Tíminn - 06.03.1973, Blaðsíða 19

Þriöjudagur 6. marz, 1973.
TÍMINN
19
Q Þjóðin
á þeim stefnuskram, sem lagöar
höfðu verið fyrir kjósendur.
Stjórnarflokkarnir allir eru að
sjálfsögðu siðferðilega skuld-
bundnir til að vinna saman á
grundvelli þess málefnasamnings
út allt kjörtimabilið, því að við
það er hann miðaöur. Að loknu
kjörtimabilinu eöa árið 1975 fer
svo með eölilegum hætti fram út-
tekt á starfi stjórnarinnar og
framferði stjórnarandstöðunnar.
Við þær lýöræðisleikreglur verða
Sjálfstæöismenn eins og aðrir að
sætta sig”.
Forsætisráðherra rakti ýmis
þeirra framfaramála, sem rikis
stjórnin hefur komið i fram-
kvæmd, og stöðu efnahagsmál-
anna,oglagði áherzluá,að hann
teldi „mikilsvert að stjórnin fái
starfsfrið til að vinna áfram að
þeim þjóðfélagslegu umbótum,
sem hún hefur að markmiði. Með
þvi tel ég að hagsmunum þjóðar-
heildarinnar sé bezt borgið”,
sagöi forsætisráðherra.
Nánar segir frá ræðu forsætis-
ráðherra á þingsfðu.
© íþróttir
Vfkingsliðið er nú óþekkjanlegt
lið, áhugalausir leikmenn, sem
hafa misst allan möguleika á að
vera með i toppbaráttunni.
Niðurröðun Islandsmótsins er
greinilega búin að skemma alla
spennu i mótinu og áhorfendur
eru orðnir fáir á leikjum 1.
deildar.
Vikingar náðu forustu i byrjun
leiksins og komust i 7:5 um
miðjan fyrri hálfleik. ÍR tekst að
jafna 8:8 og ná forustu 11:9, en
staðan i hálfleik var 12:11 fyrir
ÍR.
Brynjólfur Markússon, sem átti
góðan leik, skoraði fyrsta markið
i siðari hálfleik og náði þar með
tveggja marka forskoti 13:11.
Tveggja marka forskotið hélzt
fram undir miðjan siðari hálfleik,
en þá tók IR-liðið mikinn fjörkipp
og leikmenn liðsins tóku leikinn i
sinar hendur og sigldu örugglega
fram úr. Leiknum lauk með stór-
sigri 1R 26:18.
Mörkin i leiknum skoruðu
eftirtaldir leikmenn:
1R: Brynjólfur Markússon 7,
Ágúst Svavarsson 6, Vilhjálmur
Sigurgeirsson 5 (2 viti), Jóhannes
Gunnarsson 3, Gunnlaugur
Hjálmarsson 3 og Bjarni
Hákonarson tvö.
VÍKINGUR: Einar Magnússon
6, Sigfús Guömundsson 4, Ólafur
Friðriksson, Guðjón Magnússon
og Viggo Sigurðsson tvö hver.
Jón Sigurösson og Skarphéðinn
Óskarsson eitt hvor.
0 Dyrhólaey
stórbrim til að brjóta hann upp,
svo að hvorki sæist eftir af honum
tangur né tetur. Fjármunir fóru i
súginn, en hafnarmálastjóri og
sveinar hans uröu þó reynslunni
rikari, þvi að garðurinn var siðan
gerður, þar sem Grimseyingar
upphaflega vildu.
Mér þótti vænt um Suðurland
gamla- og eins þetta, þegar það
hóf göngu. Þess vegna harma ég
hversu hraklega blaðinu hefur
hnignað frá þvi, sem áður var.
Ingólfur á Hellu skrifaði i Suður-
land málefnalega um málefni.
Alltaf mátti treysta þvi, að hann
skrifaði ekki þvætting, eða
ofhlæði greinar sinar bröndurum.
Nú virðist hann orðinn með huga
og hendur fastar I Morgunblað-
inu. Skráður er hann aðalritstjóri
og ábyrgðarmaður Suðurlands.
Mörgum finnst aö hann þyrfti að
hafa betur hönd I bagga með
undirsátanum, Guðmundi
Danielssyni, svo að hann endur-
taki ekki furðuskrif þvilik, sem úr
penna hans fara varðandi hafnar-
gerð við Dyrhólaey. Auðfundin
eru ekki önnur eins — og veit ég
ekki dæmi til að ritstjóri nokkurs
blaðs hafi rassskellt sig með eigin
hendi til jafnaðar við það, sem
Guðmundur Danielsson gerir og
verður það lengi I minnum haft.
Þórarinn Helgason.
Vona að samskipti landanna
megi eflast á allan hótt
sagði Peter Hinzmann hinn nýi sendiherra Austur-Þýzkalands á fundi með blaðamönnum
Erl, Reykjavik — Nýlega var
boöað til blaöamannafundar i
hinu nýja sendiráöi Austur-
Þýzkalands, aö Ægissiðu 78, en
þar hafa sendifulitrúar þeirra
komið sér mjög vel fyrir.
Eins og menn muna, er
skammt liðiö frá þvi aö Island
viöurkenndi A-Þýzkaland, og var
þessi fundur fyrst og fremst
haldinn I tilefni þess, og i kynn-
ingarskyni.
Hinn nýi sendiherra, Peter
Hinzmann afhenti forseta Islands
trúnaðarbréf sitt hinn 26. febrúar
sl., en þá kom hann hingaö frá
Noregi, þar sem hann haföi af-
hent ólafi konungi trúnaðarbréf
sitt skömmu áður. Hann mun
þjóna I þessum tveim löndum,
meö aðalaösetri i Osló, en hér-
lendis verða að staöaldi tveir full-
trúar, auk þess sem leiðir sendi-
herrans munu oft eiga eftir aö
liggja hingaö.
Peter Hinzmann er 37 ára að
aldri, og hefur starfað lengi að
utanrikismálum. Siöustu 10 árin
hefur hann einkum sinnt mál-
efnum Norðurlanda, og var starf-
andi i Kaupmannahöfn á fimmta
Örn SK-1 skemmdist
er skipið rakst á boða
Þó, Reykjavik. — Þegar loðnu-
skipið örn SK-1 var á leið til
Djúpavogs með fullfermi af
loðnu I fyrrakvöld, vildi það
óhapp til að skipið tók niðri á
boða, sem er milli Papeyjar og
lands. örn skemmdist töluvert og
leki kom að skipinu, en dælur
höfðu þó undan.
örn átti eftir hálftima siglingu
tilDjúpavogs, þegar skipið rakst
á boöann. Skipið fór venjulega
siglingaleið eftir svonefndum
Skorbeinsál. I álnum eru nokkrir
boðar, en þeir hafa aldrei verið
taldir hættulegir skipum i góðu
veðri. Lenti örn á boða, sem heit-
ir Gautur, en niður á boöann eru
sjö metrar á fjöru, en i fyrrinótt
var stórstraumsfjara og skipið
með fullfermi af loönu.
Þórarinn Pálmason, fréttarit
ari Timans á Djúpavogi sagði 1
gær, að við komuna til
Djúpavogs hefði skipiö strax
verið losað, og komu upp úr skip-
inu 296 tonn af loönu. Þegar búiö
var að landa kom I ljós aö göt
voru á botni skipsins i fram- og
afturlest. Akveðið var að senda
skipiö I slipp i Neskaupstað, en
ekki þótti annað þorandi en að fá
kafara til að skoða botn skipsins,
áður en þangað yrði haldið/Var
kafarinn væntanlegur til Djúpa-
vogs siðri hluta dags i gær með
flugvél.
TÆKJAMENN ERU
OFT MEÐ 10-20
MILLJÓN KRONA
VERKFÆRI
í SÉRSAMNINGUM sem Dags-
brún geröi I aprfl 1972 við vinnu-
veitendur, vegna stjórenda
vinnuvéla, var um það samið að
þeir sem vinna á vinnuvélum
skuli ganga á 80 klukkutima
námskeið um stjórnun vinnuvéla
Fyrsta námskeiðið af þessu tagi
hefst n.k. mánudag.
o Númerin
verðum að nota undir okkar
fimmstafanúmer, séu ónothæfar
á fjölda tegunda bifreiða, eins og
t.d. fnargar bandariskar og jap-
anskar. Til að koma þeim fyrir,
verði menn oft að klippa af þeim,
og þá jafnvel taka af heilan eða
hálfan staf, en samt sem áður nái
númeraljósin ekki að lýsa á
plötuna.
Á sumum tegundum verður
hreinlega að setja númerin fyrir
ljós, ef það á að vera hægt að
koma þeim fyrir, og svo má lengi
telja.
Sjálfsagt veröa þó ekki allir
ánægöirmeð þetta fyrirkomulag,
ef þetta veröur þa samþykkt. En
eitt er vist, að ef einhver vill
kaupa sér ákveöið bilnúmer,
veröur hann að kaupa bilinn með
og verða sjálfsagt sum þeirra i
góðu verði, eins og t.d. AA-111.
® Skæruliðar
Khartoum að gefa sig á vald
súdönskum yfirvöldum.
1 greinargerð vegna árásarinn-
ar á sendiráöið og morðanna
sagöi, að markmiðið með að-
geröunum hefði ekki verið blóðs-
úthellingar, heldur að „frelsa
hetjur okkar, sem sitja I fangels-
um”.
Sérstök nefnd skipuö fulltrúum
frá Dagsbrún og Vinnuveitenda-
sambandinu hefur að undan-
förnu unniö að skipulagningu
þessara námskeiöa. Formaður
nefndarinnar var skipaður af
iðnaðarráðuneytinu, en forstöðu-
maður væntanlegra nánskeiða
veröur Gunnar Guttormsson hag-
r æ ö i n g a r r á ðu n a u t u r . Á
námskeiðinu.sem hefst á mánu-
daginn, verður bæði bókleg og
verkleg kennsla. Kennd veröur
almenn vélfræði, og ýmsir þættir
i sambandi við meöferö vinnu-
véla. Siðan verður verkleg
kennsla og bæöi kennd beiting,
meðferö og hirðing tækjanna.
I fyrrgreindum sérsamningum
eru þau ákvæöi, aö þeir sem hafa
lokið prófi a sliku námskeiöi, fá
10% hærra kaup miðað viö átt-
unda taxta Dagsbrúnar. Þeir sem
höfðu starfað á vinnuvélum I
fimm ár eða lengur 1. aprfl 1972,
þurfa ekki aö fara á námskeið, en
þeim er þaö aftur á móti heimilt.
Ráðgert er aö námskeiö þessi
verði framvegis haldin reglulega,
likt og meiraprófsnámskeið fyrir
bifreiðastjóra. Til þess að geta
tekiö þátt i námskeiðunum þurfa
viðkomandi aö hafa réttindi frá
öryggiseftirlitinu um aö mega
stjórna vinnuvélum, og hafa unn-
ið i 12-18 mánuöi á vinnuvélum.
Mjög mikil ábyrgö hvilir oft og
tiðum á stjórnendum vinnuvéla,
og i mörgum tilfellum er 75% af
öryggi á vinnustaö undir stjórn-
endum vinnuvéla komiö. Þá hafa
stjórnendurnir oft og tiðum mjög
dýr verkfæri undir höndum, og
mun ekki óalgengt að verð tækj-
anna sé á milli 10-20 milljónir
króna.
Innritun á námskeiöiö fer fram
á skrifstofu Dagsbrúnar i Lindar-
bæ, og þar fer námskeiðið einnig
fram.
ár, 1964-69. Þá hefur hann og
veriö sendifulltrúi i Osló i eitt ár,
unz hann varö sendiherra þar nú
fyrir hálfum mánuði.
Auk sendiráðsins I Osló hafa A-
Þjóðverjar sendiráö I höfuð-
borgun allra hinna Noröur-
landanna.
Hér hefur hinn nýi sendiherra
hitt helztu ráðamenn aö máli, og
kvaöst ekki geta veriö annað en
mjög bjartsýnn á að gott sam-
starf tækist milli landanna, en eitt
aðalstarf sitt yröi, að stuðla að
auknum samskiptum þeirra.
Þá vék hann nokkuð að væntan-
legri öryggisráöstefnu Evrópu,
og sagðist vona, aö löndin gætu
þar haft samstarf um framgang
mála, og að hlutverk hennar yrði
mikið og gott, og hún yrði
árangursrik til að bæta samstarf
þjóða. ’
Um landhelgismál okkar
Islendinga sagði hann, að A-
Þjóöverjar skyldu aðstöðu okkar
og viöurkenndu sjónarmiðin um
friðun landgrunnsins og fiski-
stofnanna. Er hann var spurður
aö þvi, hvort hans landsmenn
yröu ekki i vandræðum með að
finna úthafsflota sinum verkefni
og finna honum miö, sagði hann,
að vissulega yrði það nokkrum
erfiðleikum bundið, en þeir hefðu
isótt á miðin viö Labrador og Ný-
fundnaland, og þvi myndu þeir
halda áfram. Eins myndu þeir
sækja á mið viö V-Afriku, og svo
yrðu þeir að leita fyrir sér um ný
mið að róa á.
Þá vék sendiherrann nokkuð aö
hinum nýja viðskiptasamningi
Islands og A-Þýzkalands, sem
lofaöi mjög góðu um áfram-
haldandi samskipti landanna. En
samkvæmt samningi þessum er
svo ráö fyrir gert, að viðskipti
landanna fimmfaldist á næstu
fimm árum. Þaö veröa þá einkum
fiskvörur bæði frystar og niður-
soðnar, sem við seldum þeim, en
keyptum i staöinn ýmsar iön-
aðarvörur, eins og gler, málm-
vörur ýmsar og vélar, og svo
gerfiefni, eða kemiskar vörur.
Þá kæmi og fleira þarna inn i eins
og t.d. áburður.
Hann sagöist vona, að annars
konar skipti gætu þróazt upp á
milli landanna, svo sem á menn-
ingar og tæknisviöi. Grundvöll-
ur væri fyrir skiptum á visinda-
mönnum, t.d. tií kennslu við há-
skóla, og svo væri æskilegt aö
stúdentaskipti gætu aukizt. Þess
má geta hér, aö frammá menn
okkar i matvælaiönaöi eru sumir
menntaðir I A-Þýzkalandi. Um
samskipti á iþróttasviðinu sagöi
hann, að vissulega væri æskilegt
að þau gætu tekizt I sem flestum
greinum, og ekki er aö efa, að
marga tslendinga fýsir aö sjá hiö
stórgóða a-þýzka iþróttafólk i
keppni eða sýningum hér á landi,
t.d. fimleikakonurnar þeirra,
Karin Janz og hennar lagskonur.
Um fyrstu kynni sin af landinu
sagði Peter Hinzmann, aö þau
væru góö. Hann hefði að visu ekki
getaö kynnzt öðrum stööum en
Reykjavik, en sér likaði vel, hve
rúmt væri um fólkið, og byggðin
dreifð. Þá væri þaö ekki sizt, að
um miöja borgina rynni ein bezta
laxveiðiá á landinu. Það sem
honum helzt mislikaði væru hinar
tiðu veöurbreytingar, en siöan
hann kom hefði hann kynnzt
flestum veðurgerðum, og þeim
meira að segja á einum degi.
Aukasýning á Sjálfstæðu fólki
VEGNA mikillar aösóknar verður höfð aukasýning á Sjálfstæðu fólki I
Þjóðleikhúsinu og verður hún næstkomandi fimmtudag þann 8-marz.
Það er 60. sýning á leikum og hafa aðeins fimm leikrit náð þeim sýn-
ingarfjölda 1 einni lotu I Þjóðleikhúsinu en þau eru: Islandsklukkan,
Tópaz, Kardemommubærinn.May fair Lady og Fiðiarinn á þakinu. Um
27 þúsund leikhúsgestir hafa séð sýningar á Sjálfstæðu fólki I Þjóðleik-
húsinu. Myndin er af Bjarti i Sumarhúsum og Astu Sóllilju.