Tíminn - 11.03.1989, Blaðsíða 2

12
HELGIN
Laugardagur 11. mars 1989
A^rA
\\)
DAGVIST BARNA
Fóstrur, þroskaþjálfar
eða annað uppeldis-
menntað starfsfólk!
Dagvist barna, Reykjavík, óskar eftir starfsfólki
í gefandi störf á góðum vinnustöðum.
Til greina koma hlutastörf bæöi fyrir og eftir
hádegi. Upplýsingar veita forstöðumenn eftirtal-
inna dagvistarheimila og skrifstofa Dagvistar
barna, sími 27277.
Hagakot Skáli VESTURBÆR Fomhaga8 v/Kaplaskjólsveg s. 29270 s. 17665
Efrihlíð AUSTURBÆR v/Stigahlíð s. 83560
Hlíðarendi LAUGARNES Laugarásvegi 77 s. 37911
Sunnuborg HEIMAR Sólheimum 19 s. 36385
BREIÐHOLT - GRAFARVOGUR
Jöklaborg v/Jöklasel s. 71099
Leikfell Æsufelli4 s. 73080
Foldaborg Frostafold33 s. 673138
FELAGSMALASTOFNUN
REYKJAVÍKURBORGAR
Vonarstræti 4 - Sími 25500
Félagsráðgjafar
Lausar eru til umsóknar eftirfarandi stööur félags-
ráðgjafa hjá Félagsmálastofnun Reykjavíkurborg-
ar:
1. Staða félagsráðgjafa í móttökuhópi við hverf-
isskrifstofu fjölskyldudeildar í Breiðholti, Álfa-
bakka 12.
Um er að ræða nýja stöðu.
Verksvið er móttaka og greining á nýjum
erindum og vinnsla á beiðnum um fjárhagsað-
stoð.
Upplýsingar veitir yfirfélagsráðgjafi, Gunnar
Klængur, í síma 74544.
2. Laus er 50% staða félagsráðgjafa í meðferðar-
hópi við hverfisskrifstofu fjölskyldudeildar í
Breiðholti, Álfabakka 12.
Verksvið er vinnsla og meðferð í barnaverndar-
málum og iangtímastuðningur við barnafjöl-
skyldur.
Upplýsingar veitir yfirfélagsráðgjafi, Gunnar
Klængur, í síma 74544.
3. Félagsráðgjafa vantar til sumarafleysinga við
Félagsmálastofnun Reykjavíkurborgar.
Umsóknum skal skilatil starfsmannahalds Reykja-
víkurborgar, Pósthússtræti 9, 5. hæð, á eyðublöð-
um sem þar fást.
Aðalfundur
Aðalfundur Verzlunarmannafélags Reykjavíkur
verður haldinn miðvikudaginn 15. mars, kl. 20.30
að Hótel Sögu, Átthagasal.
Dagskrá: Venjuleg aðalfundarstörf.
Verzlunarmannafélag Reykjavíkur.
Lík númer
1653
finna lík af vændiskonum, fyllirút-
um, vasaþjófum, umrenningum,
strandaglópum úr sjómannastétt,
enn fleiri vændiskonum, útihrakn-
ingsmönnum og smásvindlurum.
Þarna voru undir einu þaki dreggjar
næturlífsins í Hamborg.
La Morgue við Reeperbahn var
því áreiðanlega ekki best viðeigandi
staðurinn fyrir konung Dana.
Lík númer 1653
Wache hótelstjóri varð að fá úr
því skorið hver þessi vel klæddi,
eldri maður mundi vera. Hann lagði
slíkan þunga á þetta á lögreglustöð-
inni að hann fékk lögreglumann sér
til fylgdar niður á sjúkrahúsið. Þeir
tóku sér leigubíl, sem sagt var að
bíða, þegar í ákvörðunarstað kom.
Á sjúkrahúsinu krafðist Wache
þess að mega sjá líka manns þessa.
En úrillur vaktmaður sagði að ekkert
slíkt kæmi til mála. Það væri óleyfi-
legt. Hótelstjórinn yrði að koma
daginn eftir, þegar líkið hefði verið
krufið.
Wache sagði deili á sér og heimt-
aði að tala við vakthafandi lækni.
Honum var sagt að það væri ekki
hægt. Læknirinn væri sofandi og það
mætti ekki vekja hann vegna nokk-
urs sem þessa. Hótelstjórinn hótaði
þá að vekja lækninn sjálfur og eftir
mikið orðaskak lét næturvörðurinn
undan.
En þetta nægði ekki til. Læknirinn
kvaðst hvorki mega né vilja lofa
Wache að sjá líkið. Enn nýtt samn-
ingaþóf endaði með því að vörður-
inn féllst á að kalla þann mann til
sem leyfið gæti veitt, forstöðumann
líkhússins.
Þegar forstöðumaðurinn Ioks
kom, lagði Wache spilin á borðið.
Hann sagði að líkið gæti verið af
„greifanum af Kronborg“, hátt sett-
um manni í Danmörku. Þar sem
greifi átti í hlut lét forstöðumaðurinn
dragast á að flytja mætti líkið upp á
líkskoðunarstofuna. En ekki kom til
mála að hótelstjóranum yrði leyft að
koma niður í sjálft líkhúsið. Slíkt
leyfðist engum utanaðkomandi
manni.
En ljóst var að það mundi taka
sinn tíma að flytja líkið á skoðunar-
stofuna - og hótelstjórinn gat ekki
lengur beðið: Hann notaði alla sína
fortölulist sem gamalreyndur hótel-
maður, stöðu sína sem yfirmaður
virtasta gistihúss borgarinnar og all-
an sinn myndugleika. Og hann bar
sigur af hólmi.
Wache hótelstjóra var fylgt niður
í sal líkhússins, þar sem óþekkt lík í
Hamborg voru lögð til: Meðal
strandaglópa, vasaþjófa og vændis-
kvenna bar hann þegar kennsl á lík
númer 1653. Það var konungurinn!
Óhugnanleg ökuför
Þótt Wache brygði í brún, þá kom
áfallið ekki með öllu á óvart og
honum féllust ekki hendur. Hann
fór þegar fram á að mega taka líkið
með sér. En það þýddi ekki að ræða.
Þá var forstjórinn neyddur til þess
að kasta út hæsta trompspilinu.
Hann hvíslaði í eyra forstöðumanns-
ins að lík númer 1653 væri sjálfur
Friðrik 8., konungur Danmerkur.
Það nægði.
Hótelstjórinn og nokkrir starfs-
menn sjúkrahússins, sem kallaðir
voru á vettvang, báru þann dauða út
að leigubílnum, sem beið á götunni.
En þá kom enn nýr vandi til sögunn-
ar. Bifreiðarstjórinn þverneitaði að
flytja þennan nýja farþega. Hann
gaf þá skýringu að leigubifreiðum í
Hamborg væri bannað að flytja lík,
Við þess háttar athæfi lægju þungar
sektir.
Hluti af samtímakorti af Hamborg.
Talan 1 vísar á hótel Hamburger
Hof á horni Jungfernstieg og
Grosser Bleichen. Talan 2 sýnir
hvar hafnarlíkhúsið „la Morgue"
stóð á þessum tíma.
Konungur við Gullfoss.
En þessi vandi leystist á skaplegan
hátt. Wache laumaði gullpeningi að
manninum og sagði að það væri alls
ekki dauður maður sem verið væri
að flytja. Maðurinn væri aðeins
alvarlega veikur. Þar með var Frið-
rik konungi 8., sem nú var orðinn
harla ómeðfærilegur vegna dauða-
stjarfa, komið fyrir í aftursæti vagns-
ins og ekið til baka á hótel Hambur-
ger Hof.
Senn var klukkan orðin fjögur að
morgni. Þvottakonurnar voru þegar
komnar á stjá og farnar að skúra
gólfin á hótelinu. Farþegar í bílnum
óttuðust að það mundi vekja of
mikla athygli ef farið væri með líkið
inn um aðalinnganginn. Þess í stað
stansaði bílinn við bakdyrnar, sem
sneru að hliðargötunni Grosser
Bleichen. Og áður en klukkan varð
fimm hafði hinum framliðna kon-
ungi verið komið fyrir í lausu her-
bergi á hliðargangi.
Góð ráð dýr
En nú biðu ónotaleg vandamál
úrlausnar: Það varð að vekja drottn-
ingu og börnin og segja þeim hvernig
komið væri. Þá varð að tilkynna
þetta krónprinsinum og ríkisstjórn-
inni í Kaupmannahöfn. Einnig Há-
koni konungi (syninum í Noregi), og
Vilhjálmi Þýskalandskeisara, að
ótöldu frændliði við aðrar hirðir í
Evrópu.
Wache hótelstjóri, sem til þessa
hafði bjargað þvf sem bjargað varð
með snarræði og yfirvegun, lagði til
að reynt yrði að þagga málið niður:
Senda skyldi út opinbera tilkynningu
þess efnis að konungurinn hefði
sofnað hæglátlega burtu úr heimi í
rúmi sínu á hótelinu. En þeir Bloch
og Brockenhuus-Shack vísuðu þess-
ari uppástungu á bug. Þeir sögðu að
þýsku yfirvöldin og lögreglan væru
komin í málið og að engin leið yrði
að standa fast á slíkri skýringu til
lengdar. Gloppurnar væri stærri en
svo að í þær yrði stoppað og að
konungsfjölskyldan lenti fyrr en
varði í vonlausri aðstöðu.
Þess í stað var birt varlega orðuð