Tíminn - 26.10.1989, Síða 5

Fimmtudagur 26. október 1989
Tíminn 5
Ferðamiðstöðin Veröld ekki sama og Ferðamiðstöðin Veröld sem er Ferðaþjónustan. Svavar Egilsson:
KEYPTIFYRIRTÆKID -
EKKI SJÁLFT FÉLAGID
Þann þríðja febrúar 1989 sameinuðust ferðaskrifstofumar
Ferðamiðstöðin og Yeröld og hétu upp frá því Ferðamiðstöð-
in Veröld og hefur veríð rekin ferðaskrifstofa undir þvi nafni
síðan.
Á hluthafafundi 20. september sl. í Ferðamiðstöðinni
Yeröld, kennitala 440872-0189, var samþykkt að breyta nafni
hlutafélagsins í Ferðaþjónustan h.f. Ekki var þó látið hér við
sitja því að þennan sama dag; 20. september s.l. var stofnað
nýtt hlutafélag og heitir það Ferðamiðstöðin Veröld h.f.
—Veraldarferðir með kennitöluna 421089-1169.
Þetta hlutafélag var skráð hjá
Hlutafélagaskrá þann 2. október s.l.
Hlutafé er tvær milljónir og er
Svavar Egilsson, kona hans og Naust
h.f. sem er í eigu Svavars, skráð fyrir
mestöllu hlutafénu. Framkvæmda-
stjóri félagsins er Andri Már Ingólfs-
son.
Samkvæmt upplýsingum Ólafs
Steinars Valdimarssonar ráðuneytis-
stjóra í samgönguráðuneytinu hefur
Ferðamiðstöðin Veröld ferðaskrif-
stofuleyfi og lögbundnar banka-
tryggingar að upphæð fjórar milljón-
ir standa að baki leyfinu. Ferðaþjón-
ustan hefur hins vegar ekkert leyfi til
reksturs ferðaskrifstofu, né heldur
hið nýja fyrirtæki; F.V. - Veraldar-
ferðir. Spumingin er því sú hvort
rekin sé ferðaskrifstofa á leyfi fyrir-
tækis sem ekki er lengur til?
„í sjálfu sér er skemmtilegra fyrir
mennina að hafa rétt heiti á ferðas-
krifstofuleyfinu sínu og það hef ég
sagt þeim þegar þeir hafa snúið sér
til mín með þessa hluti. Það skiptir
þó mestu máli fyrir okkur að banka-
trygging sé í fullu gildi og það er hún
eftir sem áður,“ sagði Ólafur Steinar
af þessu tilefni.
-En hvers vegna þessar nafna-
breytingar?
„Ég keypti ekki hlutafélag heldur
keypti ég ákveðnar eignir sem hluta-
félagið Ferðamiðstöðin Veröld hafði
átt. Hluti af því sem ég keypti var
nafnið sem búið var að auglýsa upp
og er þess vegna einhvers virði. Ég
yfirtók ekki hlutaféð og gamla hluta-
félagið er til ennþá og heitir nú
Ferðaþjónustan. Þetta er oft gert í
svipuðum tilfellum til að ekki sé
hætta á ruglingi með nöfnin,“ sagði
Svavar Egilsson í gær.
- Ferðaskrifstofuleyfið er gefið út
á Ferðamiðstöðina Veröld kt.
440872-0189 og Ferðaskrifstofan
starfar því á leyfi félags sem ekki er
lengur í ferðaskrifstofurekstri.
Stangast það ekki á við lög og reglur?
„Nei. Fyrirtækið heitir í dag
Ferðamiðstöðin, Veröld en gamla
fyrirtækið er áfram til undir öðru
nafni. Þannig er fyrirtækið sem slíkt
nákvæmlega eins og áður nema að
gamla hlutafélagið sem átti það áður
á það ekki lengur."
- Keyptir þú þá starfsemina en
ekki sjálft hlutafélagið til þess að
sleppa við skuldir sem hvíldu á
hlutafélaginu?
„Þetta var gert svona til að spara
mér vinnu. Hjá fyrirtækjum eru oft
mörg jám í eldinum og oft er um alls
konar persónulega fyrirgreiðslu að
ræða. Þar sem kaupin voru gerð á
þennan hátt þá losna ég við að eyða
allt of miklum tíma í ýmislegt
umstang. Gamla félagið er ennþá til
og á eignir og er með einhvem
rekstur sem mér er óviðkomandi."
- Það er talið að skuldir Ferðamið-
stöðvarinnar Veraldar séu vemlegar
og talað er um að skuldir á Spáni séu
milli 40 og 50 milljónir peseta eða
20-25 milljónir króna. Verði gamla
hlutafélagið gjaldþrota verður þá
ekki viðskiptavild ferðaskrifstofu
sem ber næstum sama nafn og gjald-
þrota fyrirtæki ansi lítils virði?
„Ég hef tryggingar fyrir því að
erlendar skuldir verði greiddar og
hluta þeirra greiði ég hreinlega sjálf-
ur þannig að það á ekki að verða.
Öllum viðskiptum fylgir einhver
áhætta út af fyrir sig en gamla
hlutafélagið á talsverðar eignir sem
það notar væntanlega til að greiða
skuldir sínar með þannig að þetta
held ég að þurfi ekki að koma til,“
sagði Svavar Egilsson eigandi ferða-
skrifstofunnar Ferðamiðstöðin Ver-
öld og eignarhaldsfélags hennar sem
heitir Ferðamiðstöðin Veröld h.f. -
Veraldarferðir. - sá
Athugasemd frá stjórnarmönnum í LSR:
Fjármálaráðherra villist á vösum
Dagblaðið Tíminn birtir 24.
þ.m. viðtal við Má Guðmundsson,
aðstoðarmann fjármálaráðherra,
um 500 millj. kr. skerðingu á
framlagi ríkissjóðs til Lífeyrissjóðs
starfsmanna ríkisins, sem fjárlaga-
frumvarp fyrir 1990 gerir ráð fyrir.
Vegna þeirra ummæla sem blað-
ið hefur eftir aðstoðarmanni ráð-
herra viljum við undirrituð, full-
trúar BSRB í stjóm lífeyrissjóðs-
ins, taka eftirfarandi fram:
Þótt nafnið á sjóðnum sé Lífeyr-
issjóður starfsmanna ríkisins eiga
miklu fleiri þar aðild að en ríkis-
sjóður og ríkisstarfsmenn.
Fjöldi þeirra starfsmanna sem
greiddu iðgjöld á árinu 1988 var
16.600. Þar af greiddi ríkissjóður
fyrir 13.000 starfsmenn. Aðrir aðil-
ar, um 200 launagreiðendur,
greiddu iðgjöld fyrir 3.600
starfsmenn.
Meðal þessara 200 launagreið-
enda eru 50 sveitarfélög svo og
landshlutasamtök sveitarfélaga,
sparisjóðir og uppeldis- og heil-
brigðisstofnanir reknar af styrktar-
og líknarfélögum.
Það er því mikill misskilningur
hjá efnahagssérfræðingi fjármála-
ráðherra, að lífeyrissjóðurinn sé
aðeins hluti af ríkissjóði. Því fer
víðs fjarri. Ríkissjóður ber þannig
alls ekki einn allar skuldbindingar
lífevrissjóðsins.
A honum hvíla hins vegar skuld-
bindingar gagnvart sjóðnum lögum
samkvæmt eins og aðrir launa-
greiðendur sem aðilar eru að
sjóðnum takast á hendur.
Það er furðulegt að sérfræðingur
fjármálaráðherra, sem vitnar í við-
talinu í reglur Alþjóðagjaldeyris-
sjóðsins, skuli ekki kynna sér
ákvæði íslenskra laga um málefni
sem hann fjallar um opinberlega,
áður en hann setur fram fullyrðing-
ar, sem stangast algerlega á við
lög. Ef til vill er ákvörðun fjármála-
ráðherra um niðurskurð í fjárlaga-
frumvarpinu byggð á þessum mis-
skilningi.
Ef ríkissjóður greiðir ekki að
fullu tilskilin framlög til Lífeyris-
sjóðs starfsmanna ríkisins er hann
kominn í vanskil, sem öðrum aðil-
um að sjóðnum líðst ekki.
Spyrja má efnahagsráðunaut
fjármálaráðherra hvort hann telji
að sveitarfélög og aðrir aðilar að
lífeyrissjóðum í landinu geti leyft
sér að ákveða það einhliða með
fjárhagsáætlun hvort þeir standa í
skilum með lögboðin eða umsamin
lífeyrissjóðsiðgjöld fyrir starfs-
menn sína. Ekki vitum við um aðra
sem komið hefur slíkt í hug.
Lögbundin lífeyrisréttindi og þar
með greiðslur í lífeyrissjóð manna
er hluti af starfskjörum opinberra
starfsmanna, og verður þeim kjör-
um ekki breytt með tilvitnunum
aðstoðarmanns fjármálaráðherra í
túlkun Alþjóðagjaldeyrissjóðsins á
því hvað sú alþjóðastofnun telji til
ríkisútgjalda. Þar duga ekki heldur
áætlanir í fjárlögum né fjárhags-
áætlanir sveitarstjórna eða annarra
aðila að lífeyrissjóðum lands-
manna.
Guðrún Ámadóttir
Kristján Thorlacius
Norðurlandaráð hefur gefið út
barnabókina „Mamma fer á þing“
eftir Steinunni Jóhannesdóttur. Er
þetta í fyrsta sinn sem Norðurlanda-
ráð gefur út skáldverk og mun bókin
fljótlega koma út á hinum Norður-
löndunum.
Bókin fjallar um ellefu ára stelpu
sem á heima í íslenskum fiskibæ.
Pabbi hennar er sjómaður og þegar
mamma hennar er kosin á þing fer
ýmislegt úr skorðum í lífi fjölskyld-
unnar.
Steinunn Jóhannesdóttir sagði á
fundi með fréttamönnum að í bók-
inni væri störfum stjórnmálamanna
lýst út frá sjónarhóli bama og ungl-
inga og einn tilgangur hennar væri
að ýta undir jafnréttisumræðu meðal
barna. Einnig væri lögð áhersla á að
stjómmálamenn séu „venjulegt"
fólk sem eigi fjölskyldu.
f bókinni er fjöldi Ijósmynda sem
em settar á svið í íslensku umhverfi.
„Mamma fer á þing“ er dreift af
bókaútgáfunni Bjallan hf. Bókin
mun fást í öllum bókabúðum og
kostar um 1300 krónur. SSH
Norðurlandaráð:
MAMMA FER ÁÞING
F.v. Herdís Sveinsdóttir fulltrúi bókaútgáfunnar Bjallan hf., Ólafur G. Einarsson formaður ísiandsdeildar
Norðuriandaráðs og Steinunn Jóhannesdóttir höfundur bókarinnar.
Tap fiskvinnslunnar úr 1,5 milljörðum 1988
í 96 m. kr. hagnað. Enn tap á veiðum:
Vinnslan upp
fyrir strikið
Samkvæmt stöðumati Þjóðhags-
stofnunar við skilyrði um miðjan
október s.l. var hreinn hagnaður
fiskvinnslunnar miðað við heils árs
framleiðslu 96 milljónir króna, eða
um hálft prósent af tekjum. Úrtak
Þjóðhagsstofnunar bendir til tölu-
verðar dreifingar í afkomu meðal
fyrirtækja í botnfiskvinnslu á síð-
asta ári og að þessi dreifing hafi
aukist frá árinu 1987. Þetta kemur
fram í uppgjöri helstu greina fisk-
vinnslunnar frá árinu 1988.
Á árinu 1987 var nokkur hagnað-
ur af botnfiskvinnslunni, en umtal-
svert tap árið eftir eða tæplega 1,5
milljarður. Tapið hefði orðið tölu-
vert hærra ef ekki hefðu komið til
greiðslur úr Verðjöfnunarsjóði
fiskiðnaðarins er námu um hálfum
milljarði. Þetta þýðir að tap fryst-
ingar og söltunar var um 5 1/2% af
tekjum, en hefði verið 7 1/2% ef
ekki hefðu komið til greiðslur úr
Verðjöfnunarsjóðnum.
Botnfiskveiðar voru reknar með
um 1/2% tapi bæði árið 1987 og
árið í fyrra. Togarar eru reknir
með 4% hagnaði á meðan bátar
21-200 brúttólestir eru reknir með
8% tapi. Samkvæmt stöðumati við
skilyrði um miðjan október 1989 er
tap botnfiskveiðanna 3 1/2%.
Togarar eru enn reknir með 4%
hagnaði en tap bátana hefur aukist
upp í 13%.
I afkomumati þessa árs er reikn-
að með greiðslum út Verðjöfnun-
arsjóði til frystingar sem nemur
3% af útflutningstekjum greinar-
innar og greiðslum til söltunar sem
nema 5% af útflutnigstekjum.
Ákveðið hefur verið að frá og með
næstu áramótum að engar greiðslur
verði úr Verðjöfnunarsjóði til
frystingar, en töluverður munur er
á afkomu þessara tveggja greina,
áætlaður hagnaður af frystingu 2%
en 3% tap af söltun. - ÁG