Tíminn - 01.03.1978, Page 8

8
Miðvikudagur 1. marz 1978
(jf Útboð
Tilboð óskast i gatnagerðjagningu holræsa og vatnsiagna
i nýtt hverti i Seljahverfi i Reykjavik.
Útboðsgögn eru afhent á skrifstofu vorri Frikirkjuveg 3
Reykjavik gegn 10 þús. kr. skilatryggingu.
Tilboðin verða opnuð á sama stað þriðjudaginn 14. marz
1978 kl. 11 f.h.
INNKAUPASTOFNUN REYK)AVÍKURBORGAR
Fríki'kiuvcqi 3 -- S'm' 25800 .
0
Leiklistarskóli Islands
hefur ákveðið að gefa tveimur leikurum kost á endur-
menntun viö skóiann vcturinn 1978-1979.
Gert er ráð fyrir námstima sem sé minnst ein önn (um tiu
vikur) og mest eitt skólaár (1. sept-15. mai).
Kennsla fer fram á timabilinu 8,30-19, fimm daga vikunn-
ar.
Upplýsingar og umsóknareyðublöð liggja frammi á skrif-
stofu skólans að Lækjargötu 14b simi 2-50-20. Umsóknir
verða að hafa borizt skrifstofu skólans fyrir 11. april n.k.
Skólastjóri
Húseignin Túngata 14
(Hallveigarstaðir)
er til sölu náist samningar um söluverð og
greiðslukjör.
Allar upplýsingar gefnar á skrifstofu vorri
en ekki simleiðis.
Lögmannsstofan
Bergstaðastræti 14
Páll S. Pálsson hrl.
Stefán Pálsson hdl.
Páll Arnór Pálsson hdl.
Leiklistarskóli íslands
auglýsir inntöku nýrra nemenda sem
hefja nám haustið 1978.
Ekki verða teknir inn fleiri en átta nemendur. Umsóknar-
eyðublöð ásamt upplýsingum um inntökuna og námið i
skólanum liggja frammi á skrifstofu skólans að Lækjar-
götu 14b, simi 2-50-20. Skrifstofa skólans er opin frá kl. 9-
17.
Hægt er að fá öll gögn send i pósti ef óskaö er.
Umsóknir veröa að hafa borizt skrifstofu skólans fyrir 11.
april n.k.
Skólastjóri.
Bókaverzlun Snæbjaraar
h HAFNARSTRÆTI 4 OG HAFNARSTRÆTI 9

Ritari
Landbúnaðarráðuneytið óskar eftir að
ráða ritara.
Góð vélritunarkunnátta nauðsynleg.
Umsóknir sendist landbúnaðarráðuneyt-
inu fyrir 8. marz n.k.
Jón Pétursson frá Egilsstöðum héraðsdýralæknir
og_formaður D.í.
„Hentu í mig
hamrinum’ ’
Athugasemd. við blaðagrein
Jón Kristjánsson frá Kjörs-
eyri ritar uppundir heilsiðu i
Morgunblaðið s.l. fimmtudag.
Hann gerir athugasemdir við
sjónvarpsviðtal Ómars Ragn-
arssonar fréttamanns við mig
25. jan. sl. Við lestur greinarinn-
ar kom mér i hug brandari
kaffibrúsakarlanna, að sjálf-
sögðu úr sjónvarpinu „hentu i
mig hamrinum”.
Hér skal engum hamri hent,
heldur tekiö eins mjúkum hönd-
um og tækar eru þegar á annað
borð er svarað blaðagrein rit-
aðri i 19. aldar stil.
Jón Kristjánsson frá Kjörs-
eyri er sérhæfður aðstoðarmað-
ur Sauðfjárveikivarna. Mér
þykir rétt að geta þessa i for-
mála, þar sem þetta kemur
hvergi fram i grein Jóns frá
Kjörseyri.
í sjónvarpsviðtalinu gat ég
þess að Suðf járveikivarnir
hefðu gert stórkostlega hluti er
tókst að útrýma mæðiveikinni.
Ab mæðiveikinni lagðri að
velli er lokið ákveðnum og stór-
merkum kafla i sögu Sauðfjár-
veikivarna.
Nú verðum viö að endurmeta
vigstöðuna, vegna þess að,
varnarlina á varnarlínu ofan
hafa ekki megnað að hefta út-
breiðslu garnaveiki og fleiri
smitsjúkdóma i sauðfé.
Ég vil endurmeta stöðuna á
eftirfarandi hátt:
1. Viö leggjum niður þær varn-
arlinur hvar við sannanlega
höfum sömu sjúkdóma báð-
um megin linu (Hér er ei ver-
ið að tala um aö leggja niður
allar varnarlinur á Islandi)
Þessar girðingar á að rifa,
fjarlægja hvern virspotta
vegna þess að ónýtar girðing-
ar eru hættulegar skepnum.
Vel má vera að einstakir
bændur, sveitafélög eða upp-
rekstrarfélög hafi áhuga á að
halda þessum girðingum við.
Þá má afhenda þeim girðing-
arnar með þeim skilyrðum,
að þeim veröi vel við haldið.
2. Af fenginni reynslu af mæði-
veiki og þýðingu Vestfjarða
og öræfa á fjárskiptaárunum
má aldrei leggja niður girð-
ingu úr Gilsfirði í Bitrufjörð,
sama hvað liður útbreiðslu
garnaveiki á Vestfjörðum.
(Þessi girðing er 12 km long,
skyldi henni hafa verið við
haldið s.l. sumar?). Einangr-
un öræfa hefur verið rofin en
pipuhlið við brýrnar
(Hornaf j.fljót, Jökulsá á
Breiðamerkursandi, Skeið-
ará, Sandgigjukvisl) ættu að
þjóna sama tilgangi. Þessar
girðingar eru svo ódýrar, að
þar að auki má nota fé til að
halda uppi stööugum áróðri
fyrir mikilvægi þeirra, þvi án
skilnings fólksins i landinu
eru þessar giröingar sem aðr-
ar litils virði.
3. Það á að bólusetja allt fé i
þeim héruðum sem garna-
veiki hefur verið staðfest. Það
kemur jafnvel til mála að
bólusetja hverja einustu kind
i landinugegn garnaveiki þar
sem bólusetning er einasta
vörnin gegn veikinni. Reglu-
gerð um bólusetningu gegn
garnaveiki ber að fylgja fasí
eftir.
4. Það á aö leggja niður sauð-
fjárveikivarnir, i þvi formi
sem þær eru i dag og fela yfir-
dýralæknisembættinu þessi
störf. Það á að leggja niður
Sauðfjársjúkdómanefnd og
þaðá aðsegja uppsérhæfðum
aðstoðarmönnum Sauðfjár-
veikivarna smátt og smátt, i
stað þeirraeiga að koma sér-
menntaðir dýralæknar, sem
jafnframt gætu tekið á vanda-
málum, sem i dag valda
islenzkum bændum stjórtjóni.
Þarna á ég við garnaeitrun
(öðrum nöfnum nefnt tún-
veiki, flosnýrnaveiki) tann-
los, lungnapest og smitandi
fósturlát i kindum. Siðast en
ekki sízt vil ég nefna riðu i
sauðfé. Ég er ekki að gera lít-
ið úr starfi yfirdýralæknis Dr.
Páls A. Pálssonar við Til-
raunastöðina að Keldum, ekki
heldur að gera litið úr starfi
annarra starfemanna á Til-
raunastöðinni, en betur má
gera. Tilraunastöðin þarf að
eignast traust héraðsdýra-
' læknanna, og dýralæknárnir
þurfa svo sannarlega á sam-
starfinu að halda, hér er eng-
inn dýralæknaháskóii og f leiri
sérmenntaðir dýralæknar að
Keldum myndi gera það að
verkum, að fleiri sýni kæmu
inn til Tilraunastöðvarinnar
frá dýralæknum, vegna þess
að svörin bærust fyrr til
þeirra og þannig yrðu dýra-
læknarnir virkari og hæfari til
að gegna sinum störfum. Þar
á meðal i baráttunni við smit-
sjúkdóma i sauðfé. í dag eru
24 héraðsdýralæknar á land-
inu en þeir voru 6 árið 1937.
Þessar tölur einar sýna
hvernig viðhorfin hafa
breytzt. Þær sýna hvers
vegna þurfti að skipa ófag-
lærða menn i Sauðfjúrsjúk-
dómanefnd. Þó ég segi
„þurfti að skipa” er ég ekki á
nokkurn hátt að tala illa um
þá menn, sem hafa gengt
störfum i Sauðfjársjúkdóma-
nefnd.
5. Um sparnað má það segja að
hver kilómetri girðingar,
sem hægt er að leggja niður
hlýtur a.m.k. að gefa mögu-
leika á betra viðhaldi þeirra
girðinga.sem eiga að standa.
1 sjónvarpsviðtalinu tók ég
þaö fram að það sem ég segði
væru minar skoðanir en ekki
skoðanir annarra dýralækna.
Ég hefi hingað til reynt i minu
lifi og starfi, að koma til dyr-
anna eins og ég er klæddur.
Þess vegna hvarflaði það ekki
að mér að mótmæla kynningu
sjónvarpsins þegar ég var
kynntur sem héraðsdýralæknir
á Egilsstöðum og formaður K.í.
Líklegast hefði verið einfaldara
að biðja um kynningu eitthvað á
þessa leið: „Ómar Ragnarsson
talar við Jón Pétursson frá
Egilsstöðum”.
Þá hafði Ómar Ragnarsson
fréttamaður óskað eftir að ég
kæmi fram i „Kastljósi” og
ræddi um þessi mál við fulltrúa
Sauðfjárveikivarna, hvað ég
svo gjarnan vildi, þþ ekki væri
tíl annarsen að leiðrétta þessa
missögn mina. Er til kom gafst
ekkert tækifæri, þar eð, enginn
fulitrúi frá Sauðfjárveikivörn-
um gaf kost á sér i „Kastljós”.
(Lfklega er ég einhver ný sauð-
fjárpest).
Er útséð varð um að ekkert
yrði úr „Kastljósinu” óskaði ég
eftir þvi við Emil Björnsson,
fréttastjóra sjónvarps, að fá að
koma með leiðréttingu orða
minna, var mér neitað um það
vegna strangra regla sjón-
varpsins, þótt fréttastjóri hefði
fullan skilning á málaleitan
minni.
En það sem ég meinti var
þetta: „Það þjónar engum til-
gangi að fara um allt Snæfells-
nes og skoða 30 þúsund fjár og
taka siðan blóðprufur af 7—800
kindum, þaðá baraaðbólusetja
þær kindur sem eru óbólusettar.
Ég get á engan hátt skilið
hvað Jón frá Kjörseyri meinar
með skrifum sinum um árás
mina á Sigurð Sigurðarson
dýralækni, sem ég nefndi ekki á
nafn i viðtalinu. Ef til vill er
þetta bara aðferð Jóns frá
Kjörseyri til að lofsyngja ein-
hvern dýralækni, að gerðri til-
raun til að draga formann D.í.
og dýralækna almennt niður i
skitinn.
Var ekki nóg að draga mig
■einan niður i svaðið, ég gaf ekki
tílefni tíl annars, samanber við-
talið: „Ég mundi nú kannski
frekar segja mina skoðun, ég
þori ekkert að segja fyrir hina”.
Að endingu spyr ég Jón frá
Kjörseyri, sérhæfðan rannsókn-
armann Sauðfjárveikivarna,
hvaða leyfi hann hafi til að tala
fyrir munn bænda þegar hann
endar grein sina á þennan veg:
„Bændur landsins ætlast til þess
af þjóni sinum J.P. að hann
hugsi betur mál sitt áður en
hann kemur i sjónvarpið næst”.
Ekki er Jón frá Kjörseyri
bóndi? Jón frá Kjörseyri mætti
gjarnan fylgja fordæmi minu,
þar sem ég lét mér nægja að
tala fyrir mig einan.
Þess vegna er spurning hver
sé meiningin með þvi aö marg-
nudda islenzkri dýralæknastétt
og Dýralæknafélagi íslands upp
úr persónulegum skoðunum og
mismælum minum.
3* EB-SBE
Ritstjórn, skrifstofa og afgrelðsla