Tíminn - 22.05.1986, Blaðsíða 13

Tíminn 13
Fimmtudagur 22. maí 1986
LESENDUR SKRIFA
Þegar Sjálfstæðisflokkurínn teflir fram átöppunargreifum sem framtíðarímynd í atvinnuvegum landsmanna, en telur Framsóknarflokkinn af því illa af því hann sér ekki ástæðu til að ganga gegn
atvinnuvegi eins og landbúnaði, þá er „something rotten in the City of Reykjavík."
Þegar skammt er eftir til borgar-
stjórnarkosninga í Reykjavík blasa
við nokkrar staðreyndir, sem vert er
að íhuga, einkum fyrir þá sem eru
fylgjandi þeim ráðstöfunum, sem
ríkisstjórnin hefur gert undir forsæti
Steingríms Hermannssonar. Tekist
hefur að jafna þannig öldugang verð-
bólgunnar að fólk eygir nú nokkra
von til þess að fá frið til að bæta hag
sinn fyrir verðbótum og þenslu, sem
undanfarinn einn og hálfan áratug
hefur verið eins og síbruni í vasa
hvers einasta launþega. Verkalýðs-
hreyfingin á sinn stóra þátt í þeirri
skynsemisstefnu, sem nú hcfur verið
tekin upp, og hefur hún hlotið litlar
þakkir hjá þeim sem af hálfu
Alþýðubandalagsins eru nú í forustu
í borgarstjórnarkosningunum.
Sögurnar af miklu fylgi Sjálf-
stæðisflokksins í kosningunum
benda til þess að almennur kjósandi
ætli á þessari stundu að láta Sjálf-
stæðisflokkinn einan njóta þeirrar
viðurkenningar. sem ríkisstjórnin hef-
ur unnið til að viðbættri þeirri stað-
reynd að núverandi borgarstjóri er
vinsæll maður. Ut af fyrir sig er ekki
ástæða til að harma það þótt ríkis-
stjórnin njóti viðurkenningar og
þakklætis almennings, væri einhver
von til þess að það þakklæti kæmi
réttlátlega niður. Sjálfstæðisflokkur-
inn hefur síður en svo staðið einn að
þeirri lagfæringu, sem gerð hefur
verið í efnahagslífinu til stórra hags-
bóta fyrir allan þorra almennings.
Engu að síður þykir mörgum nú
blasa við, að flokkur forsætisráð-
herra búi við þverrandi fylgi í borg-
inni. Er þá komið að því sem kalla
mætti réttlæti kjósenda. Það er eins
og aðeins þurfi að meta það við
Sjálfstæðisflokkinn að vel hefur tek-
ist til í landsmálum að undanförnu.
Slagsmálavöllur
Alþýðubandalagsins
Engin ástæða er til aðgefa sérstak-
an gaum því liði sem nú býður sig
fram fyrir Alþýðubandalagið í borg-
arstjórnarkosningum. Það hefur
leynt og Ijóst barist gegn þeim mönn-
um innan verkalýðshreyfingarinnar,
sem kusu heldur að fara faglega leið
í kjarasamningum en halda áfram að
ná skyndiárangri í prósentuhækkun-
um á kaupi, sem stæðu aðeins í viku
eða hálfan mánuð. Svo fast hcfur
verið sótt að verkalýðsforustunni
innan Alþýðubandalagsins að borg-
arstjórnarframboðið lét kalla hana á
beinið bæði hér í Reykjavík og úti á
landi. Þar mætti gjarnan Össur
Skarphéðinsson til að skamma for-
ustuna. Nú verður því ekki mótmælt
að þennan sama Össur eiga launþeg-
ar í Alþýðubandalaginu að kjósa í
borgarstjórn, þvert ofan í þá stað-
reynd að enn hefur tekist að láta
launþega halda þeim kjarabótum,
sem um var samið og hefur það ekki
gerst í langan tíma. Borgarstjórnar-
framboð Alþýðubandalagsins hefur
kjörið sér slagsmálavöll til hliðar við
launþegahreyfjnguna, kosið sér
stefnu launþegaslagsmála í stað var-
anlegra kjarabóta. Gegn forustu
verkalýðshreyfingarinnar eiga
launþegar innan Alþýðubandalags-
ins nú að kjósa. í rauninni blasir
ekkert við annað en verkalýðsflokk-
ur vegna þess að launþegahreyfingin
getur ekki unað því að henni sé alltaf
gert að slást, einnig þegar aðrir
kostir eru færir, eins og núna, undir
forustu Alþýðubandalagsins. Það er
því ekki ástæða til fyrir launþega að
styrkja Alþýðubandalagið sérstak-
lega í borgarstjórnarkosningunum
að þessu sinni. Með því móti eru
þeir aðeins að styrkja liðið gegn
verkalýðsforustunni.
Þorsteinn í miðju
mjólkurbúi
Sjálfstæðisflokkurinn hefur á að
skipa vinsælum borgarstjóra og er
ekkert nema gott um það að segja.
Nokkurrar kergju gætir þó í borgar-
liöi Sjálfstæðisflokksins í garð lands-
byggðar alltaf þegar nálgast kosning-
ar í borginni og er þá gripið í
Framsóknarflokkinn og sagt að hann
sé flokkur sveitanna. Þcss vegna eigi
hann lítið sem ekkert erindi í borgar-
málin. Eitt er landið og ein er þjóðin
og situr varla á ríkasta plássinu að
hafa uppi stórt andóf gegn öðrum
plássum. Sé landsbyggðin alfarið
talin til Framsóknar fer að sneiðast
um sjáltstæðismenn á þingi og má
Þorsteinn Pálsson sjálfur fara að
huga að sínurn hlut sem fyrsti þing-
maður Sunnlendinga, staddur í
miðju Mjólkurbúi Flóamanna. Egill
úr Nesjum og Sverrir Hermannsson
þurfa líka við sveitamenn að tala og
virðist fara vel á með þeim og
kjósendum, cða svo segir þingseta
þeirra til um. Pálmi á Akri hefur
verið landbúnaðarráðherra og á
sauðfé gott og þykir vænt um það
eins og ræktunarmanni sæmir. Hvað
ætlar Sjálfstæðisflokkurinn í Reykja-
vík að gera við þessa „framsóknar-
menn“ í þingflokknum? Ætlf væri
ekki nær að fara minna í hneykslun
sinni á landsbyggðinni og þörfum
hennar?
Átöppunargreifinn
og frelsið
Hér í þéttbýlinu á suðvesturhorn-
inu hefur Sjálfstæðisflokkurinn á að
skipa nokkrum furstum sem eiga
mikið undir sér. Þeir byggja stórhýsi
og reka fyrirtæki misjafnlega gagn-
söm fyrir þjóðarbúið, en sem eiga
það sameiginlegt að skila góðum
hagnaði, sem út af fyrir sig er ekki
ámælisvert. Einn hefur það sér til
ágætis að tappa vatni á smáfernur og
selja þaö lítið eitt blandað ávaxta-
safa. Þessari sölu fylgir yfirþyrmandi
auglýsingaskrum og nokkur vand-
kvæði, vegna þess að þótt aö vatn sé
hollt, dugir það varla til uppeldis
börnum. Sjálfstæðisflokknum þykir
mikill fengur að svona mönnum í
þéttbýli. Þetta eru hinir raunveru-
legu landsgrcifar. Þarerekki helvítis
landbúnaðurinn að þvælast fyrir.
Svo veit þessi átöppunargreifi allt
um frelsið, hvort heldur það á að
fyrirfinnast í Þróunarsjóði eða ann-
ars staðar. Þegar Sjálfstæðisflokkur-
inn teflir fram átöppunargreifum
sem framtíðarímynd í atvinnuvegum
landsmanna, en telur Framsóknar-
flokkinn af því illa af því hann sér
ekki ástæðu til að ganga gegn
atvinnuvegi eins og landbúnaði, þá
er „something rotten in tlte City of
Reykjavík".
Valdabrölt
átöppunaríhalds
Þetla er sagl hér af því að þcir
sjálfstæðismenn, sem vilja kosning-
ar í haust, en þeir eru ekki ófáir,
hafa um stund leitað að ágrciningi
við Framsóknarflokkinn og virðast
nú hafa fundið hann með tilstilli eins
fulltrúa framtíðar atvinnuvcga í
landinu. Deilurnar út af Þróunar-
sjóði, þar sem því cr haldið fram að
Framsóknarflokkurinn haldi úti ein-
hverjum annarlegum sjónarmiðum
er ekkert annað en valdabrölt átöpp-
unaríhaldsins á suðvesturhorninu,
sem heldur að það geti deilt og
drottnað yfir landinu. Þessu er ein-
faldlega ekki svona farið. En hins
vegar hefur tekist að skaða ímynd
Framsóknarflokksins í Reykjavík og
víðar í þéttbýli með óljósu snakki
um landsbyggðarflokkinn, þótt Ijóst
sé að allir flokkar á Islandi eru
landsbyggðarflokkar, sem betur fer.
Þessi leit að ágreiningi hefur leitt
til þess að í borgarstjórnarkosning-
unum fær Framsóknarflokkurinn
ekki að njóta sannmælis. Kjósend-
um er talin trú um að Iiann sé
flokkur landsbyggðarinnar, skorti
góðan vilja í borgarmálum eöa hafi
alls enga stefnu í þeim. Því er hins
vegar sleppt, að það er Framsóknar-
flokkurinn sem leiöir núverandi
ríkisstjórn, sem er stjórn alls
landsins, líka Reykjavíkur. Það er
líka ástæða til að ganga ekki með
dómhörku gegn ööru fólki þótt það
búi á landsbyggðinni. Reykjavík
stækkar ekkert við það, átöppunin
gengur ekkert ■ greiðar og „fram-
sóknarmönnum" í Sjálfstæðis-
flokknum fækkar ekkert.
Daður íhalds
og komma
Takist að knésetja Framsóknar-
flokkinn í borgarstjórnarkosningun-
unt í Reykjavík á sama tíma og
honum hefur ásamt Sjálfstæðis-
flokknum tekist að leiða okkur út úr
eyðimörk verðbólgunnar, má alveg
eins búasl viö að dansinn byrji að
nýju. Þá verða aðeins tveir flokkar
eftir, færir um að mynda ríkisstjórn,
Sjálfstæðisflokkur og Alþýðubanda-
lagið. Það vcrða svolítið skcmmti-
legar kringumstæður cn alls ekki
óyfirstíganlegur vandi, enda hefur
Sjálfstæðisflokkurinn löngum daðr-
að við kommúnista, sem er kjarninn
og ráðandi afl í Alþýðubandalaginu.
og það afl sem nú hefur gefið grænt
Ijós á aðförina gegn verkalýðsforust-
unni. Alkunna er hverja virðingti
Sjálfstæðisflokkurinn og Morgun-
blaðið ber fyrir kommúnistum í
menningarmálum. Átöppunargreif-
arnir hafa aldrei sagt styggðaryrði
við kommúnista, og í bisness og
frjálshyggju gengur ekki hnífurinn á
milli á bak við tjöldin. Mcð því að
knésetja Framsókn í borgarstjórnar-
kosningunum tekst átöppunaríhald-
inu að knýja fram þingkosningar í
haust og leita lags við fjandmenn
launþegahreyfingarinnar í Alþýðu-
bandalaginu. Þá getur dansinn byrjað
þar sem frá var horfið upp í hundrað
og þrjátíu prósent verðbólgu. Þetta
er ekki í fyrsta sinn sem skynsemin
og Framsóknarflokkurinn haldast í
hendur. Þcssvegna þarf hvcr athug-
ull kjósandi að hugsa ntálið vel áður
en hann ákveður að kjósa ekki
Framsóknarflokkinn að þessu sinni.
Kjósandi