Tíminn - 02.02.1984, Blaðsíða 7

FIMMTUDAGUR 2. FEBRÚAR 19W
Að vinna saman— er forsenda
fyrir góðu hjónabandi
■ Til voru í gamla daga í
Mið-Evrópu sérstakir embættis-
menn í hverjum bæ og þorpi,
sem höfðu yfirumsjón með
veislufagnaði í sambandi við
hjónabönd á staðnum. Brúð-
kaupssiöirnir voru margvíslegir
eftir stöðum.
Nú eru þessir embættismenn
vegna brúðkaupa víðast hættir
störfum, en þó cimir eftir af
hinum gamla sið sums staöar,
eins og t.d. í Austurriki... I þorpi
einu í Suður-Austurríki býr
Leopold Lugger 42 ára og hann
hefur erft embætti brúðkaups-
siöameistara framan úr ættum.
Hér sést Leopold stjórna serí-
moníu eftir brúðkaup í heimabæ
sínum. Brjúðhjónin eru látin
sýna hversu vel þau komi til með
að vinna saman í hjónabandinu,
með því að saga með tveggja
manna sög í gegnum þykkan
bjálka.
Leopold á lika að sjá uni aðrar
hliðar á veisluhöldunum, svo
sem að láta brúðhjónin drekka
vín úr barnapela, og svo stjórnar
hann gömlum leik sem heitir
„Brúðarránið“.
Hér áður voru brúðkaupssiða-
meistarar í nær hverju þorpi í
Austurríki, en nú orðið á
Leopold víst fáa starfsbræður.
■ Mireille Mathieu (talið frá v.), þýski söngvarinn Peter
Hoffman, þá kemur sjáif Afton, eða Audrey Landers leikkona,
og leikkonan Sydne Rome. Þau stóðu þarna og tóku á móti
gestum í veisluna.
Audrey Landers (Afton í DALLAS)
heilsar upp á DALLAS-aðdáendur
í Frakklandi
■ í Frakklandi er horft mikið á
DALLAS-þættina, eins og í
mörgum löndum beggja megin
Atlantshafsins. Nýlega var Au-
drey Landers (Afton í
DALLAS) á ferð þar í landi til
að auglýsa upp þættina. Henni
var haldið samkvæmi í París, og
var það franska söngkonan Mir-
eille Mathieu, sem stóð fyrir því.
Mireille er góð kunningjakona
Patricks Duffy (Bobby Ewing í
DALLAS) og því hefur hún
áhuga á öllu sem viðkemur Dál-
las-þáttunum og leikurunum sem
árum saman hafa leikið í þeim.
liggur ónýtt vélarusl á víð og
dreif. Allt þetta mætti kalla sjón-
mengun og hana viljum við losna
við,“ sagði Heimir Hannesson,
formaður Ferðamálaráðs, á
blaðamannafundi, sem haldinn
var til kynningar þessu átaki á
Hótel Holti í gær.
Heimir benti á, að ferða-
rekstur er vaxandi atvinnugrein
hér á landi. Koma erlendra
ferðamanna hingað skilaði æ
meiri gjaldeyri í þjóðarbúið.
Hann sagði að öllum væri Ijóst að
það scm ferðamenn sæktust eftir
fyrst og fremst hér væri hrein og
óspillt náttúra, sem yrði að varð-
veita til að atvinnugreinin mætti
halda áfram að dafna.
Hann sagði ennfremur að til
stæði að koma slagorðinu, sem
fyrstu verðlaun fær í samkeppn-
inni, sem víðast. Til stæði að
gera skilti. prenta sérstaka lím-
miða til að setja á bílrúður,
plastpoka undir rusl og fleira til
að minna fólk á átakið. Ætlunin
er að fá fjölda félaga og fyrir-
tækja til að dreifa áróðrinum.
Þá yrðu keyptar auglýsingar í
blöðum og tímaritum og jafnvel
á hliðum Strætisvagna Reykja-
víkur.
í ávarpi, sem flutt var á
blaðamannafundinum í gær, seg-
ir m.a. „Á síðustu áratugum
hefur íslenskri þjóð orðið æ
ljósara, að hún á landi sínu skuld
að gjalda. Myndarleg afborgun
var greidd með þjóðargjöfinni til
landgræðslu. og því yfirlýsta
stefnumiði, að koma gróðri í það
horf, sem var. þegar land var
numið. En þaö eru margar
afborganir eftir, þótt eilítið nafi
saxast á skuldina.
Það vcrður ávallt erfitt að
draga úr því tjóni, sem náttúru-
öflin valda, svo sem uppblástur
og eldgos. En það má draga úr
skemmdum af mannavöldum.
Það verður þó ekki gert nema
með átaki allra íslendinga og
almennri baráttu fyrir bættri um-
gengni við landið."
Þess má geta, að verðlaun
verða veitt fyrir bestu slagorðin,
sem berast í umræddri sam-
keppni. Fyrstu verðlaun verða
vikuferð til Parísar fyrir tvo með
fríu uppihaldi ogþriðju verðlaun
vikuferð til Akureyrar. Þá verða
veitt nokkur 5000 króna verð-
laun fyrir góðar hugmyndir.
Skilafrestur er til 1. mars næst
komandi.
-Sjó.
■ FLEST bendir nú til þess. að
það verði nýr Ronald Reagan,
sem tekur þátt í forsetakosning-
ununt í Bandaríkjunum í haust.
Það verður ekki hinn herskái
Reagan. sem hafði það að meg-
inmarkmiði í forsetakosningun-
um 1980 að tryggja hernaðarlega
yfirburði Bandaríkjanna og
halda uppi ósveiganlegri and-
stöðu gegn þeirri ófreskju. sem
Sovétríkin væru.
Reagan hefur haldið þrjár
stórræður að undanförnu. Ein
þeirra var hin árlega skýrsla
forsetans til þingsins. Önnur var
yfirlýsing hans um, að hann gæfi
kost á sér til íramboðs í forscta-
kosningunum í haust. Þriðju
ræðuna hafði hann flutt nokkru
áður og fjallaði hún mest um
alþjóðamál.
Meginefnið i öllum þcssuni
ræðum var hið sama. Það mætti
ekkert láta ógert til að vernda
friðinn og koma í veg fyrir kjarn-
orkustyrjöld. Þess vegna yrði að
finna grundvöll fyrri friðsamlega
sambúð risaveldantia tvcggja.
Reagan lýsti svo hátíðlega yfir
því, að hann ætlaði sér þaö
hlutverk að finna og tryggja
slíkan grundvöll.
En Reagan boðarfrið ogsættir
á flciri sviðunt. Hann segisl ekki
aðeins ætla að vinna að sáttuni í
alþjóðamálum, hann stefni ekki
síður að því innanlands.
I skýrslu sinni til þingsins leit-
aði hann eftir samstarfi við þing-
ntenn demókrata um leiðir til að
draga úr hinum mikla rekstrar-
halla hjá ríkinu, en horfur eru á.
■ Ronald Reagan
ingum. að úrslitin verði talin
tvísýn.
Það hefur oft reynzt í kosning-
um vestra. að frambjóðandi.-sem
stendur vel í upphafi kosninga-
baráttunnar, haldi ekki for-
ustunni til loka, heldur fari fylgi
hans að rýrna, þegar nær dregur
kosningadegi. Frægasta dæmið
um þetta er ósigur Deweys í
viðureigninni við Truman 1948.
Vafalítið myndi fátt styrkja
Reagan nteirá en að ná sam-
komulagi við Rússa um einhvern
áfanga i afvopnunarmálum.
Reynsla Nixons 1972.bendir ein-
drcgið til þess. Athyglisvert er,
að samningamenn Bandaríkj-
anna í afvopnunarmálúm, eins
og Edward Rowny, láta nú í
Ijóst. að samkomulag viö Rússa
sé að nálgast um ýmis mikilvæg
atriði.
Það er engan veginn hægt að
útiloka á þessu stigi, að eitthvert
samkomulag geti náðst milli Re-
agans og Andropovs fyrir haust-
iö. Andropov þarf ekkert síður
en Reagan á slíku að halda. Það
myndi styrkja álit hans heima
fyrir, því að cngin þjóð þráir
sennilega meira friö en Rússar.
sökum hins mikla mannfalis
þeirra í síðari heimsstvrjöldinni.
Það getur orðið erfiðar fyrir
Reagan aö ná sáttum við demó-
krata á þeim grundvclli, að þcir
hjálpi honum til að draga úr
hallanum á ríkisrekstrinum.
Demókratar munu vafalaust
hugstt eitthvað á þá lcið: Ber þú
sjálfur fjanda þinn. Þeir niunu
a.m.k. setja skilyrði, sem erfitt
Reagan vill bæði sættast
við demókrata og Rússa
Hann gengur til kosninganna sem friðarengill
að hann fari yfir 200 milljarða
dollara á næsta ári.
En jafnhliða því, sem Rcagan
boðar þannig frið og sættir, árétt-
ar hann hin gömlu fyrirheit sín
um sterkar varnir og rífleg fram-
lög til varnarmála, m.a. til geim-
vopna.
Þetta er bersýnilega gert til að
halda hinum gömlu fylgis-
mönnum hans við efnið og láta
þá ckki taka sáttfýsi hans of
alvarlega.
En þessu er aðeins kotið inn í
ræðurnar. Sáttaboðskapurinn og
friðarboðskapurinn er yfirgnæf-
andi.
AF HÁLFU demókrata og
Rússa er þessum sáttaboðskap
Reagans tekiö mcð nokkrum
efasemdum. svo ekki sé meira
sagt.
Rússar segja, að hann sé
helber blekking og verði ekki
tekinn alvarlega meðan Banda-
ríkin haldi áfram að koma upp
meðaldrægum eldflaugum rétt
við landamæri Sovétríkjanna.
Gromiko hefur í ræðum að
undanförnu deilt harðar á
Bandaríkin en um langt skcið.
Af því draga sumir fréttaskýr-
endur þá ályktun, að Rússarætli
alls ekki að semja við Bandaríkin
fyrir forsetakosningarnar.
Þetta er þó vafalítið fljót-
hugsuð ályktun. Kremlverjar
skamma Reagan í þeirri trú, að
þcir geti knúið hann til að bjóða
betur. Það fer alveg eftir því,
sem Reagan hefur í pokahorn-
inu. hvort eitthvert samkomulag
næst milli Bandaríkjanna og
Sovétríkjanna fyrir kosningar.
í því sambandi munu
kosningahorfur í Bandaríkjun-
um ráða miklu. Rcagan mun
hafa meiri áhuga á samkomulagi,
ef hann tclur sig ekki alveg
öruggan um kosningu. Vel getur
farið svo, þegar nær dregur kosn-
■ Juri Andropov
Þórarinn
Þorarinsson,
ritstjori, skrifar
getur veriö fyrir Reagan að fall-
ast á.
EINS OG mál standa nú í
Bandaríkjunum þykir Rcagan
líklegur til að ná endurkosningu.
Það getur hins vcgar átt eftir að
brcytast.einsogáðurcrvikiöað.
Sterkasta tromp Rcágans er
það, að dregiö hcfur úr vcrð-
bólgu og hagvöxtur hefur aukizt.
Á móti því kemur stórkostlcgt
atvinnuleysi, mikill halli á ríkis-
rckstrinum og rnikill halli á
viðskiptum við útlönd. Þcss
vegna fara kröfur um innflutn-
ingshöft vaxandi. Þá sýna
skýrslur, að fátæklingum hefur
stórfjölgað í Bandaríkjunum í
stjórnartíð Reagans.
Demókratar munu vafalaust
reyna að draga þctta scm bezt
fram í dagsljósið. Það verða þó
friðarmálin og öryggismálin, sem
þeir munu leggja á megin-
áherzlu. Hættan á kjarnorku-
styrjöld hafi aukizt, err sam-
kvæmt skóðanakönnunum virð-
ist hað nokkuð almenn skoðun.
Reagan spurði kjóscndur tvrir
kosningarnar 1981) i sjonvarps-
kappræöunni við Carter: Er af-
koma ykkar betri nú en fyrir
fjórum árum? Það er ekki ólík-
legt að dcmókratar spyrji kjós-
cndur nú: Er öryggi ykkar meira
nú en fyrir fjórum árum?
Reagan gerir sér bersýnilega
Ijóst hvert svarið verður. Þess
vegna gengur hann nú til kosn-
inga í gervi friðarengilsins, sem
er reiðubúinn til að taka upp
friðsamlcga sambúð við Sovét-
ríkin, ef það gæti greitt fyrir
samningum. Svo getur því farið.
að það verði ósýnilegi maðurinn
í Kreml, sem hetur rao nans í
hendi sér.
Et' þetta er rétt tilgáta verða
úrslit forsetakosninganna ekki
aðeins ráðin í Bandaríkjunum,
heidur einnig í Kreml.