Tíminn - 23.09.1977, Qupperneq 21

Föstudagur 23. september 1977
21
INGI BJÖRN ALBERTSSON.-.fagnar marki slnu, sem tryggöi isiandi sigur (1:0) yfir N-trum i Laugardalsvellinum. Ingi Björn var þá þjöOhetja. NU hef-
ur veriö gerö ödrengileg aöför aö þessum knattspyrnumanni, sem hefur förnaö nær öilum frftimum sinum I þágu knattspyrnunnar.
Ósvífin aðför að
þremur landsliðsmönnum
Einhver ódrengilegasta og
öiþröttamannlegasta aöför, sem
hefur veriö gerö aö iþrötta-
mönnum, hefur nú veriö gerö i
einu dagblaöanna. Þessi aöför
er gerö aö þeim landsliösmönn-
um okkar, sem sáu sér ekki fært
aö fara meö landsiiöinu I knatt-
spyrnu til N-trlands, af per-
sónulegum ástæöum. Er þar um
aö ræöa þá Valsmennina Inga
Björn Albertsson, Guömund
Þorbjörnsson og Dýra Guö-
mundsson — og þeim er gefiö aö
sök aö svikjast viljandi undan
merkjum, og þeir hafi bundizt
samtökum um, aö hunza lands-
leikinn gegn N-trum meö þvi aö
gefa ekki kost á sér I iandsliöiö.
Blaðamaöurinn, Hallur
Simonarson hjá Dagblaöinu,
hefur skorið upp herör gegn
þessum þremur leikmönnum,
sem hafa eytt mestu af sinum
fritímum undanfarin ár í þágu
knattspyrnunnar, og fær aöstoð
við aðför sina. Blaðamaðurinn
leitaði til Jóns Péturssonar,
fyrrum bakvarðar Framliðsins
i knattspyrnu, og fær Jón til að
láta gamminn geisa — og þvilikt
rugl. Jón segir i viðtali við Dag-
blaðið: „Það hefur komið mér á
óvart sem fleirum þau forföll
sum, sem átt hafa sér staö I
sambandi við landsliöið nú. Ég
tel, aö leikmenn þurfi að hafa
mjög góða ástæöu til aö neita að
gefa kost á sér i landsliðiö. Ef
ástæður, sem leikmenn gefa,
þegar þeir segjast ekki geta
leikið með landsliðinu, eru ekki
fullnægjandi — beinlinis fyrir-
sláttur — og slik mál á KSI aö
kanna niður i kjölinn — þá á að
dæma slika leikmenn I keppnis-
bann frá landsliðinu, — lands-
leikjum — I eitt til tvö ár.
Þaö getur lika verið betra aö
leika án leikmanna, sem fara i
landsleiki með hálfum huga.
Leggja sig ekki alla fram i
þeim. Við slika menn hefur
landsliðið ekkert að gera.”
Og Jón heldur áfram og segir:
Peim er borið á brýn, að hafa komið sér undan að
leika með landsliðinu gegn N-írum i Belfast
GUÐMUNDUR ÞORBJöRNSSON...landsliösmiöherji, sést hér í bar áttu I landsleik. NU hefur veriö gerö ódrengileg aöför aö þessum knatt-
spyrnumanni, sem hefur fórnaö frfstundum sinum f þágu knattspyrn-unnar.
„Hér áður fyrr var talaö um að
ekki væri gert nóg fyrir leik-
menn landsliösins. Þeir töpuðu
beinlinis fé á því að leika I
landsliðinu. Nú er þvi ekki leng-
ur til að dreifa. Auk vinnutaps
fá leikmenn greidda dagpen-
inga, svo að fjárhagslegt tjón i
sambandi við landsleiki er ekki
lengur fyrir hendi. Þess vegna
er lika hægt fyrir KSt aö krefj-
ast meira”. Svo mörg eru orð
Jóns i viðtali við blaðamann
Dagblaðsins.
Aöur en við könnum málin
nánar, skulum við lita á fyrir-
sögnina á viðtalinu við Jón, sem
er hvorki meira né minna en 5
dálkar — hún er þannig: „Það á
að dæma slika leikmenn I
keppnisbann frá landsliöinu”.
En nú skulum við renna aftur
yfir viötaliö og ihuga þaö nánar.
Jón telur, að þaö sé fyrirsláttur,
aö leikmenn sjái sér ekki fært að
ferðast til útlanda með landslið-
inu, vegna persónulegra
ástæðna. Jón segir að „SLIK-
IR” leikmenn eigi skilyrðislaust
að fara i landsleikjabann.
Þarna tekur Jón stórt upp i sig.
Ef þessir, „SLIKIR MENN”,
eru Valsmennirnir þrir, þá er
hægtað fræða Jón um, að blaða-
maður Timans ræddi viö Jens
Sumarliðason, formann lands-
liðsnefndar, þegar landsliðið
var valið — og sagði Jens þá, aö
þeir Guðmundur og Ingi Björn
hefðu skyrt sin mál fyrir lands-
liðsnefndinni og landsliðsnefnd-
in hafi gert sér fullkomlega
ljóst, aö þeir ættu erfitt með að
fara til N-lrlands. „Þaö var
ekkert við þær skýringar að at-
huga”, sagði Jens. Þá er hægt
að benda blaðamanni Dagblaðs-
ins og Jóni á, að Dýri Guð-
mundsson er i prófum i
háskólanum, eins og Gisli
Torfason — og þvi miður gat
Dýri ekki látiö fresta þeim próf-
um.
Jón segir siðan, að það sé
betra að vera án leikmanna,
sem fara i landsleiki meö hálf-
um huga. Jón getur kannski
frætt menn um, hverjir þaö
væru, sem færu i landsleiki með
hálfum huga. Það væri fróðlegt
að vita þaö, þvi að það yrði þá
einsdæmi i heiminum.
Þá segir Jón að nú tapi leik-
menn ekki fé, við að ferðast með
landsliðinu, þar sem þeir fái
vinnutap greitt og einnig dag-
peninga. 1 þessu sambandi má
Framhald á bls. 20