Tíminn - 06.01.1978, Blaðsíða 11

Tíminn - 06.01.1978, Blaðsíða 11
Föstudagur 6. janúar 1978 ir )S atómaska handa Pólýnesíu styrjaldarárin, bæöi i bliðu og striöu. En þegar til kom, fór þvi fjarri, að um frjálst val væri aö tefla. De Gaulle hótaöi því opin- skátt, aö þær nýlendur, sem girntust frelsið, skyldu sæta hinum höröustu kostum efna- hagslega, og þessi hótun hreif — alls staðar nema i Guineu, þar sem Sekou Touré stóð af sér óttann og kviðann. I Pólýnesiu sáu kaupmenn og verzlunarmenn sér hag i þvi, að engin breyting yrði á stöðu eyjanna, og jafnvel i hópi þeirra, sem sögðust vilja stefna að sjálfstæði, voru menn, sem löttu þess, það gerðist svo brátt En frönsk yfirvöld töldu samt, að brugðizt gæti til beggja vona um úrslitin, og þess vegna lögðu þau bann við þvi, að Pouvanaa o Oopa fengi að tala i útvarp. Það var sérstaklega áhrifarikt, þar sem fólkiðbjó dreift um margar eyjar og foringi sjálfstæðis- hreyfingarinnar átti þess engan kost að ná eyrum fólks, þegar honum var bannaður aðgangur að útvarpi. Atkvæðagreiðslan á Kyrra- hafseyjunum var ekki fyrr um garð gengin en Pouvanaa o Oopa var handtekinn, borinn þeim sökum að hafa undirbúið vopnaða uppreisn. bær sakar- giftir voru án efa upplognar. Lagagrein, er kvað svo á, að þingmenn skyldu njóta friðhelgi nema þeir væru staðnir að svik- ráöum var vikið til hliðar. Pouvanaa var gripinn, er hann kom út úr húsi sinu með fullkomlega friðsamlegum hætti, og var umsvifalaust dæmdur i átta ára fangelsi, er hann auk þess skyldi afplána i Frakklandi. Þar við bættist svo fimmtán ára útlegð, er seinna var stytt nokkuð. Hvers vegna var gripið til þessara hrottalegu aðfara? Gat nýlenduveldið ekki látið sér nægja þann sigur, er það hafði unnið i þjóðaratkvæðagreiðsl- unni? Svarið kom, þegar de Gaulle fór að koma sniði á hug- myndir sinar um kjarnorku- vopnabúnaðinn. Moruroa- eyjaklasinn er 150 sjómilur suðaustur af Tahiti, og þar áttu megintilraunirnar með kjarn- orkusprengingarnar að fara fram. Þessu mótmæltu Pólýnesar svo að segja einróma, einnig þeir, sem trúðu mest á de Gaulle. Þegar Frakk- ar staðhæfðu að tilraunaspreng ingarnar væru með öllu hættu- lausar, fannst Pólýnesum furðu gegna, að til þeirra skyldi þá ekki stofnað heima i Frakklandi. A þvi fékkst engin skýring. Franska rikisstjórnin endurtók aðeins i sibylju, að til- raunir yrðu aðeins gerðar, þegar norðan vindar væru eindregnir á hafinu, og engar eyjar væru i nánd viö Moruroa i suðri. En engir vissu betur en Pólýnesar sjálfir, að norðlæg átt er svo til aldrei á þessum slóðum. Þegar de Gaulle kom sjálfur á vettvang til þess að fylgjast með fyrstu tilrauninni, var lika suðlæg átt. De Gaulle var óþolinmóður. Hernaðaryfir- völdin voru smeyk um, að þau gerðu hinum tigna gesti gramt i geði, ef tilraunin drægist, og þess vegna ákváðu þau að láta skeika að sköpuðu, og horfa ekki i það, þótt vindur stæði beint á byggðar eyjar. Onnur röksemdin, sem Frakkar gripu til, þegar andúð á tilraunasprengingunum magnaðist, var sú, að eyjarnar myndu hafa mikinn fjárhags- legan ávinning af þeim. Flug- völlum var lofað, vegum og mörgum mannvirkjum öðrum. Veltan hjá kaupmönnum óx lika og kaupið hækkaði, þvi að nú voru komnir til eyjanna tiu þúsund hermenn og tæknimenn með föruneyti sinu. En þingi eyjaskeggja þótti ávinningurinn tvisýnn. Umdeilanlegt var, hvort fólk hefði yfirleitt rýmri fjárráð en áður, þvi að verðlag hækkaði einnig, en hitt duldist engum, að margs konar spilling gróf um sig. Vændi varð al- gengt, ofbeldisverk og skemmdarverk komu til sög- unnar. Veröldin hafði varla neinar spurnir af þeirri kúgun, sem þetta varnarlausa samfélag úti á Kyrrahafi var beitt. Margir einstaklingar reyndu þó að vekja athygli á þvi, og rikis- stjórnir á Nýja-Sjálandi og i Astraliu báru fram mótmæli sin. Árið 1972 var loks farið að renna upp fyrir fleiri en áður, hvað gerzt hafði á þessum slóöum. Seglbátum var haldið til Moruróa þeirra erinda að neyða Frakka til þess að hætta við kjarnorkusprengin'arnar. Ný-Sjálendingurinn Maurice Shadbolt var i einum slikum báti. Hann skrifaöi skáldsögu, Hættulegar slóðir, sem er frem- ur sálfræðileg greining á fólki á eyjunum en pólitisk saga, og fjallar um margvislega árekstra. Miklu veigameiri er bók þeirra Bengts Danielssons og konu hans, er vitnað var til i upphafi. Þaö er ákærubók, full af biturri kaldhæðni, og dregin mjög skörp mynd af þvi, sem leitt hefur veriö yfir eyjarnar. Þetta er lika varnarrit fyrir fólk, sem veitist erfitt að láta rödd sina heyrast i veröldinni og gera þjóðum heims grein fyrir þvi, hvað það verður aö þola. Sjálfir hafa Frakkar með öllu daufheyrzt við bænum og kröf- um Pólýnesiumanna, og þeir virðast láta sig einu gilda, hvaða örlög biða þeirra. Meðal örfárra vina i Frakklandi, svokölluðu móðurlandi, má þó nefna einn mikils metinn mann, Jean-Jaques Servan-Schreiber, en honum var sem kunnugt er vikið úr frönsku rikisstjórninni, þegar Giscard d’Estaing ákvað að halda fast við kjarnorku- vopnapólitik de Gaulles. 1 sam- ræmi við þetta kölluðu Daniels- sonshjónin yfir sig reiði franskra yfirvalda með bók sinni, og var reynt að gera þau landræk frá Tahiti. Við bókarlok er vikið að þvi, að betri tið kunni að biða Pólýnesiu vegna væntanlegs sigurs vinstriflokkanna i Frakklandi i næstu kosningum. En nú hefur þar komið babb i bátinn. Aftur hafa skipazt svo veður i lofti, að tvisýn eru úrslit frönsku kosninganna. Þar að auki er alls ekki einsýnt, hvað ný rikisstjórn i Frakklandi gerði, ef til hennar kasta kæmi. Raunar hefur sósialistaflokkur- inn afnám allra nýlendna á stefnuskrá sinni. En ógæfa Pólýnesiu er sú, að nú hefur tvö hundruð milna landhelgi gert eyjarnar eftirsóknarverðari en áður. Þar getur verið olia á hafsbotni, og auk þess málmgrýti og önnur verðmæti, er iðjuhöldar og þeirra samtök ágirnast. Þess vegna er mjög hætt viö þvi, að Pólýnesia verði enn um hrið, ef til vill lengi enn, meðal tiltölulega fárra nýlendna, sem eftir eru i heim- inum. Hið glæsilega bókasafn og lestrarsalur f húsi verkfræöi- og raunvisindadeildar við Hjarðarhaga var fjármagnað með fé happdrættis Háskólans. Happdrætti Háskólans: Heildarverðmæti vinninga 1978 rúml. 3.1 milljarðar JS — Vinningshlutfall í happ- drætti Háskóla Islands mun vera hið hæsta sem gerist eða hvorki meira né minna en 70% miðað við að happdrættismiöar seljist upp meö öllu á árinu. Meðal helztu breytinga sem verða á happdrætti háskólans á árinu 1978 er aö bætt er við niu 5 milljón krórta vinningum, vinn- ingar aö upphæö 2 milljónir, ein milljón og hálf milljón veröa helmingi fleiri en i fyrra Lægstu vinningar á árinu veröa 15 þúsund krónur i stað 10 þús. og hæstu vinningar veröa í desembermán- uði og júni. Verð hvers miða hækkar í kr. 700 úr kr. 500 og heildarverðmæti vinninga miöaö við að allir miðar seljist verður rúmlega 3.1 millj- arðar. A fjárlögum fyrir árið 1978 er gert ráð fyrir því að 337 milljón króna hagnaður veröi af rekstri Happdrættis Háskóla lslands á árinu. Af þessum hagnaði er ráö- gertaö 57milljónir króna renni til tramkvæmda á vegun rann- sóknastofnana atvinnuveganna, en 280 milljónir króna til fram- kvæmda Háskólans sjálfs. Samkvæmt nýlegri áætlun varö heildarhagnaður af rekstri happ- drættis Háskólans á siðastliðnu ári um 290 milljónir króna og verðmæti seldra happdrættis- miða rúmlega einn og hálfur milljaröur. A þessu ári er gert ráö fyrir þvi að happdrættismiöar verði seldir fyrir sem næst einn milljarö og 770 milljónir króna. Auglýsið í TÍMANUM Sýning á verkum Hall- dórs Hermannssonar — í tilefni aldarafmælis 1 dag 6. janúar á aldarafmæli Halldórs Hermannssonar, hefst á vegum Landsbókasafns í anddyri Safnahússins við Hverfisgötu sýning á verkum hans, en Halldór vann sem kunnugt er þrekvirki á sviði islenzkrar bókfræði meö samningu og útgáfu skránna um Fiske-safnið svonefnda í bóka- safni Cornell-háskóla i Iþöku I Bandar ikjunum. En þaö er mesta safn islenzkra rita og rita varöandi ísland i Norður-Am- eriku. Með ritgeröum þeim um fjölbreytt efni, er hann birti um áratugaskeiö i safnverkinu Is- landica, og greinum, er prentaða r voru i ýmsum erlendum timarit- um, vann hann ásamt meö bóka- skránum ómetanlegt kynningar- starf, svo að óvist er, að annar maður hafi fyrr eða siöar lagt I þeim efnum drýgra af mörkum. Þótt Halldór starfaði alla ævi erlendis, ritaöi hann margt á Is- lenzku og sendi oft hingaö heim þarfar hugvekjur um ýmis menn- ingarmál. Sýning á verkum Halldórs Hermannssonar mun standa út janúarmánuö virka daga kl. 9-19 nema laugardaga kl. 9-16. (Frétt frá Landsbókasafni ts- lands) Dr. Halldór Hermannsson. Eftir Málverki Halldórs Péturssonar.

x

Tíminn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tíminn
https://timarit.is/publication/50

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.