Tíminn - 17.08.1991, Blaðsíða 8

16
HELGIN
Laugardagur 17. ágúst 1991
Andlát Mývatns
Smám saman fjölgar útlendingum
sem verja orlofsaurunum sínum til
íslandsferðar. Þeim Qölgar aö sönnu
ekki hratt, en nokkuð þó. Það sann-
ar að í mörgum löndum þar sem allt
er annars kafið í gróðri og blómum
er til fólk sem þykir ánægjuleg til-
breyting að hrjóstrum, uppblæstri,
jöklum og óbyggðum víðemum.
Það hafa sagt mér leiðsögumenn að
Þjóðverjar og Austurríkismenn séu
viðkvæmastir fyrir þessu. Því veldur
máske hið „wagneriska" í þjóðarka-
raktémum. Þeir halda að á Gnita-
heiði hafi verið svipað umhorfs og á
Skagaströnd. Flestir Skandinavar
eru víst minna snortnir og Amerík-
anamir munu aldrei fá nóg af sól og
pálmatrjám. Því ferðist þeir eins
langt í átt að miðbaug og þeir hafa
efni á og mikill minnihluti horfir í
hina áttina.
En annars er engin hætta á að ekki
fáist nóg af ferðamönnum í framtíð-
inni. Þótt ísland verði máske seint
draumaland allrar heimsbyggðar-
innar, þá mun meira en nógu marga
fysa að koma hér samt. Þegar em
menn famir að velta fyrir sér hættu
á náttúruspjöllum af völdum gest-
anna. Frægir urðu þeir fálka- og
eggjaþjófámir — og nú hefur borið
á að áhugafólk um steinaríkið spilli
steingervingalögum í bergi. Af öllu
þessu hefur gerst talsvert fjaðrafok
og komið í ljós að vilji er fyrir hendi
til að stemma stigu við slíkum slys-
um með eftirliti og reglum.
í ljósi alls þess uppnáms er leiddi að
umræddum atvikum er mesta furða
hve rólegir menn fylgjast með and-
láti lífríkisins við Mývatn — hinnar
heimskunnu nátturuparadísar og
trekkiverks ferðaiðnaðar vors. Þar
gengur kísilverksmiðjan dag og
nótt Hún dælir smávemnum í
vatnsbotninum, sem em forsenda
fiska- og fíiglalífs þama, upp á landið
í ergi og gríð. En hún er víst búin
svo góðum reykhreinsibúnaði að allt
er í himnalagi. Þetta er eins og tób-
akssali læknaði sjúkling með
lungnakrabba af andfylu og segði að
nú væri allt í lagi með hann — enda
vill hann ekki missa af viðskiptum
við hann.
Fjöldi náttúrufræðinga hefur um
árabil kannað áhrif verksmiðjunnar
á lífríkið við vatnið, en líklega bless-
unarlega(I) ekki komist að neinni
óyggjandi niðurstöðu. Hverju ætti
fólk í Mývatnssveit líka að hafa fram-
færi sitt af? Skýrslur hrannast upp
og gegna því hlutverki fyrst og
fremst að áfram er hægt að dæla að
vild, því enginn getur sagt að ekki sé
verið að kanna málin vísindalega.
Sjúklingurinn Mývatn mun því taka
andvörpin með herskara af hjúkmn-
arliði við rúmstokkinn.
Efalaust vinna vísindamennimir
störf sín af samviskusemi, en ekki
fæst séð að vatninu heilsist vitund
betur fyrir það. Velkist menn í vafa
um skaðsemi kísilverksmiðjunnar,
er þá ekki augljóst mál að það á að
stöðva hana? Þjóðarbúið verður þá
að bæta fólkinu í Mývatnssveit miss-
inn með einhverju móti, eins og
sauðfjárbændum fyrir niðurskurð-
inn, þótt ekki sé slíkt hjal víst vin-
sælt nú um stundir. En hvað um
það, og fjárstofn má rækta upp að
nýju en Mývatn yrði aldrei samt
Gettu nú
Það var Staðar-
staður í Staðar-
sveit, sem síðast
gat að líta í „Gettu
nú“ — en þar sat til
forna Ari hinn fróði.
Hér sjáum við
þekkt fjall á Norð-
austurlandi. Hvert
er það?
KROSSGÁTA
fXl/Q 'UAV ViÐ muDí twm KUJKK - fit/ ftP ntuusTfi vrosTj ÁTT ÆTLA LoFCRtT ► FASIÐ ÞfiJiflNT e Hfif /
ur MJ1.D srMti" Ri/ÍK.
•*»»
► l /Oc>o > P 1
r
• • 50 H’AR HORFI flRM tónn lo
i ý|J f f f II ■•Mii • TRffPSL- utJr\ HRtvr- DYR SUÐ - DU5TUR, DROf/
á-LÍJL S£>. ► 5 NEM SPiL- IN'U LfNÓST TsúbiJR SÍITU 4
iðs- fí FiiiK 4 TÆTT LATN- CSK T SKflLD S
LIÐIHis/ t/mi
SAM- KCMf) i RU&LA EtD- STCIKT 3 ist ■ STflPUR MflLflRI (o
TKÍ S DKYKK UR
Fitla 4 1Söi HÆÐ FJCRlR 4
VAft Ð AMBl HVÍLT mwK fiflPIÐ
3L0M hAS FÆPl rwNi LTW HIMN a V£RU *
SLUNMtR STök
GiEGHUM SIM/I ■JOTfii RIE5Ð
\ ► ZTNI TÓNN
SV/rí? - SE JíV- f\STU% m$s 4i BRltkí TÆOfi íoof úlpan /o
STÓ S TJÓKN JK SJO
r s SAMT. SPíLfl SOT?T ÍO flHNAR íl
KJflL le\t
Bfor DJÚp
fíUN UTA'R LVKTfi einW SPÚDU 13 il
— ÍfiOS - uhJÚ TUGL vorH) GÍRflMN
pðFlHN þflTT- T/tK- fl/JDfl 6ÖRÐTT ií SKEPWfl /3
KÓÐ TviHLJ.
KiN/xjr /5 mm oGN piíu TcA IH
tfÚL/IS. sé R- HLJ. HÚLL 'firr
f3 L. IH frw- muH WGLEa iS