Tíminn - 25.01.1983, Síða 12

ERU TAUGAR OG
VÖÐVAR YFIRSPENNT?
■ Þennan langa og erfiða vetur hafa
enn fleiri orðið fórnarlömb stöðugrar
tauga- og vöðvaspennu en endranær,
sem veldur þeim margvíslegum óþæg-
indum. Hún getur komið fram í stirðu
lundarfari, hækkuðum blóðþrýstingi og
ýmsum öðrum kvillum. Verkir koma
fram hingað og þangað, þó án þess að
læknir geti staðfest að um sjúkdóm sé
að ræða. Vinnuþrekið minnkar og
svefnleysi kann að segja til sín.
Kínverjar virðast hafa þekkt þessi
einkenni fyrir 2000 árum. Læknirinn
Hua Tó gaf þessum óþægindaeinkennum
nafnið „Meinin eitt hundrað". Til að
vinna gegn þeim ráðlagði hann „Æfingu
tígursins“ og „Öndun himinsins." í
hinum fjarlægu Austurlöndum er enn
þann dag í dag farið eftir ráðum
læknisins.
„Æfíng tígursins“ og
„Öndun himinsins“
Þessi samsetta æfing fer fram á
eftirfarandi hátt: Standið með fætur
aðskilda, annan þeirra aðeins framar
hinum. Beygið efri hluta líkamans, látið
höfuðið síga og snúið andlitinu til hliðar.
Teygið handleggina aðeins fram og
kreppið hnefana laust. Með góðum vilja
er hægt að ímynda sér, að maður sé
kominn í stöðu tígrisdýrs, sem býr sig
undir að stökkva.
Þegar komið er í þessa stöðu, á að
draga andann djúpt að sér og halda
honum niðri í sér, rétta úr sér og snúa
andlitinu aftur fram. Á sama tíma er
handleggjum lyft rúmlega í höfuðhæð.
Þegar hingað er komið, er komið að
mikilvægasta atriðinu. Nú á að „gleypa"
andann, sem haldið hafði verið niðri.
Þ.e.a.s.: Með lokuðum munni lætur
maður einfaldlega sem hann sé að
kyngja. Um leið eru hnefarnir opnaðir.
Nú er andað frá sér.
Það að „gleypa" andann á þennan
hátt, kemur mörgum undarlega fyrir
sjónir. Það getur orðið þeim til hjálpar
að grípa til hugarflugsins og ímynda sér,
að þegar andinn er „gleyptur“, fari hann
niður og safnist saman í maganum, (en
þar er skv. gamalli trú Kínverja það,
sem þeir nefna „Haf andans“) og staldri
þar við áður en hann heldur sína leið.
Þesa æfingu á að gera 7 sinnum hvern
morgun. Samspil öndunarinnar og hreyf-
ingarinnar, einbeitingin að öðru atriðinu
og slökunin, sem fylgir hinu, hafa innan
skamms tíma merkjanleg áhrif.
■ Staða tígursins, sem tilbúinn er að stökkva. Aðalatriðið í æfingunni er að „gleypa“
andann rétt.
Æfing gegn
svefnleysi
Til að vinna gegn svefnleysi geymir
kínversk heilsufræði líka gott ráð. Það
felst í æfingu, sem gera á í rúminu að
kvöldi.
Þá er legið rólega og afsiappað á
bakinu. Dragið djúpt að ykkur andann
gegnum nefið, haldið niðri í ykkur
andanum og „gleypið" hann síðan, eins
og áður er lýst. Einbeitið ykkur eingöngu
að „gleypingunni", þó án þess að fara
að spenna vöðvana. Gerið þessa æfingu
10 sinnum og hafið ekki hugann við
annað en ferð „andans“. Gætið þess, að
Iíkaminn sé fullkomlega afslappaður.
Árþúsunda reynsla stendur að baki
þessum æfingum, sem kynslóð eftir
kynslóð hafa verið endurbættar. Þó að
árangurinn komi kannski ekki strax í
Ijós, skaða þær þó ekki, og allt er betra
en að leita til róandi lyfja eða áfengis til
að veita taugum og líkama nauðsynlega
hvíld. Hérna er það viðkomandi sjálfur,
sem getur haft áhrif til góðs með því
eingöngu að beita líkama sínum rétt og
viljakrafti.
barna
hosur
Efni: I hnota hvítt og 1 hnota grænt garn
(eða litir að vild). Sokkaprjónar nr. 2.
Mál: Fótlengd u.þ.b. 8 cm.
Prjónafesta: 17 lykkjur slétt prjón
samsvara 5 cm
Það er byrjað að ofan. Fitjið upp 58
lykkjur með græna garninu og deilið
þeim niður á fjóra prjóna. Nú er prjónað
í hringi x 4 umf. brugðnar með grænu,
4 umf. sléttar með hvítu, endurtakið frá
x einu sinni enn. Síðan 4 umf. br. með
grænu. Nú er skipt yfir á hvítt garn og
stroff, 2 sl., 2 br., þar til komnir eru 2
'/2 cm. Nú er prjónuð ein umferð með
gatamynstri, þ.e. x prjónið 2 1. saman,
sláið upp á, endurtakið frá x út alla
umferðina. Prjónið nú 4 umf. br. með
grænu og 4 umf. sl. með hvítu.
Kistin: Takið nú 26 lykkjurnar í
miðjunni á sérprjón og prjónið fram og
aftur til skiptis 4 prjóna grænt og 4
prjóna hvítt, brugðið og slétt, eins og
áður. Um leið er felld af ein lykkja á
hvorum enda í hverri hvítri rönd.
Prjónið 10 rendur í allt og þá eiga að
vera 16 lykkjur eftir á prjóninum. Nú
takið þið upp 20 lykkjur í hvorri hlið (þá
■ Skýringamynd: Lykkjuspor eða
samansaumaðar lykkjur. Saumið frá
réttunni í lausu lykkjurnar, stingið
nálinni í gegnum 2 lykkjur á öðru
stykkinu, síðan í gegnum 2 lykkjur á
hinu stykkinu. Allar lykkjur eru saumað-
ar á þann hátt, að nálinni er stungið
niður i gegnum þá lykkju, þar sem
garnið var dregið upp í fyrra spori, og
upp í lykkjuna við hliöina.
eru samtals 88 lykkjur á prjónunum) og
prjónið nú aftur 4 umf. grænt, 4 umf.
hvítt og 4 umf. grænt.
Sólinn: Hann er hafður alhvítur. Setjið
10 lykkjur fyrir miðju tástykkinu og 10
lykkjur fyrir miðju hælstykkinu á prjóna
nr. 2. Á hinum prjónunum eru prjónaðar
2 1. sl. saman í byrjun og lok hvers
prjóns. Það er gert þannig, að í upphafi
prjóns eru prjónaðar 2 1. sl. saman
framan frá, en í lok prjónsins er
prjónaðar 2 1. sl. saman aftan fr
(snúnar). Endurtakið þessar úrfelling;
í hverri umferð 9 sinnum. Saumið a
síðustu lykkjurnar, sem eftir eru, sama
með lykkjuspori, lykkju fyrir lykkju (sj
meðfylgjandi skýringamynd). Þá e
hekluð snúra, sem dregin er í gegnut
gatamynstrið og á endana saumaði
fastir dúskar.
Ekta svissneskt
ostafondue
■ Frá höfuðlandi ostsins, Sviss, er
komin eftirfarandi uppskrift að osta-
fondue. Uppskriftin er fyrir fjóra:
Nuddið með hvítlauksgeira aö
innan pott úr leir eða smíðajárni.
Hellið í pottinn 4 dl þurrt hvítvín og
látið það sjóða (þá rýkur alkóhólið
úr þeim en keimurinn verður eftir).
Hellið nú út i 600 g af fínt rifnum osti
og hrærið í allan tímann. Bætið út í
2 tsk. kartöflumjöl, sem hrært hefur
verið upp mcð 2 msk. kirsch (eða
annað ókryddað brennt vín), hrærið.
Malið yfir Ijósan pipar í piparkvörn,
2-3 hringi, og paprikuduft milli
fingurgóma.
Setjið pottinn yfir sprittlogann og
nú er allt tilbúið að „fonda“. Brauð-
bitum er dýft á löngum göffium ofan
í ostahræruna og etnir með góðri
lyst. Með Fondue er gott að drekka
hvítvín, en einnig er ágætt að hafa te
með.
Endast
sokka-
buxurnar illa?
■ Allar konur þekkja það, að
þegar þær ætla að grípa til sokka-
buxna, sem jafnvel eru nýjar eða svo
gott sem, reka þær sig á, að komið
er á buxurnar lykkjufall. Sokkabuxur
eru dýrar og ergilegt, þegar þær eru
ónýtar eftir litla sem enga notkun.
Okkur hefur verið bent á ráð til að
gera sokkabuxur endingarbetri, og
er það sagt óyggjandi. Þar er mælt
með því að væta sokkabuxurnar,
þegar þær eru nýjar, stinga þeim í
plastpoka, sem lagður er í frystinn.
Þegar þær eru frosnar, eru þær
teknar út og látnar þiðna og þorna.
Nú eiga þær að endast mun betur en
annars hefði verið.