Tíminn - 02.06.1973, Qupperneq 8

9
MtflMlT
TÍMINN
• SYei !nú( .£ -i:j!(6fcisauK.
Laugardagur 2. júni 1973.
Ræða dr. Kristjáns Eldjárns:
Vilium kynna sögulegan
og náttúrulegan rétt vorn
Vir&ulegu forsetar,
Það er konu minni og mér mik-
i& gleöiefni að bjóða yður og föru-
nauta yöar velkomnq í þetta hús.
Oss Islendingum er ljóst aö
fundur yðar hér á landi sætir tið-
indum um allan heim. Hans
vegna beinist athygli heimsins nú
aö landi voru með sérstökum
hætti. Það er oss vel að skapi, þvi
að vér viljum kynna land vort,
auka þekkingu á þjóö vorri, lifs-
baráttu hennar og þjóðfélagslegu
og menningarlegu stefnumarki,
og sögulegum og náttúrulegum
rétti vorum til þessa lands með
gögnum þess og gæðum. Vér trú-
um þvi að dvöl yðar hér á landi
stuðli að þvi að efla skilning á
högum vorum og viðleitni.
Vér tslendingar teljum oss til
gildis, að lýðræðislegur hugsun-
arháttur er rótgróinn með oss og
stendur á fornum grunni, allt
aftur til landnámsaldar, þegar
forfeður vorir fundu og byggðu
þetta land, sem áður var óþekkt
og óbyggt. Vér erum samhuga i
að vilja efla jöfnuð og réttlæti
meðal manna i þjóðfélagi voru.
Þér, tignir gestir vorir, eruð for-
ustumenn þeirra tveggja fjöl-
mennu og voldugu þjóða heims,
sem átt hafa sögufrægan þátt i að
ryðja veginn fyrir nútima
hugmyndir um frelsi og mann-
réttindi. Islenzka þjóðin á einsog
aðrir þakkir að gjalda íyrir þá
menningarstrauma. Þessa vil ég
minnast við þetta tækifæri, og
einnig hins, aö þjóð vor hefur að
minnsta kosti siðan á siðustu öld
haft mikil bein kynni af þjóðum
yðar og þegið frjóvgandi áhrif frá
þeim, meðal annars á sviði lista
og bókmennta. A siðustu áratug-
um höfum vér átt mikil samskipti
á alþjóðlegum vettvangi og
eigum þaðan margs góðs að
minnast, sem varanlegt er og
munað verður. Ég læt i ljós
virðingu mina fyrir hinum miklu
þjóðum yðar.
Það er nauðsynlegt hverri þjóð
að fylgjast sem bezt með þróun
alheimsmála. Til þess höfum vér
Islendingar fullan vilja. Umræðu
fundir yðar hér mitt á meðal vor
munduenn styrkja þann vilja. Ég
vildi mega láta i ljós þá einlægu
ósk, að þér megið njóta i landi
voru ákjósanlegra skilyrða ti! að
ræða mál yðar, að dvöl yðar og
föruneytis yðar hér verði ánægju-
leg og að þér farið héðan með
góðar minningar um þessa komu
yðar til Islands. Ég vil taka undir
þá ósk allra góðviljaðra manna,
að fundur yðar hér megi verða til
blessunar fyrir þann heim, sem
vér öl! byggjum sameiginlega.
Ég skála fyrir yður, virðulegu
forsetar, og árna yður og þjóðum
yðar hamingju og velfarnaðar.
Ávarp forseta Frakklands flutt í samsæti forseta íslands á Bessastöðum
Gömul og ný
menningartengzl
tengja
Herra forseti,
Ég er yður mjög þakklátur
fyrir þau hlýju orð, sem þér hafið
látiöfalla í minn garð og fyrir þær
móttökur, sem vér höfum hlotið i
Reykjavik. Vér höfum löngum
vitað, að dugnaður og viljaþrek
islenzku þjóðarinnar hafa frá
upphafi átt samleið með rót-
gróinni gestrisni hennar. 1 dag
kynnumst vér enn á ný þeirri
gestrisni.
Um leið og ég læt i ljós þakklæti
mitt, langar mig til að tjá yður þá
ánægju og þann heiður, sem þaö
er mér að koma til þessa lands
fyrstur franskra þjóðhöföingja.
Ég hygg að vart finnist dæmi um
einlægari vináttu né farsælli
tengsl þjóða i millum en þau
bönd, er tengja þjóðir vorar. Þau
tengsl má rekja langt aftur i
aldir, engum er kunnugra um það
en yöur. Frá upphafi hafa þau
verið menningarlegs eölis og það
eru þau enn i dag: er það ekki
táknrænt, i þessu sambandi, aö
nobelsverðlaunahöfundurinn
Halldór Laxness, sem er vel
kunnur af verkum sinum i Frakk-
landi, hefur einnig þýtt „Birting”
á mjög athyglisveröan máta. Þá
má einnig minnast þess, aö á 19.
öld urðu náin tengsl milli
islenzkra og franskra útgerðar-
staða: þar fékk rithöfundurinn
þjóðir
Pierre Loti eins og þér vitiö, efni-
við i eina af fegurstu skáldsögum
sinum. Ekki má láta hjá liða að
minnast visindamannsins og
skipherrans Charcot og framlags
hans til rannsókna á norður-
heimsskautssvæðinu. I dag er
samband þjóða vorra fjölþætt. Á
sviði efnahagsmála, tækni og
visinda hafa tengsl vor aukizt. Ég
vona i fyllstu einlægni, að sú
þróun haldi áfram.
En stefna vor i utanrikismálum
hefur einnig fært oss nær hvor
öðrum. I heimsstyrjöldinni siöari
misstu Islendingar mörg hundruð
sinna beztu sjómanna. Enn erum
vér bandamenn innan vébanda
Atlantshafsbandalagsins. Á sviði
viðskipta hafa Island og Efna-
hagsbandalag Evrópu gert með
sér samning, sem ég vona, að
gangi endanlega i gildi innan
skamms. Þess utan störfum vér
saman i Evrópuráðinu, i Efna-
hags- og framfarastofnuninni og
innan vébanda Sameinuðu
þjóðanna. Þá höfum vér i nokkra
undanfarna mánuði starfað
saman að undirbúningi að ráð-
stefnu um öryggi og samvinnu i
Evrópu. Á þessum vettvangi hafa
fulltrúar tslands notið alda-
gamallar reynslu þjóðarinnar af
lýöræði: i krafti stöðu sinnar hafa
þeir sýnt og sannaö, að sú þjóð,
Tíminn er 40 siður
alla laugardaga og
sunnudaga.—
Askriftarsiminn er
1-23-23
Trúlofunar- K
HRINGIR
Fljót afgreiösla
Sent i póstkröfu
GUDMUNDUR
ÞORSTEINSSON
gullsmiður
Bankastræti 12

Frá kvöldverðarboðinu aö Bessastööum. Innstir sitja þjóöhöfðingjarnir þrir.
vorar
sem vill láta að sér kveða á al-
þjóðavettvangi og er reiðubúin til
að taka þátt i viðtækri samvinnu,
getur gegnt mikilvægu hlutverki i
heiminum, án tillits til stærðar
sinnar og máttar.
Margþætt hlutdeild Islendinga i
alþjóðamálum stendur á fornum
grunni. Um 1000 varð Leifur hinn
heppni Eiriksson fyrstur Evrópu-
manna til að stiga á land i Nýja
heiminum, norður af Nýfundna-
landi. Um það bil öld siðar
dvaldist einn af merkustu fræði-
mönnum sagnritunaraldarinnar,
Sæmundur Sigfússon, i Paris.
Virðulegi forseti Bandarikjanna.
Þar sem leið þessara manna lá
hefur nú leið vor legið til Reykja-
vikur. Mér segir svo hugur, að
þetta sé góður fyrirboði um
árangurinn af samræðum vorum.
Hafrænan, sem tengd er fund-
um vorum, i fyrra á Azoreyjum, i
dag á Islandi, er ef til vill fyrst og
fremst blær þeirrar vináttu, sem
þjóðir vorar hafa svo lengi lagt
rækt við. Sú vinátta, sem hófst á
vigvöllum frelsisstriðsins, hefur
veriðhelguð bræðralagi i tveimur
heimsstyrjöldum: hún hefur
styrkzt i fjölmörgum friöarráð-
stöfunum: hún er nú, ekki siður
en áður, frjósöm og nauðsynleg.
Vissulega verða margar
breytingar og örar i heiminum.
Aö mörgum hinna mikilvægustu
eigið þér, herra forseti, frum-
kvæði.
A sama tima og breytingar
verða á sambúð þjóða i heimin-
um, þokast Evrópa i átt til
sameiningar: og þótt sameining
Evrópu sé ekki að sama skapi
auðveld i framkvæmd og hún er
nauðsynleg, hefur mikilsverðum
árangri einnig verið náð á þess-
um vettvangi.
Er þar með sagt, að tengsl
Ameriku við Evrópu og sérlega
við Frakkland séu ekki eins
mikilvæg og áður? Vissulega
ekki. Oss er kunnugt um hve ofar-
lega Evrópa er yður i huga.
Sjálfir álitum vér, að hversu far-
sæl sem þróun heimsmálanna
verður, riki of mikil óvissa i
heiminum til þess að rýra megi
tilverurétt þess bandalags: sem
vér erum aðilar að.
Virðulegu forsetar, sem betur
fer geta þau tengsl, sem frjálsar
og ötular þjóðir stofna til, verið
margþætt. Og hver getur furðað
sig á þvi, að sibreytilegt ástand
alþjóðamála skapi oft á tiðum
vandamál. Það er eðli lifsins að
meitla sTfellt ný viðfangsefni. Það
fellur i vorn hlut að yfirstiga
vandamálin með þvi að vega þau
og meta i ljósi þess, sem koma
skal.
Það er þvi einlæg von min, að
svo megi verða. Með þá von i
brjósti og i vináttu lyfti ég glasi
minu, til heiðurs hæstvirtum
forseta Islands, herra Kristjáni
Eldjárn, og ti! heiðurs hæstvirt-
um forseta Bandarikjanna, herra
Richard Nixon, um leið og ég
árna þjóðum vorum velfarnaðar
og heilla.
ÞAÐ ER ERFITT
AÐVERA
FRÆGUR
EFTIR AD blaöamannafundinum
með dr. Henry Kissinger lauk i
fyrrakvöld, gekk Kissinger hæg-
um skrefum út úr fundarsalnum
og ætlaöi aö fara i sparifötin áður
en liann héldi i kvöldverðarboðið
á Bessastöðum. Einn erlendu
blaðamannanna hélt i humáttina
á eftir honum og þegar hann var
kominn i kallfæri kallaöi hann:
„Henrý, er það rétt að þú ætlir að
gifta þig i næsta mánuði"?
Kissinger sallarólegur að
vanda, sneri sér við og spurði á
móti: „Hverri”?
„Nancy”, sagði blaða-
maðurinn.
Þá brosti Kissinger og hristi
hausinn ákveðið, en gekk siðan
áfram til herbergis sins.