Mánudagsblaðið - 24.05.1971, Síða 1

23, árgangur Mánudagur 24. maí 1971 18. tölublað
Skipta ekki vii Aljtý&ubankann
Alþýðusamband, Dagsbrún, Fram-
sókn í Landsbankann —
Óskar „aristó '-krati fær áfall
Það er ekki alveg víst, aö veldi Alþýðubankans verði
eins voðalegt og við var búizt a.m.k. ekki til að byrja
með. Blaðið hefur sannfrétt, að Dagsbrúnarveldið og
Framsókn (verkakvennafélagið) hafi lagt sjóði sína í
Landsbankann —- eftir tilboði — en lífeyrissjóðir þessara
félaga eru geysimiklir. Þá mun og staðreynd að sjálft
Alþýöusambandið muni fara sér hægt í ölium viðskipt-
um við Alþýðubankann.
Keyrir um þverbak
Þótt annað og minna sé látið
í veðri vaka, þá mun ein af
helztu ástæðum fyrir þessu vera,
að leiðtogar fy’rrgreindra sam-
taka hafa iMan bitfúr á banka
aJ’þýðunmar og einlœgan ímugust
á aðalbanildcjstjóranum, Óskarj
Hailgrímssynd, rafvirkja og nefnd-
armanni. Þótti mönnum. keyra
svo um þverbak er hann tróð
sér í þessa stöðu, ofan á allt sem
á undan er gengið, ómennteður
með öliu, að • j afn vel fflokjks-
braeðrum hans fflökraði vdð að
gleypa þessa. pólitísiku . vöfiu. .
Það ' er staðreynd, að' grunnt
var, og er'á þvi góðá riiilli"Óslk-
ars og fói^ystumjajnjna vinnandi
stétta. Þykir þeirn réttilega að
Óskar hafi notað alþýðuna sér
til framdráttar í veraldleigum
efnum, frekar en að aiþýðan
hafi notið glóðs af honum. Bæðd
þessi félög segja opinberlega að
ástæðan fyrir því, að viðskiptin
við landsbamkann hafi orðið of-
aná sé sú að hagstæðari vdð-
skiptatilboð hafi borizt þaðan..
Eins og allir vita þá er þetta af
hógværð og varfærni en efcki
siannlieika rnællt. 1 hlnterins eðli
liiggur, að engin félög ættufrem-
ur að styðja við bankastotftnun
alþýðunnar en þassi.
„Aristó"-kratinn
Það 'er' dáiítið 'sórt Iflyrir Óskar
eftir öll þessi ár, að vena itoks-
ins kominn í hötfn öryggis og
peninga að honum biðu þvílíkar
móttökur af hendi fyrri vina og
pólitískra vandamanna. En meðal
margra misteíka Óskars ratfvirk.ia
var það að hann fór að spila
aristófcrat.
NÝ SKÝRING 1
Getur nokkur maður nefnt
þess dæmd, sð krati hafi nofck-
urntíma orðið aristófcrat?
Sú skýring að þetta hafi orðið
samningsmól millli sjóðstjóm-
anna, en þar eru Mca vinnuiveit-
endur, er afar hœpin. Það vakti
þegiar ótta í byrjun þegar bank-
inn var stofnaður, að ailt vinn-
andi fótlk. sjóðdr þess og sam-
tök myndu binda viðsikipti sín
bankanum. Svo er að sjá, að
betta hatfi ekki verið alveg ötr-
uggt.
Hannibal sjálfs-
morð — Birgir
fallinn?
Um leið og „listarnir" komu
fram var byrjað að veðja um úr-
slit Flestir fara sér hægt, en þó er
mjög talað um að Hannibalistar
hafi framið pólitískt sjálfsmorð,
vegna sundrungar og ekki sízt er
þeir hættu við framboð nyrðra.
Hannibal þarf mifi 6—700 atlcv.
vestra til að vera inni, en þau eru
víst vandfundin.
★
Fullyrt er að Birgir Finnsson,
forseti alþingis og krati, falli vestra
vegna afstöðu Alþýðuflokksirts tii
Er þarí satl, að „kaffistofa" sjón- landhelginnar. Eru vestanmenn
varpsins, með tækjum og dóti, hafi \ krötum reiðir og bitnarþað á Birgi
kostað milljónir?' að sögn.
„Lýsa frati
á sýstemið "
Unga reiða fólkið, bítlar
og ýmsar rauðsokkur eru
nú farnar að hugsa sér
hreyfings í næstu kosning-
um vegna framboðs Fram-
boðsflokksins, sem sumir
kalla Loðmund, vegna hug-
myndarinnar um að leigja
Rússum Loðmundarfjörð.
„Við viljum bara lýsa frati
á systemið (kerfið) og
kjósa núllið” heyrist viða
meðal æskufólksins, en þó
einkum loðinbarða, sem
hafa ekkert pólitískt vit, en
þrá upplausn og öngþveiti
vegna eigin ræfilmennsku
og ánaraháttar. „Kerfið er
á móti æskunni og þess'rr
piltar eru með okkur".
Þetta heróp kann að
hljóma dálítið einkennilega
en á hitt verður að líta, að
hér er á ferðinni fólk, sem
enga ábyrgð hefur aðra en
þá að lifa af öðrum, bolast
við að iifa sem ábyrgðar-
lausustu lífi á kostnað al-
þýðu. Þetta er ekki annað
en afsprengi þeirrar stjórn-
ar sem við búum við, þess-
arar aflsnægtarsælu, sem t.
d. Sigvaldi Alþýðublaðsins
berst fyrir, vegna kynna
sinna af ræflaþjóð ræflanrva
Indverjum.
Þá er og á það að líta,
að ef Framboðsmönnum
tekst að smala einhverju af
gtkvæðum, sem mest megn-
Framhald á 7 síSu..
Leikfang
Mánudagsblaðsinsl
Ajax skrifar um:
Alþingiskosningar 1971
Reykjavík
Nú er ekki nema tæpur mán
uður til kosninga. Og samt
getur varla heitið, að nokkur
maður minnist á þær. Ég man
aldrei eftir svona litum áhuga
almennings á kosningum. Það
verður áreiðanlega þungur
róður fyrir flokkana að gera
flokksmenn virka og skapa ein
hvern áhuga hjá þeim. Það eru
engin æsingamál á döfinni.
Landhelgismálið er í rauninni
ekkert deilumál milli flokk-
anna og verður ekkert hitamál
á þessu stigi. Og frómt frá
sagt er áhugi almennings í
Reykjavík á því máli harla lít-
ill. Hið eina í sambandi við
kosningarnar sem hefur vakið
snefil af áhuga hjá almenningi
er framboð Framboðsflokks-
ins. Um það hefur dálítið ver-
ið talað, því að fólki finnst hér
vera eitthvað nýstárlegt á ferð
inni.
Það verður varla um það
deilt, að stjórnmálaáhugi á ís-
landi hefur farið stórum dvín-
andi síðasta áratuginn. Hér
áður fyrr vissu flokksskrifstof-
urnar nokkurn veginnfyrirfram
hvernig yfirgnæfandi meiri
kjósenda mundi kjósa. Þá var
tiltölulega auðvelt að setja
miða á mannskapinn. Sjálf-
stæðmaður, Framsóknarmað-
ur, Krati, Kommi. Þetta er
miklu erfiðara í dag. Þegnar
velferðarríkisins hafa yfirleitt
ósköp lítinn áhuga á pólitík-
Áhugamál fólksins eru öll önn-
ur: ísskápurinn, harðviðarhurð
in, bridgepartíið, Mallorkaferð
in, laxastöngin, bíllinn, buxur
frúarinnar. Og þó að þessi á-
hugamál séu kannske ekki
ýkja merkileg eru þau ekkert
verri en stjórnmálin. Að
minnsta kosti lætur þetta fólk
aðra miklu meir í friði en fólk-
ið, sem gengur pólitískan ber-
serksgang. Það er eitt út af
fyrir sig mikils virði að fá að
vera í friði fyrir fólkinu, sem
öliu vill kippa í lag fyrir mann,
þó að maður hafi aldrei beðið
það um það. Umbóta- og lag-
færingarfólkið er líka nær und
antekningarlaust svo hræði-
lega leiðinlegar persónur, si-
rexandi, sjálfsglatt og húmor-
laust. Litlu snobbarnir með
harðviðinn sinn eru bara
skárri, þó ekki sé selskapur-
inn skemmtilegur.
Eitt enn, sem sinn þátt í að
draga úr stjórnmálaáhugan-
um, er sú saga, sem gengur
um allt landið, að engu máli [
skipti, hvernig kosningarnar
fari, því að þegar sé ákveðið,
hverjir myndi stjórn eftir þær,
nefnilega Sjálfstæðisflokkur-
inn og Framsóknarflokurinn.
Það er vitað fyrirfram, að þess
ir tveir flokkar saman hafa mik
inn meirihluta á næsta þingi.
Hvort þessi saga er alveg
sönn, er svo annað mál. Það
er að vísu áreiðanlegt, að á-
hrifamikil öfl í báðum flokkun-
um vinna að þessu. En í báð-
um flokkum er einnig and-
staða gegn slíkri samvinnu.
Áhugaleysi almennings um
kosningarnar gerir það að
verkum, að mjög er erfitt að
spá um úrslitin. Borgarstjórn-
arkosningarnar í fyrra gefa
ekki neina ábyggilega vísbend
ingu um þau. Það er vitað mál,
að talsverður hópur kjósenda
kýs öðru vísi við borgarstjórn-
arkosningar en alþingiskosn-
ingar. Nokkur hópur lítt póli-
tískra kjósenda í Reykjavík
kýs Sjálfstæðisflokkinn við
borgarstjórnarkosningar af
ótta við ringulreið, ef hann
missi meirihlutann, en dreifist
á hina flokkana við alþingis-
kosningar. Svo er unga fólkið,
sem nú fær kosningarrétt dá-
[ lítið spurningarmerki. Fer það
að einhverju leyti nýjar braut-
ir? Kýs það öðruvísi en for-
eldrarnir. Þrátt fyrir öll þessi
óvissumóment er mér nær að
halda, að engar byltingar eigi
sér stað í fylgi flokkanna við
næstu kosningar. Ég gæti trú-
að því, að þingmannaskipting-
in í Reykjavík verði svipuð og
siðast. Einna mest spennandi
verður það, hvort Hannibalist-
ar halda sinu sæti, en þar
kann að muna mjóu.
A-listinn
Hér eru tvö efstu sætin óbreytt,
ráðherrarnir Gylfi Þ. Gíslason og
Eggert Þorsteinsson. í þriðja sæti-
inu er aftur á jmóti Sigurður Guð-
mundsson, en Sigurður Ingimundar
son hættir nú þingmennsku. Sig-
urður Guðmundsson hefur verið tal
in í vinstra armi Alþýðuílokksins
og ekki sérlega ánægður með sam-
vinnuna við Sjálfstæðisflokkinn.
Hann er þar fulltrúi allstórs hóps
ungra jafnaðarmanna, sem létu ó-
ánægju með stjórnarsamvinnuna
greinilega í Ijós eftir borgarstjórn-
arkosningarnar í fyrra. Annars eru
líkur á, að samvinnu flokkanna
í ríkisstjórn Ijúki eftir þessar kosn
Eramhald á 8. síð«.

I