Tíminn - 01.05.1971, Blaðsíða 5
LAWJARÐAGTJR 1. maí 1971
TÍMINN
5
MEÐ MORGUN
KAFFINU
Bvers vegna getnr hann ekki látið sér nægja að ganga' í
svefni?
Kona k»m í spilavíti í fyrsta
skipti á ævinni. t augnabliks
örlæti fékk maðurinn hennar
henni 50 pund til a<5 leggja á
rúllettuna.
— Á hvaða númer á ég að
leggja? spyr konan.
— Það er alveg sama sagði
maður hennar. — Þetta er
ekki annað en blind heppni- Þú
getur t d. lagt á aldurstölu
þina.
Konan lagði á töluna 28.
Þegar hjólið stanzaði datt kúl-
an á töhrna 40. Konan féll í
öngvit
Það var á skemmtisamkomu,
og þekktur visnasöngvari kyrj-
aði nokkra að sinum þekktu
slögurum. í síðasta laginu
opnaði hann faöminri á móti
áhorfendum og hrópaði:
— Syngið nú með. Syngið
nú öll.
Það var dauðakyrrð nokkur
augnablik en svo heyrðist á
áhorfendabekkjunum:
— Við kunnum það ekki
heldur.
Ólafur piparsveinn hafði rétt
lokið við að kyssa síðustu
„skvisuna“ og hún sagði:
— Drottinn minn, hvað þú
kyssir vel, þú hlýtur að hafa
æfingu.
— Já, aðeins, svaraði pipar-
sveinninn. Ég er trompetleik-
ari í lúðrasveit!
I þorpi nokkru kepptu Jón
og Karl um oddvitastöðuna.
Baráttan fór svo, að Karl
hreppti stöðuna. Um kvöldið
þegar Jón kom heim, sagði kon-
an hans:
— Hvað er þetta maður,
komstu ekki með hann Karl
með þér?
— Nei, hvers vegna átti ég
að gera það?
— Af því að þú sagðir áður
en þú fórst, að í nótt skyldi
ég fá að hvíla hjá oddvitan-
um.
n F N N I Mamma, hvað lieiti ég í raun
og veru ntcira cn Denni? Hr.
pt ÆZ kyl A I A | I CZ | Wilson segir að ég heiti Vand-
L-//TL.IVIAM—/-ALJ v_J I ræðagenilingur.
— ★ — ★ —
ísraelska lögreglan komst í
dálítil vandræði, þegar hún
hafði upp á manneskju þeirri,
sem eftirlýst var fyrir marga
þjófnaði. I stað þess að rekast
á karlmanninn Avraham Gold-
stein rákust þeir á þessa fögru
Stúlku Gilu, sem við sjáum hér
á myndinni. Skýringin á þessu
cr sú, að skömrnu eftir rán í
ísrael komst Goldstein til Vest-
ur-Þýzkalands og fékk lækni
þar til þess að breyta sér í konu.
Síðan tók hann — eða hún rétt-
Gestir skíðastaða í Frakklandi
urðu 80 þús. færri í vetur en
undanfarin ár. í tölum franska
ferðamannaráðsins sést, að 1.
600.000 skíðamenn fóru upp tii
fjalla til þess að njóta útiveru
og stunda skíðaíþróttina, en á
síðasta ári var talan 1.680.000.
Líklega hefur lítill snjór haft
sitt að segja, og svo stefnu-
breyting skólayfirvalda, sem
hefur stytt páska- og vetrarfrí
skólafólks, svo það á-ekki eins
auðvelt með að bregða sér á
skíði nú eins og stundum áð-
ur. Svo mun það einnig hafa
sagt til sín í skíðabrekkunum,
að fjöldi fólks hefur lagt leið
sína suður á bóginn fremur en
upp í fjöll í vetur. Hefuv fólk
ið streymt til Madeira, Kanarí
eyjanna og Norður Afríku.
- * - * -
í Frakklandi hafa menn sam
einazt í bafáttunni fyrir þvi, að
dauðarefsing verði afnumin þar
í landi, en aðeins tvö riki í
Evrópu vestáhverðri hafa dauða
refsingu enn í lögum sínum,
Frakkland og Spánn. Þingfull
trúar allra flokka hafa undir-
ritað bænaskjal, þar sem þeir
fara þess á leit við yfirvöld,
að fallöxin verði ekki framar
notuð. Varaforseti þingsins
Eugene Claudius-Petit, hefur
ákveðið að leggja fram á þingi
frumvarp sama efnis. Árið 1960
var gerð skoðanakönnun meðal
almennings í Frakklandi um
álit hans á dauðarefsingu, og
reyndust 58% vera henni and-
vígir.
— Maður er aldrei of gamall
til að læra, segir Alf de Pomi
an, og hann getur sagt það með
sanni, því í vetur hefur hann
tekið þátt i leshring á vegum
skóla þess í Stokkhólmi, sem
annast kennslu fyrir fullorðna,
en Alf de Pomian er hvorki
meira né minna en 104 ára
gamall. Hélt hann upp á afmæli
sitt í hópi glaðra og góðra skóla
félaga nú alveg nýverið. Hér
er Alf að taka við blómum frá-
skólastjórninni. Menn fullyrða,
að hann sé elzti námsmaður í
Svíþjóð um þessar mundir, og
trúlega verður crfitt að finna
annan eldri.
ar sagt — upp nafnið Gila, og
sneri til ísrael aftur. Á nætur-
klúbbi i Tel Aviv fékk Gila síð-
an vinnu sem dansmær, og hún
kom fram til skamms tíma.
Um þessar mnndir eru að
koma' út hjá öflum þjóöum
Sovétrikjanna 200 bindi af
meistaraverkum heimsbók-
menntanna. Fagurbókmenntir
njóta mikillar hylli lesenda.
Þessi útgáfa er i þremur hhit
um, og er útgáfa bókanna ekki
miðuð við rétta tímaröð. Þann
ig hafa áskrifendur til dæmis
þegar fengið 193. bindi með
verkum Anatole France, en
sjötta bindið, sem í eru hjarð
ljóð, búnaðarbálkur og Eneas
arkviða Virgils er um það bil
að koma út. Þessi aðferð, að
gefa bækumar ekki út í réttri
röð, er gerð í þeim tilgangi,
að lesendur kynnist fomum
höfundum jafnhliða sígildum
bókmenntum tuttugustu aldar-
innar. Árið 1971 kemur ut mik
ið af frægum verkum vest-
rænna höfunda, svo sem Beaum
Rotterdamusar, Goldonis, Gozzi
og Alfieris.
I þeim hluta útgáfunnar, þar
sem verða verk 20. aldar höf-
unda, koma smásögur kin-
verska meistarans Lu Sin, verk
Heiririehs Manns, ljóð Aleks-
anders Tvardovskis, skáldsögur
Aleksanders Fandéefs. Nú þeg
ar hafa komið út 53 bindi í
þessu „heimsbókasafni“, og á
árinu 1971 eiga enn að bætast
20 við.