Tíminn - 14.07.1970, Síða 4

TIMINN
MEÐ MORGUN
KAFFINU
Blaðamaður var að skoða
Vaxmyndasafnið fræga í Lond-
on. Hann spurði safnvörðinn,
hvort drottningin og aðrar hátt-
virtar dömur þar væru í ein-
hverjum undirfatnaði.
— Ef ég á að segja eins og
er, svaraði vörðurinn. — Nei!
En ekki segja eða skrifa neitt
um það í blaðið, því að það eru
ekki aðrir en ég og nokkrir
ástralskir hermenn, sem vita
það.

3 r
i y,
— Hafðu ekki of hátt. Pabbi
, þinn sefur!
Gestinum var fylgt um bíla
verksmiðjuna og sýnt allt það
merkilegasta þar.
— Sjáið þessa vél, sagði
verkstjórinn. — Hún vinnur
120 manna verk.
— Jæja, já, svaraði hinn. —
Það einmitt einn svona, sem
konan mín hefði átt að giftast.
01sen-hjó«in komu og spiluðu
bridge einu sinni í viku með
Jensens-Nielsens- og -Hansens
hjónunum. Að lokum var svo
komið, að Olsen-hjónin urðu
hundleið á að sjá sama fólkið
alltaf og án þess að minnast á
það við nokkurn, ákváðu þau
að fara til Mallorca. Hvað hald
ið þi'ð svo að hafi verið það
fyrsta, sem þau sáu í anddyri
hótelsins? Auðvitað Hansens-
Nielsens- og Jensenshjónin!
'yn'ii

— Herra saksóknari. Það var
ég, sem bjargaði tengdamóður
yðar upp úr ánni.
— Einmitt það já. Hafið þér
fleira að játa?
■W

Q.'u

— Nú verð ég að fara. Alli heldur að ég styðji við stigann
fyrir hann.

llllilljij

I
!!!!!!

illl
fiiÍiii:

'
piiitiii
DENNI
DÆMALAUSI
— Biómkál? Nei, mamma,
við erum ekki svo svöng!
Það var nú eiginlega tréð,
sem upprunalega átti að
mynda, en ekki stúlkan. Þetta
tré hefur nefnilega lækninga-
mátt, eða svo er sagt, þótt
enginn geti sannað það. Þú
þarft aðeins að klifra upp í það
allsnakin(n), og við það hverf-
ur allur krankleiki. Greinlegt
er á trénu, sem er í Dan-
mörku, að margir hafa freistað
gæfunnar, því mikið hangir á
því af fataleifum, og einhver
hefur ætlað að fylgja reglun-
um svo vel, að hann hefur
skilið eftir efrigóminn. En það
er nú önnur saga.
Stúlkan á myndinni heitir
Jegnette Swensson, sænsk að
uppruna, og er bæði fyrirsæta
og leikkona. Hún var á ferð i
Danmörku á dögunum og kom
m. a. að þessu sögufræga tré.
ekki endalaust á Liz. Nýlega
hafa menn þó fengið áhuga-*á
honum hér á Norðurlöndum fyr
ir þær sakir, að hann er stöð-
ugur fylgisveinn norskrar
stúlku, Idu Björn-Hansen frá
Ósló. Þessi mynd var tekin af
þeim í Ósló, en þar voru þau
að heimsækja foreldra Idu.
Þau ætluðu bara að stoppa
stutt í Ósló, því þau fýsti mjög
að dveljast á Spáni, þar sem
þau hafa nýlega keypt sér ein-
býlishús.
Hvort þau ætli að gifta sig?
Nei, segja þau bæði. (Þrátt
fyrir það að þau segist trúlof-
uð, og slúðurdálkahöfundar
hafi reyndar fyrir löngu gift
þau).
Þeir segja, sem til þekkja,
að Dana sé kátasta stúlka í
heimi. Það er kannski sterkt
að orði kveðið, en hitt er víst,
að það ert ekki á hverjum degi
sem maður vinnur Melodie
Grand Prix keppnina.
Dana, hverrar raunverulega
nafn er Rosemary Brown. kom
fram í þeirri keppni fyrir Norð-
ur-írland og sigraði hina 12
keppendurna.
Og nú hamast plötuframleið-
endur og skemmtistaðeigendur
við að gera henni tilboð, stúlk
unni sem varð fræg fyrir að
symgja „All kinds of every-
tings“. Númer tvö, í keppni
þessari varð sem kunnugt er
Mary Hopkin frá Bretlandi.
Þessa mynd fengum við
senda frá Ítalíu með hraði,
svo íslenzkir karlmenn igætu
þegar í stað tileinkað sér nýj-
ustu frakkatízkuna. Og tvo
mikla kosti hefur hún óneitan-
lega fyrir bæði karla og konur
hér á landi. Veðráttan er þann-
ig, svo að segja allan ársins
hring, að ekki veitir af þykk-
um og hlýjum flíkum, og þar
er maxi-frakkinn auðvitað núm
er eitt. í öðru lagi er góð af-
sökun fyrir eiginkonuna, þegar
hún er orðin leið á maxi-lkáp-
unni, að gefa hana manni sín-
um.
En hvað um það, frakkinn
er ljómandi fallegur og klæði-
legur og engin skömm að bera
hann, enda teiknaður af þeim
fræga Valentini í Róui. Hann
hélt sýningu þar hinn 8. júK
s.l. og gerði mikla lukku.
Þar sem svo stóð á, að leikkon-
an var haldin slæmum höfuð-
verk, þótti henni tilvalið að
reyna sannleiksgildi sögunnar
um lækningarmáttinn, Afleið-
ingin varð sú, að hún losnaði
að vísu við höfuðverkinm, en
sneri sig í staðinn illilega um
öklann, þegar hún var að príla
niður.
En fátt er svo með öllu
illt. . . Ljósmyridarinn náði þó
þessari ágætismynd.
Eddie Fisher var einu sinni
frægur fyrir að vera kvæntur
Elízabeth Taylor. Svo varð
hann ennþá frægari, þegar
hann skildi við hana. Síðan það
var, hefur hljóðnað smám sam-
an um Edda, enda lifa menn