Tíminn - 07.12.1978, Blaðsíða 17

17
-xwSf9'
T^/ftUJ /.Jon)SSorO
ekki muna um allt á meöan hann stóö
uppréttur. En nú er óralangt siöan hún
hefur komiö austur, og hún á ekki von á
þvi, aö hún komi þar framar. Kannski
langar hana ekki heldur til þess, gömul
kona eineygö i litlum skúr viö Óöinsgöt-
una hefur ekki efni á þeim munaöi aö láta
sig langa til neins, og svo man hún lfka
alveg nákvæmlega, hvernig háttaöi til á
aurunum, þar sem hann Halldór sálugi óö
meö hana yfir fljótiö. Hún á þar enga
steinvöluna, og hefur aldrei átt, og sú
jörö, sem hún þykist helst eiga ráö á, þaö
er bletturinn bak viö skúrinn.
Hann er grýttur og troöinn, þessi blett-
ur, krakkarnir eru oft á hlaupum, og und-
anfæriö ekki mikiö langt frá hann nái þvi
aö vera tjóöurblettur handa kálfi. En nú
er hún fariin aö erja þennan blett, hún ber
sig aö þvi aö stinga þar upp ofurlitla garö-
holu, þvi aö hún er svo efnuö aö eiga spir-
aöar kartöflur I kassakorni. Þaö var
kunningjakona hennar, sem gaf henni fá-
einar kartöflur i pokaskaufa i vetur og
sagöi henni aö hafa þær meö soöningunni
sinni og gellunum. Þetta voru Eyvindar-
kartöflur, sagöi konan, þaö fór mikiö orö
af þeim, og ljómandi fallegar kartöflur
voru þetta. Þegar til kom timdi hún ekki
aö sjóöa þær og hafa þær meö soöning-
unni, hún var lika þurftarlitil á annaö en
kaffi, og þaö var ólikt meiri búmennska
aö draga viö sig mat, svo aö hún gæti sáö
þeim i mold og látiö þær ávaxta sig. Hún
er lika svo stálheppin, aö þaö er maöur,
sem hún á aö, gamall skipsfélagi Halldórs
sáluga, hann Asgrimur i Pólunum. Hann
bjargaöist, lofaöur veri drottinn, þegar
þeir fóru upp á Farsæl viö Stafnesiö, en
lesktist i fjörugrjótinu viö landtökuna,
guö sé okkur liknsamur, svo aö hann var
ekki lengur tækur i venjulega vinnu, hvort
heldur hann reyndi á sjó eöa landi. Þess
vegna er hann meö súkkulaöivagninn á
nóttunni, hann var sá lánsmaöur aö kom-
ast i þaö, svo aö hann lenti ekki alfariö á
bænum. Meö þennan vagn skröltir hann
um bæinn á næturþeli, þegar góöu fólki er
minnstur ami aö svoleiöis anstöltum, fer
hús frá húsi, þar sem þetta er upp á gamla
móöinn eins og viöa er, meö vagninn og
hefur vangefinn pilt sér til aöstoöar og
fyrir vagninum er Gráskjóni, sem lika er
garmur, og buröarföturnar dinglandi á
krókum aftan á ökutækinu. Og Asgrfmur i
Pólunum, hann var sá drengur aö gera
henni þann vinargreiöa aö skvetta stund-
um úr fáeinum fötum þarna á blettinn bak
viö skúrinn undir morguninn, þegar engir
eru lengur á ferli. Þaö er afskaplega dýr-
mæt viöbót viö þaö, sem hún hefur sjálf
haldiösamvizkusamlega til haga af þeirri
óveru, sem fellur til i fötuna i hennar eigin
páfadómi. Svo aö moldin á aö vera bæri-
lega næringarrik.
Já, Asgrimur i Pólunum á hönk upp i
bakiö á eineygöu ekkjunni, og þaö er
mikill viöburöur, þegar hún hefur loks
komiö Eyvindi sinum i jöröina og
snurfúsaö beöstubbana eftir getu. t bak-
höndinni á hún leka i stampi, sem hún hef-
ur dregiö saman af næturafurö sinni, og
þessu ætlar hún aö skvetta til áréttingar
yfir beöin sin, þegar grösin eru komin
Framhald á næstu siöu
CO HEUITIR
HEUmR HEYÞYRLUR
2ja og 4ra stjörnu
fj/fff/iP •
HR HAMAFté
^Sf'fffffff/ffffffJfffff/ffffJffJfffffffff\
véladeild
sími 2-21-23
Tryggvagötu
Reykjavík.