Tíminn - 07.02.1988, Blaðsíða 14

14 Tíminn
í TÍMANS RÁS

;;:v

Kristján
Björnsson:
Sunnudagur 7. febrúar 1988
Yor endanlegn markmið
Pað er merkilegt að sjá hvernig
ýmsir þrýstihópar og öfgasinnar
beita náunga sína ofríki til að ná
fram eigingjörnum markmiðum
sínum. Nýlegasta og um leið ömur-
legasta dæmi um grunnhyggna til-
burði í þessa veru, er vafalaust
stríðsyfirlýsing Svía nokkurs og
einhvers fulltrúa Breta gegn ís-
lenskum fiskimönnum og þar með
þjóðinni allri. Það hefur að vísu oft
verið grunnt á því góða með grönn-
um og þarf ekki að fara langt aftur
í tíma til að rifja það upp.
Það er ekki langt síðan breskir
fiskimenn áttu í opinberu stríði við
okkur í þorskastyrjöldunum. Þá
voru heldur ekki sparaðar freigátur
hennar hátignar, ef ég man þetta
rétt. Svipaða sögu er vitanlega að
finna varðandi þann sænska. Hver
man ekki eftir því stríði er braust
út í sænskum fjölmiðlum er vor
ástsæli forseti sótti þá frændurna
heim fyrir skammri stundu á mæli-
kvarða eilífðarinnar. Þá voru for-
síðurnar fullar af því efni helstu að
sanna með einum eða öðrum hætti
að Silvía væri samt glæsilegri.
Hófst ekki á sama tíma skítugur
óhróður á hendur íslendingum í
slúðurblöðunum?
Það vekur mér reyndar nokkra
furðu að stórt heimsveldi á borð
við hið breska skuli ekki eiga sjálft
mannskap til sendiferða í önnur
lönd. Það verði m.ö.o. að leita allt
til annarra heimsálfa, Kanada í
þessu tilfelli, til að finna hæfilega
brjálaðan sendimann. Er þetta því
furðulegra ef litið er til allra þeirra
milljóna breskra þegna sem ganga
um atvinnulausar þessi misserin.
Hefði ekki mátt dubba upp einn
þeirra sem ekkert hafa fyrir stafni.
Einhvern veginn hefði mér liðið
betur innst inni ef Egils-appelsínið
á Borginni hefði fengið að renna
um þurrar kverkar atvinnulausra
verkamanna í utanlandsreisu, en
þessara fínt klæddu atvinnuskæru-
liða.
Jú, mikill er Andskotinn, eins og
kerlinginn sagði og enginn ástæða
er fyrir okkur að vanmeta bitið í
klóm hans og tönnum. En hvað er
hið endanlega markmið „friðung-
anna“ frá borgum hinna stóru
landa? Hvers vegna eru þeir nú
komnir hingað með stríðsyfirlýs-
ingar?
Því reyni ég ekki að svara nema
með getgátum einum. Hitt hlýtur
að vera öllum skynugum mönnum
ljóst að markmið þeirra er varla
svo smátt að verið sé að biðja
Halldór Ásgrímsson og Kristján
Loftsson að minnka hóflega hval-
veiðarnar. Ég held að engum heil-
vita íslendingi blandist um það
hugur að það er ekki markmið
þessara skæruliðasveita granna
okkar. Grundvallarmarkmið, og
þá um leið endanleg markmið,
„friðunganna" seilist mun lengra
inn í útópískar hugmyndir en svo.
Markmiðin eru á mjög einföldu og
skýru máli þau að allir menn í
öllum löndum og á öllum höfum
hætti aðdrepadýr og yrkja jörðina.
Þetta eru hin endanlegu markmið
og því ekki að segja það bara.
Friðungar af ýmsu tagi grassera
í flestum álfum og lifa að því er
virðist nokkuð góðu lífi á framlög-
um ótrúlegustu fyrirtækja og ein-
staklinga. Það mætti samt segja
mér að framlög þessi væru ekki öll
til komin af góðu einu. Mér flýgur
í hug gamla góða mafíubragðið,
sem felst í þvf að bjóða verslunar-
keðjum grið gegn vægu gjaldi.
Einnig get ég ímyndað mér að
góður peningur geti skilað sér inn
í samansöfnuðum framlögum
undirmálsmanna er sýna vilja mátt
sinn með þátttöku í starfsemi al-
þjóðlegra skæruliðasamtaka.
Hvað um það. Engin ástæða er
þó til að skrifa sig inn á svartan lista
þessara sjálfskipuðu umboðs-
manna almennings og eiga það á
hættu að bíta í appelsínur, sem
„samtökin“ hafa eitrað í áróðurs-
skyni fyrir málstað sínum.
Þorsta þessara umboðsmanna
verður ekki svalað með því að láta
undan hótunum þeirra. Völd '
þeirra leyfi ég mér að efast um. Ég
leyfi mér þá ekki síður að efast um
að þessa menn hefur almenningur
langt í frá kosið sér að fulltrúum.
Hvað mínum söguskýringum
viðvíkur, kemur ekki nema tvennt
til greina varðandi eðli þeirra.
Annað hvort eru umboðsmennirn-
ir einhverjar markverðustu leifar
blómafræfla- og friðunarhugsjónar
frá tímum hippanna og uppreisnar
gegn veiðimannagrimmdinni. Þá
væri eina breytingin sú að nú eru
þeir komnir í jakkaföt og hvítar
skyrtur, nema þegar þeir ferðast
um íklæddir skipstjórabúningum á
almenningsfarrými Flugleiða.
Hitt kemur ekki síður til greina
að álykta sem svo að hér séu
einfaldlega á ferðinni einhver
hættulegustu fasistasamtök nútím-
ans. I það minnsta er það ekki
fjarri lagi ef við skoðum orrustuað-
ferðirnar af gaumgæfni. Þarna eru
nægir fjármunir á ferðinni og næg
eru skothylkin í formi veggspjalda-
áróðurs. Svo má ekki heldur
gleyma því hversu aðferðir þeirra
eru barnalega einfaldar, en það er
að mínu mati eitt mest áberandi
auðkenni fasistahreyfinga.
Valdastiginn er hreinn og fórn-
fýsi hinna lægra settu, þ.e. þeirra
sem ekki klæðast „júniformum" á
almenningsfarrýmum, er innt af
hendi af fullkominni auðmýkt.
Meðlimirnir svalla um á gúmmí-
bátum á ólgandi útflóum hvalamið-
anna við ísland, án þess að skeyta
um eigin jarðbundin örlög. Hug-
sjónin er há og reyndar háfleygari
en svo að hún hafi í raun nokkurt
samband við þær jarðbundnu hug-
sjónir sam haldið hafa bænda- og
útgerðarmenningu á lífi til þessa.
Þegar taka á afstöðu til málefna er
rétt að hyggja að því í hverju
endanleg markmið okkar mann-
skepnunnar felast. Ber okkur að
yrkja jörð og höf f sveita vors
andlits, eða ber okkur að falla á
kné og hlýða sendiboðum skæru-
liðanna?
Gettu nú
Fossinn á myndinni
hjá okkur sl. sunnu-
dag var Gljúfurárfoss
eða Gljúfrabúi undir
Eyjafjöllum.
En hér sjáum við yfir
höfnina í vestfirsku
sjávarþorpi og spyrj-
um hvar það sé. A
undanförnum árum
hafa ferðir um Vest-
firði verið mjög vin-
sælar og líklegt að
mörgum verði ekki
skotaskuld úr að
svara.
KROSSGÁTA
SlGLc
omm
Ti*l
-þl/A/6-
TORN
OoRO
LÆÞ/K
VDf/m

VlM
HL'fíT'-
UR
,a/ö/
o si&uK
8
£
'Ooo
KUK\
P/RMfi
STÓKU
ÆTT
K \/OL
ÆVPl)
oTuc
T?cE>
ot/ernt)
'ftR
sruinA
XDMtíT
YFIR

Q
ANGftN
ILIFDU
FRERl
FLJoT
J?öf>
Bjsls
IfiVU
l/(DNP
KV/K.
LftVS
UN6
FLUfifl
7?£I£>
LftS
u
'OL&ft
$Tfíp
wg.
FuölT
STbFU
WRÐl
V/fíVft
vSftu-
SilftR
t
VIÞB/r
I+fiUD-
M/EL-l'
Blts/iNtf
PfíRÐA
Þoii
Œ533
fPísrfi
I
x
SKST.
ElH S
&RINO

BF/5KJA
6C-R/1
ÍFN)
l^eiNS
P/>-
lo

KotVfí
GCRIft
oriP

KORN
n
muNs
/z
rntfi

/op/
Jín
b/JoT
UÐ
o6£$-
L6*r

tfftUT
/l

HEIWR
-S TltA

73
G
H
Q

/s

V/PUR-
K eust
GYDJft
77
•ROD
S//)R
'RCÞ

VtP-
sxívrt

1o
áSlm
BftROi
íÉl
SKIHN
77
£00
fiam
■D