Tíminn - 05.02.1971, Blaðsíða 1

■lilli!
: . ■>
'
HELANDER
EKKI UPP
ENN GEFST
Idi Amin, hinn nýi leiðtogi Uganda, situr hér undir stýri í jeppa sínum, og fólk fagnai honum ákaft.
Fáum klukkustundum eftir að
Hussein Suleiman yfirmaður
Ugandahers hafði gefið sig
fram við Idi Amin hershöfð-
ingja og hinn nýja valdhafa í
Uganda, var hann drepinn, a'ð
því er segir í fréttum frá
Uganda.
Suleiman hvarf er byltingin
varð í Uganda, og Amin hers-
höfðingi steypti forsetanum,
Milton Obote, af stóli. Sagt
var, að Suleiman hefði tekið
með sér hermenn, vopn og skot
færi inn í frumskóginn, er hann
komst fyrst undan.
Amin hershöfðingi skýrði
frá því á blaðamannafundi, að
hann hefði frétt, að Suieknan
hefði veri'ð ,'agður inn á Mu-
lagosjúkrahúsið með anávegis
blæðingar, og hann vissi ekki,
hvort hann væri þar enn. Hins
vegar halda aðrir því fram,
sem einniig eiga að vita hvernig
í málinu liggur í raun og veru,
að Suleiman hafi aldrei verið
lagður inn á sjúkrahúsið. - FB
ÉTA LIFRAR ÚVINA SINNA TIL
KSS AD ÚDLAST STYRK ÞEIRRA
Kambódíumenn og Vietnamar
hafa alltaf hatað hverja aðra og
að hafa meðaumkun með óvini,
er nokkuð, sem menn hafa ekki
efni á í Indókína. Kambódíumenn
höggva jafnan höfuðið af þeim,
sem þeir fella, því það er gömul
trú þar, að mannssál öðlist aldrei
frið, ef höfuðið er laust frá bol
líksins. Þá er það líka til siðs
þar í landi, að borða lifrina úr
föllnuin óvini, því með því móti
öðlast menn afl hans. Vestur-
þýzkur blaðamaður lýsir hér því,
sem hann varð vitni að eitt síð-
degi í Mien, litlu þorpi í Kain-
bódíu: :
Ungur Vietnami er eltur inn á
akur og þar er hann tekinn til
fanga. Hann er barinn í andlitið,
en hann glottir bara, því hann
veit, að hann á að deyja og það
þýðir ekkert annað, en taka þvi.
Foringi Kambódíumannanna ge" .■
Skipun uan að hann sfkiuli bund-
inn og fluttur ti: yfirheyrzlu.
Yfirheyrzlan hefst og meðan á
henni stendur, kemur önnur her-
deild, sem hefur tekið fjóra Víet-
nama til fanga. Með gleðihrópum
veifa þeir vopnum fórnarlambanna
— og afhöggnum höfðum þeirra,
— og stilla sér upp framan við
myndavélina.
Myndin er hræðileg, en alls ekki
vana'eg sjón, afhöggvin höfuð
eru daglegt brauð í Kambódíu.
Einn daginn sá ég eitt standa á
miðri götu með logandi vdndling
milli varanna. Þetta þótti fyndið,
að þvi að hermönnunum fannst.
En þetta er ekki búið. Einn her
mannanna kemur nú með eitt-
Framhald á bls. 18
Sænski biskupinn Dick Heland-
er, sem mi er orðinn 74 ára gam-
all, sagði nýlega i blaðaviðtali,
að hann mundi aldrei gefast upp
við að hreinsa nafn sitt af þeim
áburði, að hann hafi á sínum
tíma skrifað níðbréf og dreift
þeim, um þá sem sóttu um, ásamt
honum, um Strangnasbiskups-
dæmi. Helander var dæmdur
bæði í undirrétti og hæstaréttí
fyrir að hafa skrifað bréfin, þótt
aldrei hafi verið fyllilega sannað
að hann hafi verið bréfritarinn.
Nú segir hann að sér hafi borizt
ný gögn í málinu og að hann
hafi haft samband við vitni, sem
gæti orðið þýðingarmildl ef mál
ið fengist tekið upp aftur.
Mál Helanders vakti óhemju
miikla athygli í Svíþjóð og er-
lendis, þegar málaferlin stóðta
yfir. f heimalandi hans sfciptust
menn í tvo hópa, mec? IMander
og á móti. Máttarstólpar fconiung-
legu, almennu evamgelislk lútersfcu
kirkjuimmar riðuðu.
Umddrréttur dæmdí bisfcnps-
emhættið af Helander 1903.
Sönnunargögnin fyrir sebt Hel-
ander voru, að bréfin hafi verið
sfcrifuð á ritvél hans, fíngTaför
hams fundust á bréfunpm og mál-
fróðir menn vottuðu að bréfín
væru skrifuð með stíl Heland-
ers. Sjálfur neitaði bisfcupinn ÖB-
um sa'kargiftum. Mörgum þótti
dómurinin sitanidia á hálfgerðum
brauðfótuim, en samt sem áður
var hann staðfestur í hæstarétti
1964.
Jafnfiramt því að dæma Hei-
ander frá emhætti voru latm
hans og eftirlaun tefcin af homum.
Þá var honum geit að gneiða
am 30 þús. sænsfcar !kr. í máls-
kostnað. Síðar veitti rífcið honam
800 fcr. mániaðariiaun, tfí. að vinna
að ramnsófcnram á sálimabókram.
Bisbupiim samdi uim afborgamdr
á máLsfcO'Stnaðinum, 1000 fcrómir
sænsfcar á mánuði. Hefur hamn
því iítið til að lifia af, en hefur
tefcjur af að sel ja úr verðmætu
bókasafni sínu.
Helander vill að svo stöddu
elkki skýra frá hvaða ný gögu
hann hefur til að sannia sakjeysi
sitt. En hann hefur látið eri'enda
rannsóknarstofnun athuga námar
fíngraförin á bréfuroam, sem
Framhald á bls. 18.
10 millj. punda í „ónýtum" ávísunum
Sjö hundruð viðskiptabankar
í írlandi voru lokaðir a tíma-
bilinu 30. apríi til 16. október
á sl. ári, og í lok janúar byrj
uðu írar fyrir alvöru að súpa
seyðið af þessari löngu banka-
lökun. Ónýtar ávísanir ao’ upp-
hæð margar milljónir króna,
hlóðust upp á meðan á lokun-
inni stóð, og nú hafa bankavn-
ir endursent ávísanirnar til
fyrirtækia sem tóku við ávís-
unum sem greiðslu fyrir ýmis-
legt. írar skrifuðu ávísanir,
sem fyrirtækin tóku við, og
standa bessi fyrirtæki nú
frammi fyrir miklum fjárhags
örc'ugleikum. Ölstofur sem voru
starfræktar éins og íhlaupa-
bankar meðan á lokun ,al-
vöru“ bankanna stóð, hafa lika
orðið illa úti. Fyrirtæki sem
selja gegn afborgunum sem
gerðu mikil viðskinti meðan á
lokuninni stóð, og tóku við ávís
unum sem greiðslu, hafa verið
að taka aftur bíla, sjónvarps-
tæki, og uppbvottavélar. Tals-
maður eins slíks fyrirtækis
sagði í blaðaviðtali, aö hann
hefði búizt við miklum sam-
drætti þegar bankarnir opnuðu
aftur, en hvergi i líkingu við
það, sem átt hefur sér staö.
Hann sagði að fyrirtæki sitt
hefið ekki enn nákvæmt yfirlit
yfir tapið, sem þeir hefðu orð
ið fyrir, en eins og er, er
ásitandið mjög alvarlegt.
Bankastjóri nökkur sagði að
það yrði ekki fyrr en í lok fe-
brúar sem vitað yrði nákvæm-
lega úm fjölda ónýtra ávísana.
Það munu áreiðanlega vercía
miklar upohæðir, en kannski
ekki eins miklar og sum blöð
hafa viljað vera láta eða um
Framhald á bls. 18.