Tíminn - 18.04.1971, Blaðsíða 2

2
TiMINN
SUNNUBAGUIS 18. a;?r'l 1971
Ef þér í HJARTANS einlægni
viljið eignast stóran og glæsilegan
lúxus-kæliskáp, þá er
9
9
Regent de luxc
cinmitt handa yður!
NÓG PLÁSS — FROST - KULDI — SVALI.
360 litra rými með valfrjálsri skiptingu milli
kulda og búrsvala, ásamt lokuðu frystihólfi af
réttri gerð fyrir þá, sem jafnframt eiga frysti.
INNRÉTTING I SÉRFLOKKI - með 6 færan-
legum draghillum úr ekta krómuðu stáli. Ávaxta-
skúffa. Grænmetisskúffa. 4 flöskuhillur. Smjör-
kúpa. Ostahólf. Stórar flöskur, könnur og fernur
rúmast vel.
ALSJÁLVIRK, KLUKKUSTÝRÐ ÞÍÐING - ekki
einu sinni hnappur-og þiðingarvatnið gufar upp.
GLÆSILEGUR — SlGILDUR — VANDAÐUR.
Látlaus formfegurð, samræm.dir litir, bezta efni
og einstakur frágangur.
GOTT VERÐ - GQÐIR GREIÐSLUSKILMÁLAR.

i SIMI 2 44 20 HP1 LU HC SUÐURGÖTU 10
L j J

|VARA-
HLUTIR
NÚ ER RÉTTI TÍMINN TIL AÐ ATHUGA BÍLINN FYRIR SUMARIÐ.
Höfum fengið mikið úrval varahluta, svo sem: AC rafkerti, kertaleiðslur,
platínur, þétta, kveikjulok og hamra, straumlokur og flest i rafalinn, vatns-
dælur, vatnshosur og vatnslása, blöndunga og viðgerðarsett í þá, benzíndælur
og dælusett. AC olíu og loftsíur í miklu úrvali.
i
!
I
I
I
Ármúla 3
Sími 38900
BILABUÐIN
IGNIS
KÆLISKAPAR
IGNIS BÝDUR ÚRVAL OG & NÝJUNGAR
12 stœrðir við allra hæfi, auk þess flestar fáanlegar í viðarlit. ★ Rakagjafi er tryggir
langa geymslu viðkvæmra matvæla. ★ Sjálfvirk afhríming ér vinnur umhugsunarlaust
ý[ Djúpfrystir, sérbyggður, er gefur 18° 25° frost. ic Ytra byrði úr harðplasti, er ékki
gulnar með aldrinum. ic Fullkomin nýting alls rúms vegna afar þunnrar einangrunar.
Kæliskáparnir með stilhreinum og fallegum línum ic IGNIS er stærsti framleiðandi á
kæli- og frystitækjum í Evrópu. ic Varahluta- og viðgerðaþjónusta.
RAFIÐJAN SIMI: 19294 RAFTORG SIMI: 26660
Ferm.in.garvei.zLa
Fermingarveizla er fafgnaðar
máltíð. Og frá alda öðli hefur
samneyzla matar verið helgiat-
höfn, tákn vináttu, einingar og
bræðralags mcðal manna og
þjóða.
Þannig hefur samsæti að
sömu máltíð við sama borð,
orðið sakramenti, helgidómur
og leyndardómur í senn, með
hulið en þó hugsað og hjartan
legt, táknrænt gildi fyrir þá,
sem að borðinu sátu og mál-
tíðar neyttu saman.
Þannig er t.d. altarissakra-
menti kirkjunnar orðið til,
skilnaðarmáltíð Krists og læri-
sveina hans endurtekin í anda
sem kærleiksmáltíð, minninga-
máltíð og þakkarmáltíð.
Táknrænt og andlega talað
og sjálfsagt frá upphafi hafa
fermingarveizlur haft sama
blæ, svipað gildi og átt að vera
undirstrikun og til áherzlu við
það heit til fylgis og fylgdar
við Jésúm Krist, sem ferming-
arjátningin, þetta eina já, til
heiðurs Kristi, höfðar til.
„Viltu leitast við af fremsta
megni að hafa frelsara vorn
Jesúm Krist að leiðtoga lífs
þíns?“ spyr presturinn í ferm-
ingarathöfninni og fermingar-
barnið svaran „Já“.
Þetta er hin raunverulega
ferming, kjarni þeirrar stað-
festingar á skírnarsakrament-
inu, sem fermingin stefnir að
eða á að fullkomna. Og enginn
skyldi svo ætla að fermingar-
veizlan og gjafirnar eigi að
vera eða séu þessum kjarna
óviðkomandi.
Veizlan og gjafirnar eiga auð
vitað að vera tákn og útgeisl-
un þessa heits. Þær eiga að
efla barnið til skilnings á þeirri
einingu, bræðralagi og elsku,
sem því fylgir að hafa gert
Jesúm Krist að foringja sínum
og fyrirmynd, Gjafirnar þurfa
því að skapa gleði en ekki
græðgi og öfund, virðingu og
hátíðleika en ekki lítilsvirð-
ingu og kæruleysi.
Það er því mikils virði að
fermingargjafii' séu smekklega
valdar og af hugsun og skiln-
ingL
En það var veizlan, sem hér
skyldi vera til umræðu. Fei’m-
ingarveizla þarf að hafa sér-
stakan blæ. Það er þá fyrst, að
hún þarf að hefjast með bæn,
ekki einhverju lítt skiljanlegu
stagli heldur örstuttri helgi-
stund, sem eins gæti verið söng
ur, tónlist eða bara djúp þögn
eins og einhver orð.
En bezt væri kannski vers,
sem mamma, amma, afi eða
pabbi segðu, jafnvel hvísluðu
með hetju dagsins, fermingar-
barninu, um leið og allir
spenntu greipar í helgri þögn.
Ágætt að leika örstutt lag á
hljóðfæri á eftir. Falleg lög til
söngs og ljóð til upplestrar
eiga mjög vel við í fermingar-
veizlu, sama er að segja um
myndasýnuigar, En vel þarf að
velja það, sem sýnt er. Og
helzt ætti það að vera myndir
úr lífi og starfi fjölskyidunn-
ar, ættingja og vina, umhverfi
þeirra og öðrum héruðum.
Minningar úr ferðalögum eða
frá liðnum dögum ömmu og
afa, eiga mjög vel við í ferm-
ingarveizlum.
Annað megingildi fex’nxingar
veizlna og mætti gjarnan nefna
það fyrst, er einraitt í því fólg-
ið, að tengja hin mikilsverðu
vináttubönd ættingja, sem í
fjöimenninu verða býsna veik
og stundum aðeins bláþræðir
og hnökrar í upplausn heimila
og andúð hjónaskilnaða, sem
tízkutildur nútímans í til-
finningamálum og kröfum, set-
ur svo hátt.
Fermingarveizlan á að vera
til að auka kynni og efla vin-
áttu milli þeirra, sem annars
sjást sjaldan og gera sér 0%
mjög rangar og neikvæðar hug
myndir hver um annan. En
slíkt getur jafnvel verið milli
föður og barna, svo ekki sé
minnzt á bilið milli kynslóð-
anna, sem stöðugt eykst með
öllum rekstri og fjölgun
barnahæla og elliheimila.
Fermingarveizlan ætti að
vera táknmynd hins fullkomna
heimilis í gleði, fórnarlund og
nægtum. Og þá umfram allt
vinarmáltíð og minningarmál-
tíð.
Helzt ætti að ríkja andi hinn
ar fornu speki:
„Hóf er bezt hafðu á öllu
máta“, þótt húsi’áðendur ráði
matseðli að eigin smekk og
efnum. Og eitt er víst, allt óhóf
hefnir sín. Og gleðilegt er hér
á íslandi, að svo má heita, að
áfengisveitingar séu nú hvergi
um hönd hafðar í fermingar-
veizlum. En það er stórt fram-
faraspor við það, sem víða var
til í gamla daga, þar sem veizl-
ur voru á annað borð.
Hljóðlát gleði, sameining
fjölskyldu og ættingja, vinátta,
kynning ásamt hlýlegum helgi-
blæ, ætti að vera tilgangur og
ívaf hverrar fermingarveizlu.
Ekki má1, samt gæta neinnar
{ivingunar og þröngsýni og
gagnvart dansi og tónlist mætti
gjarnan minna á orð Lúthers
sjálfs, upphafsmanns okkar
kirkjulegu helgivenja, sem
sagði, eftir að hafa horft á
dans líklega í fermingarveizlu:
„Dansið eins og börn, þá
dansa ég með ykkur.“
Gefið börnum ykkar góðar
gjafir, sem verði þeim helgar
minningar og gleði þess fagr,
aðar, sem verði veizla, ferm-
ingarveizla, þar sem Kristur
sjálfur gæti dansað með ykkur.
Hann unni mjög veizlum vin-
áttu og bræðralags.
Árelíus Nielsson.