Mánudagsblaðið - 02.02.1970, Page 1

litnte
Blaé fyrir alla
22. árgangur
Mánudagur 2. febrúar 1970
4. tölublað
Veria „aukastörf" þingmanna, ráð-
herra og bankstjóra rannsökuð?
■ Illur kurr í ýms-
— Utilokað að umsvifamenn anni þessum aukaverkum
um stéttum vegua f jarveru og afkastaleysis* —
Miklar umræður eru nú á æðri stöðum um það, hvort ekki
sé tímabært að rannsökuð séu aukastörf æðri umsvifamanna
hins opinbera. Tíminn (sjá Pressan, 8. síðu) hefur nú síðustu
daga gert tvö slík mál að miklu umtalsefni, en víðar mun pott-
ur brotinn en í þessum tilfellum. Það hefur verið vitað mál,
að útilokað hefur verið fyrir önnumkafna embættismenn, að
sinna öllum þeim mikilvægu störfum í nefndum og ráðum,
utan aðalstarfs. Er svo langt gengið, að fullyrt er, að fjöldi
embættismanna hvorki sinni né komist yfir aukastörf, en mæti
aðeins til að sækja laun sín.
Dr. Bjarni og yngri menn
Nokkux vakning er nú meðal
æðri manna á þessum vanda.
Forsætisráðherra drap á þetta á
flokksfundi með þeim uggvasnlegu
afleiðingum, að einn af bankastjór-
um okkar hótaði að segja af sér
þingmennsku og líkur benda til
þess, að hann ætli sér að. efna það.
Þá hafa þessi mál valdið nokkru
rumski meðal yngri manna í stjórn-
málum og leiðandi mönnum í
kaupsýslu og ýmsum iðnaði hefur
blöskrað svo þessi „aukavinna" að
þeir hafa látið í Ijós megna óá-
nægju.
Óstarfhæfir
Pankastjórar hafa orðið fyrir
miklu — og máske oft óréttlátu
— aðkasti í þessum efnum. Hefur
tímaleysi þeirra við bankastörfin,
fjarvera og óstundvísi verði mjög
og almennt gagnrýntj Segja má
að þeir hafi bar oft réttmætt óá-
nægjuefni. Bankastjórar hafa verið
skipaðir í samninganefndir, alls-
konar • eftirlitsráð, jafnvel verið
langdvölum á erlendum • kjafta-
þingum í Evrópu og Ameríku. Sjá
allir, að' þessi aukastörf eru lítt
samrýmanleg tímafrekum banka-
störfum. Dæmin eru þess a.
m. k. utan af landi, að bankar hafa
verið nær óstarfhæfir vegna fjar-
veru bankastjóra um langan tíma.
Þingmenn
Þingmenn hafa oft þótt bitlinga-
frekir og svo ■ er ennþá. Frægt er,
að um-tíma sátii ,nær jafn-margir

Ef menn vilja hlusta á laglega söngkonu íslenzka, sem þess utan hefur rödd, þá er að vinda sér „á Röð-
ul" en þar syngur Þuríður Sigurðardóttir, kvöld hvert með Hljómsveit Magnúsar Ingimarssonar. Þuríður
er auk þess ein af fáum, ef ekki sú eina, sem nú syngur, sem kann að koma fram 'á hljómsveitarpalli og
er laus við þann eindæma dauðyflishátt, sem einkennir flestar okkar ungu söngdömur. Þuríður er dótt-
ir Sigurðar Ólafssonar, svo ekki er langt að scekja sönginn, en Röðull má þakka sínum scela fyrir að hún
starfar þar. Það er ekki oft að við mcelum með, að menn geri sér ferð og hlusti sérstaklega á hljómsveit-
arsöngkonu, en við mcelnm eindregið með þessari frískn, líflegn stúlkn sem þar er.
varaþingmenn á þingi og kjörnir
menn, en hinir voru þá á ýmsu
óþarfa flakki utanlands eða við bú-
störf heima. Þetta er óhæft ástand.
Ef menn hafa ekki tíma til þing-
starfa eiga þeir ekki rétt til setu
á þingi.
Ráðherrar
Ráðherrar ættu að vera önnum
kafnir, ræktu þeir starf sitt af al-
Framhald á 5. síðu.
Pfeiffer
þjálfar Vest-
mannaeyinga?
Til mála hefur komið, að
hinn kunni Waiter Pfeiffer,
fyrrv. þjálfari KR og landsliðs-
ins, sem Albert Guðmundsson,
réttilega, kærði fyrir FIFA, al-
þjóðaknattspyrnusambandinu
vegna ólöglegra starfsaðferða í
sambandi við ráðningu Her-
manns Gunnarssonar til Austur-
ríkis, verði nú þjálfari Vest-
mannaeyinga, IBV. Pfeiffer hef
ur átt erfitt uppdráttar vegna
kærunnar og mun hafa haft í
hyggju að „hreinsa" sig hér
heima, en fordæming FIFA,
varð honum erfið í starfi.
Heyrzt hefur að ÍBV hafi
hug á að ná í Pfeiffer til þjálf-
unar liðsins, vegna brottfarar
Hreiðars Ársælssonar. Það sem
stendur í vegi fyrir ráðningunni
er þó, að Pfeiffer krefst óheyri-
lega hárra launa, sem verður
Eyjaskeggjum ofviða. Ekki er
þó enn útséð um málið, en svo
skoplega getur viljað til, að þeir
Hermann og Pfeiffer verði báð-
ir þjálfarar 1. deildar liða.
„BOMBr í
SEMENTINU!
HVER KVEIKIR í?
Allar líkur benda til þess, að Sementsverksmiðjumálið svo-
kallaða, verði ein hin mesta bomba, sem springur í andlit nú-
verandi rikisstjórnar, ef nokkur fæst til að bera eld að kveikj-
unni. Mál þetta er orðið all-umfangsmikið, fyrrverandi forstjóri
dreginn fyrir dómstóla og sífelldar ákærur á hendur stjórn
verksmiðjunnar.
Ekki hefur það bætt úr tor-
tryggni manna, að baukað er nú
með ráðagerðir um að breyta lög-
um um menntunarkröfur þær, sem
gerðar eru á hendur forstjóranum.
Er hjalað um, að fellt verði niður
ákvæði um að forstjóri Sements-
verksmiðjunnar skuli hafa verk-
fræðimenntun, og grunar ýmsa
hvað bak við býr.
Verkfræðingur
Svavar Pálsson, endurskoðandi,
sem settur hefur verið forstjóri
verksmiðjunnar, síðan dr. Jón Vest-
dal fór frá, er ekki verkfræðingur,
en hann var endurskoðandi fyrir-
tækisins þegar upp komst um
meint brot í fjármálum Sements-
ins. Hafa menn að jafnaði haft ill-
an bifur á öllu því leynimakki, á-
sökunum og afsökunum, sem orðið
hafa milli ráðamanna í verksmiðj-
unni, og þótt næsta undarlegt, að
ekki skuli enn hafa verið gert
hreint fyrir dyrttm þar.
Lítilfjörlegt
Raunverulega er brot dr. Vest-
dals, ef satt reynist, næsta lítilfjör-
legt og hreint smábrot borið sam-
an við önnur brot, sem hér eru al-
geng. Alkunna er að yfirborganir
hafa verið nauðsynlegar til að
tryggja lærða starfskraíta, sem aðr-
ar verksmiðjur, ekki í ríkisrekstri,
hafa greitt fyrir slíka krafta, Þetta
hefur verið neyðarráðstöfun ein-
faldlega vegna þess, að seinagangur
og óraunsæi hins opinbera hefur
ætíð verið þar Þrándur í Götu.
Hvað veldur?
Hitt verður að játa, að hafi þetta
brot verið frarnið, þá er það refsi-
vert og ber að fylgja Iögum í þeim
efnum. Það skrýtna, og það sem
almenningur ekki skilur er, hvers
vegna er nú verið að breyta lögmn
verksmiðjunnar varðandi menntun
forstjórans og hvers vegna stjórn-
ar Svavar Pálsson verksmiðjunni
verr nú, eftir þennan tíma, en hann
hefur gert síðan hann tók við —
án verkfræðimenntunar?
Hvað er falið?
Hér liggur vissulega fiskur und-
ir steini og vera má, að hér sé verið
að fela eitthvað það, sem ekki hef-
ur verið látið uppskátt enn og
gæti valdið talsverðri sprengingu
ef út spyrðist. Hvers vegna gerir
stjórn verksmiðjunnar ekki málið
opinbert og hreinsar til?
Það er þessi eilífa þögn, pukur
og felumennska, sem fær alrnenn-
ing til þess, að venju, að trúa fáu
ef nokkru, sem hið opinbera eða
ráðamenn fullyrða.