjavík, miánudag.
Blaðinu hafa borizt áskoranir
undirritaðar af kennurum Mennta
skólans í Reykjavík og Mennta-
skólans við Hamrahlíð þess efnis,
að menntamálráðherra beiti sér
fyrir því, að gamla Bernhöfts-
bakaríið og nokkur önnur hús
verði varðveitt. Fara áskoranirnar
hér á eftir:
Menntaskólinn í Reykjavík.
„Vér undirritaðir/aðar förum þess
leit við háttvirtan menntamálaráð-
herra, að hann beiti sér fyrir því,
að gamla Bernhöftsbakarí ásamt
geymsluhúsum og Gunnlaugssens
hús verði varðveitt á sama stað.
Einar Magnússon, rektor
Jón Sigurðsson,
Jón Guðnason,
Sigríður Magnúsdóttir,
Kristín Sveinbjarnardóttir,
Ómar Árnason,
Ólafur Snorrason,
VARÐVEITA
HÚSIN
Guðfinna Ragnarsdóttir,
Kjartan R. Gíslason.
Menntaskólinn við Hamrahlíð.
Vér undirritaðir/aðar förum þess
á leit við háttvirtan menntamála-
ráðherra að hann beiti sér fyrir
því, að gamla Bernhöfsbakarí
ásamt geymsluhúsum, og Gunn-
laugsenshús verði varðveitt á
sama stað.
Björn Þorsteinsson.
Þorsteinn Þorsteinsson,
Herdís Vigfúsdóttir,
Jón Hannesson,
Heimir Áskelsson,
Stefán Briem,
Vigdís Finnbogadóttir,
Sigfús Björnsson,
Ólöf Iljálmarsdóttir,
Hildigunnur Halldórsdóttir,
Kristjana Kristinsdóttir,
Hólmfríður Sigurðardóttir,
Sigrún Guðjónsdóttir,
Valdimar Valdimarsson,
Teitur Benediktsson“.
var Ragnar Arnalds. Er hann haflði
rétt hafið mál sitt tókst einhverj-
um að rjúfa sambandið milli hljóð
nema og magnara og truflaði það
fundinn um stund. Ekki þurfti þó
fundarmönnum að leiðast biðin því
talkór var stofnaður á stundinni og
fór hann með áletrun, sem var á
borða nokkrum sem borinn var í
göngunni: Bjarna í herinn og her
inn úr landi.
Ræðumenn á útifundinum voru
Geir A. Gunnlaugsson, verkfræðing
ur og Baldur Óskarsson, formaður
SUF.
Ganga þessi og fundir fóru skipu
lega og friðsamlega fram. Við
sendiráðin sem stanzað var við
voru nokkrir lögregluþjónar á
verði, en kom t!1 að þe*r
þyrftu nokkuð að beita sér. Veður
var mjög miit í gærkvöldi, en
skömmu eftir að útifundurinn á
Arnarhóli hófst gerði snögga rign
ingardemhu, en brátt stytti upp
aftur.
Baldur Óskarsson, formaðu.- SUF flytur ræðu á Arnarhóli,
3
Viðræðugóður er
Gylfi
Gylfi Þ. Gíslason er viðmóts-
þýður maður og tekur öllum,
sem á hans fund leita, með
alúð og vinsemd. Fáir eru þeir,
sem af fundi hans ganga, sem
ekki geta borið um það, að ráð
herrann hafi lofað að taka er-
indi þeirra til jákvæðrar af-
greiðslu og flestir eru sann-
færðir um, að ráðherrann hafi
verið algjörlega sammála því,
sem viðkomandi hafi haldið
fram í áheyrn ráðherrans. Þess
ir eiginleikar ráðherrans hafa
þó stundum leitt til þess, þeg-'
ar menn hafa borið saman bæk
ur sínar, að upp hefur komizt
að rá’ðherrann hefur stundum
tvær öndverðar skoðanir í einn ,
og saina málinu. Hafa þá oft
rtinnið tvær grímur á vomgóða
menn, sem höfðu fengið já-
kvæðar undirtektir hjá ráðherr,
anum og oft reynzt býsna erf-
itt að spá í það, hver hin ramt-
veruiega skoðun ráðherrans í
málinu sé, hafi hann þá nokkra,
og enn örðugra þó að sjá um
hver endanleg úrslit slíkra
mála yrðu í ráðuneyti Gylfa Þ.
Gíslasonar, þar sem ráðherrann
hefur taiið sér það til sérstaks
gildis að geta skipt um skoðun
a.m.k. einu sinni á ári í ákveðn
um málum.
Gott er að hafa
tungur tvær
Þannig er þessu t.d. farið f
verðlagsmálinu svonefnda. Þeg
ar kaupmenn ganga á fund ráð
herrans lofar hann þeim öllu
fögru og fullvissar þá um, að
verðgæzlufrumvarpið sáluga
muni taka gildi og verða fram-
kvæmt eigi síðar en ráð haflði
verið fyrir gert er það var lagt
fram á Alþingi, þ. e. í ársbyrj-
un 1971. Þegar andstæðingar
þessa frumvarps í hópi verka-
lýðsforingja spyrja um afstöðu
ráðlierrans til þessa máls eftir
fall verðgæzlufrumvarpsins,
harmar hann að vísu að frum-
varpið hafi fallið enda lagði
hann það sjálfur fyrir Alþingi,
en fullvissar menn um að ekk-
ert sé að óttast. Örlög frum-
varpsins á þingi komi í veg
fyrir hvers konar breytingar á
skipan þessara mála á þessu
kjörtímabili.
Ýmist já eða nei
Vegna almennrar vitneskju
um þann eiginleika Gylfa, sem
hann hefur raunar mest aug-
lýst sjálfur, að skipta um skoð-
un í ýmsum málum og það oft
fyrirvaralítið, eru að voniun
þeir, sem síðastir ganga af
fundi ráðlierrans, harla ánægð-
ir og vongóðir og vissir um sig.
ur fyrir sinn málstað — a.m.k.
fyrst um sinn.
Af þessu tilefni var ort:
Það vart skiptir máli í viðskipt-
um þeim,
hvort vopnið er sverð cða kylfa,
því sá fer að lokum með sigur-
inn heim,
cr síðastur talar við Gylfa.
Til að sýna fulla sanngirni
er þó rétt að taka það fram,
að í cinu máli skiptir Gylfi
þó aldrei um skoðun. Það er áð
Alþýðuflokkurinn eigi ekki
Ísamleið með neinum nema
íhaldinu í framtíðinni. TK.