Mánudagsblaðið - 30.06.1969, Blaðsíða 2

2
Mánudagsblaðið
Mánudagur 30. júní 1939
CAMEL FILTER
CAMEL REGULAR
AUÐVITAÐ
CAMEL
CAMEL CAMEL CAMEL
telcnir nægilega til greina sem al-
mennir „spekúlantar" þegar verið
er að flétta saman úrlausnir á hin-
um ýmsu þjóðlægu vandamálum,
það er ekki aðeins hin siðferðislega
hlið málsins að allir hafi atkvæðis-
rétt, heldur liitt að ungir menn eru
oft opnari fyrir ' ýmsum hlutum
heldur en næstum því gamlir
menn, sem jafnvel eru staðnaðir í
stefnum sínum, með allri virðingu
fyrir reynslu og þroska allra góðra
eldri manna, og svo hitt að ungir
menn þroskast fyrr ef þeir fá að
gerast virkir þátttakendur í hin-
um stærstu vandamálum. Annars
segir mér svo hugur um að innan
langs tíma muni íslenzkir yngri-
menn rassskella sér eldri menn og
svo að um muni.
Skrípaleikur
Einmitt vegna þess er ég gat um
í framangreindri málsgrein, verður
mál mitt ekki langt, en það sem
vakir helzt fyrir mér, sem hlýtur
að vera siðferðisleg skylda hvers ís-
lendings, er að koma með tillögu
eða öllu heldur ábendingu þótt svo
Iíklega muni fara að hún verði að-
eins aðhlátursefni þeim háu herr-
um sem stýra skrípaleik íslenzku
þjóðarinnar.
Prófessorinn og gleraugun
Hver hefur ekki heyrt söguna af
prófessornum sem Ieitaði um allt
að gleraugunum sínu en fann
hvergi fyrr en einhver nærstaddur
benti honum a að gleraugun væru
a nefi hans. í minum augum er
ríkisstjórn íslands að Ieika þetta
fræga hlutverk prófessorsins, og
meðferð ríkisstjórnarinnar á hlut-
verkinu hlýtur að teljast all-mergj-
uð, því það eru ekki aðeins ein
gleraugu sem hvíla á hennar
krumpaða nefi, heldur eru þar
mörg gleraugu sem ekki koma að
notum. Ef nú aðeins ríkisstjórnin
tæki til greina hinar mörgu ábend-
ingar sem jákvasðar teljast. Það
gerði þó prófessorinn.
Það kynni einhver að spyrja:
Hvað er þessi gaur að gaspra, hon-
um ferst ekki að segja margt. Rétt
er það, gert hef ég míin stykki, en
það hlýtur að teljast einstaklings-
bundið smotterí í samanburði við
biindni og afglöp rfkisstjórnarinn-
ar.
Rétta menn á rétta staði
Látið Jakob og hans menn um
síldartorfuna, þeir kunna á henni
tökin, látið þá hafa allan bezta að-
búnað sem hugsast getur. Látið
mennina sem stjórna fiskimálun-
um í landi ekki rotna af langsetu
og sjálfumgleði, veljið hæfustu,
beztu og duglegustu mennina ávallt
til þeirra þýðingarmiklu verka, sem
annara verka, seljið ekki hin verð-
mætu hráefni óunnin úr Iandi (því-
lík hneisa hefur það ekki verið),
haldið ekki áfram að loka augunum
fyrir þeirra staðreynd að eitt þýð-
ingamesta undirstöðuatriði í öllum
iðnaði, hver sem hann er, er harð-
snúin sálfræðileg sölumannska.
Upp með harðsnúið professional
sölumannakerfi, ekki eftir 37 ár
heldur strax í dag. Og hvernig
væri að kíkja svolítið á hina mörgti
opinberu fjárglæframenn (sem
reyndar eru orðnir slfkir fyrir ykk-
ar tilstillan), sem ekki greiða svo
mikið sem vinnukonuútsvar?
Eftirfarandi ábending mín
mundi vera þessi frekar en einhver
önnur, því innihald liennar mundi
Framhald á 3. síðu.
Eigum vii ai byggja allt á þorski og síld?
Hugleiðingar um ferðamál, ráðstefnur
og afstöðu hins opinbera
Af hverju er eldurinn heitur, og
hví er hann Bjarni svo feitur? . . .
og af hverju þarf allt íslenzka at-
vinnulífið að standa og falla með
síldinni, Ioðnunni, síldinni, þorsk-
inum og síldinni? Af hverju að
kenna síldinni endalaust um öll
okkar fjármálavandræði og van-
cfni? Er það kannske satt, að einn
af aðalfulltrúum þjóðarinnar er-
lendis, hafi eitt sinn, er spurður
var að því hverju það sætti að ekki
gengi betur í atvinnumálunum á
íslandi, svarað eitthvað á þessa Ieið:
.WeU, that’s very natural, the
herring didn’t show up".
Hvers vegna undirritaður fór að
pota niður penna? Jú, einfaldlega
vegna þess að ég fann hjá mér
þörf til að tjá skoðun mína á hinu
ört vaxandi ófremdarástandi í land
inu, eða kannske mér komi það
annars ekkert við?
Eg geri mér það ljóst, að innan
um og saman við eru til ágætis
menn, sem eru að dangla í vanda-
málin, en það þýðir ekkert að
dangla í stórvandamál sem eru að
ríða þjóðfélaginu til skrattans, það
verður að koma með einhverjar
stórfelldar og magnaðar úrlausnir
sem hrekja vandamálin út í hafs-
auga, en ekki vera sífellt að reyna
að bægja þeim frá með gamaldags
úreltum smáaðgerðum sem liafa
enga aðra þýðingu en viðhalda ring
ulreiðinni í þjóðfélaginu.
Er, í hreinskilni sagt, nokkur
minnsti möguleiki á því fyrir ís-
lenzka þegna að hafa trú á heild
þeirri er nefnist ríkisstjórn íslands
og öllum þessum opinberu eigin-
hagsmunaklíkum sem kallast stjórn
málaflokkar og nefna sig hinum
þjóðlegustu nöfnum, og þykist hver
klíka fyrir sig hafa þá eiginleika að
vera ein um að bjarga þjóðin.ni frá
glötun, og ekki aðeins það, heldur
hefja þjóðina upp til hinnar mestu
vegsemdar. Eitt af mörgu hafa
þessar eiginhagsmunaklíkur sam-
eiginlegt, en það er að upphefja
sjálfa sig í það óendanlega á kostn
að hinna, og fleira væri hægt um
eiginhagsmunaklfkurnar að segja
cn það væri aðeins tímasóun, auk
þess sem mér skilst að blek og
pappír hafi hækkað allverulega í
morgun, ja hvað var það annars
sem ekki hækkaði í verði í morg-
un, eða í gær eða jafnvel hækkar
cnnþá meira á morgun eða hinn
daginn.
Vanið hafði ég mig á, að líta svo
á, að það hlyti að vera, að menn
þeir er valizt hafa hverju sinni til
forystu í þjóðfélaginu hlytu að
vera afburðamenn er leggðu sig
fram um að gera allt sem í þeirra
valdi stæði til að betrumbæta þjóð-
arbúskapinn, og ennfremur hef ég
lagt mig fram um að reyna að
sannfæra þá er æst sig hafa upp á
móti ýmsum þekktum stjórnmála-
mönnum í mörgum tilfellum, um
að viðkomandi væri örugglega góð
ur maður sem fórnaði starfskröft-
um sínum og þekkingu af alúð til
að betrumbæta, en yrði lítið ágengt
vegna slæmra aðstæðna, en fengi
svo að launum vanþakklæti eitt.
Nú hef ég kornizt að raun um að
skoðanir mínar hafa verið töluvert
mikið brenglaðar, og þykir mér
Ieitt að þurfa að viðurkenna það.
Ungirtaka völd
Ungir menn á íslandi eru ekki