Tíminn - 21.02.1988, Blaðsíða 2

Tíminn - 21.02.1988, Blaðsíða 2
2 Tíminn Sunnudagur 21. febrúar 1988 „STÓÐ Á BRÚNINNI í ÞRJÚ KORTER, SKELFINGU LOSTINN“ Rætt við félaga í Svifdrekafélagi Reykjavíkur. Þ ■ að he I að hefur löngum verið draumur mannsins að geta svifið um loftið, frjáls ferða sinna eins og fuglinn, óháður vélarafli en nýta sér þess í stað vinda og hitauppstreymi til að halda sér á lofti. Þeir sem komast næst því að líkja eftir fuglunum eru án efa þeir sem fást við að fljúga svonefndum svifdrekum. Fyrir síðustu aldamót voru menn farnir að reyna að fljúga fótstignum flugvélum með misjöfnum árangri og skömmu eftir aldamótin kom fram á sjónarsviðið fyrsta vélknúna flugvél þeirra Wright bræðar. Síðan þá hefur flugtæknin tekið gífurlegum breytingum og sama má segja um þróun svifdreka nú á síðari árum. Þorsteinn Marel, Kristján Richter og Ingólfur Bruun eru allir félagar I Svifdrekafélagi Reykjavíkur. Myndin á milli þeirra eraf Þjóðverjanum Otto Lillienthal sem fyrsturflaug svifdreka 1887. Hann lést í svifdrekaslysi og gleymdist þá íþróttin þar til hún var vakin upp að nýju af hönnuðinum Rogallo. (Tímamynd Pjelur) Á dögunum gafst Tímanum tæki- færi á að fylgjast með þrem félögum úr Svifdrekafélagi Reykjavíkur þar sem þeir voru að stunda helsta áhugamál sitt í Úlfarsfelli í Mosfells- sveit. Við skulum fá þá til að segja okkur lítillega um eitt og annað sem viðkemur svifdrekaflugi og hvernig tilfinning það er að vera háður náttúruöflunum, vindum og hit- auppstreymi í nær einu og öllu. UPPHAFLEGA HANNAÐ FYRIR „NASA“ Við mæltum okkur mót undir Úlfarsfelli og síðan var lagt af stað upp á fjallið. Fyrstir urðu á vegi mínum þeir Kristján Richter og Þorsteinn Marel sem hve mesta reynslu hafa í svifdrekaflugi hér á landi. Ég spurði þá fyrst hvenær svifdrekar hafi komið fram á sjónar- sviðið. “Ætli það hafi ekki verið 1973 sem þetta var prufað að ein- hverju marki, en hér á landi var fyrsti svifdrekinn smíðaður 1974 af Hálfdáni Ingólfssyni á ísafirði," sögðu þeir Kristján og Þorsteinn. Hugmyndina má rekja til tilrauna dr. Francis Rogallo á sjötta og sjöunda áratugnum. „Hann var að fást við að hanna þríhyrndan væng með það fyrir augum að nota í geimferðum til að koma tækjum á tunglið, en það endaði með því að Geimferðastofnun Bandaríkjanna (NASA) keypti ekki hugmyndina eins og ætlunin hafði verið," sögðu þeir félagar. „Síðan voru það ein- hverjir sem vildu fá að nota hug- myndina, bara til að leika sér með hana og úr því varð svifdrekaíþrótt- in. Ég held að það séu ekki nema um fimm ár síðan Rogallo sjálfur flaug í fyrsta sinn því sem hann hafði hannað sjálfur," sagði Kristján. Fyrstu flugin munu hafa farið fram í Ástralíu og Bandaríkjunum. „Þessi íþrótt varð strax mjög vinsæl í Bandaríkjunum, þá var það þannig að maður keypti sér „kit“i gegn um póstverslun. Þessi pakki saman stóð af segli, rörum, slatta af boltum og teikningu, síðan boraðir þú og festir allt saman, fannst þérfjallogflaugst. Afföllin voru mikil eins og nærri má geta, vegna þess að það fylgdi enginn leiðarvísir um að þú ættir að fara upp í vindinn,“ sagði Kristján. GENGUR ÚT Á ÞAÐ SAMA OGANNAÐFLUG Áhugamenn um svifdrekaflug hafa stofnað með sér félag sem kallast Svifdrekafélag Reykjavíkur, enda munu flest allir sem stunda þessa íþrótt vera frá Reykjavík og nágrenni. Fjöldi félaga er um 40 en þeir munu vera misjafnlega áhuga- samir að sögna Kristjáns. Svifdreka- félag Reykjavíkur á einnig félags- heimili undir hlíðum Úlfarsfells sem þeir kalla Grund og nota til funda- halda og byrjendakennslu. Helstu fjöllin sem þeir fljúga í eru Úlfars- fell, Hafrafell og Helgafell, en þau eru öll í Mosfellssveit. Sem leikmanni virðist manni við fyrstu sýn heldur varasamt að fleygja sér ofan af fjallinu, en félagarnir hafa svörin á reiðum höndum. „Sá er munurinn á okkur og fólki sem veit ekkert um þctta, að við vitum að við fleygjum okkur ekkert fram af fjallinu. Vindurinn kemur upp með fjallinu þannig að við í raun löbbum bara út í vindstrenginn og förum upp, svo einfalt er það,“ sagði Kristján. „Þetta gengur- út á það sama og annað flug, maður á ekki að gera neitt meira en það sem maður ræður við, kunna það sem maður er að gera, þannig að íþróttin er ekki hættulegri en mennirnir sem stjórna, sama má segja um skíðafólk," sagði Þorsteinn. TEKUR TVO MÁNUÐIAÐ VERÐA FLEYGUR Hvað slysatíðnina varðar þá munu slys í svifdrekaflugi vera afar sjald- gæf og aðallega smá pústrar, enda hafa verið haldin námskeið fyrir byrjendur á hverju ári undanfarið, þannig að hættan er má segja úr sögunni. Þá er að taka stefnuna upp I vindinn. „Ég man það að f fyrsta sklptið sem ég ætlaði að fljúga stóð ég á brúninni í þrjú korter, skelfingu lostinn og ætlaði ekki að þora af stað,“ ■ sagði Ingólfur um fyrsta flugið sitt. (Tfmamynd ABÓ

x

Tíminn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tíminn
https://timarit.is/publication/50

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.