Tíminn - 30.11.1978, Qupperneq 8

Tíminn - 30.11.1978, Qupperneq 8
8 Fimmtudagur 30. nóvember 1978 á víðavangi Borgarastyrjöld í Reykjavík Um hverja hugsa þeir helst sem þessum aftgeröum stjórna? Aö minnsta kosti ekki aldraft fólk eða kon- ur, sem þurfa aft ferftast um meft barnavagna. A þaft fólk kannski bara aft bifta innandyra þar til snjóa leysir? Magnús Kjartansson fyrrv. ráftherra ritar I gær dagskrár- grein i Þjóftviijann og tekur þar fyrir mál sem vissulega er þess vertaftþvisé meirigaumur gef- inn en gert er, þ.e. umferft gang- andi vegfarenda en engu er lik- ara en þeir séu nær réttiausir I umferftinni jafnvel allt aft þvi réttdræpir. Magnús segir fyrst frá þvi aft hann þurfti fyrir nokkrum dögum aft bregfta sér bæjarleift innan borgarinnar. Pantafti hann i þvi skyni leigubil en leiftin út aft bilnum var nær ófær fullfriskum vegna snjóruftnings á gangstéttinni, hvaft þá þeim sem fatlaftir eru enda þeim lik- lega ekki ætlaft aft vera aft flækjast utandyra alla jafnan. Siftan segir Magnús: „A leiftinni til áfangastaftar horffti ég út um glugga og sá aft engu var llkara en á heffti skoll- ift borgarastyrjöld I Reykjavlk: öll ibúftarhús voru umlukin há- um virldsveggjum en göturnar auftar svo aft fulltrúar laga og réttar kæmust leiftar sinnar á sem greiftastan hátt. A áfanga- staft lenti ég i hliftstæftum vand- kvæðum og heima. Fórnarlömbin konur sem annast aðdrætti, börn, aldrað fólk og fatlaðir Vift höfuftborgarbúar höfum ekki haft mikil kynni af snjó siftustu veturna en ég hef lifaft i nærrisex áratugi og á þvi minn- ingar. Ég rifjafti upp i huganum aft svona heffti verift brugftist vift snjókomu hérlendis alla mina tift, snjóruttaf biiasióftum upp á gönguslóöir en siftan ekkert um hann sinnt. Yrfti snjór mikill, breyttist hann smátt og smátt i brefta sem þiftnafti ekki fyrr en eftirlanga hitatiö og jafnlangar rigningar en varft jafnframt aö manndrápstæki vegna hálku. Þeir sem á vlgvellinum lenda eru fyrst og fremst konur sem sjá um heimili sin og þurfa aft annast aftdrætti ,börn á' ieiO I skóla.aldurhnigift fólk og fatlaft. A þessum vfgveili er ekki minna mannfall en öftrum, aö lokinni hverri sty rjöld hafa margir dáiö ogennþá fleiri örkumlastfsumir varanlega. Ég þekki ekki tölur um mannfall i þessum isiensku vetrarstyrjöldum, væri þaft ekki verkefni fyrir duglega nem- endur I félagsvisindadeild Há- skóla tslands aft grafa upp þær tölur siftustu hálfa öld efta svo?” Erlendis hafa gangandi vegfarendur forréttindi Magnús segir frá þvi aft hann hafi bæöi búiö erlendis og feröast þar vifta. Viftbrögft þar vift snjókomu séu geróllk þvi semhér gerist. Þar sé Utift svo á aft gangandi fólk hafi forréttindi en markmiftift sé aft alUr komist leiöar sinnar á sem greiöastan hátt og tii þess notuft öil tiltæk tæki aftkoma snjónum burtu af götum og gagnbrautum. Og Magnús heldur áfram: „Ég likti ástandinu I Reykja- vlk og öftrum bæjarfélögum á lslandi á snjókomuvetrum vift vfgvöU og þaö er ekki aft ástæftulausu þegar hugaft er aö afleiöingunum. En ég verb aldrei var vift neina viftleitni tii aft koma á friftsamlegu ástandi. 1 stórborgum beggja vegna At- lantshafs hafa nú um skeift starfab óaldarflokkar sem leyfa séraftkalla sig borgarskæruliöa og hafa þaft aft verkefni aft drepa eOa limlesta fólk meft rökstuöningi sem er ofvaxinn skilningi heilbrigöra manna. Embættismenn ná engu lakari árangri en borgarskæruliðar Gegn þessum óaldarflokkum beita stjórnvöld iögreglu her og öllum tækjakosti nútlmavisinda en vista hina brotlegu I tukthús- um efta svipta þá lifi ef til þeirra næst. Um þessiátök er fjallaö af áfergju i öUum fjölmiOlum. Samt ná þessir svokölluöu borgarskæruliöar engu meiri árangri en þeir embættismenn sem eiga aö sjá um snjóhreins- un I isiensku bæjarfélagi en um þá siftarnefndu og yfirmenn þeirra pólitikusana er aldrei talaö. Þeir eru verölaunaöir meft launum og titlatogieftir þvi sem þeir eldast og aö loknu ævi- starfi fá þeir aö hengja utan á sig orftur ,,úr hendi forseta ts- lands.” Þaö er ekki sama hver fórnarlömbin eru. Einungis átt við bila þegar rætt er um sam- göngumál AUt er þetta afleifting þess aö emvöröungu er hugsaö um bila þegar rætter um samgöngumál og i þeirri umræöu er beitt öll- um tiskuyröum nútimans, hag- kvæmni framleiöni arösemi osfrv. osfrv. Vist voru bflar merk uppfinning en ég er ekki frá þvi aö þeir hafi oröiö aö verstu plágu mannkynsins I rik- um þjóöfélögum, trúlega háska- legasta uppfinning mannkyns- ins næst á eftir epningum. tsvo- kölluöum velmegunarþjóftfélög- um eru bilar orönir aö stöftu- táknum og geta þeirra notuö gagnstætt þvi sem til var ætlast.” Magnús lýsir þvi næst um- feröinni á Manhattan i New York þar sem hann dvaldist ný- lega. Þar eru allar götur fullar af bilum, sem á umferöatimum mjakast áfram meö hraöa snigilsins. Bilstjórarnir láta öll- um látum nema góöum og til- gangslaust er fyrir lögreglu- efta sjúkrabila aö þenja slrenurnar þvl enginn gæti vikiö um þumlung þótthann vildi. Sagöist Magnús stundum hafa komist hraöara yfir á sinum hjólastól en bDar voru sömu leift. Hann ber þetta siöan saman viö ástandiö hér i borg: Gangbrautirnar af- tökupallar „Ég hef oft lent I hliöstæftu ástandi hér i Reykjavik þó viröist mér sumir bflstjórar hér veröa ennþá tillitslausari frek- ari og óþoiinmóöari fyrir hönd bifreiöarinnar en koflegarnir I Nújork þótt sú háttsemi þjóni engum tilgangi nema illum. Hérlendis hefur einnig veriö tekinn upp sá háttur aö gera merktar gangbrautir yfir bil- vegi aösérstökum aftökupifllum eöa verksmiöjum til þess aö framleiöa fatlaöa.” Lfklega þykir einhverjum Magnús taka þarna nokkuö mildö upp i sig en þó er þetta liklega hinn hryliilegi sannleik- ur. Ung stúlka sem starfar sem sendili i utanrlkisráöuneytinu viö Hverfisgötu, hefur sagt undirritaOri aö hún hafi oröift áhorfandi aö mörgum slysum á götunni framan viö húsiö en hin sorglega staöreynd sé sú aö öll hafi þau átt sér staö á merktri gangbraut. Eftir þessa reynslu sagöist stúlkan foröast þaö aö fara yfir götur á þessum dráps- brautum, þvl hana langaöi aö lifa iengur. HEI Hversu lengi ætla ráöamenn Reykjavíkurborgar að framkvæma þá stefnu að Fjölga fötluðum? Onnur og þriðja sinfónía Beethovens Næstu tónleikar Sinfónluhljóm- sveitar tslands veröa I Háskóla- blói I kvöld og hefjast kl. 20.30. Tónleikar þessir eru fimmtu áskriftartónleikar hljómsveitar- innar á þessu starfsári og veröa eingöngu flutt verk eftir Beethov- en, en efnisskráin verftur sem hér segir: BEETHOVEN — Sinfónia nr. 2 BEETHOVEN — Pianókonsert nr. 2 BEETHOVEN — Sinfónia nr. 3 Stjórnandi á þessum tónleikum er franski hljómsveitarstjórinn Jean-Pierre Jacquillat, en hann er islenskum tónleikagestum vel kunnur þvi hann hefur verið hér áður og stjórnað hljómsveitinni við frábærar undirtektir. Jean-Pierre Jacquillat er fædd- ur 1935 og hóf 12 ára gamall nám i planóleik. 16 ára gamall innritað- ist hann i tónlistarháskólann i Paris meö hljómsveitarstjórn sem aðalfag. Þegar Orchestre de Paris var stofnuð geröi Charles Munch hann að aöstoðarmanni slnum og var Jacquillat einn af hljómsveitarstjórum þeirrar hljómsveitar I þrjú ár og feröaðist með henni til Bandarlkjanna, Mexikó og Sovétrlkjanna. Jacquillat hefur gert mjög vlð- reist og kemur hingaö beint frá Astrallu þar sem hann stjórnaði 18 sinfónlutónleikum. Einleikarinn Denis Matthews er Englendingur, fæddur I Coventry áriö 1919. Hann byrjaði snemma að læra að leika á pianó, en sagan segir, aö þaö hafi verið þegar hann heyrði 5. sinfónlu Beethovens I fyrsta sinn, sem hann tók þá ákvörðun að gera tónlist að ævistarfi sinu. Meöan hann var við nám I Royal Academy vann hann til hvorki meira né minna en sextán verðlauna. Þegar slðari heimstyrjöldin skall á gekk hann I breska flugherinn. Hann lagði þó ekki tónlistina á hilluna, hann lék á hundruöum tónleika fyrir her- inn og oft á hinum frægu hádegis- tónleikum I National Gallery. Arið 1945 ferðaöist hann um Bandarlkin sem einleikari með hljómsveit Breska flughers- ins og lék með þeirri sömu hljóm- sveit á Potsdam ráðstefnunni. Denis Matthews hefur um ára- tuga skeið verið talinn I fremstu röð breskra planóleikara en er auk þess frægur fyrirlesari og hefur skrifaö mikiö um tónlist. Arið 1966 gaf hann út sjálfsævi- sögu ,,In Pursuit of Music.” Gróflegt jafnréttisbrot — segir I ályktun fundar félags hjúkrunarfræöinema i H.Í. Stúdentaráð mót- mælir úrskurði kjaradóms um hjúkrunar- fræðinga B.Sc SJ — Stúdentaráð Háskóla Is- lands hefur lýst vanþóknun sinni á úrskuröi kjaradóms nýveriö en samkvæmt honum er nám hjúkr- unarfræðinga B.Sc. metiö skör lægra en annaö háskólanám og hjúkrunarfræðingar frá Háskól- anum settir fjórum launaflokkum neðar en aörir með sambærilegt nám. Stúdentaráö telur hér vegiö aðháskólamenntunog sú regla að menntun sé lögð til grundvallar við rööun I launaflokka innan BHM þverbortin á þessum hóp háskólamenntaðs fólks. Blaðinu hefur borist eftirfar- andi ályktun frá Félagi hjúkr- unarfræöinema I H.I.: Kjarabaráttufundur félags hjúkrunarfræöinema I H.I. hald- inn 17. nóv. s.l. ályktar eftirfar- andi: Þann 8. nóv. s.l. birtist úrskurö- ur kjaradóms um launamál hjúkrunarfræðinga meö B.Sc. próf frá H.l. I þeim dómi vanmet- ur Kjaradómur stórlega hjúkr- unarfræöinám úrH.I. og hefur að engu námsmat þaö, sem lagt hefur verið til grundvallar öðru námi i landinu. Miöað viö úrskurö Kjaradóms viröist sem hann hafi ekki kynnt sér nám B.Sc. hjúkr- unarfræðinga til hlltar og lýsa nemendur furðu sinni á sllkum vinnubrögöum. Fundurinn telur einnig, aö hér sé um gróflegt jafnréttisbrot að ræða, þar sem heföbundnar kreddur virðast ráöa skiptingu kynjanna niöur I starfstéttir og einnig sé nám okkar sett skör lægra en almennt gerist og gengur um háskólanám. O Útvarpsumræður i ráðum við alla þætti þeirrar stefnumörkunar sem framundan er. Rikisstjórnin verður að sjálf- sögðu aö hafa alla forystu um mótun nýrrar stefnu i efnahags- málum. Húnverður að hafa kjark og áræði til þess að setja fram ákveönar tillögur og beita sér fyrir samkomulagi um þær á beiðum grundvelli. Min skoöun er jafiiframt sú aö I slikum vinnu- brögðum felist meiri kjarkur en meö einhliöa lögboöi og kjara- skerðingu sem leiöa mundi til stórátaka og tjóns fyrir þjóöfé- lagið allt”. O Heitar umræður mið, sem fram kemur hjá fyrri ræðumönnum, er hafa gagnrýnt þessa gjörö, aö þeta þolaö það miklu frekar, að fólk gangi atvinnulaust á Suðurnesjum heldur en þetta sé gert”. Sagði þingmaðurinn að atvinnulif á Suðurnesjum heföi veriö að koöna niður á undan- förnum árum og verkafólk þvi oröiö aö leita atvinnu á Kefla- vikurflugvelli. „Atvinnullf á Suðurnesjum var blómlegt. Það var reyndar vaxtarbroddur islensks atvinnullfs á Suður- nesjum hér áður fyrr, þegar varnarliðiö var hér og miklu fleira fólk var þar I þjónustu þess heldur en nú er. Ég vil geta þess, að verkalýðsfélögin I Keflavik byrja þessa aögerð og var þess hvetjandi aö svo yrði gert”. A6 lokinni ræðu Karls Stein- ars var umræðunni frestaö, en fjölmargir þingmenn voru þá á mælendaskrá. Röng mynd á röngum stað t blaftinu I gær birtist pistiil eftir ólaf Ólafsson, iandlækni, um lækningastarfsemi leik- manna. Af misgáningi birtist meft greininni mynd af aftiia sem er máiinu algjörlega óvift- komandi og er greinarhölundur og aftrir hlutaðeigendur beftnir VyeivirOingar á mistökunum. y

x

Tíminn

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Tíminn
https://timarit.is/publication/50

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.