Tíminn - 05.02.1971, Blaðsíða 2

14
TIMINN
FÖSTUDAGUR 5. febrúar 1971
Yngsti nemandinn, sem hefur útskrifazt
úr
Leiklistarskóla T)i AA1 pi A qqi *n o ■ jmj
ir J Uoolllo RÆTT VIÐ
SIGRÍÐI ÞORVALDSDÓTTUR ■j t Wf i
"'h • <# h -A
Sólarfri i
shammdgginu
KANARÍEYIAR
—■■■■■■■ ................................... ................................................
Kynningarhpöld
KANARÍEYJAR kynntar í Skiphól, HafnarfirSi,
sunnudaginn 7. febrúar kl. 21.
Með myndum, hljómlist og frásögnum, kynnum
við eyjar hins eilífa vors 1 Suður-Atlantshafi. —
Kynnir Markús Örn Antonsson. — Ath. Happ-
drættisvinningur, ferð fyrir tvo í sólarfrí með
Flugfélagi íslands til Kanaríeyja.
Dansað til kl. 1. Kvöldverður framreiddur frá
kl. 19.
FLUGFÉLAC /SLANDS

Fyrir skömimu var nafai Sig-
ríðar Þorvaldsdóttur leikkoau
ofarlega á haugi í innlendum
fréttum, er hienni var boðið að
fara með stórt hlutvedk á Leik-
svdiði í Þýzkalandi nú í vor.
Hlutverkiið er annað aðalhlut-
verkið og eitt af aðeins tveim
hlutverkum í söngleiknum „Ég
vil, ég vii“, sem Sigríður hefur
lieikið hér í Þjóðleikhúsinu í
vetur. Tilboðið kom frá Borg-
arleilkhúsiinu í Lubeck og þang-
að fer Sigríður ásamt eins árs
dóttar sinni, Þiigibjörgu, um
miðjan miarzmániuð. í júní siæst
ei'ginmaður Sigríðar, Lárus
Sveinsson trompetleikari, í hóp
inn, og síðan ætlax fjöiskyldan
að eyða sumarleyfinu í Þýzka-
iandL
Senn byrjar Sigríður að læra
Mutverk sitt á þýzku. Hún hef
ur nokkra umdirstöðu í málinu.
Og einoig getur Lárus eigin-
maður hennar hjálpað henni,
en hann var á sjötta ár vdð tón-
liisitarnám í Vínarborg. — Ég
vona að það gangi alit vel,
sagði Sigríður í viðtali við blað
ið fyrir slkömmu. Ég vinn með
9eguibandi og ýmsir þýzku-
meran hafa boðið mér aðstoð.
Hún hefur raunar æfimgu i
að læra hlutverk á skömmum
tírna. Fyrsta stóra hlutverk siit
félkk húm sautján ára gömul,
vorið, sem hún liauk prófi i'rá
Leikskóla Þjóðleikhússins Hún
tók þá við hlutverki Biöncu, í
söngleiknium „Kyssta mig
Kata“ af Guðmundu Elíasdótt-
ur aðeins vifcu fyrir frumsýn-
imiguna í Þjóðleikhúsinu vonð
1958. Það var eitt af fjórum
stserstu hlutverkunum í leikn-
um. — Mér fanmst þetta ógur-
lega gaman, segdr Sigríður.
Sigríður Þorvaldsdóttir.
— Ég hlalkkaði mikið til frum-
sýningarinnar. Það er af sem
áður var. En þá gerði ég mér
ekki minnstu grein fyrir hvað
þetta var.
„Geturðu sungið?"
— Hveraig kom það til að
þú fékkst hlutverkið?
— Leikstjórinm, sem var er-
lemdur, rakst á mig frammi á
gamigi í Þjóðleikhúsimu, þegar
verið var að prófa sömgfconiur
tíl að hlaupa í skarðið fyrir
Guðtnumdu, en ég var þá að búa
mig Uindir lofcaprófið. „GeiturðU
sumgið?“ spurði hanm, og ég var
prófuð. Mér var síðan sagt að
fara heim og hugsa ekfcert um
lokaprófið úr Þjóðleikhússkól-
anum, og fljótlega var mér til-
kynnt að ég fen.gi hlutverkið og
frú Uilia Sallert, sem fór með
aðaihlutverkið, hefði samþykkt
það.
Þennian sama vetur lék Sig-
ríður reyndar einnig í barma-
ledkriti Þjóðleikhússims, „Fríða
og dýrim“. Og næsta vetur kom
það sér aftur að góðu haldi hve
fljót hún er að læra hlutverk,
þá tók hún við hlutverki Önnu
Kristínar Þórarinsdóttur í
„Veðmáli mæru lindar“. sem
leikið var þá í Kópavogi.
— Það er eims og hver ann-
ar hæfiled'ki, sem manmi er gef
inn, að vera fljótur að læra hlut
verk, segir Sigriður. — Ég hef
gott sjónminoi og það hjálpar
mér.
— Þú varst aðeins sautján
ára þegar þú útskrifaðist úr
Leik'Skóla Þjóðleifchússims, er
ekki sjaldgæft að nemen ir
ljúíki prófi þar svo umgir?
— Jú, ég er yngsti nemandi,
sem útskrifazt hefur þaðan.
Þannig var, að ég fór í Iðmskól-
anm aðeims 18 ára og iauk hon-
um 14—15 ána gömul. Þegar ég
sótti um Þjóðleikhússkólann
hafði ég því Iðmskólapróf og
senn-ilega hefur en'gum dottið í
hug að 'spyrja mig um aldur.
Þanmig komst ég í skólann
svona umg.
„Oft komið sér vel"
— Hvað lærðirðu í Iðnskól-
anum?
— Hárgreiðslu. Mamrna var
hárgreiðslukona og sem krakki
byrjaði én að vera öllum stund
um á hárgreiðslustofunmi hjá
hemmi og vdldi ólm fá að læra.
Það var látið eftir mér, og ég
hef meástararéttimdi í hár-
greiðslu, og hef unnið við hama
í sex ár hér heima og erlendis.
Þessi kunmátta hefur oft komið
sér vel í starfi mínu sem leik-
kona, ekki sízt í leikferðum. Ég
hef oft verið hárgreiðslustúlka
fyrir starfsfélagana svona í hjá
verkum.
Árið eftir að Sigríður lauk
prófi úr Þjóðleikhússkólaaum,
hélt hún tO firamhald-snáms í
Baudaæíkjunum. Þar var húm í
fimm ár. Fyrst stumdaði hún
nám í þrjú ár við Eestelle Har-
man Actors Workshop í Los
Angeles. Fjölskylda Sigríðar
kom tveim árum á eftir henmi
til Bandaríkjaana. Faðiæ henn-
ar, Þarvaldur Steimigrímss'On,
fiðluleikari, lék þar með Holly-
wood Bowl og fleiri hljómsveit-
um og síðar simfóníuhljómsveit-
imnd í Dallas, Texas. En móðir
hemmar, systir og hún sjálf að