Tíminn - 23.11.1991, Síða 9

Laugardagur 23. nóvember 1991
Tíminn 25
Hjalti „Úrsus“ Árnason, kraftlyftinga- og aflraunamaður, náði sínum besta árangri á
löngum og ströngum keppnisferli um síðustu helgi er hann varð heimsmeistari í
kraftlyftingum ásamt Guðna Sigurjónssyni:
„Veðsetti bílinn“
— til þess að komast á heimsmeistaramótið, segir Hjalti „Ursus“ Arnason
Um síðustu helgi náðu íslenskir kraftlyftingamenn frábærum árangri á heimsmeist-
aramótinu sem haldið var í Örebro í Svíþjóð: unnu tvenn gullverðlaun og ein brons-
verðlaun. Hjaiti „Úrsus“ Árnason og Guðni Sigurjónsson urðu heimsmeistarar og
Jón Gunnarsson vann brons. Hjalti hefur einnig tekið þátt í aflraunakeppnum og
reyndar skipulagt slíkar keppnir, auk þess að keppa sjálfur. Hann hefur jafnan látið
sína skoðun á hlutunum umbúðalaust í ljós og svo er einnig nú þegar hann er orðinn
heimsmeistari. Helgarviðtalið er við Hjalta.
Hvemig var undirbúningi fyrir heims-
meistaramótið háttað?
„Ég var búinn að „toppa“ þrisvar á árinu,
reyndar misheppnaðist einn „toppurinn“
all hrikalega. Það var á Evrópumeistara-
mótinu í maí, ég var óheppinn og lenti í
þriðja sæti. Þá ákvað ég að þeir myndu
ekki vinna mig aftur. Síðan keppti ég á
einu móti á Akureyri í júlí, lyfti 1017,5 kg
og bætti metið, sem Magnús Ver var bú-
inn að setja, um 2,5 kg og það var gott
veganesti á heimsmeistaramótið; auk
þess hafði ég fjóra mánuði til að undirbúa
mig. Ég þyngdi mig aftur upp í 145 kg
eins og á EM, úr 134 kg, en ég á erfitt með
að halda mér í þeirri þyngd, enda ekki
hollt að vera svona þungur lengi. Maður
verður að komast í einhver föt og geta
reimað skóna sína. Ég er með svo þykka
beinagrind að ég verð að hafa eitthvert
kjöt utan á henni. Það munar mjög miklu
á krafti að vera léttari; hins vegar hef ég
ekkert úthald svona þungur, en það gerir
ekkert til, því kraftlyftingar eru ekki út-
haldsgrein."
Mótið sjálft, þurftirþú ekkert að taka á
þar?
„Ég segi það nú ekki. Ég var búinn að
byggja upp ákveðinn sálrænan styrk lengi
fyrir mótið, en hann hafði einmitt brugð-
ist á EM. Ég var undir það búinn að þurfa
að berjast við hátt í 1000 kg (Hjalti lyfti
957,5 kg samanlagt á HM), en ég sagði við
sjálfan mig að ef ég tæki meira en 940 kg,
þá gæti ég ekki verið óánægður. Ég var
líka búinn að fínslípa ákveðin tæknileg at-
riði í lyftunum, því dómgæslan er mjög
ströng og maður verður að gera allt 100%
rétt.“
Af hverju var Magnús Ver Magnússon
ekki með á HM?
„Það er hver og einn sem metur það hye-
nær hann á að keppa og hvenær ekki. Ég
veit ekki nákvæmlega af hverju hann
keppti ekki. Hann hefur kanski verið að
stfla á keppnina „Sterkasti maður heims"
þar sem eru margar úthaldsgreinar og
undirbúningur fyrir svoleiðis keppni er
ekki sá sami og fyrir kraftlyftingakeppni.
Hann varð Evrópumeistari í kraftlyfting-
um í maí og var ef til vill óánægður með
hvað hann fékk litla umfjöllun út á það.“
Þátttaka í svona móti hlýtur að kosta
mikla peninga. Kraftlyftingasambandið
er gjaldþrota; hver borgar?
„Við höfum sjálfir lagt hverja einustu
krónu í þetta, meira að segja borguðum
við lyfjaprófið sjálfir. Allt tekið úr heimil-
isbókhaldinu. Eg varð að veðsetja bílinn
minn fyrir mótið, þegar ég sló 600 þús-
und kr. lán. Við fengum Grillhús Guð-
mundar til að létta undir okkur með mat
þegar við vorum að þyngja okkur og
gengum í bolum frá honum á mótinu.
Síðan voru áheit í sjónvarpinu og styrkir
frá fyrirtækjum og við fengum upp í um
helming af kostnaði. Okkur langar til þess
að gera eitthvað fyrir aðstoðarmenn okk-
ar, Olaf Sigurgeirsson, Kidda Kraft og Val-
bjöm Jónsson; þetta hefði aldrei verið
hægt án þeirra. Þetta var sigur liðsheild-
arinnar, þeir hjálpuðu okkur í talnaleikn-
um; við lyftum aldrei grammi meira en
við þurftum til þess að fá gullið."
Ertu ánægður með útlitið eða er ár-
angurinn aðalatriði?
„Ég hef nú ofsalega litla komplexa yfir
því hvemig ég lít út. Jú, jú, ég á það til að
fara úr bolnum og sperra mig þegar fáir
sjá til, en ég er sáttur við mig.“
Hvað segir konan þín við þessu öllu
saman?
Jú, jú, það verða allir að sætta sig við
þetta,“ sagði Hjalti og hló.
Hverju viltu svara konum sem segja að
þú sért fráleitt kynæsandi?
„Konur, sem segja að ég sé ekki kynæs-
andi, mega hafa sitt álit, en þær ættu að
kynnast fullorðnum manni fyrst og dæma
síðan fordómalaust."
Þú segir að þið séuð fyrstu eiginlegu
heimsmeistaramir í íþróttum. Hvað
með bridgemennina og fatlaða íþrótta-
menn sem hafa unnið marga heims-
meistaratitla og sett fjölmörg heims-
met? Er þetta ekki hroki í þér?
Jú, eflaust er þetta hroki í mér. Mér
finnst frábært allt sem bridgemenn og
fatlaðir hafa gert og allir, sem hafa unnið
til verðlauna á alþjóðlegum mótum, en
það á helst ekki að bera saman árangur
fatlaðra og heilbrigðra. Ef til vill gerði ég
það, en það er ekki hægt.“
Kraftlyftingamenn hafa átt það til að
falla á lyfjaprófum; ert þú hræddur við
niðurstöðumar úr lyfjaprófunum sem
þið þremenningar fóruð í eftir heims-
meistaramótið?
„Nei, ég er ekki hræddur við þær, enda
ekki í fyrsta skipti sem við fömm í lyfja-
próf.“
Hefurþú þá aldrei notað hormónalyf á
ferli þínum?
„Nei.“
Nú segja margir íþróttamenn að til
þess að ná toppárangri, verði þeir að
nota lyf eins og keppinautar þeirra. Af
hverju notar þú ekki lyf?
„Það var ákveðið skeið þar sem hormón-
ar voru í mikilli uppsveiflu í íþróttum,
það var áður en öll þessi lyfjapróf komu til
sögunnar. En í dag eru það aðrir þættir
sem spila inní. T.d. margfalt betri tækni,
miklu betri næringarfræði, við erum með
miklu betri vitneskju um hvfldir og
hvemig á að þjálfa. Þetta allt vegur svo
þungt og ef maður helgar sig því, sem
maður er að gera, þá getur dæmið gengið
upp.
Mig langar að bæta við að það þarf að
opna héma löggjöf fyrir alls konar bæti-
efnum, vítamínum og amínósýmm og
slíku sem fæst í verslunum erlendis, sem
ekki sleppur í gegnum lyfjaeftirlitið á ís-
landi, þó um sé að ræða 100% vöm, sem
engan skaðar, en hjálpar íþróttamönn-
um.“
Hvað með aflraunakeppnimar? Af
hverju er ekki lyfjaprófað í þeim?
,/Etli það sé ekki út af því að krafta-
keppnirnar eru ekki viðurkennd íþrótta-
grein með sitt heimssamband. Það em
ákveðnir aðilar sem halda keppnirnar og
bjóða þeim mönnum til keppni, sem þeir
álíta að séu bestir.“
Pétur Pétursson læknir á Akureyri hef-
ur borið lyfjanotkun uppá ykkur krafta-
íþróttamenn; hefurþú rætt málin við
hann?
„Nei, ég held að það sé gegnumgangandi
að öll umræða, sem maður blandast inn í,
verði manni sjálfum í óhag, einhverra
hluta vegna, fordóma og annars, en ég
held að hann hafi hlaupið gífurlega á sig.
Ef einhverjir strákar hafa tekið lyf, lent í
erfiðleikum og leitað til hans, þá er það
auðvitað slæmt mál. Hann hefði átt að
hjálpa þeim, en það hjálpar þeim ekkert
þótt hann segi öllum alheiminum frá því
hvað kom fyrir þá.“
Þú talar um fordóma; hvað áttu við?
„Ég get nefnt mig sem dæmi, ég er
astmasjúklingur og ég get lent í miklum
vandræðum með að fá lyf sem henta mér,
út af fordómum og vitleysu í einhverjum
læknum. Læknir á ekkert gott með að
láta mig hafa lyf, þótt allir aðrir geti feng-
ið þau. Annað dæmi: Ef ég fengi flensu á
morgun, þá færi sú saga af stað að ég væri
að drepast út af hormónaáti. Auk þess
nota flestar konur á íslandi getnaðarvarn-
apillur, sem er hormónalyf, svo þetta er
ekki eins mikið eitur og sagt hefur verið.“
Telur þú þig og félaga þína hafa unnið
mesta afrek ársins í íþróttum?
Já, ég held að þessi ferð okkar þriggja sé
einstakt afrek í íslandssögunni. Að mínu
mati er þetta mesta afrek sem framkvæmt
hefur verið af íslenskum íþróttamönn-
um.“
Ertu þá ekki svekktur með að þið kom-
ið ekki til greina sem íþróttamenn árs-
ins, þar sem þið eruð ekjci í ÍSÍ?
,AHs konar titlar, eins og „íþróttamaður
ársins“ eru göfugir titlar og frábærir
íþróttamenn hafa unnið þá í gegnum ár-
in. En ég er búinn að ganga í gegnum súrt
og sætt í þessari íþrótt í tíu ár og farinn að
sætta mig við að fá ekki neina umfjöllun í
fjölmiðlum, annars væri ég löngu hættur.
Þetta er fyrir sjálfan mig. Þó ég geti ekki
orðið „íþróttamaður ársins“, enda eflaust
ekki verðugur sem slíkur, þá fer ég ekki í
neitt þunglyndi yfir því. Svona eru regl-
urnar og ég er ekkert sár yfir því, ég vann
minn heimsmeistaratitil samt og Guðni
Sigurjónsson líka.“
Afhverju gangið þið kraftlyftingamenn
ekkiítSÍ?
„Mér skilst að það hafi komið til álita, en
ég er ekki nógu kunnugur því máli.“
Þú værirþá til í að vera í ÍSÍ og tilbú-
inn að gangast undir öll lyfjapróf, sem
farið yrði fram á?
Já, svo framarlega sem ég væri undir
sömu löggjöf og allir aðrir. Ég myndi til
dæmis ekki vilja vera boðaður í lyfjapróf í
gegnum sjónvarp.“
Eruð þið Jón Páll vinir í dag?
,Já, já, við erum vinir. Það eru búnir að
vera ákveðnir straumar í loftinu, en það
er allt að lagast. Jón Páll kom til að mynda
gagngert til Svíþjóðar til þess að hvetja
mig og strákana."
Hvað tekur við hjá þér á næsta ári?
„Ef við fáum einhvern skilning frá opin-
berum aðilum og fólkinu, þá er aldrei að
vita nema maður krafsi í bakkann og
reyni að vinna aftur til verðlauna á svona
stóru móti. Það verður bara að koma með
einhverja nýja og sterkari menn til þess
að keppa við mig.
En það er erfitt fyrir venjulegan fjöl-
skyldumann með konu og barn, að taka
endalaust út úr fjölskyldubókhaldinu. Ég
gat ekkert unnið síðustu þrjá mánuðina
fyrir mótið, þannig að staðan í bókhaldi
heimilisins var orðin svolítið vafasöm. Ég
þarf að greiða mína reikninga og borga
mitt skyr eins og aðrir.“
Hafið þið fengið fyrirheit um styrki eft-
ir þennan frábæra árangur?
„Það er ýmislegt í gangi. Við höfum svo-
lítinn velvilja með okkur núna. Ég vil ekki
slá neinu föstu, en ég á von á því að við fá-
um einhverja styrki.“
Frá fyrirtækjum eða hinu opinberal
„Jafnvel frá báðum.“
Hjalti, nú ert þú á tölvunámskeiði;
stefnirþú að því að sitja við skrifborð í
framtíðinni, eða verður lagerinn hjá
ÁTVR áfram á þínum herðum?
„Ég verð áfram hjáÁTVR, ég verð að hafa
svolítinn hamagang í kringum mig. Ann-
ars fór ég í tölvuskólann vegna þess að
þetta er hagnýtt nám: maður lærir ís-
lensku, verslunarreikning og annað sem
maður hefur trassað vegna brjálæðis á æf-
ingaferlinum. Ef maður fer út í eigin
rekstur í framtíðinni, þá er gott að kunna
skil á hinum ýmsu formúlum," sagði
Hjalti „Úrsus“ Arnason, heimsmeistari í
kraftlyftingum í yfirþungavigt, og bætti
við að hann vildi koma á framfæri þökk-
um til allra aðstoðarmanna og þeirra sem
styrktu þá félaga fyrir mótið; án þeirra
hefði þetta ekki verið hægt.
Bjöm Leósson