Tíminn - 07.02.1988, Blaðsíða 13

Sunnudagur 7. febrúar 1988
Tíminn 13
„Erflðast að læra textann“
-sögðu þeir ívar og Þorleifur sem fara með hlutverk sótarans í söngleiknum.
Finnst ykkur gaman að leika í
óperunni?
„Já, en það er erfitt á köHum. f
byrjuninni verðum við að hafa til-
finningarnar fyrir því sem við erum
að gera í alvörunni," sagði Þorleifur,
„t.d. eigum við að gráta, síðan
eigum við að kvíða mjög mikið fyrir
að fara inn í strompinn og allskonar
svona. Það er skemmtilegast að fá
að leika," sagði Þorleifur að
lokum.
„Já, það er mjög gaman að leika.
Mér finnst skemmtilegast að fara inn
í strompinn, inn í skápinn og læra
textann," sagði fvar. Þeir félagar
ívar og Þorleifur voru sammála um
að erfiðast hafi verið að læra
textann.
Er ekki leikstjórinn alltaf að
skamma ykkur?
„Nei, jú stundum, við verðum að
viðurkenna það.“
ABÓ
■: ■ '■ !
ívar Helgason (t.v.) og Þorleifur Arnarsson fara með hlutverk litla sótarans, Bjarts. (Tímamynd Gunnar)
„... hver er sú sorg sem hjarta mitt knýr..“ sagði barnfóstran sem leikin er af Elísabetu Erlingsdóttur.
Markús, Björgvin, Þorleifur, Marta, Hrafnhildur, Sara og Rúnar f | hlutverkum barnanna.
(Tímamynd Gunnar)
„ÞETTA ER
EINFALDLEGA
GÓÐ BARNAÓPERA11
- segir Þórhildur Þorleifsdóttir leikstjóri
„Þessi sýning er ekki hvað síst
hugsuð sem samvinnuverkefni milli
skólanna og íslensku óperunnar,"
sagði Þórhildur.
„Það var haft samband við alla
tónmenntakennara, að minnsta
kosti á Stór-Reykjavíkur svæðinu og
þeir beðnir að æfa söngvana sem
koma fyrir í óperunni með krökkun-
um. Þeir fá nóturnar og spólu með
lögunum og við vonumst til að þeir
æfi þessi lög með krökkunum, þann-
ig að þegar þau koma þá geti þau
sungið með og fundist þau vera
meiri þátttakendur.
Það má segja að þetta sé mjöggott
innlegg í tónlistaruppeldi þeirra og
veitir krökkunum innsýn í annars
konar tónlist en þau eru mörg hver
að fást við á hverjum degi. Þess
vegna er líka þessi þáttur á undan til
þess að setja þau aðeins inn í hvað
gerist í leikhúsi áður en sýning er
sett upp. Bæði með þeim þætti og
það að láta krakkana syngja er góð
tilraun til að leiða þau inn í leikhúsið
og leyfa þeim að vera einhverjir
þátttakendur í leiknum, þannig að
þeim finnist ekki, að ópera sé ekki
,,..við þig sendum aldrei framar
inn, við þig sendum aldrei
framar inn..“ sungu börnin þegar
Bjartur hafði grátbeðið þau um
að bjarga sér. Marta, Gylfi, Ivar,
Bryndís Finnur, Atli og Aðalheiður
í hlutverkum barnanna.
(Tímamynd Gunnar)
svo fjarri öllum að þau geti ekki haft
gaman af henni.
Því miður er ekki um auðugan
garð að gresja í raunverulegum
barnaóperum. Þetta verk hefur
marga kosti sem barnaópera, það er
mjög skemmtileg tónlist í því og svo
eru börn í óperunni, söguþráðurinn
er ákaflega einfaldur og í rauninni
öllum aðgengilegur. Ástæðan fyrir
Þórhildur Þorleifsdóttir leikstjóri.
(Tfmamynd Gunnar)
valinu upphaflega, er að þetta er
einfaldlega góð barnaópera.
Ég vil bara hvetja tónlistar-
kennara til þess að vera búna að
vinna þetta með krökkunum svo þau
hafi meiri ánægju af sýningunni og
geti tekið vel undir í söngvunum.“
ABÓ