Mánudagsblaðið - 09.11.1970, Blaðsíða 6

6
Mánudagsblaðið
Mánudagur 9. nóvember 1970
Nýútkomnar bækur
Byrjendabókin Ferðir
Dagfinns dýralæknis
Samtímis því að sýningar
hófust á kvikmyndinni um
Dagfinn dýralækni í Há-
skólabíói, sendi Bókaútgáf-
an Örn og Örlygur litprent-
aða bók um Ferðir Dag-
finns dýralæknis á markað.
Bókin er ætluð yngstu les-
endunum. Hún er með lit-
myndum á hverri síðu og
lesmálið er prentað með
stóru barnabókaletri.
Dagfinnur dýralæknir
í fjölleikaferð,
fjórða hefti
Þá er fjórða heftiö um
Dagfinn dýralækni. í bók-
inni segir frá því er Dag-
finnur ræðst til ferða með
fjölleikaflokki og sýnir þar
tvíhöfðana, en lendir í fang-
elsi fyrir að frelsa eitt dýr-
anna þar úr prísundinni.
Töfrabifreiðin Kitty —
Kitty — Bang — Bang
Það hafa fleiri bækur
verið kvikmyndaðar heldur
en Dagfinnur dýralæknir.
Má þar til nefna söguna um
töfrabifreiðina Kitty —
Kitty — bang — bang, eft-
ir þann fræga mann, Ian
Fleming. Kitty mun senni-
lega verða jólamynd í einu
kvikmyndahúsa Reykjavík-
ur á þessu ári.
Ólafur Stephensen þýddi
og endursagði söguna um
Kitty.
Glerbrotið — eftir Ólaf
Jóhann Sigurðsson
Þetta er gullfalleg barna-
bók. Hún segir frá lífi barna
í sjávarþorpi, búskap í tótt-
arbroti, vináttuböndum,
sem bresta um skeið sökum
mikilla freistinga, og að lok-
um segir hún frá langþráð-
um sáttum, eftir að mikil
saga hefur gerst.
Örlaganóttin — þriðja
bókin um múmíuálfana
í Örlaganóttinni segir frá
ægilegu flóði, sem færir allt
í kaf í Múmíudal. Allt fer á
flot, múmínálfarnir líka og
þá er að bregðast rétt við
vandanum. En þeir eru ekki
þeir einu sem berast á öld-
unum um Múmíudal, þar er
fleira á ferðinni.
Örlaganóttin er sett í
Prentsmiðju G. Benedikts-
sonar hf., prentuð í prent-
smiðjunni Viðey og bundin
í Bókbindaranum hf.
Framhald á 8. síðu.
Leikdómur
Framhald áf 3. síðu.
tjalds er ,,hún“ (Agnes) er
að eiga barnið, sem Bessi
afgreiddi með afbrigðum
vel. Skapskipti eru mörg og
ýmsar hliöar eiginmannsins
krefjast hámákvæms leiks
þar sem leikarinn verður
að kafa djúpt í skjóðu
reynslu sinnar. Sóló-atriðin
sem voru einna erfiðust,
voru og leikin af listrænni
hógværð og sloppiö við
„stjörnuleik“ með öllu,
þann sjúkdóm, sem drepið
hefur margann Hamlet-inn,
dárað margan Rómeóinn og
drekkt margri Júlíunni á
tómri „hér-er-ég-sjáiði“
sviðstúlkun. Góöur gaman-
leikur er oftar en talið er
jafnvandamikill og harm-
leikurinn, hvað of fáir leik-
arar skilja. Bessi, í stuttu
máli, afgreiðir hlutverk sitt
af einstakri prýði og sóma.
Ekki var trúa mín mikil
á því, að Sigríður Þor-
valdsdóttir myndi brjóta
nokkuð blaö í hlutverki
Agnesar. Nú er bezt að játa
strax, að ég hefi svonefnt
almenningsvit á söng sem
slíkum. Mætti nánast kalla
það gripavit, með þó þeirri
vafasömu undantekningu,
að ég get aldrei hlustað á
kvartettinn úr Rigoletto án
þess að hlæja, sem er þó
nokkur vorkun, því þann
kvartett sá ég í fyrsta
skipti vestur í Ameríku og
þá söng Danny Kaye öll
hlutverkin.
Hlutverk Agnesar er ekki
síður vandmeðfarið en hlut-
verk ,,Hans“. Sigríður reif
sig nú upp úr meðal-
mennsku 1 hón hinna
vel metnu leikara. — Frú-
in sýndi þama þá hlið
hæfileika, sem er með öllu
óþekkt og virtist bókstaf-
lega endurfæðast í hlut-
verki sínu. Röddin er lag-
leg og einkar viðfelldin,
náði vel fram, fasið glæsi-
legt, hreyfingar og svip-
brigði hvert ööru betur
unnið og hárnákvæmt, án
alls stirðleika viðvanings-
ins, sem er að vanda sig. Þá
hefur Sigríður þann kost,
að vera einkar falleg, og
þeim kosti fylgir annar og
betri, að andlit hennar tek-
ur vel sviðsljósin og gerir
hana fallegri en ella. Vöxt-
urinn er og bæöi fallegur
og sexý, enda tókst henni
frábærlega í burlesque-at-
riðinu, sem mikla hrifningu
vakti. En þó var það hið
hýrlega fas hennar, sem
vann mest á. Sigríður smit-
aði húmori yfir ljósin, náði
öllu því ákjósanlegasta úr
hlutverkinu og vann hugi
allra. Það er ekki gott fyr-
ir tiltölulega óreynda stúlku
að leika á móti og halda til
jafns við þaulreynda sviðs-
jálka eins og Bessa Bjarna-
son, eina vinsælustu kempu
sviðsins, en þar lét Sigríður
hvergi sinn hlut og óx sem
á leið, ekki á kostnað mót-
leikara, heldur af eigin kost-
um og túlkun verkefnisins.
Þetta var ekki aðeins
skemmtilegur leiksigur fyr-
ir Sigríði, heldur og
skemmtileg upplifun fyrir
áhorfendur og ætti eflaust
að gefa leikstjórum hússins
„blod paa tanden“ er þeir
næst velja í hlutverk, því
það sást glöggt, að frúin er
sniðin fyrir fleira en feg-
urð, söng og dans, hæfileik-
ar of sjaldséðir 1 bóhem-
klassa nýrra leikara stofn-
unarinnar.
Þótt sumir hafi látið þau
orð falla, að ég væri ekki
sérlega mjúkhentur í gagn-
rýni, þá minnist ég þó þess,
að hafa einu sinni sagt, um
Sigríði, í ómerkilegu hlut-
verki, aö þarna leyndist
neisti, enda þarf ekki stór
og viðamikil hlutverk til að
sjá hæfileika; hefur enginn
meiri ánægju en ég að sjá
slíka neista veröa að bæri-
legu báli. Dugar nú ekki
annað en brjóta alla hefö
og venjur og óska þeim báö-
um, Sigríði og Bessa, til
hamingju með leikinn.
Þjóðleikhússtjóri getur
nú fyllst nokkru stollti, því
ef þetta stykki gengur ekki,
þá eru reykvískir leikhús-
gestir minni leikhúsmenn
en ætla mætti oe: er bó álit
mitt á þeim ekki ýkja mik-
iö. Sviðsrammi Lárusar Ing-
ólfssonar var einfaldur og
einkar smekklegur. Þýðing
Tómasar Guðmundssonar
létt í munni og fór einkar
vel, og hljómsveit, að mér
bezt heyrðist mjög svo ágæt
undir stjóm Garðars Cort-
es, reyndi aldrei gömlu að-
ferðina að kæfa söngvarana,
en vann aðeins hlutverk
sitt. Þetta var öllum, sem
hönd lögðu á plóginn, á-
nægjulegur sigur. A. B.
KakaH
Framhald af 4. síðu.
sofa rólegum svefni vegna þeirra
útgjalda eða taps, sem fyrirtæk-
ið varð fyrir æfintýrisins vegna.
Loftleiðir eru stærra í sniðun-
um en svo, að það geri veður út
af fjárhagshlið málsins, einkum
ef það veit afstöðu almennings.
Flugfélag íslands uppgötvaði á
sínum tíma utanbæjarmann í
einni millilandavél sinni, en sá
hafi átt að vera í innanlands-
flugi og tók þeim frávillingi hið
bezta, trakteraði hann ytra og
kom honum heim án nokkurs
gjalds og gerði þannig gott úr
mistökum, gladdi bóndann og
hlaut af almenningslof. Að vísu
var máli piltanna öðruvísi farið,
en þó ekki með öllu. Samkvæmt
blaðafregnum var ferðinni upp-
haflega heitið á „kanabar" en
ferðalagið kom ekki í gagnið
fyrr en þær dyr reyndust læstar.
Loftleiðir eru rausnarfyrirtæki,
liðlegt og hjálpsamt. Um það
bera vitni fjöldi sjúkra, sem orð-
ið hafa að fara ytra til lækninga,
og svo hópar manna sem illa hef
ur staðið á fyrir og.befuPfyejrJð
liðsinnt af fyrirtækinu.
Hliðstæður? Já og nei. Gam-
an? Vissulega, almennt brosað
yfir þessum atburði, leikið á þá,
sem mestir þykjast, skaði eng-
inn, nema félagsins, ef um skaða
er að ræða, gott umtal ef málið
fellur niður, leiðindi ef einhver
þubbi fer í hart og vil ekki láta
sig.
Jú, þótt þetta „mál" sé í raun
inni hundómerkilegt, nema fyrir
hið fullkomna öryggi vest-
manna, þá yrði það enn aðhlát-
urslegra, ef Loftleiðir færu að
„rukka" inn fargjaldið.
Guðbjartur
Framhald af 2. síðu.
ar, og gátu allir orðið sálu-
hólpnir, þó þeir lærðu þann
partinn. Seinni og lengri
parturinn var þar á móti
ritaður með villurúnum, er
fáir gátu komizt niður i,
enda var þeim meinað það
af meistaranum. Þar var
allur hinn rammari galdur,
og uröu þeir allir óþokka-
sælir og ólánsmenn, sem
voru reyndir í honum.
Plastbréfabindin frá Múlalundi
eru góð
og skrautleg
geymsla
fyrir fylgiskjöl.
Fyrirliggjandi í þrem hent-
ugum stærðum og ýmsum
litum.
Sama bindið má nota aftur
og aftur árum saman án
verulegs viðbótarkostnað-
ar.
Lausblaðabækur frá Múlalundi úr lituðu plasti fyrirliggjandi í miklu
úrvali.
Mgrgar gerðir, margar stærðir, margir litir.
Ennfremur vinnubækur fyrir skóla, rennilásar, möppur, seðlaveski, og
plastkápur fyrir símaskrár.
Úr glæru plasti: Mikið úrval af pokum og blöðum í allar algengari
stærðir lausblaðabóka, einnig A-4. A-5. kvartó og fólíó möppur og
hulstur fyrir skólabækur.
PLASTBRÉFABINDIN FRÁ MÚLALUNDl ERU SKRIFSTOFUPRÝÐI
MÚLALUNDUR
Ríkissijórn, sem þjóðin á skilið
Framhald af 4. síðu.
sem fjallað hafa um dönsku og sænsku ráðstafanirnar, hafa
dæmt hvorttveggja til dauða og hafa þó þau lönd gert miklu
haldbetri ráðstafanir en þá sýndarmennsku og blekkingu, sem
íslenzka ríkisstjórnin leyfir sér að bjóða íslenzkum þegnum
upp á.
Semsagt, mátulegt á þjóðina.