Tíminn - 11.01.1978, Blaðsíða 5

Miðvikudagur 11. janúar 1978
Uiíllil'
5
á víðavangi
Tekur í
hnúkana
Það lætur váiega I Morgun-
blaðinu um þessar mundir.
Annars vegar hafa ritstjdrar
blaðsins gert sér það ljdst að
sundrungin f forystuliði Sjálf-
stæðisflokksins er komin á all-
alvarlegt stig, og hins vegar
hefur það runnið upp fyrir
þeim að hinn hægrisinnaði
árdður háværra nýkrata er
farinn að hafa einhver áhrif á
lausafylgi það sem f sfðustu
kosningum þjappaði sér um
framboð Sjálfstæðismanna,
ekki sízt i höfuðborginni.
1 sunnudagsblaði Morgun-
blaðsins fjallar leiöarinn um
lýðskrumara þá sem nú eru
hvað háværastir I opinberum
umræðum á landi hér. Margt
er vel sagt og réttilega I leiö-
aranum, enda greinilegt að
leiðarahöfundi er að vonum
mikið niðri fyrir. Hann bendir
m.a. á ýmis óæskileg og skað-
leg áhrif óðaverðbólgunnar á
efnahags- og þjóðlif íslend-
inga og segir siðan:
Að valda
öngþveiti
,,En einhver alvarlegustu
áhrif hennar eru þau, að hún
hefur skapað jaröveg fyrir
lýðskrumara. Hitlar og
Mússdlinf komust til valda f
Þýzkalandi og á Italfu fyrr á
þessari öld vegna þess, að
slfkt öngþveiti og upplausnar-
ástand hafði skapast I löndum
þeirra, að almenningur féll
fyrir þvf lýðskrumi, sem þeir
höfðu uppi. Hinir „sterku”
menn með einföldu lausnirnar
á fldknum vandamálum töl-
uðu upp f eyrun á fdlki, sem
lagði við hlustir með hinum
hörmulegustu afleiöingum.”
Um lýðskrumara segir
Morgunblaðið sfðan og rétti-
lega:
„Þessir lýðskrumarar láta
mikið að sér kveöa. Þeir boða
einfaldar og ddýrar lausnir á
þeim vandamálum sem Is-
lendingar eiga við að etja og
að sjálfsögðu lausnir, sem
engum sársauka valda hjá
nokkrum manni. Þeir tala upp
f eyrun á fdlki á þann veg, sem
þeir telja sér henta. Þeir tala
eins og vindurinn blæs hverju
sinni. Þeir eru eins og vind-
hanar, sem sveiflast til eftir
vindáttinni. Þeir skrifa f blöð,
láta til sfn taka f stjdrnmála-
baráttunni, ráðast á það, sem
fyrir er og slá um sig með ein-
földum staðhæfingum.”
Tímabærar
viðvaranir
Ljdst er af forystugrein
Morgunblaðsins I gær að leiö-
arahöfundi var meira niðri
fyrir en hin hörðu orð sunnu-
dagsleiðarans báru vitni um,
og herðir hann nú mjög á um-
mælum sinum. Það er rétt að
það komi greinilega fram aö
undir flest ummæli Morgun-
blaðsins um lýðskrumara i
þessum tveimur forystugrein-
um ber eindregið að taka og
fagna þessum timabæru við-
vörunum blaðsins.
Þessi stuöningur við um-
mæli leiðarahöfundar Morg-
unblaðsins breytist ekkert út
af fyrir sig, þdtt vitaö sé með
sannindum að ástæða ummæl-
anna er annars vegar innri
vandi Sjálfstæðismanna og
hins vegar dtti þeirra um það
að lýöskrumarar úr rööum
krata muni teygja til sfn eitt-
hvaðaf fyrra fylgi Sjálfstæöis-
flokksins.
Þrífast á
hinu
neikvæða
1 leiðara Morgunblaösins I
gær segir m.a.:
„Þau merki spillingar, sem
fram hafa komiö undanfarin
misseri, eru einnig kærkomin
lýðskrumurum. Þeir þrffast á
hinu neikvæða, á dgæfu og
dförum annarra. Lýðskrum-
ararnir hafa ekki notað saka-
málin og svikamálin, sem upp
hafa komið undanfarin miss-
eri til þess að leggja áherzlu á
siðferðilega endurreisn eða
jákvæða uppbyggingu eða þær
úrbætur, sem gera má á þjdð-
felagi okkar til þess að draga
úr slfkri spillingu. Þvert á
mdti. Þeir hafa notað þessi
s.aka- og svikamál til þess að
rffa niður og selja blöð. Þeir
hafa gert dgæfu fdlks að sölu-
vöru og höfða til þeirra nei-
kvæðu þátta I skapgerð sumra
manna að hlakka yfir dförum
annarra. Þeir hafa notað
saka-og svikamálin til þess að
grafa undan trausti almenn-
ings á helztu stofnunum hins
Islenzka samfélags, f stað þess
að leggja áherzlu á jákvæða
uppbyggingu þeirra stofnana
frammi fyrir nýjum við-
horfum.”
Undir þessi orð ber eindreg-
ið að taka, og má reyndar
bæta þvf við að einhvern tfma
hefðu einhverjir Sjálfstæðis-
menn sagt eitthvaö ef þesst
orð hefðu upphaflega birzt I
Timanum. Er eftir aö sjá hvað
þeir hinir sömu segja nú um
Morgunblaðið.
Hamast
á bændum
Það er alveg greinilegt að
það hefur gengiö fram af leiö-
arahöfundi Morgunblaösins að
fylgjast með þeim umræöum
sem oröið hafa undan farna
mánuði um landbúnaöarmál-
in, og var tfmi til kominn aö
barniö fyndi til bragðsins. Um
þau efni segir Morgunblaðið I
gær:
„Ein stétt landsins hefur
orðið sérstaklega fyrir
barðinu á þessum vindhönum,
en þaö eru bændur. Bændur
framleiða helztu neyzluvöru
almennings og lýðskrumarar
vita dsköp vel, að neytendur á
þéttbýlissvæöum eru viö-
kvæmir fyrir veröhækkunum
á landbúnaðarvörum. Þeir
vita lfka, að bændur eru miklu
fámennari heldur en neytend-
ur I þéttbýli. Þess vegna ham-
ast þeir við að ala á tortryggni
milli bænda og neytenda f
þéttbýli. Alls staðar i heimin-
um er landbúnaður atvinnu-
grein, sem býr við mjög flókið
kerfi I verðlagsmálum, en lýð-
skrumararnir láta svo sem
þaö sé aðeins hér á íslandi,
sem slfkt kerfi sé við lýði og
reyna að telja fdlki trú um, að
hin fldknu vandamál landbún-
aðarins sé hægt að leysa helzt
með þvf að leggja niður allan
landbúnaö á tslandi og verða
öðrum þjdðum háðar um inn-
flutning á þessum helztu mat-
vælum landsmanna. Svo ein-
falt er málið ekki, en það kem-
ur vindhönum og kraftaverka-
mönnum ekki viö”.
Þetta er einfaldlega hárrétt
hjá Morgunblaöinu, og mætti
kveða þessa vfsu oftar.
í glerhúsum
Undir lok leiðara sins færist
leiðarahöfundur Morgun-
blaðsins enn f aukana, og enn
hefur hann lög að mæla:
„Loks er það sérkenni á
málflutningiog vinnubrögðum
lýðskrumara, að þeir gera
heiftarlegar persdnulegar
árásir á einstaklinga og þá aö-
ila, sem standa fyrir ábyrgð
og sanngirni og jákvæðum
viðhorfum. Þjdðmálaum-
ræður á Islandi voru á gdðri
leið með að losna við þá per-
sdnulegu rætni, sem f áratugi
hafði einkennt þessar umræð-
ur, en nú hafa lýöskrumarar
tekið hana upp á ný. Þeir vita
sem er, að þeir eiga engan leik
á borði I málefnalegum um-
ræðum, þar sem vfðsýni og
sanngirni rfkir. Þess vegna
grípa þeir til þess ráðs, að
gera persónulegar og rætnar
árásirá einstaklinga f von um,
að einhverjirhafiánægju af að
hlusta á slikt og lesa slikan
þvætting.
Þessir niðurrifsmenn setja
blett á þjdðlff okkar. Þeir eitra
andrúmsloftið og þeir þrffast
þvf aöeins, að fdlk leggi við
hlustir. Við þurfum að losna
við þá spiliingu, sem nú rföur
bersýnilega húsum f okkar
landi. En við þurfum lfka að
setja lýöskrumarana á sinn
bás. Af þvf yrði mikil hreins-
un. Sumir þeirra eiga heima I
glerhúsum.”
Af eðlilegum og augljósum
ástæðum telur Timinn sjaldan
tilefni til að fagna málflutn-
ingi þeirra Morgunblaðs-
manna. En þegar svo ber viö
að Morgunblaðið birtir leiðara
eins og sl. sunnudag og i gær
þá er skylt að taka eindregið
undir.
JS
frleg-
I þau,
uppi. Hinir 'sKrumarar lala mfkið áó gengur. Óðaverðbólgan
„sterku" menn með ein- sér kveða. Þeir boða ein- hér hefur skapað jarðveg

Visum lýð-
skrumurum á bug
földu lausnirnar á flóknum faldar og ódýrar lausnir á fyrir lýðskrumara og þeir
vandamálum töluðu upp í þeim vandamálum, sem ls- eru og hafa verið utn skeiö
engud
leystI
vandJ
innaií
innail
strikil
gera f
að vj
um i
sem j
fólkiJ
lokuif
starffl
ábyrf
hával
þrauf
semi
Niðurrifsstarf-
semi lýðskrumara
^eír lýðskrumarar — vind- stofnana frammi fyrir nýjum
hanar — kraftaverkamenn — viðhorfum.
Akveðið í dag hver hlýtur
bókmenntaverðlaun
N or ðurlandar áðs
Hugsjónir og
fyrirsagnir
Dómnefndin sem ákveður bók-
menntaverðlaun Norðurlanda-
ráðs, kemur saman til fundar i
Kaupmannahöfni dag. Að fundin-
um loknum verður tilkynnt hver
hlýtur bókmenntaverðlaunin
1978. Verðlaunin nema nú 75 þús-
und dönskum krinum. Þau verða
afhent 19. febrúar i Osló, þar sem
26. þing Noröurlandaráðs veröur
haldið.
Eftirtalin verk voru tilnefnd
fyrir úthlutun bókmenntaverð-
launanna að þessu sinni:
Danmörk: Elsa Gress: Sala-
mander (skáldsaga 1977) Tage.
Skou-Hansen: Den harde frugt
(skáldsaga 1977). Finnland: Ralf
Nordgren: Det har aldrig hSnt
(skáldsaga 1976) Pentti Saari-
koski: Dansgolvet pa berget
(ljóð 1977) Island: Thor Vil-
hjálmsson: Mánasigð (skáldsaga
1976) Tryggvi Emilsson: Fátækt
fólk (sjálfsævisagá 1976) Noreg-
ur: Kjartan Flögstad: Dalen
Portland (skáldsaga 1977) Stein
Mehren: Det trettende stjerne-
bilde (ljóð 1977) Sviþjóð: Elsa
Grave: Slutförbannelser (ljóð
1977) Sara Lidman: Din tjanare
hör (skáldsaga 1977)
1 dómnefndinni eiga sæti eftir-
taldir menn:
Danmörk: Torben Broström,
lektor, Mogens Brönsted, próf-
essor. F.J. Billeskov Jansen,
prófessor (varamaöur). Finn-
landi: Kai Laitinen, fil. dr., Sven
Willner, rithöfundur, Irmeli Ni-
emi, prófessor (varamaður) Ing-
mar Svedberg, ritstjóri. Island:
Njörður P. Njarðvik, lektor (for-
maður) Hjörtur Pálsson, dag-
skrárstjóri, Andrés Björnsson,
útvarpsstjóri (varamaður) Nor-
egur: Arne Hannevik, dr. philos.,
Leif Mæhle, prófessor, Odd
Solumsmoen, bókmenntagagn-
rýnandi (varamaður) Sviþjóð:
Petter Bergman, rithöfundur,
Per Olof Sundman, rithöfúndur,
Ake Leander, ritstjóri (varamaö-
ur)
Þeir eru gamansamir (?)
blaðamennirnir viö blað vort
Tlmann. Þegar ég hef rakið
þeim margvlsleg umsvif I skóla-
og öðrum menningarmálum á
liönu ári og sagt frá fyrir-
hugaöri lagasetningu og bygg-
ingaráformum upp á nokkra
milljarða á þvl næsta, þá velja
þeir frásögn minni að yfirskrift
og einkunnarorðum: „SAM-
DRATTUR ER FÖGUR HUG-
SJÖN-------.”!!! Nafngjöfin er
þó ekki með öllu tilefnislaus, þvl
I niöurlagsorðum sagði ég I hálf-
kæringi: „Nú er mikiö talað um
samdráttlumsvifum rlkisins og
er það fögur hugsjón, ekki síst
með fámennri þjóð þar sem llf
liggur við að yfirbyggja ekki
skútuna. Þetta má þó aldrei
veröa á kostnaö þeirrar þjón-
ustu sem þegnarnir mega hvaö
slst án vera.”
Þaö er samt sem áöur meö
öllu fráleitt aö meöhöndla þessi
ummæli á þann hátt, sem gert
er I fyrirsögn blaösins. Þetta er
lika dálltið grátt gaman I minn
garö vegna þess aö ég læt ekkert
tækifæri ónotaö til þess aö vara
viö þvl óskilgreinda sparnaöar-
Vilhjálmur Hjálmarsson.
og samdráttarrausi sem nú er
svo mjög í hávegum haft.
Ég held nú samt aö fyrra met
Tlmans I hrekkjum viö undir-
ritaöan standi óhaggaö! En þaö
var sett hér um áriöþegar ég
haföi skrifaö eftirmæli um lát-
inn sveitunga minn og sent blaö-
inu. Tlminn tók þau fyrir ritdóm
og gaf þeim heitiö „Múlaþing”!
Vilhjálmur Hjálmarsson
Sendibifreið af gerðinni Hanomag Henzel
F 46 model 1972 burðarþol um 3.1 tonn.
Nánari upplýsingar um bifreiðina veitir
Kristján Halldórsson verkstióri i sima
10020.
Osta- og smjörsalan s.f.
Snorrabraut 54
Reykjavik