Tíminn - 21.02.1989, Page 19
Þriðjudagur 21. febrúar 1989
Tíminn" 19
^rmf i
ÞJÓÐLEIKHÚSIÐ
Óvitar
barnaleikrit eftir Guðrúnu Helgadóttur
Ath! Sýningar um helgar hefjast kl. tvö
eftir hádegi.
Fimmtudag kl. 16.00. Fáein sæti laus
Laugardag kl. 14.00 Fáein sæti laus
Sunnudag kl. 14.00 Fáein sæti laus
Laugardag 4.3. kl. 14.00. Uppselt
Sunnudag 5.3. kl. 14.00. Uppselt
Laugardag 11.3. kl. 14.00. Uppselt
Sunnudag 12.3. kl. 14.00. Uppselt
Laugardag 18.3 kl. 14
Sunnudag 19.3 kl. 14.00
Sunnudag 2.4. kl. 14.00
Þjóðleikhúsið og íslenska
óperan sýna:
^olfmanne
ópera eftir Offenbach
Föstudag 24.2. kl. 20.00. Næstsiiasta
sýning
Sunnudag 26.2. kl. 20.00. Síöasta sýning.
Háskaleg kynni
leikrit eftir Christopher Hampton
byggf á skáldsögunni
Les Liaisons Dangereuses eftir Laclos
Laugardag kl. 20.00 4. sýning. Fáein sæti
laus
Föstudag 3.3. 5. sýning
Laugardag 4.3.6. sýning
Laugardag 11.3.7. sýning
Miðvikudag 15.3.8. sýning
Kortagestir ath.l Þessi sýning kemur í
stað listdans i febrúar.
London City Baliet
gestaleikur frá Lundúnum
Föstudag 31.3. kl. 20.00
Laugardag 1.4. kl. 20.00
Litla sviðið:
mtrm
nýtt leikrit eftir Valgeir Skagfjörð
Tonlist: Pétur Hjaltested
Leikstjóri: Pétur Einarsson
Leikmynd og búningar: Gunnar Bjarnason
Lýsing: Ásmundur Karlsson
Sunnudag kl. 20.30. Frumsýning
Fimmtudag 2.3. kl. 20.30
Sunnudag 5.3. kl. 20.30
Miðvikudag 8.3. kl. 20.30
Föstudag 10.3. kl. 20.30
Sunnudag 12.3. kl. 20.30
Miðasala Þjóðleikhússins er opin alla daga
nema mánudaga frá kl. 13-20.00.
Simapantanir einnig virka daga frá kl.
10-12. Sími 11200.
Leikhúskjallarinn er opinn öll
sýningarkvöld frá kl. 18.00.
Leikhúsveisla Þjóðleikhússins: Máltíðog
miði á gjafverði.
SAMKORT
i.kikiTiac 2ú2
KKYKIAVlKlJR "P
SVEITASINFÓNÍA
eftir Ragnar Arnalds
Tónlisf: Atli Heimir Sveinsson
Leikmynd og búningar: Sigurjón
Jóhannsson
Leikstjóri: Þórhallur Sigurðsson
í kvöld kl. 20.30
Fimmtudag 23. febr. kl. 20.30
Laugardag 25. febr. kl. 20.30
Miðvikudaq 1. mars kl. 20.30
eftir Göran Tunström
Ath. breyttan sýningartíma
Miðvikudag 22. febr. kl. 20.00. Örfá sæti
laus
Föstudag 24. febr. kl. 20.00. Örfá sæti laus
Sunnudag 26. febr. kl. 20.00. Uppselt
Þriðjudag 28. febr. kl. 20.00.
Fimmtudag 2. mars kl. 20.00.
Barnaleikrit eftir Olgu Guðrúnu
Árnadóttur
Leikstjórn: Ásdís Skúladóttir
Leikmynd og búningar: Hlín
Gunnarsdóttir
Tónlist: Soffía Vagnsdóttir
Aðstoðarleikstjóri: Margrét Árnadóttir
Lýsing: Lárus Björnsson og Egill Örn
Ámason
Aðstoð við hreyfingar: Auður Bjarnadóttir
Leikendur: Kjartan Bjargmundsson,
Margrét Árnadóttir, Edda Björgvinsdóttir,
Ása Hlín Svavarsdóttir, Stefán Sturla
Sigurjónsson, Valgerður Dan Jónsdóttir,
Rósa Guðný Þórsdóttir, Ólöf Sverrisdóttir,
Arnheiður Ingimundardóttir, Ólöf Söebech,
Margrét Guðmundsdóttir, Kristján Franklin
Magnús og Sigrún Edda Björnsdóttir.
Frumsýnt i Iðnó laugardaginn 25. febrúar
kl. 14
Sunnud. 26. feb. kl. 14
Laugard. 4. mars kl. 14
Sunnud. 5. mars kl. 14
Mlðasala í Iðnó simi 16620
Miðasalan í Iðnó eropin daglega kl. 14-19
og fram að sýningu þá daga sem ieikið er.
Simapantanir virka daga Irá kl. 10-12.
Einnig simsala með VISA og EUROCARD
á sama tima. Nú er verið að taka á móti
pöntunum til 9. apríl 1989.
NEMENDA
LEIKHUSIÐ
ŒIKUSTABSKÓU ISUNOS
UNDARBÆ sm 21971
„Og mærin fór í dansinn..."
eftir Debbie Horsfield
13. sýning i kvöld kl. 20.00. Uppselt.
14. sýning fimmtud. 23. febrúar kl. 20.00
15. sýning föstud. 24. febrúar kl. 20.00.
Síðasta sýning
Miðapantanir allan sólarhringlnn i sima
21971.
1-1 —< a-J I B K
rtUILL
KVIKMYNDIR
Stjörnugjöf: ★★★
Ljóti andarunginn
Jaey nokkur Howe var svo
ófríður að skólafélagar hans
vildu ekki hafa hann með í
leikjum sínum, grettu sig
framan í hann og uppnefndu
hann. Nú er Jaey orðinn 18
ára og þykir svo líkur popp-
goðinu Matt Goss í tríóinu
Bros að stúlkur fá í hnén og
gömlu skólafélagarnir eru
grænir af öfund.
Jaey er einkar glæsilegur
útlits, hár og ljóshærður með
skærblá augu og allir snúa sér
við á eftir honum. Hann getur
varla skroppið út í búð án
þess að fá hjörð af skrækjandi
unglingsstúlkum á eftir sér.
- Ég hlýt að hafa verið
ljótasti krakkinn í skólanum,
segir Jaey. Tennurnar í mér
voru svo framstæðar að ég
gekk með spengur og hárið
var sítt, strítt og svo engan-
veginn á litinn að það virtist
alltaf óhreint, auk þess sem
ég var grindhoraður. Mér var
alltaf strítt og þegar ég hætti
í skólanum ákvað ég að
breyta útliti mínu svo um
munaði. Ég lét klippa mig
stutt, losaði mig við tann-
spengurnar og ákvað að láta
reyna á árangurinn.
Það var nærri liðið yfir mig
þegar ég leit í spegil. Ég var
svo breyttur að vinir mínir
þekktu mig ekki. Hár-
greiðslumaðurinn sagði að ég
ætti að reyna fyrir mér sem
módel.
Jaey, sem hefur það nafn
frá norskum foreldrum
sínum, fór að vinna á diskó-
teki í Basildon í Essex en var
rekinn einn daginn fyrir það
eitt að líkjast Matt Goss of
mikið. Bros áttu þá lag í efsta
sæti vinsældalistans á þeim
slóðum og Jaey gat varla
unnið verk sín í diskótekinu
fyrir atganginum í stúlkunum
svo yfirmaður hans sagði að
hans sjálfs vegna væri hollast
að hann hætti.
Nú er svo komið að Jaey
vinnur vel fyrir sér með því
að líkjast Matt Goss og hefur
meira að segja stofnað hljóm-
sveit ásamt tveimur öðrum
sem líkjast hinum í Bros
töluvert. - Ég hef alltaf verið
hrifinn af Bros og á allar
plöturnar þeirra, segir hann. fötum og Matt og reyni að
- Nú geng ég í svipuðum líkjast honum sem mest.
Jaey er fyrir miðju á efri myndinni ásamt félögum sínum en
litla myndin er af hinum raunverulegu Bros.
Meryl Streep og Jack Nicholson í átakanlegu samtalsatriði ástarinnar í eymdinni.
og rétt um róna
Satt
Járngresið „Ironweed"
Skáldsaga: William Kennedy
Aðalhlutverk: Jack Nicholson
og Meryl Streep
Leikstjori: Hector Bebenco
Járngresið er nokkuð sér-
stæð rónamynd og er reynt að
komast með ákveðnum hætti
inn í líf róna í Bandaríkjun-
um. Af nógu er að taka og
eins og fram kom í Járngres-
inu, eða -sefinu, eru fjöl-
margar ástæður fyrir því að
menn og konur verða rónar í
göturæsum. Kemur það heim
og saman við þann raunveru-
leika sem ég sjálfur þekki af
störfum mínum í lögreglunni
í Reykjavík forðum. Forsaga
rónanna er fjölbreytt og oft á
tíðum er lífshlaup þeirra
tregafull sag5. í kvikmynd
þeirri sem gerð er eftir Pulitz-
er-verðlaunabók William
Kennedy, Ironweed, er
hvergi farið illa með efnivið-
inn og útkoman verður öfga-
iaus, sönn mynd af óaf-
skræmdu lífi útigöngumánna.
Maryl Streep á athygli
mína alla í Járngresinu, þar
sem hún er einfaldlega
stórgóð, og ekki verður held-
ur af Jack Nicholson skafið.
Það sem skyggir að mínu
mati á túlkun Nicholsons í
fyrri hluta myndarinnar er sú
staðreynd að hann getur ekki
leikið bugaðan mann. Hon-
um tekst ekki að koma þeirri
tilfinningu á framfæri að hann
hafi beðið afhroð í lífinu, eða
orðið skipreka á einhvern
hátt, en það eru algengustu
ástæður þess að menn fara á
útigang. Þegar líður á mynd-
ina, kemur æ betur í ljós að
ekki er ætlunin að sýna þann-
ig mann. Hann er óbrotinn
og óbugaður, enda rennur
það upp fyrir áhorfendum að
hann hefur aldrei látið það
eftir sér að láta í minni
pokann. Tuskusafnarinn á
hestvagninum (saga rnyndar-
innar hefst 1938) kemst að
kjarna þessarar manngerðar.
Ranni (það er nafnið sem
Nicholson leikur) er róni með
tilfinningar og samviskubit.
Togstreitan milli fortíðar
og ömurlegs ástands í stræt-
inu, fyrri stöðu og viðvarandi
aðstöðuleysis er áberandi.
Lífið er hart og hundarnir éta
þá sem eru að deyja. Þegar
kólnar á næturnar er ekki
lengur hægt að leita nætur-
gistingar í sefinu, sem er þá
líklega skírskotun bókarheit-
isins. Skjóls er þá víðar leitað
undan ofsóknum og ofbeldi.
Heiður er seint brotinn niður
og reglur strætisins eru hafðar
í heiðri. Því er sama hvað
samviskan nagar Ranna og
hvernig hún birtist í aftur-
göngum og öðrum myndum.
Hann hefur hreinan skjöld og
er því sú manngerð sem alla
tíð stendur föstum fótum á
jörðinni.
Myndin er góð og vel þess
virði að menn geri sér ferð
inn í Laugárásinn. Hinsvegar
verð ég að kvarta undan því
að poppið er selt í stórum
bréfpokum og það er hreint
ótrúlegt hvað hávaðinn getur
orðið mikill og kliðurinn hár
af áti bíógesta löngu eftir að
myndin er hafin. Þetta er
sérstaklega bagalegt þegar
svona listastykki á í hlut, sem
ekki byggist á hávaðasamri
skólatónlist eða skothríð og
vélarhljóðum.
Krístján Björnsson