Tíminn - 28.01.1976, Blaðsíða 8

8
TÍMINN
Miðvikudagur 28. janúar 1976.
ÞJÓÐLEIKHÍJSIÐ
Karlinn á þakinu
frumsýning
Leikstjóri:
Sigmundur örn Arngrimsson
Leikmynd:
Birgir Engilberts
Umsjón tónlistar:
Carl Billich
Leikurinn eftir:
Astrid Lindgren
Siðast liðinn laugardag
frumsýndi Þjóðleikhúsið
Karlinn á þakinu, eftir Astrid
Lindgren.
Astrid Lindgren er sænsk og
hefur ritaö barnaefni i ómæld-
um skömmtum, þar á meðal
Linu langsokk, sem aliir þekkja
og Bróöir minn Ljónshjarta.
Karlinn á þakinu er ævintýri.
Að visu snýst leikurinn um
„venjulega” fjölskyldu og allir
eru venjulegir, nema karlinn á
þakinu sem heitir Kalli. Hann
getur flogið, en auk þess getur
hann og gerir svo að segja allt
sem hann vill og honum dettur i
hug. Hann er aldursleysingi, en
samt einskonar barn og ég held
að allir hafi i raun og veru ein-
hverntimann kynnzt svona
karli, einhverjum einstakling-
um, börnum, sem buðu hinum
járngráa hversdagsleika byrg-
inn og hinni dapurlegu form-
föstu veröld fullorðna fólksins.
Þessi Kalli hefur aðeins flugið
þar framyfir, og svo húsið á
þakinu.
Astrid Lindgren tekur eigin-
lega undir þetta sjónarmið, þvi
hún segir i kveðju til leikhúss-
gesta m.a. á þessa leið:
„ég þekki fjöldann allan af
Köllum,.sem eru mun betri en
hann. Hugsið ykkur bara,
hvernig hann hagar sér við
Bróa, platar hann til þess að
láta sig fá næstum allt dótið
hans, eyðileggur gufuvélina^
hans og borðar allar kara-
mellurnar hans! Og ef Brói vill
ekki gera allt sem Kalla
þóknast, þá fer Kalli bara I fýlu.
Ég veitekkert leiðinlegra en þá,
sem fara bara allt i einu i fýlu,
þegar maður er að leika við þá.
(Það eru til börn sem eru
þannig, að visu ekki þú, en mörg
önnur. Þau geta verið ótrúlega
lik honum Kalla, ég meina börn,
sem alltaf eru að heimta og
heimta, gera öðrum aldrei neitt
og eru á móti öllu og fara svo
allt i einu i fýlu og vilja ekki
vera með manni, já, þú kannast
frumsýningunni, en sem áður
sagði verður hlutverkinu skipt
milli tveggja drengja i
framtiðinni.
Stefán stóð sig með hinni
mestu prýði, þrátt fyrir að hann
er aðeins 11 ára að aldri.
Stefán á ekki langt að sækja
leikhæfileikana, þvi afi hans var
Haraldur heitinn Björnsson
leikari, sem starfaði við Þjóð-
leikhúsið frá upphafi, þar til
hann lét af störfum fyrir aldurs
sakir.
Ég hef það eftir heimildum,
sem ég tek gildar, að Eyþór
Arnalds sé einnig mjög góður i
þessu hlutverki, en ég ; hef ekki
séð hann leika.
önnur barnahlutverk virtust
einnig vel af hendi leyst, en það
voru þau Kristján og Gunnhild-
ur, sem leikin voru af þessu
sinni af þeim Agnari Steinars-
syni og Þórgunni Sigurjóns-
dóttur. Af „fullorðnum” er það
að segja að þau skila hlutverk-
um sinum ágætlega og þá ekki
sizt Sigriður Þorvaldsdóttirsem
varákaflega skemmtileg i hlut-
verki ráðskonunnar Hildar Hús-
kross.
Húsfyllir var á frumsýning-
unni og undirtektir barnanna
voru ágætar.
Karlinn á þakinu er ágæt
skemmtun fyrir fullorðna, eins
og öll sönn bókmenntaverk, sem
samin eru handa börnum, en
höfðar ekki til óvita, eða al-
yngstu barna.
Að lokum vil ég, um leið og
ég þakka Þjóðleikhúsinu fyrir
ágæta skemmtun, nota
tækifærið til þess að mótmæla
fátæklegri leikskrá, og þótt ekki
sé hún ávallt burðug, keyrir hér
um þverbak, hefði mátt gera
henni a.m.k. sambærileg skil og
á venjulegum sýningum fyrir
fullorðna.
Jónas.Guðmundsson.
Afmælisvcisla Bróa. A myndinni eru talið frá vinstri, Kristján (ólafur Baldursson), Gunnhildur
(Guðrún Hólmgeirsdóttir) og Brói (Eyþór Arnalds).
Kalli
áreiðanlega við þetta!) Ef ég
væri Brói, þá myndi ég segja
honum Kalla að hypja sig burt
og láta aldrei sjá sig framar.”
Karlinn á þakinu mun vera
saminn upp úr sögunni Litli
bróðir og karlinn á þakinu, sem
út kom hér fyrir jólin, en þó er
ýmsu breytt, og persónu er bætt
þar við.
Leikurinn fjallar um dreng,
sem er yngstur þriggja systkina
og býr ásamt þeim og foreldrum
sinum á efstu hæð i fimm hæða
blokk. Drengurinn er dálítið
einmana og langar til að eignast
vin, þó ekki væri nema hund.
Fjölskyldan lifir i sérstökum
heimi og drengurinn i öðrum
fyrir sig, og þrátt fyrir að
heimilið er venjulegt, þá er
drengurinn Brói utanveltu — en
þá kynnist hann honum Kalla,
sem gerbreytir lifi hans og
tilveru. Varla er sanngjarnt að
rekja efnisþráðinn lengra.
Persónur i þessu leikriti eru
ellefu talsins, og leikur Randver
Þorláksson titilhlutverkið,
á þakinu
skúrkinn hann Kalla. Hitt
aðalhlutverkið leika til skiptis
þeir Stefán Jónsson og Eyþór
Arnalds. Hina i fjölskyldunni,
þ.e. Bjössa, Betu, mömmu og
pabba leika þau Jón Gunnars-
son, Lilja Þórisdóttir, Þóra
Friðriksdóttir og Gisli Alfreðs-
son. Auk þess eru tvö önnur
barnahlutverk en það eru
Kristján, sem Agnar Steinars-
son og Ólafur Baldursson skipt a
með sér, og Gunnhildur, sem
leikin er af stúlkum, sem heita
skemmtilega, og gerir það sitt
til að örva atburðarásina og
framvindu alla. Carl Bittich sá
um tónlist af alkunnri
smekkvisi og Nanna Ölafsdóttir
samdi dansa.
Randver Þorláksson leikur
Kalla af miklu fjöri og kátinu og
vakti ósvikna aðdáun leikhús-
gesta, einkum þó hinna yngri.
Honum hefur sjaldan tekizt eins
vel upp. Stefán Jónssonfór með
hlutverk Bróa á
Þórgunnur Sigurjónsdóttir og
Guðrún Hólmgeirsdóttir. Sig-
riður Þorvaldsdóttir leikur
ráðskonuna, Hildi Húskross, en
Jón Gunnarsson og Sigurður
Skúlason leika tvo þjófa.
Sigmundur örn Arngrímsson
leikstýrir þessu nýja barna-
leikriti Þjóðleikhússins, og er
ekkert út á störf hans að setja.
Leikmynd er eftir Birgi Engil-
berts, og hefur hun tekist óvenju
vel. Hringsviðið nýtist
Ráfiskonan Krosshús (Sigriöur Þorvaldsdóttir) og Kalli (Randver Þorláksson)
Brói (Stefán Jónsson) og Kalli á þakinu (Randver Þorláksson) I
hlutverkum sinum.