Ísafold - 03.08.1912, Side 3

ISAFOLD
193
Olympiuleikarnir.
Fregnir af Islendingunum þar.
Viöureign Sigurjóns.
í síðasta blaði var skýrt frá hinni
frækilegu viðureign Sigurjóns Péturs-
sonar við erlendu beljakana í grísk-
rómverskri glímu.
Frammistaða hans má heita með
afbrigðum góð, þegar þess er gætt,
að hann hefir eigi æft sig með kenn-
ara (Trænörf í þessari glimu nema 3
mánuði, en aðrir kappar 3 ár eða
lengur.
Mjög hafði Sigurjóni verið klappað
lof í lófa, er hann lagði Finnann
Salila (ekki Calila, svo sem misprent-
ast hefir í síðasta bl.).
Sá er fyrstu verðlaun hlaut í grísk-
rómverskri glímu var Svíinn Ahlqreen,
en um hann voru Svíar orðnir hræddir
fyrir Sigurjóni, þegar Salila féll.
Átti Ahlgreen 2 kl.stunda glímu við
Ungverjann Bela-Varga, þann er lagði
Sigurjón, unz hann réð niðurlögum
hans »á óheiðarlegan háttc, er ísafold
skrifað.
Bikarglíma íslendinga.
Það var 14. júlí, sem íslendingar
glimdu i annað sinni i Stokkhólmi,
og var þá kept um silfurbikar þann,
sem landar í Danmörku og íslands-
vinir hafa gefið til verðlauna framvegis
fyrir islenzka glimu í Olympiuleikum.
Bikar þann hlaut Hallgrimur Bene-
diktsson, svo sem áður hefir verið
skýrt frá hér í blaðinu.
Þessi silfurbikar er, eftir því sem
hingað er skrifað, hin mesta gersemi.
Á bikarinn er grafin öðrum megin
mynd af 2 glímumönnum, og bak við
þá Almannagjá, en hinum megin:
Islandsk Glima-Pokal,
skankt ved OlympiskaSpel-
eniStockholm 1912 av Is-
landingar i Danmark.
Forgöngumaður um þessa bikargjöf
hefir verið Sveinbjörn Sveinbjörnsson
yfirkennari í Árósum.
í skjali sem fylgir bikarnum, eru
reglur settar um hann. Hann á að
verða »verðlaunagripur tilsæmdar þeim,
er hlutskarpastur verður í íslenzkri
glímu við Olympisku leikana í Stock-
hólmi 1912. — Skilyrði þess, að
bikarinn til fulls og alls verði eign
vinnanda skal vera það, að vinnandi
beri þrisvar hærra hlut við Olympiu
leika*.
Gefendur bikarsins eru: Sveinbjörn
Sveinbjörnsson, dr. Valtýr Guðmunds-
son, Finnur Jónsson prófessor, fakob
Gunnlaugsson stórkaupm, Jón Krabbe
skrifstofustjóri, Magnús Th. Magnús-
son prestur, Bogi Melsteð cand. mag.,
Dines Petersen stórkaupm., Ditlev
Thomsen konsúll, Guðm. Sch. Thor-
steinson stórkaupm., Þórarinn Tuli-
nius stórkaupm.
Sendu þeir bikarinn forstöðunefnd
Olympiuleikanna og er hann því orð-
inn einn af föstum verðlaunagripum
þeirra.
Sænsk blöö um glimuna.
Þau blöð sænsk sem á glímuua
minnast, láta mikið af henni, en fyrsta
sinni sem hún var sýnd, lítur út fyrir
að fáment hafi verið áhoífenda og
eftirtekt sú, sem glíman vakti ekki
ýkja mikil.
Tíðindamaður frá Jljtonbladet í
Stokkhólmi telur glímuna íslenzku
fegursta fangbragðaleikinn, er sést hafi
á Stadion, og hvetur forstöðunefnd
Olympiuleikanna mjög til þess að
hafa aðra glímusýningu á hentugri
tíma.
í öðru Stokkhólmsblaði, Jíftontidn-
inqen, ritar Sigurjón Pétursson langt
mál um glímuna íslenzku, sögu henn-
ar og lýsing á henni.
íslendingar sjálfstæöir þáttakendur.
Karlskrona-tidninqin, blað Ragnars
Lundborgs, minnist á þvergirðings-
hátt stórdanans Fritz Hansen, er hann
gerði íslendingum ókleift að koma
fram við fyrstu sýninguna og vítir
það. Bætir blaðið við, að ef sænska
íþróttanefndin hefði verið meiri karlar
í krapinu, hefði mátt komast hjáleið-
indum þessum.
Þeir, landarnir, hafa hvergi látið
sinn hlut um að halda fram þjóðar-
sjálfstæði sínu. Formaður þeirra Sig-
urjón Pétursson, sneri sér til vernd-
ara Olympiuleikanna, Frakkans Con-
bertin, með tilmælum um, að íslending-
ar mættu eftirleiðis verða sjálfstæð sam-
vinnuþjóð að Olympiuleikum og hafði
hann tekið þeirri málaleitun mjög
vel, og þ. 4. júlí var Sigurjón boð-
aður á fund alþjóðanefndarinnar, sem
umboðsmaður íslendinga. .
íþróttamenn vorir hafa ásamt öðr-
um íþróttamönnum verið boðnir í
veizlur í Stokkhólmi — milliliðalaust
þ. e. ekki með milligöngu Dana. M.
a. voru þeir þ. 9. júlí í mikilli veizlu
á Skansinum. Þar voru boðnir alls
4000 manns, og þ. 14. júlí i annari
veizlu á sjálfum íþróttavellinum, Stadi-
on, boðnir þangað sem íslendingar,
en ekki í hóp Dana.
Yfirleitt jafnan snúið sér beint til
íslendinga um alt, og er það vel farið
að svo hefir úr ræzt, þrátt fyrir aðra
tilætlun Fritz Hansens hins danska.
Þjóðhátíðin.
Herra ritstjóri!
Hún virðist nú dauð úr öllum æðum,
þjóðhátíðin 2. ágúst. Þetta var fyrir
nokKurum árum aðalskemtidagur vor,
eigi að eins hór í höfuðstaðnum, heldur
og víða út um landið. Þetta má heita
illa farið — því að þjóðhátíðin var al-
þýðunnar hátíð — hátíð sem allir sóttu,
ungir og gamlir — og skemtu BÓr vel.
Nú eru veifurnar einar látnar hafa
fyrir því að minna oss á daginn — og
vekja gamlar endurminningar.
En hvernig væri nú að reyna að bæta
úr þjóðhátíðarmissinum með því að efna
til almenns fagnaðar núna í þessum
mánuði, þegar íþróttamennirn-
ir koma heim frá Stokkhólmi.
Það á að vera sá þjóðarmetnaður í
oss, að vór tökum almennilega móti
þeim, er þeir koma heim frá alþjóða-
leikmótinu — og þá eigi sízt þ e s s u m
Olympiuförum, er svo vel hafa sýnt, að
íslendingar vilja þeir vera.
Væri þetta eigi íhugunarefni ?
íþróttavöllurinn er til — og vel hæf-
ur til þess konar fagnaðar.
Þar ættu að fara fram íþróttas/ning-
ar, ræðuhöld, söngur o. s. frv. með líku
sniði og áður gerðist á þjóðhátíðum.
Eg skýt þessu máli til íþróttafólag-
anna og ungmennafólaganna.
Takið það til íhugunar — og látið
verða úr framkvæmdum !
Islandicus.
Förunautur Eiuarn Mikkel-
sen. Einn af foringjum þeim, sem
nú eru á Valnum, H. Bessel aukaliðs-
foringi — var í för með Einari Mikkel-
sen á Alabama, er hann hélt í Græn-
landsleiðangur sinn 1909 (ekki 1908).
Isafold átti tal við hann í gær. —
Hann skildi við Einar Mikkelsen og
Iversen félaga hans þ. 10. apríl 1910
en síðan hefir ekkert frézt af Mikkel-
sen, fyr en nú er fréttin kom um
heimkomu hans.
Þeir skildu við Mikkelsen inni á
Grænlands-ísauðninni á 77.g0 st norð-
ur breiddar, — og segir Bessel, að í
skilnaðarátveizlunni hafi réttirnir verið:
purt kex oq tebolli!
Sagði þá Mikkelsen þeim ferðaáætl-
un sína og telur Bessel hann munu
hafa haldið hana að mestu, en of langt
er að þessu sinni að skýra frá henni.
Bessel liðsforingi telur vandfundinn
jafn-ötulan mann og framkvæmdar-
saman sem Mikkelsen, og segist jafn-
an hafa trúað á það, að hann mundi
sigla fyrir öll sker, þótt löngu hafi
hann verið talinn af — meðal þeirra,
er eigi þektu hann nógu vel.
Strandgæzlan.
Heimdallur lét af strandgæzlu nú
um mánaðamót og hélt heim til sín,
en Valurinn er tekinn við aftur, ný-
kominn úr Grænlandsleiðangri þeim,
er hann lagði í snemma í júní.
Um lausn frá embætti
hefir sótt héraðslæknir í Dalasýslu,
Sigurður Sigurðsson, vegna heilsubil-
unar. Gegnir þó embætti til vorsins.
Smjörsalan.
Símskevti frá Louis Zöllner, dagsett
í gær, segir smjörkúta frá Hróars-
lækjarsmjörbúi selda fyrir 119 shill.
hvern.
Sijkur
allar tegundir með niðursettu
verði í
verzí. B. Tt. Bjartiason.
H
Völundur
selur ódýrust húsgögn
og hefir venjulega fyrirliggjandi:
Kommóður Borð Buffet Servanta
Fataskápa Rúmstæði Bókahillur, litaðar
Bókaskápa úr eik og mahogni
Ferðakoffort
Eldhúströppur sem breyta má í stól
Srkifborð með skúffum og skápum
Búrskápa o. fl.
Ofangreindir munir fást ósamsettir ef
óskað er.
Allskonar önnur húsgögn eru smíðuð
úr öllum algengum viðartegundum, eftir
pöntun.
Ennfremur eru til fyrirliggjandi:
Hurðir, mjög vandaðar, kvistlakkaðar
og grunnmálaðar ef óskað er, stærð:
3° x 1° úr U/2", kontrakíldar
3°3" x 1°3" — li/2" —
3°4" x 1°4" — lVa" —
3°5" x 1°5" — P/í" —
3°6" x 1°6" — 1 Vs" —
3°8" x 1°8" — P/a" —
Útidyrahurðir:
3° 4" x 2° úr 2" með kílstöðum
3° 6" x 2° — 2" — —
3° 8" x 3° — 2" — —
3°12" x 2° — 2" — -
Okahurðir, venjulegar.
Talsvert af hurðum af ýmsum öðrum
stærðum en að ofan eru greindar, eru
einnig til fyrirliggjandi. Sömuleiðis eru
ávalt til:
Gerrikti Gólflistar Loftlistar
Kilstöð og ýmsar aðrar teg. af listum.
Allskonar karmaefni.
Rúmfætur Rúmstólpar Borðfætur
Kommóðufætur Stigastólpar
Pílárar ýmiskonar.
Margskonar rennismíðar eru til fyrir
hendi og allskonar pantanir í þeirri
grein fást fljótt og vel af hendi leystar.
Komið og skoðið
það, sem er fyrirliggjandi í verksmiðju
fólagsius
við Klapparstíg.
Tapaðir móálóttur vagnhestur
með stjörnu og grár, klárgengur, merkt-
ir X á bóginn. Finnandi skili til Ám.
kaupm. Árnasonar eða Helga fónsson-
ar Stokkseyri.
Spor sem borgar sig.
Hver sá er öl og vínfóng hygst að
kaupa í stærri skömtum, gerði sjálfs
sín vegna bezt í því að finna undirrit-
aðan persónulega að máli, eða spyr-
jast fyrir bréfiega, áður en fest verða
kaup annarsstaðar. — Það ómak
mun borga sig margfaldlega.
B. H. Bjarnason.
Aðalstræti 7. Reykjavík.
S.s. Ttljölnir
fer fjitin 5. eða 6. þ. mán. fif Troon og þaðan tií TTJið-
jarðarfjafsins. Tlokkrir farþegar gefa fengið far með
skipinu ef þeir snúa sér fií
Tf.f. P. I. Tf)ors(einsson & Co.
i cíag eða á morgun.
Meðferðin á Fjalla-EyYindi
í angiini höfundarins.
Eg hitti fóhann Sigurjónsson á förn-
um vegi.
Hvað skyldi nú höf. Fjalla-Eyvinds
segja um meðferð leiksins hér á leik-
sviðinu ?
Eg spurði?
»jú — eg hafði yfirleitt ánægju af
að sjá leikinn hér«, svaraði Jóhann.
»Sumt var betur gert hér en í Dag-
marleikhúsinu t. d. lokin í þriðja þætti,
þegar Halla fleygir barninu i fossinn
og Arnes er tekinn höndum — og
tjöldin í 2. og 3. þætti voru að mínu
áliti fegurri og réttari en tjöldin ytra«.
Eg spurði ennfremur hvar fóhann
hafi þótt mestur munuriun á leiknum
hér og í Danmörku.
»Óefað í 4. þætti, svaraði Jóhann,
þar lék frú Jóhanna Dybwad svo vel,
að eg hefi naumast nokkurn tíma séð
aðra eins list á leiksviði. Yfirleitt
getur enginn gert sér i hugarlund yfir-
burði frú Dybwad yfir allar aðrar leik-
konur, sem eigi hefir séð hana sjálfur.
Það er því engin furða, þótt munur
sé mikill, þegar borinn er saman leik-
ur hennar og jgfr. Guðr. Indriðadótt-
ur yfirleitt — eigi við því að búast,
að G. I. þoli þann samanburð. —
Annað sem talsvert miklu betur fór í
Khöfn voru og ástarsarntölin i i. og
2. þætti milli Kára og Höllu«.
Hver skáldinu hafi þótt leika bezt
hlutverk sitt hér á leiksviðinu — sú
var næsta spurning mín?
»Mér þótti Arnes bezt leikinn.
Andrés gerði það bara ljómandi vel á
köflum«.
Þetta var hið helzta, sem skáldið
hafði um leikinn að segja.
Eg spurði hann að lokum hversu
víða búið væri að ákveða að taka Fjalla-
Eyvind upp til leiks.
»Hann verður væntanlega leikinn
næsta vetur í Kaupmannahöfn, Árós-
um, Kristjaníu, Málmhaugum, Gauta-
borg og Stokkhólmi, en mestur hugur
leikur mér á að fá hann sýndan með
Rússum. Rússar rita og hugsa svo
líkt okkur íslendingum, að eg trúi
ekki öðru en að Fjalla-Eyvindur falli
fólki þar vel í geð«.
Eqo.
'OO
CLP
OO

P-H
P-H
oo
Oð
'oO
OO
P-H
qs>
ö
2 % s
S fl
> 1 9
« a 5
cc 03 -a
fl fl
! | 5
« a s
iq aó .
® 'O ^
3 2 !
fl
t
Sh
©
eð
m
tó
©
1
:©
a
•©
fec
©
*>
©
1
:©
a
5 I 1
.s s
m .©
©
©
u
fl
10
©
fl
s
© . »0
I «5 CC
Orp
»Í5 ® -
® S fa
- U -g
S p ©
8 a
is 9
a
sc
fl
h
eð
P-H
83
fl
fl
8
>
tm
83
fl
tm
«3
tm tm
:0 '2
& x £
M 3
» ® QD
Xtl
OD
©
§
83
M
83
i
o
W
o
M5
•s
3 i
5
o 1
. W5
U <N
* o
•s
3 .
I§ 5C á
•M
u *o
Á
I s
tm 73
e3 3
fl 83
fl
E
83
•+s
a 3 «
<0
h
Q
©
u
Q
a s? :©
rt fS -H

1895.
50 ára afmæli alþingis.
Verzl. Edinborg stofnuð.
Duglegurverkmaður
getur strax fengið atvinnu við
Timbur og kolaverzlun Reykjavík
við ökumannsstarf o. fl.
Mánaðarlaun.
Leiðisgrindur
um 2 leiði, svartmálaðar, með silfr-
uðum húnum og hurð, fást keyptar
með sanngjörnu verði.
Ritstj. vísar á.
Eitt stórt herbergi óskast til
leigu frá i. okt., fyrir 3 stúlkur, helzt
með aðgang að eldhúsi, og sem næst
Kvennaskólanum. Upplýsingar í Suð-
urgötu 20.
Lítill ágóði, fljót skil,
1912
veldurþvílegennertil.
mestar birgðir; lægst verð.
Yerzl. B. fl. Bjarnason.
2 herbergi og eldhús óskast til
leigu 1. sept (helzt í Vesturbænum).
Uppl í Bárubúð uppi.
Lax- og silungsstangir
fást með góðu verði í
Yerzl. B. fl. Bjarnason.
dnnRaupin i
CóinBorg
auRa gÍQÓij
minfia sorg.