Mánudagsblaðið - 09.11.1970, Blaðsíða 7

Mánudagur 9. nóvember 1970
Mánudagsblaðið
7
Tiald til einnar nætur
Framhald af 8. síöu.
einuðu þjóðirnar eru skyldugar til
þess, að staðfesta þann ásetning
sin þindarlaust, að gegnsýra heim-
inn allan af Iýðræði. Þegar þar að
kemur get ég ekki með bezta vilja
hugsað mér neina ástæðu til ann-
ars en að hjálpsamt, fórnfúst, gjaf-
milt og gestrisið frjálslyndisfólk,
sem býr í stóru og strjálbýlu, ákaf-
lega Iíttnumdu landi, þar sem nátt-
úruauðæfi eru óþrjótandi að þess
eigin sögn, taki opnum örmum og
bjóði hjartanlega velkomna svo sem
1.000.000 júða („Allir Gyðingar eru
svo afskaplega gáfaðir") og tæpar
10.000.000 negra („Mjög margir
negrar eru hámenntaðir menn). Þá
hlyti landslýð öllum að Iétta og
verða rórra innanbrjósts. Hættan
lægi bara einkum í því, að útrým-
ingarhugur blessaðra mannúðar-
englanna gegn öllu hvítu fólki t
sunnanverðri Afrík slappaðist lítið
eitt. Það ætti hins vegar ekki að
koma að stórfelldri sök, slíkt mætti
bæta upp á annan hátt: mannúð-
arslepjan er auðveld og ódýr í fram-
kvæmd, þar sem fyrir hendi er of-
gnótt allra nauðsynlegra hráefna.
MCNAMARA
SÉR „INFERNO" I ANDA
En, éins og áður segir, það verð-
ur ennþá nokkurra ára bið á því,
að áminnzt tegund vinstrimennsku
komizc á dagskrá í alvöru, enda
hefir heimslýðræðinu hugkvæmzt
önnur undankomuleið. Það hefir
hreyft þeirri hugmynd að grípa til
þess- að 'hefja stórfelldan útflutn-
ing umframskrokka sinna til ann-
arra hnatta. Því miður virðist sú
snjallræðishugdetta ekki vera ann-
að en afar skammgóður vermir, ó-
Iíkleg til langlífis, jafnvel þó að
ekki væri tekið með í reikninginn,
að til þess eru raunalega fátæklegar
líkur, að í sólkerfinu finnist líf-
vænlegt (á velferðarmáli: „mann-
sæmandi") umhverfi. Fánýti þeirrar
hugsmíðar er að öðru leyti einnig,
einkar auðvelt að sýna með afar
yfirlætislausu reikningsdæmi.
Múgkyninu fjölgar, eins og nú
er háttað hinni láréttu iðjusemi þess,
um 2 líkami á sekúndu, eða 120 á
mínútu. Það þýðir, að þótt geimfar
með 100 manns innanborðs tæki
sig á loft á mínútu fresti af jörðinni
og héldi rakleitt út í buskann, þá
myndi fjölgunin samt sem áður
nema 20 eintökum á mínútu hverri,
eða samtals 28.800 á sólarhring.
Ennfremur má bæta því við til fróð
Ieiks og íhugunar, að enda þótt hið
lýðræðislega úrræði væri tæknilega
og fjárhagslega framkvæmanlegt,
myndu allar næsm reikistjörnur, t.
d. Venus, Merkúr, Júpíter, Mars og
Satúrnus, svo og tunglið okkar,
verða orðnar jafnþéttbyggðar og
jörðin á um 50 árum.
Forseti Alþjóðabankans, Robert
S. McNamara, hefir á næstsíðasta
ársfundi stofnunarinnar, framreikn-
að núverandi mannfjöldaaukningu
enn lengra, og komizt að eftirfar-
andi niðurstöðu, sem hann gat þar
í ræðu sinni:
„Eftir sex og hálfa öld, að liðnu
sama lítilfjörlega tímskeiðinu og
skilur nú á milli okkar og skálds-
ins Dante, mun ein manneskja
standa á sérhverju ferfeti þurrlendis
jarðar — ógnarsýn, en jafnvel „In-
ferno" bliknar í samanburði við
hana.”
Hvernig vinstriveran bæri sig þá
til við að neyta fæðu sinnar í hinu
lýðræðislega „Inferno" sínu, því
hefur bandaríska skáldmennið Ric-
hard Wilson þegar lýst allgreini-
lega fyrir okkur í framtíðarfrásögn
sinni, er nefna mætti „Moldvörp-
urnar á Manhattan", í smtm máli
þannig:
Um matmálstíma streyma þoku-
mekkir niður úr þrýstiloftsleiðslum
í loftum herbergjanna — það er
svifefna-hádegisverðurinn. Og úr
hátalarakerfinu heyrist rödd, sem
skipar fyrir flömm rómi: „Ójöfnu
númerin andi að sér, jöfnu númerin
andi frá sér . . . ."
Hvernig skyldu atkvæðagreiðslur
fara fram í slíkum þrengslum, í
slíku andrúmslofti? Ætli þær yrðu
mjög leynilegar? Verða einmenn-
ingskjördæmi eða hlutaskiptakjör-
dæmi?
Um það gemr enginn sagt neitt
af viti nú. Eitt er samt sem áður al-
veg augljóst mál, sem hlýtur að
gleðja alla atvinnulýðræðismenn:
það verður enginn atkvæðaskorur.
„Þjóðfélagsleg tilvera, en
það þýðir mannleg tilvera
yfirhöfuð, og alveg sérstak-
í.ss mmk v ••• y
:Das gro&e
í Weihnachts
iHeft mit
! 100 Schnitten
j Festliche
i Abendmodelle
i Sportliche
: VVintermode
rofíem Geschenksönderteil

lega hin frjálslegasta, er
því ekki möguleg án skipu-
lags, án einhuga vilja og án
skipulegrar tilurðar og sig-
urhróss þess vilja. Hversu
svo sem þessi skipan kemst
á, hversu mikilli eða hversu
lítilli valdbeitingu uppruni
þjóðfélagsskipunarinnar er
í rauninni sögulega háður,
við erum og verðum öll að
hlýða skipulagi, og ágrein-
ingsefnin í hinum stjórn-
málalegu hugarheimum snú
ast aðeins um FORM skip-
anarinnar, en ekki um spurn
inguna, hvort líf sé hugsan-
legt án skipanar."
— Próf. Dr. Arnold Bergstra-
esser, þýzkur ritstjóri, fyrirlesari
og rithöfundur:
„DIE MACHT ALS MYTHOS
UND ALS WIRKLICHKEIT*,,
(Verlag Rombach & CO.
GmbH,. Freiburg im Breisgau
1965), bls. 95
VELFERÐ I KJARABÓTUM
Jarðarbúum fjölgar með bylgju-
hraða. Hugsunarlaust, skipulags-
Iaust, stjórnlaust. Annað væri enda
í alla staði ólýðræðislegt, því að
hugsun, skipulagning og stjórn eru
andstæður lýðræðis, svo sem það
hefir margstaðfest, bæði í orði og
æði. Vaxandi múgfjöldi þarfnast
aúkinnar fæðu, meiri notavarnings,
hann heimtar meiri óg fjölbreyttari
munaðarvöru og h'fsþægindi, meiri
tíma til hóglífis og til þess að svala
bruðlfýsnum sínum. Náttúrunni
blæðir, framtíðin er dauðadæmd,
en atvinnulýðræðismenn auðgast á
ósómanum.
Árangurinn verður ekki umflú-
inn. Velferðarhaugarnir eru sums
staðar orðnir fjöllum hærri. Vinstra
sorpið fyllir gjár og gjótur, þekur
kletta og klungur, borgirnar hverfa
í sót og brælu, sorinn eitrar vötn
og sjó. Fórnarlömb „velferðar",
„framfara" og „kjarabóta" skipta
þegar milljónum árlega.
Náttúrulögmálið, sem grandaði
bakteríunum í tilraunaglasinu og
hér var drepið á í upphafi, er tekið
að bitna á mönnunum sjálfum.
Þeim stendur tortímingarógn af
eigin grasðgi. Mengun hugarfarsins
er orsök; mengun lofts, láðs og lag-
ar er afleiðing. Lýðræðisleg vinstri-
mennska er dauðinn.
AÐLÖGUN MEÐ NÝSKÖPUN
Ef manneskjan ætti hins
vegar hugsanlega að geta lifað
lýðræðið af, þá yrði sú manneskja
að vera allt, allt öðruvísi en skap-
arinn virðist hafa haft í huga í upp-
hafi. Mér sýnist í fljótu bragði ekki
leika minnsti vafi á, að ef nokkur
von ætti að vera um „mannsæm-
andi" líf á jörðinni um eða
skömmu eftir næstu aldamót, yrði
þegar í stað að hefjast handa um
að smíða algerlega nýtt líkan af hin
um svokallaða homo sapiens. Miðað
við þær aðstæður, sem að öllum
líkindum verða fyrir hendi um alda
mótin, finnst mér liggja í augum
uppi, að hin lýðræðislega nýsmíði
yrði a.m.k. að fullnægja eftirtöldum
lágmarkskröfum:
1. krafa
UM TÁLKNA- OG HÚÐÖND-
UNAREIGINLEIKA, sem verð-
ur að byggjast á getunni til
þess að vinna lífildi úr kraft-
efnum þeim, er bílar og önnur
menningartæki gefa frá sér, s.
s. kolsýringi, koltvíildi, saltsýr-
ingi, brennisteinssýri, köfnun-
arefnissýri, o. s. frv., því að
allt súrefni, sem eftir kann að
verða, verður eingöngu látið
iðnaðinum í té (á vegum ríkis-
einkasölu samkvæmt úthlutun-
arreglum alþýðusambandanna
og alþýðubankasamsteypunn-
ar).
2. krafa:
UM STÖKKÞRÓUNAR-
ÓNÆMI, sem verður að vera
afar traustvekjandi, sérstak-
lega sökum hinna áköfu kjarn-
orkutilrauna í Ghana, Monaco,
Liberiu, Andorra, (srael, Pan-
ama, Sambíu, Tanzaníu og víð-
ar, er annars gætu haft skað-
leg áhrif á erfðalitnin. Hin nýja
lýðræðismanneskja verður
þess vegna að vera útbúin
tauganeti, sem samstundis og
sjálfkrafa endurvarpar frá
henni öllum A- ,B- og C-geisl-
um, þar sem ekki er alveg ör-
uggt, að öll þróunarríki hafi
þróazt nægilega á þróunar-
brautinni til þess að þau geti
ábyrgzt að leki komi ekki við
og við að atómefnageimunum.
Hún verður a. m. k. að geta
svitað eiturefnunum úr sér inn-
an sólarhrings í mesta lagi.
3. krafa:
UM SKÖLP- OG SORP-
SMEKK, sem verður að hafa
náð fullum þroska. Hin nýja
lýðræðismanneskja verður að
hafa unun af sundi og böðum
safnþróm- og -gryfjum, og við
sorpstrendur; magi og þarmar
verða að sýna framúrskarandi
Ijúflegar og jákvæðar svaran-
ir við olíuleðju. Eftir ólöglega
neyzíu svonefnds hreins upp-
sprettuvatns bregst líkaminn
þegar í stað við með því að
eitrunareinkenni ,bólgur og
graftrarkýli, brjótast út um
hann allan, og minna hinn seka
laundrykkjumann á refsiá-
kvæði iaganna um „Bann við
notkun óspilltra vökva til ann-
ars en bílaþvotta.“
4- krafa:
UM SKARKÞOL, sem verður
að vera alveg óaðfinnanlegt,
ef eyru verða á annað borð
talin hafa nokkra lýðræðislega
þýðingu. Kjósandinn verður að
geta afborið þrumugný nýtízk-
ustu þrýstiloftsflughalla, sem
fara um loftin svört með tvö-
földum hraða hljóðsins, i 24
klst. samfleytt á sólarhring
hverjum. Við þau skilyrði verð
ur hann að geta etið og sofið,
leikið sér og hvílt sig, svo og
unnið samkvæmt bónuskerf-
inu, jafnframt því að einbeita
hugsun sinni í eildheitri að-
dáun á ágæti Sameinuðu þjóð-
anna.
5. krafa:
UM TÍMGUNAR- OG UPP-
ELDISHÆFNI, sem verður að
vera í hámarkshámarki frjáls-
lyndis og umburðarlyndis. Hið
einstrengingslega og aftur-
haldssama náttúrulögmál, sem
svo lengi hefir lagt það hvim-
leiða þrældómsok á konuna,
að ganga með og ala sín eigin
börn, og fasistarnir, þau illu
fornaldardýr, höfðu svo mikið
dálæti á, verður vitaskuld orð-
inn Ijótur fortíðardraumur eft-
ir fullnaðarsigur Rauðsubbu-
hreyfingarinnar. Það má því
ekki verða um neina gamal-
dags misskiptingu mannfólks-
ins á milli kynja að ræða. Kven
kyn og karlkyn hlýtur að verða
úr sögunni, þar sem slík skipt-
ing brýtur í bága við jafnræð-
ishugsjónina — hvorugkynið
eitt mun heilsa nýrri öld. Nýjar
kynslóðir koma úr eggjum,
framleiddum í rannsóknarstof-
um verkalýðshreyfingarinnar,
kommúnur unga þeim út, áleg-
ur og ásetur verður að skipu-
leggja á samvinnugrundvelli í
verksmiðjum almennTfiashluta-
félaga. . ,
Það Ieiðir vitaskuld af lýðræðis-
ins innréttingu, að skoðanir munu
vera margskiptar um, hvernig fram
aldarveran þurfi að verða úr garði
gerð. Þeir frumdrættir, sem hér að
framan eru drengir, munu sjálfsagt
þykja endurbótaþurfi að ýmsu leyti.
Hins vegar mun það létta störf
væntanlegra nefnda mjög verulega,
að nútímalýðraeðismanneskja þarfn-
ast hvorki viðauka, endurbóta né
nýsköpunar á einu ákjósanlega þýð-
ingarmiklu sviði. Loftið verður að
vísu svart og það mun verjða mikið
myrkur, og þess vegna er viðbúið
að reglulegar, almennar kosningar
hljóti oftlega að fara fram í blindni,
en bar sem þar yrði ekki nm neina
nýlundu að ræða, er óþarft að hafa
áhyggjur af, að atkvæðin myndu
hafa týnt hæfileika sínum, til þess.
J.Þ.A
ROYAL
SKYNDIBÖÐINGARNIR
^ÁVALLT FREMSTIR
ENGIN SUÐA
Tilbúmn eftir
fiftim mínútur
5 brcigSfegundir
»JP 829S ■
i