Tíminn - 14.07.1973, Qupperneq 24

24
TÍMINN
Laugardagur 14. júli 1973.
Pétur ánægði
og Pétur önugi
Einu sinni voru tveir
litlir drengir. Þeir áttu
heima i litlum húsum
við þjóðveginn, hvor við
hliðina á öðrum. Dreng-
irnir voru svipaðir að
stærð og voru nafnar.
Samt sem áður voru þeir
mjög ólikir. Fólk kallaði
annan Pétur ánægða, en
hinn Pétur önuga. Pétur
ánægði var alltaf glaður
og kátur. Hann söng og
hló frá morgni til kvölds
Pétur önugi var hins
vegar alltaf i vondu
skapi. Hann fann að öllu
og var alltaf súr á
svipinn. Hann var aldrei
ánægður.
Einn morgun voru
þeir Pétur ánægði og
Pétur önugi sendir út i
hagann til þess að
mjólka kýrnar.
,,Já, það skal ég
glaður gera”, sagði
Pétur ánægði við
mömmu sina. Svo hélt
hann af stáð með fötu i
VATNS-
HITA-
lagnir
og síminn er
2-67-48
Trúlofunar- ^
HRINGÍR
Fljótafgreiösla
Sent i póstkröfu
GUOMUNDUR
ÞORSTEINSSON
gullsmiöur
Bankastræti 12

hendinni út i hagann.
,,Æ, ég nenni þvi ekki.
Það er svo leiðinlegt”,
sagði Pétur önugi við
mömmu sina. Samt
drattaðist hann nú af
stað á eftir Pétri
ánægða.
Er þeir höfðu gengið
dálitinn spöl, spurði
Pétur ánægði:
,,Eigum við að verða
samferða?”
,,Nei, það vil ég ekki”,
sagði Pétur önugi. ,,Ég
vil ekki vera með þér”.
Svo fóru þeir hvor sina
leið.
Pétur ánægði var
léttur i spori. Hann söng
og lék við hvern sinn
fingur. Honum fannst
blómin kinka kolli til sin,
þegar hann fór fram hjá
þeim. Hann kinkaði kolli
til þeirra á móti og gætti
þess vel að ganga ekki á
þeim.
Allt i einu kom hann
auga á ikorna uppi i tré.
íkorninn sat á grein
hæst uppi i toppi trésins.
,,Þakka þér fyrir
matinn, sem þú gafst
mér i vetur”, sagði
ikorninn og kastaði
þrem stórum hnetum til
Péturs ánægða.
,,Þakka þér sjálfum”,
kallaði Pétur ánægði
upp til ikornans. Pétur
borðaði hneturnar með
beztu lyst. Hann hafði
aldrei bragðað svona
góðar og stórar hnetur.
Svo hélt hann áfram.
Pétur ánægði kom að
lambi, sem var á beit úti
i haganum. Lambið var
með mikla og fallega ull.
Lambið virti Pétur
ánægða fyrir sér og
skoðaði hann i krók og
kring. Þegar það sá, að
Pétur ánægði var með
bera fæturna i skónum,
sagði lambið:
,,Ég skal gefa þér ull i
skóna þina”. Svo neri
lambið sér upp við tré og
fTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTl
SérleyfÍS- og Uc.vkjavik — Lau)>arvatn — Geysir — Gullfoss
clrAmmtlfarAk um Grimsnes, Biskupstungur, Laugardal
SKemmTireroir ana daga _ engin fri við akstur
ÍSSÍ — Simi 22-300 — Olafur Ketilsson
LllltllllllllllillltiiitiittiittiititÉÉi
Húsafell '73
Hin árlega táningahljómsveitarkeppni
verður á sumarhátiðinni i Húsafellsskógi
um verzlunarmannahelgina.
Verðlaun 25 þúsund.
Þátttaka tilkynnist Jóni Guðbjörnssyni
Lindarhvoli, Þverárhlið fyrir 25. júli
UAASB
Fjármálaráðuneytið
12. júli 197:5.
Tilkynning
til söluskattsgreiðenda
Athygli söluskattsgreiðenda skal vakin á
þvi að gjalddagi söluskatts fyrir júni mán-
uð er 16. júli. Ber þá að skila skattinum til
innheimtumanna rikissjóðs ásamt sölu-
skattsskýrslu i þririti.
1 14444 ¥ 25555
mmim
BILALEIGA
CAR RENTAL
BORGARTUN
litlir ullarhnoðrar duttu
á jörðina. Pétur ánægði
tindi upp ullarhnoðrana
og lét þá i skóna sina. Og
honum varð hlýtt á
fótunum. Svo þakkaði
hann lambinu fyrir og
hélt áfram ferð sinni.
Skömmu siðar mætti
Pétur ánægði fugli.
Fuglinn flaug rétt á
undan honum og söng i
sifellu:
,,Kom, kom, ég veit
hvar vaxa stór og falleg
ber”.
Pétur ánægði fylgdi
fuglinum og fann berin.
Hann borðaði eins mikið
af berjum og hann gat.
Að þvi búnu þakkaði
hann fuglinum fyrir og
hélt siðan af stað.
Loks kom Pétur
ánægði út i hagann og
hitti Rósalind gömlu.
Hún gaf honum fulla
fötu af mjólk. En Pétur
ánægði strauk henni
allri, klóraði bak við
eyrun og sagði:
,,Þakka þér kærlega
fyrir, gamla Rósalind
min”. Svo hélt hann af
stað heimleiðis.
Þegar Pétur ánægði
kom heim, hrósaði
mamma hans honum
fyrir dugnaðinn,
þakkaði honum fyrir
hjálpina og gaf honum
heila hunangsköku að
launum.
En það gekk nú ekki
svona til fyrir Pétri
önuga. Hann rölti i
hægðum sinum út i
hagann, súr á svipinn.
Pétur önugi gætti þess
ekki, hvar hann gekk.
Hann traðkaði á
blómunum. Hann gekk
með hausinn niður i
bringu og álpaðist á
hvað, sem fyrir var.
Pétur önugi sá engan
ikorna. Hann fékk engar
hnetur. Lömbin flýttu
sér að vikja úr vegi fyrir
honum, þegar þau sáu til
hans. Enginn fugl vildi
syngja fyrir Pétur
önuga.
Þegar Pétur önugi
kom út i hagann til
Skjöldu gömlu, sagði
hann:
,,Sæl nú, heimska
belja. Komdu með mjólk
i þessa fötu”. Skjalda
gamla kunni ekki við
svona ókurteisi. Og
þegar Pétur önugi var
búinn að mjólka hana,
setti hún aðra afturlöpp-
ina ofan i mjólkurfötuna
og velti henni um.
Mjólkin flóði út um allt.
En Pétur önugi varð að
fara heim með tóma
fötuna.
Þegar hann kom
heim, fekk hann
skammir hjá mömmu
sinni. Og Pétur önugi
fékk enga mjólk út á
grautinn sinn þann
daginn.
Svona er nú sagan af
Pétri ánægða og Pétri
önuga. Af henni getið þið
lært, hve illa fer fyrir
þeim, sem alltaf eru
önugir og leiðir i skapi.