Mánudagsblaðið


Mánudagsblaðið - 24.05.1971, Side 4

Mánudagsblaðið - 24.05.1971, Side 4
Mánudagsblaðið Mánudagur 24. maí 1971 fölaó fynr allu Ritstjóri og ábyrgðarmaður: AGNAR BOGASON. Sími ritstjómar: 13496. — Auglýsingasimi: 13496. Verð I lausasölu kr. 23,00. — Áskriftir ekki teknar. Prentsmiðja Þjóðviljans. Rannsóknarráðið ekki einsdæmi Eitt umræddasta hvassyrta gagnrýni KAKALI skrifar: í HREINSKILNI SAGT mál landsmanna þessa dagana er hin dr. Þorsteins Sæmundssonar, stjörnu- fræðings, á rannsóknarráð ríkisins, fjármál þar og allan seina- |j gang. Er grein Þorsteins í senn bitur og skipuleg árás að J framkvæmdastjóranum, búin alls kyns dylgjum og fullyrðing- I um í garð reksturs ráðsins, óhófseyðslu, bruðl á almannafé J og öðru álíka, auk ásakana um tregðu og undanbrögð fyrir- I manna ;að skila reikningsyfirliti og hreinum útgjaldareikningum | í hendur ráðsmanna, sem þar segjast eiga á fulla heimtingu. | Dr. Þorsteinn er lítt kunnur almenningi en hefur nú nafn J hans orðið ,,á einni nóttu" á hvers manns vörum. Ósagt skal | ! látið enn við hve miklar staðreyndir ákærur dr. Þorsteins styðjast. Eflaust myndi doktorinn ekki fara svona geyst af stað, ef ekki væri um fullan sannleika að ræða. I fljótu bragði verður og ekki annað séð, en óvenjuleg nákvæmni opinbers starfsmanns sé hér um að ræða, því hann rekur alla málavexti þannig, að sýnilegt er, að áhugi hans á að komast í botn í fjárreiðum ráðsins er mikill og einlægur allt frá þvi, að hann fær pata af að eitthvað sé ekki allt með felldu unz hann endanlega er kominn í hálfgert hár við framkvæmda- stjórann, sem missir stjórn á skapi sínu vegna eftirgrennslan doktorsins, svo og við ráðherra, sem, ekki alveg af óviðbúnu, lofar máske heldur meiru en hann efnir ,,á stundum". Hversu deilum „ráðsins" og dr. Þorsteins lýkur skal ósagt, því eflaust verður ekki komizt hjá gagngerri rannsókn á öllu þessu máli. Hins vegar er ekki laust við, að allur almenningur líti þannig á, að t. d. utanferðir opinberra starfsmanna, og gildir þar einu um ýmsa menn í mörgum ráðum eða allt upp í ráðherra sjálfa, eru ekki bein nauðsyn né gerð í þágu eða af nauðsyn hins opinbera. Það er staðreynd, að undanfarna áratugi hafa ýmsir opin- berir embættismenn siglt æ ofaní æ á kostnað ríkisins, jafn- | vel búið ytra á opinberan kostnað og þegið dagpeninga af opinberu fé. Það væri t. d. stór nauðsyn, að rannsaka allar ferðir sem fuiltrúar áfengis- og tóbakssölu ríkisins hafa farið, ekki að þær séu óðelilega margar miðað við aðrar, en, engu að síður, rannsaka í kjölinn öll útgjöld, dagpeninga og gist- ingu þeirra aðila, sem á vegum þeirra stofnunar hafa gert víðreist. Þá er ekki síður ástæða að rannsaka ferðalög ann- arra aðila í opinberum stofnunum, yfirmenn deilda hins opin- bera, forstjóra ýmissra stofnana sem reknar eru af opinberu fé, ferðalög og flækinga hinna ýmsu ráðherra og annað af þessu tagi. Sá háttur verður æ algengari, að þessir embættismenn eru farnir að álíta, að hið opinbera sé féþúfa, sem þeim er heimilt að nýta í einkaþarfir, þótt eitthvert ómerkilegt yfirskyn sé látið uppi um þörf slíkrar eyðslu. Opinbert bruðl er orðið svo forkastanlegt, að árlega eyðast milljónir í allsendis óþörf ferðalög, eins og ofangreind gagnrýni dr. Þorsteins beinist aðallega gegn- Dr. Þorsteini hefur sennilega ofboðið hversu leikið er með fé almennings, því víst má telja, að hann hefur alls ekki eytt öllu púðri sínu í grein Mbl. heldur situr uppi með önnur vopn sterkari til að punda á andstæðinga þegar þeirra svör koma, eins og þau eflaust gera innan skamms ef ekki nú þegar. Það er vissulega tími til kominn, að allt ferðakerfi hins op- inbera sé rannsakað og siglingar á kostnað almennings séu nú þegar stöðvaðar nema brýna nauðsyn beri til. Embættis- lýður landsins og allir opinberir starfsmenn hafa nógu mikið mergsogið ríkiskassann, þótt ekki bætist við, að hreinlega sé stolið almannafé til að komast í siglingar. G.H. skrifar: >að verður aldrei sagt, að ríldsstjóm íslands sé ekkd fuMtrúi aillra landsmanna hárra sem lágra. Þess bera skýrast vitni hið meridlega frumvarp, sram laiumað vair itnn á þing skömmju fyrir þing- lausnir, en það fjailar im.a. um stafnun og slit hjúsikapar. Utan þess, að leyfa nú 18 ára af báðum kynjum að stofna til hjúskapar, aHa upp böm og reka hraimili, jatfn- flriamt, oð þraim hinum sömu er ekki treyst til þess að fara á vínveitingastaði, þá verða þessir einstaMingar, undir 20 ára, að fá samþykki for- eldra sinna. En þetta er að- eins byrjunin. Svo er að sjá sram Jónann og Co hafiekki með öllu gleymt ÖLLUM kjósendum sínum, því að nú skal hálfvitum, andlega sjúk- um, holdsveikum, öðrum með smitandi berkla/veiki, sótt- nœma kynsjúkdóma og öðm álíka þjóðtfélagshollu ástandi verða leyft að ganga í það heilaga og eflaust húa innan- um og láta böm sín leika sér með ailheilbrigðu fólki, til þess að bakteríur, smit og annar óþverri geri sér ekki mannamiun og ráðist jafnt á alla í þessu ofstopa lýðræðis- ríki sem við búum í, Vitam- lega em margir sem halda þvtf fram, að það séu ekki annað en hálfvitar, andllegir aumingjar og geðsjúkilingar, sram á annað borð ganga i hjónaband. Vera má að svo sé, en flestir em þó skráðir andlega heilbrigðir, en ekiki á skrá né heldur geymdir á sjúkrahúsum sem geðsjúk- lingar. Það er undiairiegt hve langt þessi svokallaða ríkisstjórn ætlar að ganga í „lýðtfrelsinu ‘ sínu að fordæmi annarranor- rænna þjóða. sem etflaust leytfá þessa forsmán. Ef hver andiega bilaður maðux fær leyfi til að ganiga í hjóna band, og þá að öllum lík- indum við geiðveikam möt,- part, þá fer öryggi hins al- menna borgara aö verna held- ur vafasamt, því að hvað er til fyrirsitöðu að þetta geð- sjúka fólk stotflni heimili sín innan um svokallað heilbrigt fólk eða fjölskyldur? Þetta leiðir auðvitað atf sér, að sjúMimgiamir, þegar þraim finnst sér misboðið geta ef- laust og sannarlega í æðis- kasti situmgið nágnanna sína, böm þeirra eða annað salc- laust fóllk til bana eðameiðsla og auðvitað sloppið við retfs- ingu eða réttmæta meðtferð vegna þess, að það er brjáiað og brjálað flóllk er ekki á- byrgt gerða siniruæ Þetta myndi setja einfcar lýðræðis- legan og skemmtilegan bú- skaparblæ á þau hverfi, sero yrðu aðsetur geðsjúkra hjóna og aflkvæma þeirra. Þetta er ein atf þessium sjálfsögðu laga- setningium, sram eiga að draga SjálfstæðisdHokkinn í la.nd og mun etflausit miæta skiiliningi og þakfclæti aiUra hilnnaisönnu vina ifloldksiins svo ekki sétal- að um sjúklingana sjálía, sean þaima fá deemiaiflá tækiflæri til að sanna heilbrigðii sitt og nytsemd í þóóðfélaginu. Ekki skeikar ríkisstjóminni síður í hdnni nýju lagasetn- ingu um þá sem bera sytfilis og aðra kynsjúkdóma, ogeiga nú ailla heimilld til að eigast. Þetta er edn af gleggri laga- Glæpsamlegt frumvarp Geðsjuklingum heimilað að giftast Smitberar í nágrennið Flogaveikir og berklasjuklingar í næstu íbúð Holdsveikisfólk á leikvellina „Allir jafnir” Frumvarp ríkis- stjórnarinnar veldur kvíða setningum löggj aifarþ ingsins, því vitanlega verður húnsam- þykkt a£ öillum þingheimi. Kynsjúkdömar þykja smitamdi og vísindamenn hatfa löngum sýnt og sannað, að t.d. syfil- is-smitaðir menn hafa oft eignast hálfvita að afkværn- um og ekki síður orðið hálf- vitar eða hreinlega drepist ef að sjúkdömurinn kemst á vissit stig, 3. stig. Það er ekki ónýtt fýrir hina frjóu ríkis- stjóm Jóhans Hatfsteins, að ekki aðeins leyfa geðsjúkling- um að giftast og auka kyn sitt, helldur beinlínis að gera þeim, sem hatfa hættullega og marga smitandi kynsjúkdóma gitftast og aufca kyn sitt og þanndg viðhallda geð- sjúfclingastotfninum, fávit- um til næturgamans og kjós- endatölu Sjálfstæðistflokksins ttfl sífeHldrar auíkmingar. Mað- ur sér í anda fávitadéiild flokksins koma á kjörstað til að votta Sjálfstæðisflokknum holllustu sína og þakklæti. Ekki má flokfcur aillra stétta vita það, að einhver hinna fjölmörgu stétta vrarði útundian þessari blessun,. Til braigðbætis em nú þeim,, sem hafa smitandi berMa, flloga- veiktf og aðra álíka sjúkdóma beinlínis keyrðir í hjónaband- ið. Það er að róðum fllokks- jns að ailllir slíkdr skuii gift- ast og skiptir engu hversu ástandið er, að eins ef þeir kamast í ©ina sæng ogfSytja innan um annað sæmilega heiibrigt fólk, sem er að ala upp böm og ætlar sér að þau verði heilbrigð og þjáist hvorki af berMum, flogaveiHii, kynsjúkdlómum eða séu brjái- uð, samkvæmt arfii hinnanýju foreldra, sem nú fara að skreyta íbúðarhverfi Keyk'ja- vikiur. Þjóðin lagði hart að sér að lasna við alla þessa sjúkdóma — berídar em nær hortfnh kynsjúkdómar, etf í tíma tekn- ir til læfcniniga, fást Iæknaðir, flogaveifci veit maður ekki um, og Iandið á yfirgnæfandi birgðir af fávitum. Eiginlega er Jóhanni Hatf- sitedn vorkun Iwað snartir hið síðastnefhda, hann þarf eMoi annað en líta ytfir feril Hokks sins síðustu 12 árin til að fullvissa sig um, að sigurgangan í ísHranzfcum fcosn- ingum gengur ekki krafta- verki næst, heldur er hrein- lega eins og mrarigur íslenzkra kjósenda sóu kandídatar frá Kleppi. Engan þarf að undra, þó að stjórnmálamaður á borð við Jóhann hljo{T1,‘ a<? notfæra sér þessa staðreynd og vilj a að þeim hópi, sem ætíð getur kosið flokkinni, aukist fýiligii og stærð. Það er ekki annað en sannleikur að engu máli skiptir hvaðan fylgiö kemur, ef það dugar til að halda fldkknum við völd og það skillur Jóhann allra manna bezt. Hitt gæti otrkað nokkurs tvímælds hve hollt það er þjóðinni í heild,, aö ailþingi samþykfcti að þessir aðilar sem annaðlwort af óheppni, kæruleysi eða öðm hafafeng- ið kynsjúkdóma, eru fæddir flogaveikir eða geðsjúkir, sé lraytft að ganga í hjónaband, Idfa innan um heilbrigt fólk, auka kyn sitt og margfald- ast. Þá má einnig draga í efa aö fólk með smitandi sjúk- dlóma fái lausan aðgang að heilbrigðu fólki eða geti sett sig niður meðial heilbrigðs fólks, bama og fjöiskyldna. Efllaust hafa flutningsmenn þessa glæpaííumvarps ein- hverja „vísindalega" skýringu á þessu. Þeir rnunu eiflaust leggja fram skýrslur um að undantekningar o.s.frv. verði athugaðar. Þé xnunu þeir og benda á aðrar jatfn pottþétt- ar afsakanir og það;, að eklri sé nauðsynlegt, að þetta fólk smiti, þótt það hafi smit. Geðveikin er eitt af vanda- málum vísindanna, jaifnvei geðveifcrailækna. Þeir játa sjálfir, að það sé algjörlega órainn.saitað hvemig geðveikt fólk bregðist við undir ein- hverjum óvenjulegum aðstæð- Framhald á 5. síðu. I í ! 4

x

Mánudagsblaðið

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Mánudagsblaðið
https://timarit.is/publication/313

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.