Fréttablaðið - 29.10.2002, Blaðsíða 24

Dökka yfirbragðið er að vestan“hefur oftar en ekki hljómað í
fermingarveislum og afmælum í
gegnum tíðina þegar glæsilegum ís-
lendingum er lýst. „Þau hafa brúnu
augun að austan“ segja menn stoltir.
Þeir eru líka hreyknir af forfeðrum
sem komu yfir hafið frá Frans og
víðar, settust að eða gerðu stuttan
stans, áttu leynda ástarfundi og töfr-
uðu íslenskar meyjar upp úr sauð-
skinnskóm og stígvélum. Já, koma
duggaranna þótti skemmtileg til-
breyting fyrir mörlandann og oft og
tíðum ágætis innlegg í annars einlita
litningaflóru á afskekktu skeri.
MARGIR HÖFÐU hvorki getu né
nennu til að berjast í ófæru á milli
sveita í makaleit og náið var með
frændfólki. Ekki var alltaf vel tekið á
móti dökkeygum og framandi gest-
um. Sem dæmi má nefna að Ari í
Ögri og hans menn buðu ekki til te-
drykkju þegar Spánverjar brutu skip
sitt og leituðu ásjár hjá vöskum Vest-
firðingum. Þó eru menn kátir með
það suðræna blóð sem heldur áfram
að þynnast út í landanum í dag og Ari
er og verður fordæmdur fyrir vígin.
Eða hvað? Lifir Ari enn meðal vor?
TÆPUR ÞRIÐJUNGUR lands-
manna er andvígur því að litað fólk
búi hér. Flestir virðast vita hvað átt
er við með lituðum og því má gera
ráð fyrir að íslenski stofninn sé lit-
laus. Eins má gera ráð fyrir að þessi
stóri hópur vilji varðveita litlausa
landnámsstofninn, líkt og íslenska
hestinn, kúna, hundinn og hænsnin.
Það hefur gefið góða raun að varð-
veita þá stofna með einangrun og því
má hugsanlega kanna svipaðar leiðir
til að varðveita litlausa landnáms-
stofninn. Trúarbrögð og ókunnir siðir
hræða og umræðan er lokuð og læst.
ÓTTI ÞRÍFST vel í fáfræðinni. Það
sannaðist á Ara og félögum. Festa
þarf hönd á óttanum og brúa ófærur.
Samskipti eru sterkar brýr. Það
reyndu franskir duggarar og aðrir
gestir sem náðu góðu sambandi við
heimamenn á öldum áður. Tungumál
er öflug brú og hana ber að byggja til
að draga úr einangrun og fáfræði.
Heimamenn eru þeir sem hér vilja
búa og lifa í sátt. Íslendingar erlend-
is vilja fá sína sviðahausa senda með
pósti á Þorra án þess að vera hand-
teknir og fordæmdir fyrir barbarí.
Þeir marsera stoltir á íslendingadög-
um með fjallkonuna í fylkingar-
brjósti um stórborgarstræti og vilja
fá að heita Sigríður, Jófríður,
Hrærekur og Snjólfur í friði. Það
skyldi þriðjungurinn hafa í huga.

SÍMANÚMER FRÉTTABLAÐSINS: 515 75 00, fax: 515 75 16 Ritstjórn: 515 75 05, fax: 515 75 06, ritstjorn@frettabladid.is
Auglýsinga- og markaðsdeild: 515 75 15 - fax 515 75 16, auglysingar@frettabladid.is Dreifing: 515 75 00, dreifing@frettabladid.is
VI Ð S EG J U M F R É T T I R SM Á A U G L Ý S I N G AS Í M I N N E R 515 7500
Gu›jón
Fri›riksson
Fyrsti landsfa›irinn
ÍS
LE
N
SK
A
A
U
G
LÝ
SI
N
G
A
ST
O
FA
N
/S
IA
.I
S
E
D
D
1
91
65

10
/2
00
2
Í flessari miklu ævisögu, flar sem fer saman traust
fræ›imennska og fjörleg frásögn, er dregin upp lifandi
mynd af æsku og uppvexti Jóns, ættingjum hans,
öfundarmönnum og samherjum, og fjalla› er um hi›
vi›kvæma ástarsamband Jóns vi› náfrænku sína
Ingibjörgu. Margt n‡tt kemur fram um einkahagi og
hugmyndir Jóns og óhætt a› fullyr›a a› höfundur
dragi hér upp fyllri mynd af árdögum íslenskrar
sjálfstæ›isbaráttu og stjórnmálahræringum en
hinga› til hefur veri› á almanna vitor›i.
Gu›jón Fri›riksson er höfundur hinna vinsælu
ævisagna um Einar Benediktsson og Jónas frá Hriflu.
Skemmtileg og uppl‡sandi bók sem allir Íslendingar
ver›a a› lesa.
Jón forseti í n‡ju ljósi
er komin
í verslan
irBóki
n
Ari lifir
góðu lífi
Bakþankar
Kristínar Helgu Gunnarsdóttur
Trúlofunar- og
giftingarhringir
20% afsláttur í takmarkaðan tíma
www.gunnimagg . i s